คำสอนของอากูร์
1นี่คือคำสอนของอากูร์บุตรยาเคห์ เป็นถ้อยคำที่ได้รับการดลใจ30:1 หรือคำสอนของอากูร์บุตรยาเคห์แห่งมัสสา
เขากล่าวกับอิธีเอลว่า
“ข้าแต่พระเจ้า ข้าพระองค์อ่อนล้า
แต่ข้าพระองค์มีชัยได้30:1 ในภาษาฮีบรูอาจมีความหมายอีกอย่างหนึ่งว่าเขากล่าวกับอิธีเอล / กับอิธีเอลและกับอูคาลว่า หรือ“ข้าแต่พระเจ้า ข้าพระองค์อ่อนล้า / ข้าแต่พระเจ้า ข้าพระองค์อ่อนล้าและระโหยโรยแรง
2ข้าพเจ้าโง่เขลาเกินกว่าจะเป็นมนุษย์
ที่จริง ข้าพเจ้าไม่มีความเข้าใจอย่างมนุษย์ทั่วไป
3ข้าพเจ้าไม่ได้เรียนรู้สติปัญญา
และไม่รู้จักองค์บริสุทธิ์
4ใครเล่าได้ขึ้นสู่สวรรค์และลงมา?
ใครเล่าได้กำกระแสลมไว้ในอุ้งมือ?
ใครเล่าได้ห่อหุ้มห้วงน้ำไว้ในเสื้อคลุม?
ใครเล่าได้สถาปนาทั่วทุกมุมโลก?
ผู้นั้นมีนามว่าอะไร? และบุตรของผู้นั้นมีนามว่าอะไร?
แน่นอน เจ้ารู้!
5“พระดำรัสทุกคำของพระเจ้าไม่มีข้อผิดพลาด
พระองค์ทรงเป็นโล่สำหรับบรรดาผู้ที่ลี้ภัยในพระองค์30:5 ดู2ซมอ.22:31-32 และสดด.18:30-31
6อย่าเพิ่มเติมพระวจนะของพระองค์
มิฉะนั้นพระองค์จะทรงตำหนิเจ้า และเจ้าจะถูกจับได้ว่าโกหก
7“ข้าพระองค์ทูลขอสองสิ่งจากพระองค์
ขออย่าทรงปฏิเสธก่อนที่ข้าพระองค์จะตายไป
8คือขอให้สิ่งเท็จเทียมและคำโกหกห่างไกลจากข้าพระองค์
ขออย่าให้ข้าพระองค์ยากจนหรือร่ำรวย
แต่ขอโปรดประทานอาหารประจำวันแก่ข้าพระองค์
9มิฉะนั้นข้าพระองค์อาจอิ่มหนำสำราญแล้วปฏิเสธพระเจ้า
และพูดว่า ‘องค์พระผู้เป็นเจ้าเป็นใครกัน?’
หรือข้าพระองค์อาจยากจนแล้วลักขโมย
ก็ลบหลู่พระนามพระเจ้าของข้าพระองค์
10“อย่ากล่าวร้ายคนรับใช้ให้นายเขาฟัง
เกรงว่าผู้นั้นจะแช่งด่าเจ้า และเจ้าต้องชดใช้
11“มีบางคนแช่งด่าพ่อ
และไม่อวยพรแม่ของตน
12บางคนคิดว่าตัวเองบริสุทธิ์
ทั้งที่ยังไม่ได้รับการชำระมลทิน
13บางคนยโสโอหังยิ่งนัก
บางคนปรายตาดูถูกผู้อื่น
14บางคนฟันของเขาคือดาบ
บางคนกรามของเขาคือมีด
เขมือบผู้ยากไร้ไปจากแผ่นดิน
เขมือบคนขัดสนจากมวลมนุษยชาติ
15“ปลิงมีปากสองปาก
มันร้องว่า ‘เอาอีก! เอาอีก!’
“มีสามสิ่งที่ไม่เคยอิ่มหนำ
ที่จริง มีสี่สิ่งที่ไม่เคยพูดว่า ‘พอแล้ว!’
16คือแดนผู้ตายครรภ์ของหญิงหมัน
แผ่นดินที่ไม่เคยอิ่มน้ำ
และไฟที่ไม่เคยพูดว่า ‘พอแล้ว!’
