บทเพลงของโมเสสและมิเรียม
1โมเสสและชาวอิสราเอลจึงร้องเพลงนี้ถวายแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าว่า
“ข้าพเจ้าจะร้องเพลงถวายแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าเพราะพระองค์ทรงเป็นที่เทิดทูนสูงส่ง
พระองค์ทรงเหวี่ยงม้าและพลม้า
ลงในทะเล
2“องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเป็นกำลังและบทเพลงของข้าพเจ้า
พระองค์ได้ทรงมาเป็นความรอดของข้าพเจ้า
พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าจะสรรเสริญพระองค์
ทรงเป็นพระเจ้าของบรรพบุรุษของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าจะเทิดทูนพระองค์
3องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเป็นนักรบ
พระนามของพระองค์คือพระยาห์เวห์
4พระองค์ทรงเหวี่ยงรถม้าศึกและกองทัพของฟาโรห์
ลงในทะเล
นายทหารฝีมือดีที่สุดของฟาโรห์
จมน้ำตายในทะเลแดง
5น้ำลึกหลากท่วมพวกเขา
พวกเขาจมดิ่งลงในห้วงลึกเหมือนก้อนหินก้อนหนึ่ง
6“ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าพระหัตถ์ขวาของพระองค์
ทรงฤทธานุภาพน่าเกรงขาม
ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าพระหัตถ์ขวาของพระองค์
ขยี้ศัตรูแหลกลาญ
7ด้วยเดชานุภาพยิ่งใหญ่ของพระองค์
พระองค์ทรงคว่ำทุกคนที่ตั้งตนเป็นปฏิปักษ์ต่อพระองค์
ทรงระบายพระพิโรธเผาผลาญพวกเขา
เหมือนไฟเผาตอข้าว
8โดยพายุอันเกรี้ยวกราดที่พัดออกจากพระนาสิกของพระองค์
น้ำก็แยกตั้งขึ้น
น้ำที่ซัดสาดตั้งตระหง่านดั่งกำแพง
น้ำลึกตั้งขึ้นที่ใจกลางทะเล
9“ศัตรูโอ้อวดว่า
‘ข้าจะรุกไล่พวกเขา ข้าจะตามพวกเขาทัน
แล้วเอาของที่ยึดได้มาแบ่งกัน
ข้าจะกลืนกินพวกเขา
ข้าจะชักดาบออกมา
และมือของข้าจะทำลายพวกเขา’
10แต่พระองค์ทรงระบายลมหายใจของพระองค์
ทะเลก็ท่วมพวกเขา
เขาจมดิ่งลงในห้วงน้ำใหญ่
เหมือนก้อนตะกั่ว
11“ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าในบรรดาพระทั้งปวง ใครเล่าจะเสมอเหมือนพระองค์?
ผู้ใดเสมอเหมือนพระองค์?
ผู้ทรงยิ่งใหญ่ตระการในความบริสุทธิ์
ทรงเกียรติบารมีน่าครั่นคร้าม
ผู้ทรงกระทำการมหัศจรรย์
12พระองค์ทรงเหยียดพระหัตถ์ขวาออก
แผ่นดินโลกก็กลืนพวกเขา
13“โดยความรักมั่นคงของพระองค์
พระองค์จะทรงนำประชากรที่ทรงไถ่ไว้
พระองค์จะทรงนำพวกเขาด้วยเดชานุภาพ
เข้าสู่ที่ประทับอันบริสุทธิ์ของพระองค์
14ประชาชาติทั้งหลายจะได้ยินและสะท้านกลัว
ความหวาดหวั่นจะจู่โจมชาวฟีลิสเตีย
15บรรดาผู้นำของเอโดมจะขวัญหนีดีฝ่อ
ผู้นำของโมอับจะตัวสั่นเทา
ประชาชน15:15 หรือเจ้านายชาวคานาอันจะกลัวลาน
16พวกเขาจะอกสั่นขวัญแขวน
ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าโดยอานุภาพแห่งพระกรของพระองค์
พวกเขาจะแน่นิ่งดั่งก้อนหิน
จนกว่าประชากรของพระองค์จะผ่านไป
