สดุดี 74
(มัสคิล74:0 หัวเรื่องสดุดี 74 คงจะเป็นศัพท์ทางวรรณกรรมหรือทางดนตรีของอาสาฟ)
1ข้าแต่พระเจ้า เหตุใดจึงทรงทอดทิ้งข้าพระองค์ทั้งหลายเป็นนิตย์?
เหตุใดพระพิโรธของพระองค์จึงคุกรุ่นขึ้นต่อแกะในทุ่งหญ้าของพระองค์?
2ขอทรงระลึกถึงเหล่าประชากรที่ทรงซื้อมาตั้งแต่ครั้งเก่าก่อน
เผ่าพันธุ์ที่ทรงไถ่ไว้เป็นกรรมสิทธิ์ของพระองค์
ภูเขาศิโยนที่ประทับของพระองค์
3ขอทรงหันย่างพระบาทมายังซากปรักหักพังตลอดกาลเหล่านี้
ความย่อยยับทั้งหลายที่ศัตรูนำมาสู่สถานนมัสการ
4บรรดาคู่อริของพระองค์โห่ร้องในพระนิเวศของพระองค์
พวกเขาตั้งธงรบของตนขึ้นเป็นหมายสำคัญ
5พวกเขาทำตัวเหมือนคนตัดไม้
เงื้อขวานโค่นป่า
6พวกเขาจามไม้ที่แกะสลักทั้งสิ้น
พังลงด้วยขวานด้ามใหญ่น้อย
7พวกเขาเผาสถานนมัสการของพระองค์วอดวาย
พวกเขาย่ำยีที่สถาปนาพระนามของพระองค์
8พวกเขาคิดในใจว่า “เราจะขยี้ให้แหลกลาญ!”
พวกเขาเผาผลาญที่นมัสการพระเจ้าทุกแห่งในแผ่นดิน
9เราไม่ได้รับหมายสำคัญใดๆ เลย
ไม่มีผู้เผยพระวจนะเหลืออยู่สักคนเดียว
ไม่มีสักคนในพวกเรารู้ว่า จะเป็นเช่นนี้ไปนานสักเท่าใด
10ข้าแต่พระเจ้า ศัตรูจะเย้ยหยันพระองค์ไปนานเท่าใด?
ข้าศึกจะจาบจ้วงพระนามของพระองค์ตลอดไปหรือ?
11เหตุใดจึงทรงยั้งพระหัตถ์ขวาของพระองค์ไว้?
ขอทรงยื่นพระหัตถ์ขวาของพระองค์ออกมา และทำลายพวกเขา!
12ข้าแต่พระเจ้า แต่พระองค์ทรงเป็นกษัตริย์ของข้าพระองค์มาตั้งแต่เก่าก่อน
พระองค์ทรงนำความรอดมายังแผ่นดินโลก
13พระองค์นี่แหละคือผู้ที่แยกทะเลด้วยฤทธานุภาพของพระองค์
พระองค์ทรงทำให้หัวของสัตว์ร้ายแห่งห้วงทะเลแหลกลาญ
14พระองค์นี่แหละคือผู้ที่ขยี้หัวทั้งหลายของเลวีอาธาน
และโยนให้เป็นอาหารของสัตว์ทั้งหลายในถิ่นกันดาร
15พระองค์นี่แหละคือผู้ที่เปิดบ่อน้ำพุและลำธาร
ทรงให้แม่น้ำที่ไหลอยู่เสมอนั้นแห้งขอด
16วันและคืนล้วนเป็นของพระองค์
พระองค์ทรงตั้งดวงอาทิตย์และดวงจันทร์
17พระองค์นี่แหละคือผู้ที่กำหนดพรมแดนต่างๆ ของโลก
พระองค์ทรงกำหนดทั้งฤดูร้อนและฤดูหนาว
18ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ขอทรงระลึกว่าศัตรูได้เย้ยหยันพระองค์อย่างไร
ชนชาติที่โง่เขลาได้หมิ่นประมาทพระนามของพระองค์อย่างไร
19ขออย่าทรงหยิบยื่นชีวิตนกพิราบของพระองค์แก่สัตว์ป่า
ขออย่าทรงลืมประชากรผู้ตกทุกข์ได้ยากของพระองค์ไปตลอดกาล
20โปรดระลึกถึงพระสัญญาของพระองค์
เพราะความรุนแรงแฝงอยู่ทั่วทุกมุมมืดของแผ่นดิน
21ขออย่าให้ผู้ถูกข่มเหงรังแกต้องจมอยู่ในความอัปยศอดสู
ขอให้ผู้ยากไร้และขัดสนสรรเสริญพระนามของพระองค์
22ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงลุกขึ้น และตรัสแก้คดีของพระองค์
ขอทรงระลึกว่าคนโง่เย้ยหยันพระองค์วันยังค่ำ
23ขออย่าทรงเพิกเฉยต่อเสียงอึกทึกของเหล่าปฏิปักษ์ของพระองค์
ต่อเสียงอึงคะนึงของศัตรูของพระองค์ซึ่งดังขึ้นเรื่อยๆ
第 74 篇
祈求上帝眷顧祂的子民
亞薩的訓誨詩。
1上帝啊，
你為何永遠丟棄了我們？
你為何對自己草場上的羊大發雷霆？
2求你眷顧你在古時所救贖的子民，
你揀選為產業的族類，
求你眷顧你所居住的錫安山。
3求你前去觀看那久已荒涼之地，
看看敵人對聖所的破壞。
4他們在你聖所中高聲叫嚷，
豎立起自己的旗幟。
5他們大肆毀壞，
好像人掄起斧頭砍伐樹林。
6他們用斧頭、錘子把雕刻的牆板都搗毀了。
7他們縱火焚燒你的聖所，
把它夷為平地，
褻瀆了你的居所。
8他們心裡說：「我們要徹底毀滅一切。」
於是他們燒毀了境內所有敬拜上帝的地方。
9我們再也看不到你的徵兆，
先知也沒有了。
無人知道這一切何時才會結束。
10上帝啊，
仇敵嘲笑你的名要到何時呢？
他們要永無休止地辱罵你嗎？
11你為何不伸出大能的右手？
求你出手給他們致命的一擊。
12上帝啊，
你自古以來就是我的王，
你給世上帶來拯救。
13你曾用大能分開海水，
打碎水中巨獸的頭。
14你曾打碎海怪的頭，
把牠丟給曠野的禽獸吃。
15你曾開闢泉源和溪流，
也曾使滔滔河水枯乾。
16白晝和黑夜都屬於你，
你設立了日月。
17你劃定大地的疆界，
又創造了盛夏和寒冬。
18耶和華啊，
求你記住敵人對你的嘲笑和愚妄人對你的褻瀆。
19求你不要把你的子民交給仇敵74·18-19 「子民」希伯來文是「鴿子」；「仇敵」希伯來文是「野獸」。，
不要永遠對你受苦的子民棄置不顧。
20求你顧念你的應許，
因地上黑暗之處充滿了暴力。
21求你不要讓受壓迫的人羞愧而去。
願貧窮困苦的人讚美你的名。
22上帝啊，求你起來維護自己，
別忘記愚妄人怎樣整天嘲笑你。
23不要對你仇敵的喧嚷置之不理，
與你為敵的人不停地叫囂。
