1เศษเสี้ยวอาหารที่เย็นชืดพร้อมกับความสงบสุข
ดีกว่าบ้านที่มีงานฉลองกันเต็มที่17:1 หรือบ้านที่เต็มไปด้วยเครื่องเซ่นไหว้พร้อมกับการทะเลาะวิวาท
2คนรับใช้ที่ฉลาดจะปกครองลูกที่ไม่เอาถ่าน
และเขาจะได้รับส่วนแบ่งมรดกเหมือนลูกคนหนึ่ง
3มนุษย์ใช้เบ้าหลอมทดสอบเงิน และใช้เตาถลุงทดสอบทองคำ
แต่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงทดสอบจิตใจ
4คนชั่วสนใจฟังวาจาชั่ว
คนโกหกใส่ใจฟังคำพูดมุ่งร้าย
5ผู้ที่เย้ยหยันคนยากจนก็หมิ่นประมาทพระผู้สร้างของพวกเขา
ผู้ที่ดีใจเมื่อคนอื่นเผชิญภัยพิบัติจะไม่ลอยนวลพ้นโทษ
6ลูกหลานเป็นมงกุฎของคนชรา
และพ่อแม่เป็นความภาคภูมิใจของลูกๆ
7หากวาจาคมคายไม่เหมาะกับคนโฉดเขลา
คำโกหกยิ่งไม่เหมาะกับผู้นำสักเท่าใด!
8สินบนเป็นแก้วสารพัดนึกสำหรับผู้ให้
ไม่ว่าจะหันไปหาใครเขาก็คิดว่าจะสำเร็จ
9ผู้ที่ส่งเสริมความรักก็ลบความบาดหมาง
ผู้ที่ฟื้นฝอยหาตะเข็บก็ทำให้เพื่อนสนิทหมางใจกัน
10ว่ากล่าวตักเตือนคนรู้จักคิดเพียงครั้งเดียว
ได้ผลกว่าเฆี่ยนหลังคนโง่ร้อยที
11คนชั่วส่งเสริมให้คนกบฏต่อพระเจ้า
แต่ยมทูตที่ไร้ความปรานีจะถูกส่งไปสู้กับเขา
12ให้ไปพบแม่หมีที่ถูกขโมยลูกไป
ยังดีกว่าไปพบคนโง่ในความโง่ของเขา
13หากผู้ใดตอบแทนความดีด้วยความชั่ว
ความชั่วจะไม่พรากจากบ้านของเขา
14เมื่อเริ่มต้นวิวาทก็เหมือนทำให้เขื่อนร้าว
ฉะนั้นจงหยุดโต้เถียงก่อนจะเกิดการวิวาท
15การปล่อยคนผิดให้ลอยนวลและการลงโทษคนบริสุทธิ์
ทั้งสองอย่างนี้องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงชิงชัง
16เงินในมือของคนโง่จะมีประโยชน์อะไร
เพราะถึงเขาซื้อสติปัญญาได้ แต่เขาก็ไม่มีปัญญาเรียนรู้มัน?
17เพื่อนมีความรักความหวังดีให้ทุกเวลา
และพี่น้องก็เกิดมาเพื่อช่วยกันในยามทุกข์ยาก
18คนสิ้นคิดจับมือวางมัดจำ
และค้ำประกันให้เพื่อนบ้าน
19ผู้ที่รักการทะเลาะวิวาทก็รักบาป
ผู้ที่หยิ่งยโสก็หาความย่อยยับใส่ตัว
20คนที่มีจิตใจคดโกงย่อมไม่เจริญ
คนที่ลิ้นตลบตะแลงจะตกที่นั่งลำบาก
21น่าเศร้าที่มีลูกเป็นคนโฉดเขลา
พ่อของคนโง่ไร้สำนึกไม่มีความสุข
22จิตใจที่เป็นสุขเป็นยาขนานเอก
แต่วิญญาณที่ร้าวรานทำให้ใจกายห่อเหี่ยว
23คนชั่วแอบรับสินบน
เพื่อบิดเบือนความยุติธรรม
24คนที่มีวิจารณญาณมีสติปัญญาอยู่ใกล้ตัว
แต่คนโง่กวาดตาหาไปสุดโลก
25ลูกชายที่โฉดเขลาทำให้พ่อโศกเศร้า
และทำให้แม่ผู้ให้กำเนิดขมขื่น
26หากการลงโทษคนบริสุทธิ์เป็นเรื่องไม่ดี
การโบยตีเจ้าหน้าที่ที่ซื่อสัตย์สุจริตจะแย่ยิ่งกว่านั้นสักเท่าใด
27ผู้ที่มีความรู้ก็ระวังปาก
ผู้ที่มีความเข้าใจก็ใจเย็น
28เมื่อคนโง่ยั้งปากไว้ คนก็คิดว่าเขาฉลาด
ถ้าเขาสงบปากสงบคำไว้ก็ยังนับว่ารู้จักคิด
1Mas maayo pa nga gamay ra ang pagkaon nga malinawon ang panimalay kaysa magkombira nga may panag-away.
