บรรพ 5
สดุดี 107—150
สดุดี 107
1จงขอบพระคุณองค์พระผู้เป็นเจ้าเพราะพระองค์ทรงแสนดี
ความรักมั่นคงของพระองค์ดำรงนิรันดร์
2ให้ผู้ที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงไถ่กล่าวเช่นนี้
คือผู้ที่ทรงไถ่จากเงื้อมมือของศัตรู
3ผู้ที่พระองค์ทรงรวบรวมมาจากดินแดนต่างๆ
จากตะวันออกและตะวันตก จากเหนือและใต้107:3 ภาษาฮีบรูว่าเหนือและทะเล
4บางคนระเหเร่ร่อนอยู่ในถิ่นกันดารแห้งแล้ง
ไม่พบทางไปเมืองที่พวกเขาจะตั้งถิ่นฐาน
5พวกเขาทั้งหิวและกระหาย
อ่อนแรงใจจะขาด
6แล้วพวกเขาร้องทูลองค์พระผู้เป็นเจ้าในความทุกข์ยาก
พระองค์ก็ทรงปลดปล่อยพวกเขาจากความทุกข์เข็ญ
7พระองค์ทรงนำพวกเขาไปในทางตรง
ไปเมืองที่พวกเขาจะตั้งถิ่นฐานได้
8ให้พวกเขาขอบพระคุณองค์พระผู้เป็นเจ้าสำหรับความรักมั่นคงของพระองค์
และสำหรับพระราชกิจมหัศจรรย์ของพระองค์ที่ทำเพื่อมนุษย์
9เพราะว่าพระองค์ทรงให้คนที่กระหายได้อิ่มเอม
ทรงให้ผู้ที่หิวโหยอิ่มด้วยสิ่งดี
10บางคนนั่งอยู่ในความมืดมิดหม่นหมอง
ถูกจองจำทุกข์ทรมานด้วยโซ่ตรวน
11เพราะพวกเขากบฏต่อพระวจนะของพระเจ้า
และดูหมิ่นคำแนะนำสั่งสอนขององค์ผู้สูงสุด
12ฉะนั้นพระองค์ทรงสยบพวกเขาด้วยงานหนัก
พวกเขาล้มลงและไม่มีใครช่วย
13แล้วพวกเขาร้องทูลองค์พระผู้เป็นเจ้าในความทุกข์ยาก
และพระองค์ทรงช่วยพวกเขาให้รอดจากความทุกข์เข็ญ
14พระองค์ทรงนำพวกเขาออกมาจากความมืดมิดหม่นหมอง
และทรงทำลายโซ่ตรวนของพวกเขา
15ให้พวกเขาขอบพระคุณองค์พระผู้เป็นเจ้าสำหรับความรักมั่นคงของพระองค์
และสำหรับพระราชกิจมหัศจรรย์ของพระองค์ที่ทำเพื่อมนุษย์
16เพราะพระองค์ทรงทลายประตูทองสัมฤทธิ์
และตัดลูกกรงเหล็กออก
17บางคนกลายเป็นคนโง่โดยการกบฏของตัวเอง
และต้องทนทุกข์เพราะความชั่วช้าของตน
18พวกเขาเบื่ออาหารทุกอย่าง
และเฉียดใกล้ประตูแห่งความตาย
19แล้วพวกเขาร้องทูลองค์พระผู้เป็นเจ้าในความทุกข์ยาก
และพระองค์ทรงช่วยพวกเขาให้รอดจากความทุกข์เข็ญ
20พระองค์ตรัส พวกเขาก็ได้รับการรักษา
พระองค์ทรงช่วยพวกเขาจากหลุมฝังศพ
21ให้พวกเขาขอบพระคุณองค์พระผู้เป็นเจ้าสำหรับความรักมั่นคงของพระองค์
และสำหรับพระราชกิจมหัศจรรย์ของพระองค์ที่ทำเพื่อมนุษย์
22ให้เขาถวายเครื่องบูชาขอบพระคุณ
