สดุดี 71 – TNCV & NIRV

Thai New Contemporary Bible

สดุดี 71:1-24

สดุดี 71

(สดด.31:1-4)

1ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ข้าพระองค์ลี้ภัยในพระองค์

ขออย่าให้ข้าพระองค์อับอายเลย

2ขอทรงช่วยและปลดปล่อยข้าพระองค์ในความชอบธรรมของพระองค์

ขอทรงเอียงพระกรรณสดับฟังและช่วยกู้ข้าพระองค์

3ขอทรงเป็นศิลาให้ข้าพระองค์เข้าลี้ภัย

ซึ่งข้าพระองค์สามารถเข้าพักพิงได้เสมอ

ขอทรงบัญชาให้ช่วยกู้ข้าพระองค์

เพราะพระองค์ทรงเป็นศิลาและเป็นป้อมปราการของข้าพระองค์

4ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ ขอทรงช่วยข้าพระองค์ให้พ้นจากมือของคนชั่ว

พ้นจากเงื้อมมือของเหล่าคนโหดร้ายทารุณ

5ข้าแต่พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิต เพราะพระองค์ทรงเป็นความหวังของข้าพระองค์

เป็นความมั่นใจของข้าพระองค์มาตั้งแต่เยาว์วัย

6ข้าพระองค์พึ่งพาพระองค์มาตั้งแต่เกิด

พระองค์ทรงนำข้าพระองค์ออกมาจากครรภ์มารดา

ข้าพระองค์จะสรรเสริญพระองค์ตลอดไป

7ผู้คนมากมายประหลาดใจเกี่ยวกับข้าพระองค์

แต่พระองค์ทรงเป็นที่ลี้ภัยอันแข็งแกร่งของข้าพระองค์

8ริมฝีปากของข้าพระองค์เต็มล้นด้วยคำสรรเสริญพระองค์

ประกาศพระบารมีตลอดทั้งวัน

9ขออย่าทรงละทิ้งข้าพระองค์เมื่อข้าพระองค์แก่เฒ่า

ขออย่าทรงทอดทิ้งข้าพระองค์เมื่อข้าพระองค์สิ้นแรง

10เพราะศัตรูของข้าพระองค์พูดให้ร้ายข้าพระองค์

ผู้ที่คอยจะเอาชีวิตของข้าพระองค์คบคิดกัน

11เขากล่าวว่า “พระเจ้าทรงละทิ้งเขาแล้ว

ให้เราไล่ล่าและจับกุมเขา

เพราะไม่มีใครช่วยกู้เขาหรอก”

12ข้าแต่พระเจ้า ขออย่าทรงห่างไกลข้าพระองค์

ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ ขอทรงรีบรุดมาช่วยข้าพระองค์

13ขอให้ผู้ปรักปรำข้าพระองค์พินาศไปด้วยความอับอาย

ขอให้ผู้มุ่งร้ายข้าพระองค์มีแต่ความอัปยศอดสู

14แต่ส่วนข้าพระองค์จะยังมีความหวังอยู่เสมอ

ข้าพระองค์จะถวายสรรเสริญแด่พระองค์มากยิ่งๆ ขึ้น

15ปากของข้าพระองค์จะกล่าวถึงความชอบธรรมของพระองค์

จะเล่าถึงความรอดของพระองค์ทั้งวัน

แม้ข้าพระองค์จะหยั่งประมาณไม่ได้

16ข้าแต่พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิต ข้าพระองค์จะมาประกาศพระราชกิจอันยิ่งใหญ่ของพระองค์

ข้าพระองค์จะป่าวร้องความชอบธรรมของพระองค์แต่ผู้เดียว

17ข้าแต่พระเจ้า ตั้งแต่เยาว์วัยพระองค์ทรงสอนข้าพระองค์

จนถึงวันนี้ข้าพระองค์ป่าวประกาศพระราชกิจมหัศจรรย์ของพระองค์

18แม้เมื่อข้าพระองค์เข้าสู่วัยชรา ผมหงอกขาว

ข้าแต่พระเจ้า ขออย่าทรงทอดทิ้งข้าพระองค์

ตราบจนข้าพระองค์ประกาศฤทธานุภาพของพระองค์แก่คนรุ่นต่อมา

และเล่าถึงพระเดชานุภาพให้คนรุ่นหลังฟัง

19ข้าแต่พระเจ้า ความชอบธรรมของพระองค์สูงถึงฟ้าสวรรค์

พระองค์ทรงกระทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่ทั้งหลาย

ข้าแต่พระเจ้า ผู้ใดเล่าเสมอเหมือนพระองค์?