2Ang maalamon nga sulugoon magagahom sa makauulaw nga anak sa iyang agalon, ug bahinan siya sa panulondon sa mga anak sa iyang agalon.
3Sama sa bulawan ug plata nga sulayan pinaagi sa kalayo, ang atong kasingkasing ginasulayan usab sa Ginoo.
4Ang tawong daotan ganahang mamati sa sama niyang daotan, ug ang bakakon gustong mamati sa sama niyang bakakon.
5Ang nagatamay sa mga kabos nagainsulto sa iyang Magbubuhat. Silotan ang tawo nga malipay kon may daotang mahitabo sa uban.
6Garbo sa mga tigulang ang ilang mga apo, maingon nga garbo usab sa mga anak ang ilang mga ginikanan.
7Dili angayan nga mosultig maayo ang buang-buang, ug labi nang dili angay nga mamakak ang usa ka pangulo.
8Nagatuo ang uban nga ang suborno sama sa madyik nga magpasayon sa tanan.
9Kon pasayloon mo ang imong higala nga nakasala kanimo, magpabilin ang inyong panaghigalaay, apan kon balik-balikon mo paghisgot ang iyang sala, maguba ang inyong panaghigalaay.
10Ang maalamon nga tawo makakat-on na sa usa lang ka pagbadlong, apan ang buang-buang dili gayod makakat-on bisan sigehan pag latos.
11Ang tawong daotan kanunayng mangitag samok, busa padad-an siyag bangis nga tawo nga mosilot kaniya.
12Mas makuyaw pa nga ikatagbo ang tawong buang-buang nga nagahimog binuang kaysa mananap nga oso17:12 oso: sa English, bear. nga nawad-ag mga anak.
13Kon daotan ka ngadto sa mga tawo nga maayo kanimo, kanunay lang may daotang mahitabo sa imong panimalay.
14Ang nagsugod pa lang nga away nahisama sa buslot sa tangke sa tubig. Santaa kini sa dili pa modako.
15Ngil-aran ang Ginoo sa tawong mohukom nga silotan ang dili sad-an o mohukom nga hatagag kagawasan ang sad-an.
16Walay kapuslanan ang paggasto sa pagpaeskwela sa usa ka tawong buang-buang kay wala siyay gana nga magtuon.
17Ang higala nagahigugma kanimo sa tanang panahon, ug ang kadugo motabang kanimo sa panahon sa kalisdanan.
18Walay panabot ang tawo nga mosaad nga mobayad sa utang sa uban.
19Ang tawong ganahan magpakasala ganahag gubot, ug ang tawong hambog nangitag kalaglagan.
20Dili gayod mouswag ang tawong baliko ug utok, ug ang tawong bakakon kalaglagan ray maangkon.
21Kasubo ug kasakit ang bation sa ginikanan sa buang-buang nga anak.
22Kon malipayon ka, makahatag kinig kaayohan sa imong panglawas, apan kon masulob-on ka, maglain imong pamati.
23Ang tawong daotan modawat ug suborno aron tuison ang hustisya.
24Ang tawo nga may panabot nagapaningkamot kanunay nga madugangan ang kaalam, apan ang tawong buang-buang wala kahibalo kon unsay iyang buhaton.
25Kasubo ug kasakit ang ihatag sa buang-buang nga anak ngadto sa iyang mga ginikanan.
26Dili maayo nga pakasad-on ang tawong walay sala, o ang tawong dungganon nga ensakto ug binuhatan.
27Ang tawong maalamon ug may panabot magbantay sa iyang isulti ug kalmado.
28Bisan ang buang-buang maalaan nga maalamon ug may panabot kon maghilom-hilom lang.