17“ตาที่เย้ยหยันพ่อ
ที่ดูหมิ่นไม่เชื่อฟังแม่ผู้ชรา
จะถูกกาแห่งหุบเขาจิกออกมา
จะถูกแร้งรุมกิน
18“มีสามสิ่งที่ทำให้ข้าพเจ้าประหลาดใจ
ที่จริง มีสี่สิ่งที่ข้าพเจ้าไม่เข้าใจ
19คือการเคลื่อนไหวของนกอินทรีในท้องฟ้า
การเลื้อยของงูบนก้อนหิน
การแล่นของเรือในท้องทะเล
และความสัมพันธ์ของชายหนุ่มกับหญิงสาว
20นี่คือการปรนเปรอตนเองของหญิงสำส่อน
นางกินแล้วเช็ดปาก
และพูดว่า ‘ฉันไม่ได้ทำอะไรผิด’
21“มีสามสิ่งที่ทำให้แผ่นดินโลกสั่นสะเทือน
ที่จริง มีสี่สิ่งซึ่งโลกทนไม่ได้
22คือคนรับใช้ที่กลายเป็นกษัตริย์
คนโฉดเขลาที่มีอาหารเหลือเฟือ
23หญิงที่ไม่มีใครรักได้แต่งงาน
สาวใช้ที่ครองตำแหน่งแทนนายหญิง
24“มีสี่สิ่งในโลกซึ่งเล็กกระจิริด
แต่ฉลาดเหลือล้ำ ได้แก่
25มด กำลังน้อยนิด
แต่ก็ยังรู้จักสะสมอาหารในฤดูร้อน
26ตัวตุ่นผา แรงน้อย
แต่ก็ยังทำรังในซอกหิน
27ตั๊กแตน ไม่มีราชา
แต่ก็ยังรวมตัวกันไปเป็นขบวน
28จิ้งจก เอามือจับก็ได้
แต่ก็ยังพบมันในพระราชวัง
29“มีสามสิ่งที่มีท่วงท่าสง่างาม
ที่จริง มีสี่สิ่งซึ่งเคลื่อนไหวอย่างองอาจ
30คือราชสีห์ ผู้เป็นเจ้าป่า
มันไม่ถอยหนีสิ่งใด
31พ่อไก่ที่เดินป้อ แพะตัวผู้
และกษัตริย์ที่ไม่มีใครต่อต้าน
32“หากเจ้าได้ทำตัวโง่เขลาด้วยการยกย่องตัวเอง
หรือหากเจ้าได้วางแผนชั่ว
จงเอามืออุดปากของเจ้าเสีย!
33เพราะเมื่อกวนนมก็ได้เนย
หรือเมื่อกระแทกจมูกก็ได้เลือดกำเดาฉันใด
เมื่อกวนโมโหก็ได้การวิวาทฉันนั้น”
Agur Nsɛm A Ɔkaeɛ
1Yake babarima Agur nsɛm a ɔkaeɛ a ɛyɛ nkɔmhyɛ:
Saa ɔbarima yi ka kyerɛɛ Itiel ne Ukal sɛ:
2“Me na mennim hwee koraa wɔ nnipa mu,
menni onipa nteaseɛ.
3Mensuaa nyansa,
na menni Ɔkronkronni no ho nimdeɛ nso.
4Hwan na waforo akɔ soro na wasiane aba fam?
Hwan na wabɔ mframa boa wɔ ne nsa mu?
Hwan na ɔde nʼatadeɛ abɔ nsuo boa?
Hwan na ɔbɔɔ asase hahanaa yi?
Ne din de sɛn, na ne ba barima nso din de sɛn?
Sɛ wonim a ka kyerɛ me!
5“Onyankopɔn asɛm biara yɛ nokorɛ;
ɔyɛ kyɛm ma wɔn a wɔdwane toa no.
6Mfa biribi nka nʼasɛm ho,
anyɛ saa a ɔbɛka wʼanim ama woayɛ ɔtorofoɔ.
7“Ao Awurade, nneɛma mmienu na mehwehwɛ firi wo nkyɛn;
mfa nkame me ansa na mawu:
8Yi atorɔ ne ahohwisɛm firi me mu;
mma mennyɛ ohiani anaa ɔdefoɔ;
nanso ma me deɛ medi daa.
