สดุดี 42 – TNCV & NASV

Thai New Contemporary Bible

สดุดี 42:1-11

บรรพ 2

สดุดี 42—72

สดุดี 4242:0 สดุดี 42 ในสำเนาต้นฉบับภาษาฮีบรูหลายสำเนาถือว่า สดุดี 42 และ 43 เป็นบทเดียวกัน

(ถึงหัวหน้านักร้อง มัสคิล42:0 หัวเรื่องสดุดี 42 คงจะเป็นศัพท์ทางวรรณกรรมหรือทางดนตรีของบุตรโคราห์)

1ข้าแต่พระเจ้า กวางกระหายหาธารน้ำฉันใด

จิตวิญญาณของข้าพระองค์ก็โหยหาพระองค์ฉันนั้น

2จิตวิญญาณของข้าพระองค์กระหายหาพระเจ้าผู้ทรงพระชนม์อยู่

เมื่อไหร่หนอ ข้าพระองค์จะได้ไปเข้าเฝ้าต่อหน้าพระองค์?

3ข้าพระองค์กินน้ำตาต่างอาหารทั้งวันทั้งคืน

ขณะที่ผู้คนพูดกับข้าพระองค์วันยังค่ำว่า

“พระเจ้าของเจ้าอยู่ที่ไหน?”

4ข้าพระองค์ยังจำสิ่งเหล่านี้ได้

เมื่อข้าพระองค์ระบายความในใจออกมา

จำได้ถึงครั้งที่ข้าพระองค์เคยไปร่วมกับฝูงชน

นำขบวนสู่พระนิเวศของพระเจ้า

ด้วยเสียงโห่ร้องยินดีและขอบพระคุณพระเจ้า

ในเทศกาลฉลอง

5จิตวิญญาณของข้าพเจ้าเอ๋ย เหตุใดเจ้าจึงท้อแท้?

เหตุใดจึงกระสับกระส่ายอยู่ภายในข้าพเจ้า?

จงหวังในพระเจ้า

เพราะข้าพเจ้าจะยังคงสรรเสริญพระองค์

พระผู้ช่วยให้รอดของข้าพเจ้าและพระเจ้าของข้าพเจ้า

6จิตวิญญาณ42:6 หรือข้าแต่พระเจ้าของข้าพเจ้า จิตวิญญาณของข้าพระองค์ท้อแท้อยู่ภายในข้าพระองค์

ฉะนั้นข้าพระองค์จะระลึกถึงพระองค์

จากดินแดนแห่งแม่น้ำจอร์แดน

จากยอดภูเขาเฮอร์โมน จากภูเขามิซาร์

7ที่ลึกกู่เรียกที่ลึก

ด้วยเสียงน้ำตกกึกก้องของพระองค์

กระแสคลื่นและน้ำหลากของพระองค์

ท่วมท้นข้าพระองค์

8ยามกลางวัน องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงบัญชาความรักมั่นคงของพระองค์

ยามกลางคืน บทเพลงของพระองค์อยู่กับข้าพเจ้า

เป็นคำอธิษฐานต่อพระเจ้าแห่งชีวิตของข้าพเจ้า

9ข้าพเจ้าทูลพระเจ้าพระศิลาของข้าพเจ้าว่า

“เหตุใดทรงลืมข้าพระองค์แล้ว?

เหตุใดข้าพระองค์ต้องระทมทุกข์

ต้องทนการข่มเหงรังแกของศัตรู?”

10ข้าพระองค์ร้าวรานเข้าไปถึงกระดูก

ยามเมื่อถูกศัตรูเหยียดหยาม

ตลอดวันเขาเยาะเย้ยว่า

“พระเจ้าของเจ้าอยู่ที่ไหน?”

11จิตวิญญาณของข้าพเจ้าเอ๋ย เหตุใดเจ้าจึงท้อแท้?

เหตุใดจึงกระสับกระส่ายอยู่ภายในข้าพเจ้า?

จงหวังในพระเจ้า

เพราะข้าพเจ้าจะยังคงสรรเสริญพระองค์

พระผู้ช่วยให้รอดของข้าพเจ้าและพระเจ้าของข้าพเจ้า

New Amharic Standard Version

መዝሙር 42:1-11

ሁለተኛ መጽሐፍ

ከመዝሙር 42–72

መዝሙር 4242 በብዙ የዕብራይስጥ ቅጆች መዝሙር 42 እና 43 አንድ መዝሙር ነው።

ለመዘምራን አለቃ።

በስደት ላይ ያለ ሌዋዊ ልቅሶ

1ዋላ የምንጭ ውሃ እንደምትናፍቅ፣

አምላክ ሆይ፤ ነፍሴም እንዲሁ አንተን ትናፍቃለች።

2ነፍሴ አምላክን፣ ሕያው አምላክን ተጠማች፤

መቼ ደርሼ ነው የአምላክን ፊት የማየው?

3ሰዎች ቀኑን ሙሉ፣

“አምላክህ የት አለ?” ባሉኝ ቍጥር፣

እንባዬ ቀንና ሌሊት፣

ምግብ ሆነኝ።

4ነፍሴ በውስጤ እየፈሰሰች፣

እነዚህን ነገሮች አስታወስሁኝ፤

ታላቅ ሕዝብ ወደ እግዚአብሔር ቤት እየመራሁ፣

በእልልታና በምስጋና መዝሙር፣

በአእላፍ ሕዝብ መካከል፣

እንዴት ከሕዝቡ ጋር እሄድ እንደ ነበር ትዝ አለኝ።

5ነፍሴ ሆይ፤ ለምን ትተክዢያለሽ?

ለምንስ በውስጤ ትታወኪያለሽ?

ተስፋሽን በአምላክ ላይ አድርጊ፤

6አዳኜና አምላኬን፣ ገና አመሰግነዋለሁና።

ነፍሴ በውስጤ ተክዛለች፤

ስለዚህ በዮርዳኖስ ምድር፣

በአርሞንኤም ከፍታ፣ በሚዛር ተራራ ዐስብሃለሁ።

7በፏፏቴህ ማስገምገም፣

አንዱ ጥልቅ ሌላውን ጥልቅ ይጣራል፤

ማዕበልህና ሞገድህ ሁሉ፣

ሙሉ በሙሉ አጥለቀለቀኝ።

8እግዚአብሔር ምሕረቱን በቀን ያዝዛል፤

ዝማሬውም በሌሊት በእኔ ዘንድ አለ፤

ይህም ለሕይወቴ አምላክ የማቀርበው ጸሎት ነው።

9እግዚአብሔር ዐለቴን፣

“ለምን ረሳኸኝ?

ጠላትስ እያስጨነቀኝ፣

ለምን በሐዘን እመላለሳለሁ?” እለዋለሁ።

10ጠላቶቼ ቀኑን ሙሉ፣

“አምላክህ የት አለ?” እያሉ፣

በነገር ጠዘጠዙኝ፣

ዐጥንቴም ደቀቀ።

11ነፍሴ ሆይ፤ ለምን ትተክዢያለሽ?

ለምንስ በውስጤ ትታወኪያለሽ?

ተስፋሽን በአምላክ ላይ አድርጊ፣

አዳኜና አምላኬን

ገና አመሰግነዋለሁና።