อย่าสำส่อน
1ลูกเอ๋ย จงตั้งใจฟังปัญญาของเรา
จงเงี่ยหูฟังถ้อยคำแห่งความเข้าใจอันลึกซึ้งของเรา
2เพื่อเจ้าจะได้รักษาความสุขุมรอบคอบ
และริมฝีปากของเจ้าจะสงวนความรู้ไว้
3เพราะริมฝีปากของหญิงแพศยาหวานปานน้ำผึ้ง
และคำพูดของนางก็ลื่นยิ่งกว่าน้ำมัน
4แต่ท้ายที่สุด นางขมยิ่งกว่าบอระเพ็ด
คมยิ่งกว่าดาบสองคม
5เท้าของนางนำไปสู่ความตาย
ย่างก้าวของนางตรงดิ่งไปยังหลุมฝังศพ
6นางไม่สนใจทางแห่งชีวิต
วิถีของนางวกวนไร้จุดหมาย แต่นางไม่รู้เลย
7ลูกทั้งหลายเอ๋ย บัดนี้จงฟังเรา
และอย่าหันหนีจากถ้อยคำของเรา
8จงให้วิถีของเจ้าห่างไกลจากนาง
อย่าเฉียดกรายไปใกล้ประตูบ้านของนาง
9เกรงว่าเจ้าจะสูญเสียเกียรติให้แก่คนอื่น
และให้ศักดิ์ศรี5:9 หรือปีเดือนของเจ้าแก่คนโหดร้าย
10เกรงว่าคนแปลกหน้าจะมาเสวยสุขอยู่บนทรัพย์สินความสามารถของเจ้า
และน้ำพักน้ำแรงของเจ้าจะตกแก่บ้านของคนอื่น
11ในบั้นปลายชีวิต เจ้าจะร้องโอดครวญ
เมื่อกำลังและร่างกายของเจ้าถูกกัดกินจนเสื่อมโทรมไป
12เจ้าจะกล่าวว่า “เราเคยเกลียดการตีสั่งสอนยิ่งนัก!
และไม่แยแสคำตักเตือน!
13เราไม่ยอมเชื่อฟังครูอาจารย์
หรือรับฟังผู้สั่งสอนของเรา
14เราจวนเจียนจะถลำสู่หายนะ
ต่อหน้าสาธารณชน”
15จงดื่มน้ำจากบ่อเก็บของเจ้า
น้ำที่ไหลจากบ่อของเจ้าเอง
16ควรหรือที่จะให้น้ำพุของเจ้าไหลล้นออกไปตามถนน
หรือให้ธารน้ำของเจ้าไหลไปยังย่านชุมชน?
17จงให้มันเป็นของเจ้าแต่ผู้เดียว
ไม่ใช่แบ่งปันกับคนแปลกหน้า
18จงให้ธารน้ำพุของเจ้าได้รับพร
จงปีติยินดีในภรรยาคู่ชีวิตที่ได้มาในวัยหนุ่ม
19ดั่งนางกวางที่น่ารัก เลียงผาที่น่าชม
จงให้อ้อมอกของนางเป็นที่หนำใจเจ้าเสมอ
จงหลงใหลในความรักของนางตลอดไป
20ลูกเอ๋ย เหตุใดเจ้าจึงไปหลงใหลภรรยาของชายอื่น?
เหตุใดเจ้าจึงไปซบอกหญิงแพศยา?
21เพราะว่าทางทั้งสิ้นของมนุษย์อยู่ในสายพระเนตรขององค์พระผู้เป็นเจ้า
พระองค์ทรงพิเคราะห์ดูทุกวิถีของเขา
22คนชั่วติดกับเพราะบาปของตน
และบาปนั้นก็เป็นบ่วงรัดเขาไว้แน่น
23เขาจะตายเพราะขาดวินัย
และหลงเตลิดไปเพราะความโง่มหันต์ของตน
Adwamammɔ Ho Kɔkɔbɔ
1Me ba, yɛ aso ma me nyansa;
tie me nhunumu nsɛm no yie,
2sɛdeɛ ɛbɛma woahwɛ yie,
na wʼano akora nimdeɛ.
3Ɛfiri sɛ ɔbaa dwamanfoɔ ano sosɔ ɛwoɔ,
na ne kasa kɔ yɛɛ sene ngo;
4nanso, awieeɛ no ɛyɛ nwono sene bɔnwoma,
ɛyɛ nam sɛ akofena anofanu.
5Ne nan kɔ owuo mu;
nʼanammɔntutuo kɔ ɛda mu tee.
6Ɔnnwene ɛkwan a ɛkɔ nkwa mu ho;
nʼakwan yɛ kɔntɔnkye, nanso ɔnnim.
7Enti, afei, me mma, montie me;
Monntwe mo ho mfiri deɛ meka ho.
8Ɛkwan a ɛmmɛn noɔ no na momfa so
mommmɛn ne fie ɛpono ano,
9anyɛ saa a, mode mo ahoɔden bɛma afoforɔ
na mode mo mfeɛ ama otirimuɔdenfoɔ,
10anyɛ saa a, ahɔhoɔ bɛfom mo ahonyadeɛ
na mobrɛ de ahonya akɔ afoforɔ fie.
11Mo nkwanna akyi, mobɛsi apinie
ɛberɛ a mo honam ne mo onipadua asa no.
12Na moaka sɛ, “Na mekyiri ahohyɛsoɔ!
Mʼakoma ampɛ ntenesoɔ!
13Manyɛ ɔsetie amma mʼakyerɛkyerɛfoɔ
na mantie mʼakwankyerɛfoɔ asɛm.
14Maduru ɔsɛeɛ ntɛntɛnoa
wɔ asafo no nyinaa mu.”
15Nom nsuo firi wʼankasa ankorɛ mu,
nsuo a ɛtene firi wʼankasa abura mu.
16Ɛsɛ sɛ wo nsutire yiri fa mmɔntene so
na wo nsuwa kokɔ ɔman adwaberem anaa?
17Ma ɛnyɛ wo nko ara dea,
a wone ahɔhoɔ nnkyɛ da.
18Nhyira nka wʼasubura
na wʼani nka wʼababunuberɛ mu yere ho.
19Ɔte sɛ ɔtwe bereɛ dɔfoɔ, ɔwansane animuonyamfoɔ.
Ma ne nufoɔ nsɔ wʼani daa
na ne dɔ nkyekyere wo.
20Me ba, adɛn enti na woma ɔbaa dwamanfoɔ kyekyere wo?
Adɛn enti na woda ɔbarima foforɔ bi yere kokom?
21Awurade hunu onipa akwan nyinaa,
na ɔhwehwɛ ne nyinaa mu.
22Omumuyɛfoɔ nnebɔne sum no afidie;
na ne bɔne nhoma kyekyere no papee.
23Ɔbɛwu ɛsiane ahohyɛsoɔ a ɔnni enti,
na wayera ɛsiane nʼagyegyentwisɛm enti.