และบอกเล่าถึงพระราชกิจต่างๆ ของพระองค์ด้วยบทเพลงแห่งความชื่นชมยินดี
23บางคนก็ลงเรือออกไปกลางทะเล
พวกเขาทำมาค้าขายตามเส้นทางมหาสมุทร
24พวกเขาได้เห็นพระราชกิจขององค์พระผู้เป็นเจ้า
เห็นการอัศจรรย์ของพระองค์ในที่ลึก
25เพราะพระองค์ตรัส พายุก็ก่อตัว
ทำให้คลื่นซัดสูง
26พวกเขาถูกโยนขึ้นฟ้าแล้วก็ดิ่งลงมาในห้วงลึก
ขวัญหนีดีฝ่อไปเพราะวินาศภัยรุนแรง
27พวกเขาถลาและซวนเซไปเหมือนคนเมาเหล้า
พวกเขาจนปัญญาไม่รู้จะทำอย่างไร
28แล้วพวกเขาร้องทูลองค์พระผู้เป็นเจ้าในความทุกข์ยาก
และพระองค์ทรงนำพวกเขาออกจากความทุกข์เข็ญ
29พระองค์ทรงทำให้พายุสงบลงเป็นเพียงเสียงกระซิบ
ทำให้คลื่นในทะเลเงียบสงบ
30พวกเขาดีใจที่ทะเลสงบ
และพระองค์ทรงนำพวกเขาเข้าเทียบท่าดังหมาย
31ให้พวกเขาขอบพระคุณองค์พระผู้เป็นเจ้าสำหรับความรักมั่นคงของพระองค์
และสำหรับพระราชกิจมหัศจรรย์ของพระองค์ที่ทำเพื่อมนุษย์
32ให้พวกเขาเทิดทูนพระองค์ในที่ประชุมประชากร
และสรรเสริญพระองค์ในที่ประชุมผู้อาวุโส
33พระองค์ทรงเปลี่ยนแม่น้ำให้กลายเป็นทะเลทราย
ธารน้ำไหลกลายเป็นผืนดินแตกระแหง
34ทรงเปลี่ยนดินแดนอุดมให้กลายเป็นถิ่นร้างซึ่งดินกร่อย
เพราะความชั่วร้ายของผู้อาศัยที่นั่น
35พระองค์ทรงเปลี่ยนถิ่นกันดารให้กลายเป็นแอ่งน้ำ
และเปลี่ยนแผ่นดินที่แตกระแหงให้กลายเป็นน้ำพุ
36พระองค์ทรงนำคนหิวโหยไปอาศัยที่นั่น
และให้พวกเขาพบเมืองที่พวกเขาจะตั้งถิ่นฐาน
37พวกเขาหว่านในท้องนา เพาะปลูกในสวนองุ่น
และเก็บเกี่ยวพืชพันธุ์ธัญญาหารได้อย่างอุดมสมบูรณ์
38พระองค์ทรงอวยพรและพวกเขาก็ทวีจำนวนขึ้น
และพระองค์ไม่ได้ให้ฝูงสัตว์ของพวกเขาลดจำนวนลง
39แล้วพวกเขาถูกลดจำนวนลงและทำให้ตกต่ำ
จากการกดขี่ข่มเหง ทุกข์ภัย และความเศร้าโศก
40พระองค์ผู้ทรงเทการดูถูกดูแคลนลงเหนือเหล่าเจ้านาย
ได้ทรงทำให้พวกเขาระหกระเหินอยู่ในที่เริศร้างไร้หนทาง
41แต่พระองค์ทรงยกชูผู้ยากไร้ออกจากความทุกข์ลำเค็ญ
และให้มีลูกหลานมากมายอย่าง
ฝูงแพะแกะ
42คนเที่ยงธรรมเห็นแล้วชื่นชมยินดี
แต่คนชั่วร้ายทั้งปวงปิดปากเงียบ
43ผู้ใดฉลาดจงฟังสิ่งเหล่านี้
และใคร่ครวญถึงความรักยิ่งใหญ่ขององค์พระผู้เป็นเจ้า
کتاب پنجم
(مزامير 107—150)
در ستايش مهربانی خداوند
1خداوند را حمد گوييد، زيرا او مهربان است و رحمتش تا ابد باقی است.