20แม้พระองค์ทรงให้ข้าพระองค์ประสบความทุกข์มากมายและขมขื่น

พระองค์จะทรงทำให้ชีวิตของข้าพระองค์กลับคืนสู่สภาพดีอีกครั้ง

จากที่ลึกของโลก

พระองค์จะดึงข้าพระองค์ขึ้นมาอีก

21พระองค์จะทรงเพิ่มเกียรติให้แก่ข้าพระองค์

และจะทรงปลอบประโลมข้าพระองค์อีก

22ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ ข้าพระองค์จะสรรเสริญพระองค์ด้วยพิณใหญ่

เพราะความซื่อสัตย์ของพระองค์

ข้าแต่องค์บริสุทธิ์แห่งอิสราเอล

ข้าพระองค์จะร้องสรรเสริญพระองค์ด้วยพิณเขาคู่

23ริมฝีปากของข้าพระองค์จะโห่ร้องยินดี

เมื่อร้องเพลงสรรเสริญพระองค์

เพราะพระองค์ทรงไถ่ข้าพระองค์ไว้

24ลิ้นของข้าพระองค์จะเล่าถึงพระราชกิจอันชอบธรรมทั้งหลายของพระองค์ตลอดวันคืน

เพราะบรรดาผู้ที่ปองร้ายข้าพระองค์ได้รับความอับอายและความสับสน

New International Reader’s Version

Psalm 71:1-24

Psalm 71

1Lord, I have gone to you for safety.

Let me never be put to shame.

2You do what is right, so save me and help me.

Pay attention to me and save me.

3Be my rock of safety

that I can always go to.

Give the command to save me.

You are my rock and my fort.

4My God, save me from the power of sinners.

Save me from the hands of those who are mean and evil.

5You are the King and the Lord. You have always been my hope.

I have trusted in you ever since I was young.

6From the time I was born I have depended on you.

You brought me out of my mother’s body.

I will praise you forever.

7To many people I am an example of how much you care.

You are my strong place of safety.

8My mouth is filled with praise for you.

All day long I will talk about your glory.

9Don’t push me away when I’m old.

Don’t desert me when my strength is gone.

10My enemies speak against me.

Those who want to kill me get together and make evil plans.

11They say, “God has deserted him.

Go after him and grab him.

No one will save him.”

12God, don’t be far away from me.

My God, come quickly and help me.

13May those who bring charges against me die in shame.

May those who want to harm me

be covered with shame and dishonor.

14But I will always have hope.

I will praise you more and more.

15I will tell other people about all the good things you have done.

All day long I will talk about how you have saved your people.

But there’s no way I could say how many times you’ve done this.

16Lord and King, I will come and announce your mighty acts.

I will announce all the good things that you alone do.

17God, ever since I was young you have taught me.

To this very day I tell about your wonderful acts.

18God, don’t leave me

even when I’m old and have gray hair.

Let me live to tell my children about your power.

Let me tell all of them about your mighty acts.

19God, your saving acts reach to the skies.

You have done great things.

God, who is like you?

20You have sent many bitter troubles my way.

But you will give me new life.

Even if I’m almost in the grave,

you will bring me back.

21You will honor me more and more.

You will comfort me once again.

22My God, I will use the harp to praise you

because you are always faithful.

Holy One of Israel,

I will use the lyre to sing praise to you.

23My lips will shout with joy

when I sing praise to you.

You have saved me.

24All day long my tongue will say

that you have done what is right.

Those who wanted to harm me have been put to shame.

They have not been honored.