วิบัติแก่ผู้ที่พึ่งอียิปต์
1วิบัติแก่บรรดาผู้ลงไปขอความช่วยเหลือจากอียิปต์
ผู้พึ่งม้า
ผู้วางใจในกองรถม้าศึก
และในกำลังมหาศาลแห่งพลม้าของพวกเขา
แทนที่จะมุ่งมององค์บริสุทธิ์แห่งอิสราเอล
หรือแสวงหาความช่วยเหลือจากองค์พระผู้เป็นเจ้า
2พระเจ้ายังทรงพระปรีชาและสามารถบันดาลภัยพิบัติ
พระองค์ตรัสแล้วไม่คืนคำ
พระองค์จะทรงลุกขึ้นต่อสู้กับวงศ์วานของคนชั่วร้าย
และต่อสู้กับคนที่ช่วยเหลือคนทำชั่ว
3ชาวอียิปต์เป็นเพียงมนุษย์ไม่ใช่พระเจ้า
ม้าของพวกเขาเป็นเพียงเลือดเนื้อไม่ใช่วิญญาณ
เมื่อองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงยื่นพระหัตถ์ออกมา
คนที่ช่วยก็จะสะดุด
และคนที่ขอให้ช่วยก็จะล้มลง
ทั้งคู่จะพินาศไปด้วยกัน
4องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับข้าพเจ้าว่า
“เมื่อสิงโตคำราม
ราชสีห์คำรามใส่เหยื่อ
ต่อให้คนเลี้ยงแกะหมู่ใหญ่ถูกเรียกมาชุมนุมเพื่อต่อสู้
ราชสีห์ก็ไม่ตระหนกตกใจกับเสียงโห่ร้องอึงคะนึงของพวกเขา
เช่นเดียวกัน พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ก็จะเสด็จลงมา
เพื่อทำศึกบนภูเขาศิโยนและที่สูงต่างๆ
5พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์จะปกป้องเยรูซาเล็ม
ดั่งหมู่นกบินโฉบไปมาเหนือศีรษะ
พระองค์จะคุ้มครองและช่วยกู้
พระองค์จะ ‘ผ่านไป’ และจะช่วยให้รอด”
6ชนอิสราเอลเอ๋ย จงหันกลับมาหาพระองค์ผู้ซึ่งท่านได้กบฏอย่างร้ายแรงนั้น 7เพราะในวันนั้น ท่านทุกคนจะทิ้งรูปเคารพเงินและทองซึ่งพวกท่านได้สร้างขึ้นด้วยมืออันบาปหนา
8“อัสซีเรียจะล้มตายด้วยดาบซึ่งไม่ใช่ของมนุษย์
ดาบซึ่งไม่ใช่ของมนุษย์จะกลืนกินชีวิตของพวกเขา
พวกเขาจะหนีเตลิดจากดาบนั้น
ส่วนคนหนุ่มๆ ของพวกเขาจะถูกบังคับให้ใช้แรงงาน
9ที่มั่นของพวกเขาจะทลายลงเพราะความสยดสยอง
แม่ทัพของพวกเขาจะหวาดกลัวแทบคลั่ง เมื่อเห็นธงศึก”
องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงประกาศดังนั้น
ไฟของพระองค์อยู่ในศิโยน
เตาหลอมของพระองค์อยู่ในเยรูซาเล็ม
