อิสยาห์ 31 – TNCV & NAV

Thai New Contemporary Bible

อิสยาห์ 31:1-9

วิบัติแก่ผู้ที่พึ่งอียิปต์

1วิบัติแก่บรรดาผู้ลงไปขอความช่วยเหลือจากอียิปต์

ผู้พึ่งม้า

ผู้วางใจในกองรถม้าศึก

และในกำลังมหาศาลแห่งพลม้าของพวกเขา

แทนที่จะมุ่งมององค์บริสุทธิ์แห่งอิสราเอล

หรือแสวงหาความช่วยเหลือจากองค์พระผู้เป็นเจ้า

2พระเจ้ายังทรงพระปรีชาและสามารถบันดาลภัยพิบัติ

พระองค์ตรัสแล้วไม่คืนคำ

พระองค์จะทรงลุกขึ้นต่อสู้กับวงศ์วานของคนชั่วร้าย

และต่อสู้กับคนที่ช่วยเหลือคนทำชั่ว

3ชาวอียิปต์เป็นเพียงมนุษย์ไม่ใช่พระเจ้า

ม้าของพวกเขาเป็นเพียงเลือดเนื้อไม่ใช่วิญญาณ

เมื่อองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงยื่นพระหัตถ์ออกมา

คนที่ช่วยก็จะสะดุด

และคนที่ขอให้ช่วยก็จะล้มลง

ทั้งคู่จะพินาศไปด้วยกัน

4องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับข้าพเจ้าว่า

“เมื่อสิงโตคำราม

ราชสีห์คำรามใส่เหยื่อ

ต่อให้คนเลี้ยงแกะหมู่ใหญ่ถูกเรียกมาชุมนุมเพื่อต่อสู้

ราชสีห์ก็ไม่ตระหนกตกใจกับเสียงโห่ร้องอึงคะนึงของพวกเขา

เช่นเดียวกัน พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ก็จะเสด็จลงมา

เพื่อทำศึกบนภูเขาศิโยนและที่สูงต่างๆ

5พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์จะปกป้องเยรูซาเล็ม

ดั่งหมู่นกบินโฉบไปมาเหนือศีรษะ

พระองค์จะคุ้มครองและช่วยกู้

พระองค์จะ ‘ผ่านไป’ และจะช่วยให้รอด”

6ชนอิสราเอลเอ๋ย จงหันกลับมาหาพระองค์ผู้ซึ่งท่านได้กบฏอย่างร้ายแรงนั้น 7เพราะในวันนั้น ท่านทุกคนจะทิ้งรูปเคารพเงินและทองซึ่งพวกท่านได้สร้างขึ้นด้วยมืออันบาปหนา

8“อัสซีเรียจะล้มตายด้วยดาบซึ่งไม่ใช่ของมนุษย์

ดาบซึ่งไม่ใช่ของมนุษย์จะกลืนกินชีวิตของพวกเขา

พวกเขาจะหนีเตลิดจากดาบนั้น

ส่วนคนหนุ่มๆ ของพวกเขาจะถูกบังคับให้ใช้แรงงาน

9ที่มั่นของพวกเขาจะทลายลงเพราะความสยดสยอง

แม่ทัพของพวกเขาจะหวาดกลัวแทบคลั่ง เมื่อเห็นธงศึก”

องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงประกาศดังนั้น

ไฟของพระองค์อยู่ในศิโยน

เตาหลอมของพระองค์อยู่ในเยรูซาเล็ม

Ketab El Hayat

إشعياء 31:1-9

الويل لمن يعتمد على غير الرب

1وَيْلٌ لِلْمُنْحَدِرِينَ إِلَى مِصْرَ طَلَباً لِلْعَوْنِ، الْمُتَوَكِّلِينَ عَلَى الْخَيْلِ، الْوَاثِقِينَ بِكَثْرَةِ الْمَرْكَبَاتِ وَبِبَأْسِ الْفُرْسَانِ، مِنْ غَيْرِ أَنْ يَلْتَفِتُوا إِلَى قُدُّوسِ إِسْرَائِيلَ، أَوْ يَطْلُبُوا مَشُورَةَ الرَّبِّ. 2وَمَعَ ذَلِكَ فَهُوَ حَكِيمٌ يَجْلِبُ الشَّرَّ، وَلا يَنْقُضُ كَلامَهُ بَلْ سَيَهُبُّ لِيُعَاقِبَ بَيْتَ الأَشْرَارِ وَنَاصِري فَعَلَةِ الإِثْمِ. 3لَيْسَ الْمِصْرِيُّونَ آلِهَةً بَلْ بَشَراً، وَخُيُولُهُمْ مُجَرَّدُ أَجْسَادٍ وَلَيْسَتْ أَرْوَاحاً، وَعِنْدَمَا يَمُدُّ الرَّبُّ يَدَهُ، يَتَعَثَّرُ الْمُعِينُ وَيَسْقُطُ الْمُسْتَعِينُ، وَيَهْلِكَانِ كِلاهُمَا مَعاً.

4لأَنَّهُ هَكَذَا قَالَ الرَّبُّ لِي: «كَمَا يُزَمْجِرُ الأَسَدُ أَوِ الشِّبْلُ عَلَى فَرِيسَتِهِ، مِنْ غَيْرِ أَنْ يَخْشَى مِنْ صَرَخَاتِ جَمَاعَةِ الرُّعَاةِ الْمُتَأَلِّبِينَ عَلَيْهِ، أَوْ يَفْزَعَ مِنْ جَلَبَتِهِمْ، هَكَذَا يُقْبِلُ الرَّبُّ الْقَدِيرُ لِيُحَارِبَ عَنْ جَبَلِ صِهْيَوْنَ. 5وَيَرِفُّ الرَّبُّ الْقَدِيرُ عَلَى أُورُشَلِيمَ لِحِمَايَتِهَا كَالطُّيُورِ الْحَائِمَةِ فَوْقَ أَعْشَاشِهَا، فَيَحْمِي وَيُنْقِذُ وَيَعْفُو وَيُخَلِّصُ.

6ارْجِعُوا أَيُّهَا الإِسْرَائِيلِيُّونَ إِلَى مَنْ تَمَرَّدْتُمْ عَلَيْهِ أَشَدَّ التَّمَرُّدِ، 7لأَنَّهُ فِي ذَلِكَ الْيَوْمِ يَنْبِذُ كُلُّ وَاحِدٍ أَصْنَامَهُ الْفِضِّيَّةَ وَأَوْثَانَهُ الذَّهَبِيَّةَ الَّتِي صَنَعَهَا بِيَدِهِ الْخَاطِئَةِ. 8وَيُصْرَعُ الأَشُورِيُّونَ وَيُلْتَهَمُونَ، وَلَكِنْ لَيْسَ بِسَيْفِ بَشَرٍ، وَيَفِرُّونَ مِنْ أَمَامِ السَّيْفِ، وَيُسَاقُ فِتْيَانُهُمْ إِلَى الأَعْمَالِ الشَّاقَّةِ، 9وَتَفْنَى صُخُورُهُمْ مِنَ الْفَزَعِ، وَيُوَلِّي قَادَتُهُمُ الأَدْبَارَ عِنْدَمَا يَرَوْنَ عَلَمَ إِسْرَائِيلَ». هَذَا مَا يَقُولُهُ الرَّبُّ الَّذِي نَارُهُ فِي صِهْيَوْنَ، وَتَنُّورُهُ فِي أُورُشَلِيمَ.