จนกว่าประชากรที่พระองค์ทรงซื้อ15:16 หรือสร้าง ไว้จะผ่านไป
17ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าพระองค์จะทรงนำประชากรของพระองค์
ไปตั้งไว้บนภูเขาอันเป็นกรรมสิทธิ์ของพระองค์
สถานที่ซึ่งเป็นที่ประทับของพระองค์เอง
ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า สถานนมัสการที่พระหัตถ์ของพระองค์ได้สถาปนาขึ้น
18องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงครอบครอง
สืบๆ ไปเป็นนิตย์”
19เมื่อม้า พลม้า และรถม้าศึกของฟาโรห์บุกลงทะเลตามมา องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงทลายทำนบทะเลลงมาท่วมพวกเขา แต่ชนอิสราเอลเดินบนทางแห้งข้ามทะเล 20แล้วมิเรียมผู้เผยพระวจนะหญิงพี่สาวของอาโรนก็ถือรำมะนาออกมา แล้วสตรีทั้งปวงก็ถือรำมะนาตามมิเรียมออกมาร่ายรำกับเธอ 21มิเรียมขับร้องว่า
“จงร้องเพลงถวายแด่องค์พระผู้เป็นเจ้า
เพราะพระองค์ทรงเป็นที่เทิดทูนสูงส่ง
พระองค์ทรงเหวี่ยงม้า
และพลม้าลงในทะเล”
น้ำแห่งมาราห์และเอลิม
22จากนั้นโมเสสนำชนอิสราเอลเดินทางต่อไปจากทะเลแดงเคลื่อนเข้าสู่ถิ่นกันดารชูร์ ตลอดสามวันที่เดินทางในถิ่นกันดาร พวกเขาไม่พบน้ำเลย 23เมื่อพวกเขามาถึงมาราห์ พวกเขาดื่มน้ำไม่ได้เพราะน้ำที่นั่นมีรสขม (ที่นั่นจึงได้ชื่อว่ามาราห์15:23 แปลว่าขม) 24ดังนั้นเหล่าประชากรจึงบ่นว่าโมเสสว่า “จะให้พวกเราเอาอะไรดื่ม?”
25แล้วโมเสสทูลวิงวอนองค์พระผู้เป็นเจ้าองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงสำแดงให้เขาเห็นไม้ท่อนหนึ่ง เขาโยนมันลงไปในน้ำ น้ำก็หายขม
ที่มาราห์นี้เององค์พระผู้เป็นเจ้าทรงวางกฎหมายและบทบัญญัติสำหรับเหล่าประชากรและทรงทดสอบพวกเขา 26พระองค์ตรัสว่า “หากเจ้าตั้งใจฟังพระสุรเสียงของพระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้าและปฏิบัติตามพระบัญชาและกฎหมาย ทำสิ่งที่เราเห็นชอบ โรคภัยไข้เจ็บซึ่งเราให้เกิดกับชาวอียิปต์นั้นจะไม่เกิดกับเจ้า เพราะเราคือพระยาห์เวห์ผู้บำบัดรักษาเจ้า”
27แล้วพวกเขาก็มาถึงเอลิมซึ่งมีน้ำพุสิบสองแห่งและต้นอินทผลัมเจ็ดสิบต้น พวกเขาจึงตั้งค่ายพักแรมที่ริมน้ำ
سرود موسی
1آنگاه موسی و بنیاسرائيل در ستايش خداوند اين سرود را خواندند:
خداوند را میسراييم كه شكوهمندانه پيروز شده است،
او اسبها و سوارانشان را به دريا افكنده است.
2خداوند قوت و سرود و نجات من است.
او خدای من است، پس او را ستايش میكنم.
او خدای نياكان من است، پس او را تجليل مینمايم.
3او جنگاور است و نامش خداوند میباشد.
4خداوند، لشكر و عرابههای فرعون
را به دريا سرنگون كرد.
مبارزان برگزيدهٔ مصر در دريای سرخ غرق شدند.
5آبهای دريا آنها را پوشاندند،
و آنها مانند سنگ به اعماق آب فرو رفتند.
6دست راست تو ای خداوند، قدرت عظيمی دارد.