9Anyɛ saa a, ebia menya me ho pii ama mapa wo
na maka sɛ, ‘Hwan ne Awurade?’
Anaa mɛyɛ ohiani na mabɔ korɔno,
na ama magu me Onyankopɔn din ho fi.
10“Nsɛe ɔsomfoɔ din nkyerɛ ne wura;
sɛ woyɛ saa a, ɔbɛdome wo na wobɛtua so ka.
11“Nnipa bi dome wɔn agyanom,
na wɔnnhyira wɔn maamenom nso;
12Wɔn a wɔtene wɔ wɔn ankasa ani so
a ɛnso wɔnhohoroo wɔn ho fi;
13wɔn a wɔn ani tra ntɔn,
na wɔbu animtiaa;
14wɔn a wɔn se yɛ akofena
na sekammoa hyehyɛ wɔn apantan
wɔn na wɔbɛtɔre ahiafoɔ ase afiri asase so,
na woayi onibie afiri adasamma mu.
15“Amemem wɔ mmammaa mmienu
a wɔteam sɛ, ‘Fa ma me! Fa ma me.’
“Nneɛma mmiɛnsa na ɛmmee da.
Dabi, nneɛma ɛnan wɔ hɔ a ɛnka da sɛ, ‘Ɛyɛ!’
16Damena,
obonini awotwaa,
asase a ɛyɛ wesee daa,
ne ogya a ɛnka da sɛ, ‘Ɛyɛ!’
17“Ani a ɛyi agya ahi,
na ɛbu ɛna animtia no,
bɔnhwa ho anene bɛtutu,
na apete abɛdi.
18“Nneɛma mmiɛnsa na ɛyɛ me nwanwa,
ɛnan na mente aseɛ:
19Ɛkwan a ɔkɔdeɛ nam so wɔ ewiem,
sɛdeɛ ɔwɔ nante ɔbotan so,
ɛkwan a ɛhyɛn nam so wɔ ɛpo hahanaa so,
ne sɛdeɛ ɔbarima dɔ ababaawa.
20“Ɔbaa waresɛefoɔ ɛkwan nie:
Ɔdidi, ɔpepa nʼano
na ɔka sɛ, ‘Menyɛɛ mfomsoɔ biara.’
21“Nneɛma mmiɛnsa na ɛma asase woso,
ɛnan na asase ɛntumi nnyina ano:
22akoa a wabɛyɛ ɔhene,
ɔkwasea a wadidi amee,
23ɔbaa a wɔmmpɛ no na wawareɛ,
afenaa a ɔtu nʼawurakwaa tena nʼanan mu.
24“Nneɛma nketenkete ɛnan na ɛwɔ asase so,
nanso wɔyɛ anyansafoɔ ankasa:
25Ntɛtea yɛ abɔdeɛ nketewa a wɔnni ahoɔden,
nanso wɔboaboa wɔn aduane ano ahuhuro berɛ mu;
26Nkukuban30.26 Nkukuban yɛ nnanko mu ahodoɔ bi a, wɔtena akuakuo wɔ mmepɔ mu.—yɛ abɔdeɛ a wɔnni ahoɔden,
nanso wɔyɛ wɔn afie wɔ abotan mu,
27ntutummɛ nni ɔhene,
nanso wɔsa so akuakuo, kɔ wɔn anim;
28wɔtumi de nsa kyere ɔkoterɛ,
nanso wɔhunu no aberempɔn ahemfie.
29“Nneɛma mmiɛnsa na wɔwɔ aberempɔn nanteɛ,
ɛnan na wɔkeka wɔn ho te sɛ aberempɔn:
30gyata, mmoadoma ɔhene a, biribiara mmɔ no hu;
31akokɔnini a ɔretutu taataa,
ɔpapo,
ne ɔhene a nʼasraafoɔ atwa ne ho ahyia.
32“Sɛ woayɛ ɔkwasea ama wo ho so,
anaa woadwene bɔne a,
ma wʼani nwu na mua wʼano!
33Sɛdeɛ wɔka nufosuo nu mu a sradeɛ firi mu ba
na wɔkyinkyim hwene a ɛtu mogya no,
saa ara na abufuo de akasakasa ba.”
