สดุดี 28
(บทประพันธ์ของดาวิด)
1ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ข้าพระองค์ร้องทูลพระองค์
พระองค์ทรงเป็นพระศิลาของข้าพระองค์ ขออย่าทรงทำเป็นหูหนวกใส่ข้าพระองค์
เพราะถ้าพระองค์ยังทรงนิ่งเฉย
เห็นทีข้าพระองค์จะเป็นเหมือนคนที่ลงไปยังแดนมรณา
2ขอทรงสดับฟังคำวิงวอนขอความเมตตาของข้าพระองค์ด้วย
เมื่อข้าพระองค์ร้องขอความช่วยเหลือจากพระองค์
เมื่อข้าพระองค์ยกมือขึ้นต่อที่ประทับ
อันบริสุทธิ์ที่สุดของพระองค์
3ขออย่าทรงฉุดลากข้าพระองค์ไปพร้อมกับบรรดาคนชั่ว
กับคนเหล่านั้นที่ทำสิ่งชั่วร้าย
คนที่ปากปราศรัยน้ำใจเชือดคอ
กับเพื่อนบ้านของตน
4ขอทรงตอบสนองพวกเขาตามการกระทำของพวกเขา
และตามการกระทำที่ชั่วร้ายของพวกเขา
ขอทรงตอบสนองพวกเขาตามสิ่งที่มือของพวกเขาได้ทำ
และคืนสนองพวกเขาอย่างสาสม
5เพราะพวกเขาไม่ไยดีต่อพระราชกิจขององค์พระผู้เป็นเจ้า
และต่อสิ่งที่พระหัตถ์ของพระองค์ทรงกระทำ
ฉะนั้นพระองค์จะทรงรื้อทำลายเขาลง
และไม่สร้างพวกเขาขึ้นอีกเลย
6ขอถวายสรรเสริญแด่องค์พระผู้เป็นเจ้า
เพราะพระองค์ได้ทรงสดับฟังคำร้องขอความเมตตาของข้าพเจ้า
7องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเป็นกำลังและเป็นโล่ของข้าพเจ้า
จิตใจของข้าพเจ้าวางใจในพระองค์ และข้าพเจ้าได้รับการช่วยเหลือ
จิตใจของข้าพเจ้ากระโดดโลดเต้นด้วยความชื่นชมยินดี
และข้าพเจ้าจะร้องเพลงขอบพระคุณพระองค์
8องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเป็นกำลังสำหรับประชากรของพระองค์
เป็นป้อมปราการแห่งความรอดสำหรับผู้ที่พระองค์ทรงเจิมตั้งไว้
9ขอทรงช่วยประชากรของพระองค์และอวยพรผู้ที่เป็นกรรมสิทธิ์ของพระองค์
ขอทรงเลี้ยงดูพวกเขาดั่งคนเลี้ยงแกะและทรงโอบอุ้มเขาไว้นิรันดร์
L’Eternel répond
1De David.
A toi, ô Eternel, ╵je fais appel ;
toi, mon rocher, ╵ne sois pas sourd ╵à ma requête.
Si tu restes muet,
je deviendrai pareil ╵à ceux qui s’en vont vers la tombe.
2Entends ma voix qui te supplie ╵quand je t’appelle à l’aide
en élevant mes mains28.2 Geste habituel de la prière en Israël (63.5 ; 134.2 ; 141.2 ; 1 R 8.22 ; Esd 9.5 ; Né 8.6 ; Es 1.15 ; 1 Tm 2.8). ╵en direction du lieu très saint ╵de ta demeure !
3Ne me fais pas subir ╵avec les criminels, ╵avec les malfaisants, ╵le sort qui leur est réservé ;
ces gens parlent de paix ╵à leur prochain, ╵avec le mal au fond du cœur.
4Oui, traite-les selon leurs actes ╵et leurs méfaits ;
oui, traite-les selon leurs œuvres,
fais retomber sur eux ╵ce qu’ils ont fait !
5Car ils ne tiennent aucun compte ╵des actes accomplis par l’Eternel
et de ses œuvres.
Que l’Eternel ╵fasse venir leur ruine ╵et qu’il ne les relève pas !
6Béni soit l’Eternel,
car il m’entend ╵lorsque je le supplie.
7L’Eternel est ma force, ╵mon bouclier.
En lui je me confie ; ╵il vient à mon secours.
Aussi mon cœur bondit de joie.
Je veux chanter pour le louer.
8L’Eternel est la force ╵de tous les siens28.8 En hébreu : d’eux. Une légère modification de l’hébreu permet de lire : de son peuple.,
il est la forteresse ╵où le roi qui a reçu l’onction de sa part ╵trouve la délivrance.
9O Eternel, ╵sauve ton peuple, ╵et bénis-le : ╵il est ton patrimoine.
Sois son berger, ╵et prends soin de lui pour toujours.