به نيروی دستت، دشمنانت را در هم كوبيدی.
7با عظمت شكوهت دشمنان را نابود ساختی،
آتش خشم تو، ايشان را همچون كاه سوزانيد.
8تو بر دريا دميدی و آن را شكافتی،
آبها مانند ديوار ايستاد و عمق دريا خشک گرديد.
9دشمن گفت: «ايشان را تعقيب میكنم،
آنها را میگيرم و با شمشيرم هلاک میكنم،
ثروتشان را تقسيم كرده، هر چه بخواهم برای خود برمیدارم.»
10اما تو ای خداوند، چون بر دريا دميدی
موجها يكباره آنها را پوشانيد،
همگی مثل سرب در دريای خروشان غرق شدند.
11كيست مانند تو ای خداوند در ميان خدايان؟
كيست مثل تو عظيم در قدوسيت؟
كيست كه مانند تو بتواند كارهای مهيب و عجيب انجام دهد؟
12چون دست راست خود را دراز كردی،
زمين، دشمنان ما را بلعيد.
13قوم خود را كه بازخريد نمودهای
با رحمت خود رهبری خواهی فرمود.
تو آنها را با قدرت خود
به سرزمين مقدست هدايت خواهی كرد.
14قومها وقتی اين را بشنوند مضطرب خواهند شد،
ساكنان فلسطين از ترس خواهند لرزيد،
15اميران ادوم وحشت خواهند كرد،
بزرگان موآب خواهند لرزيد.
وحشت، مردم كنعان را فرو خواهد گرفت.
16ترس و دلهره بر ايشان غلبه خواهد كرد.
ای خداوند از قدرت تو، آنها چون سنگ، خاموش خواهند ايستاد،
تا قوم تو كه آنها را خريدهای از كنار ايشان بگذرند.
17ای خداوند، تو ايشان را به كوه مقدس خود بياور
و در جايی كه برای سكونت خود انتخاب كردهای
و خانهٔ خود را در آن ساختهای، ساكن ساز.
18خداوندا، تو تا ابد سلطنت خواهی كرد.
19وقتی اسبهای فرعون با عرابهها و سوارانش به دنبال اسرائيلیها وارد دريا شدند، خداوند آب دريا را بر ايشان برگردانيد، اما اسرائيلیها از ميان دريا به خشكی رسيدند.
سرود مريم
20پس از خواندن اين سرود، مريم نبيه، خواهر هارون دف به دست گرفت و به رقصيدن پرداخت و زنان ديگر نيز به دنبال وی چنين كردند، 21و مريم اين سرود را خطاب به ايشان خواند:
«خداوند را بسراييد كه شكوهمندانه پيروز شده است،
او اسبها و سوارانشان را به دريا افكنده است.»
آب تلخ
22موسی قوم اسرائيل را از دريای سرخ حركت داد و به طرف صحرای شور هدايت كرد. ولی در آن صحرا پس از سه روز راهپيمايی، قطرهای آب نيافتند. 23سپس آنها به ماره رسيدند، ولی از آب آنجا نيز نتوانستند بنوشند، چون تلخ بود. (از اين جهت آن مكان را ماره يعنی «تلخ» ناميدند.) 24مردم غرغر كنان به موسی گفتند: «ما تشنهايم؛ چه بنوشيم؟»
25موسی نزد خداوند دعا كرد و خداوند درختی به او نشان داد و فرمود: «اين درخت را در آب ماره بينداز تا آب آن شيرين شود.» موسی چنين كرد و آب، شيرين شد.
در ماره، خداوند دستوراتی به قوم اسرائيل داد تا اطاعت آنها را بيازمايد. 26او فرمود: «اگر دستورات و احكام مرا كه خداوند، خدای شما هستم اطاعت كنيد و آنچه را كه در نظر من پسنديده است بجا آوريد، از تمام مرضهايی كه مصريان را بدان دچار ساختم در امان خواهيد ماند، زيرا من، خداوند، شفا دهندهٔ شما هستم.»
27سپس بنیاسرائيل به ايليم آمدند. در آنجا دوازده چشمه و هفتاد درخت خرما بود؛ پس در كنار چشمهها خيمه زدند.