2كسانی كه توسط خداوند نجات يافتهاند به همه اعلام كنند كه خداوند آنها را از دست دشمنانشان نجات داده است 3و آنها را از سرزمينهای بيگانه، از مشرق و مغرب، شمال و جنوب، به سرزمين خودشان بازگردانيده است. 4بنیاسرائيل در صحرا آواره و سرگردان بودند و جای معينی برای سكونت نداشتند، 5گرسنه و تشنه بودند و جانشان به لب رسيده بود. 6-7آنگاه در گرفتاری خود نزد خداوند فرياد برآوردند و او ايشان را از همهٔ گرفتاريهايشان رهانيد و ايشان را از راه راست به سرزمينی هدايت كرد كه بتوانند در آن زندگی كنند. 8پس بايد از خداوند، به سبب رحمتش و كارهای بزرگی كه در حق ايشان انجام داده است، تشكر كنند. 9او جان تشنه و گرسنه را با نعمتهای خوب سير میكند.
10-11آنانی كه از دستورات خدا سر پيچيدند و به او اهانت كردند، اسير و زندانی شدند و مرگ بر آنها سايه افكند. 12پشت آنها در زير بار مشقت خم شد و سرانجام افتادند و كسی نبود كه ايشان را ياری كند. 13آنگاه در گرفتاری خود نزد خداوند فرياد برآوردند و او آنها را از همه گرفتاريهايشان رهانيد. 14آنها را از مرگی كه بر آنها سايه افكنده بود رهانيد و زنجيرهای اسارت ايشان را پاره كرد.
15پس بايد از خداوند، به سبب رحمتش و كارهای بزرگی كه در حق آنها انجام داده است، تشكر كنند. 16او درهای برنجين زندانها را میشكند و زنجيرهای اسارت را پاره میكند.
17افراد نادان، به سبب رفتار شرارتبار و آلوده به گناه خود، ضعيف و بيمار شدند، 18اشتهای خود را از دست دادند و جانشان به لب گور رسيد. 19آنگاه در اين گرفتاری خود، نزد خداوند فرياد برآوردند و او ايشان را از گرفتاريهايشان رهايی بخشيد. 20او با كلام خود آنها را شفا بخشيد و ايشان را از مرگ نجات داد. 21پس بايد خداوند را به سبب رحمتش و كارهای بزرگی كه در حق ايشان انجام داده است، سپاس گويند. 22بايد با تقديم قربانی از او تشكر كنند و با سرودهای شاد كارهايی را كه كرده است اعلام نمايند.
23برخی به كشتی سوار شده، به دريا رفتند و به كار تجارت مشغول شدند. 24آنان قدرت خداوند را ديدند و كارهای شگرف او را در اعماق درياها مشاهده نمودند. 25به امر او بادی شديد ايجاد شد و دريا را طوفانی ساخت، 26چنانكه كشتیها دستخوش امواج گرديدند و بالا و پايين میرفتند. سرنشينان آنها، از ترس نيمه جان شدند 27و مثل مستان، تلوتلو خورده، گيج و سرگردان بودند. 28آنگاه در اين گرفتاری خود نزد خداوند فرياد برآوردند و او ايشان را از اين گرفتاری رهايی بخشيد. 29خداوند طوفان را آرام و امواج دريا را ساكت ساخت. 30آنها شاد شدند زيرا از خطر رهايی يافته بودند، و سرانجام به سلامت به بندر مراد خود رسيدند. 31پس آنها نيز بايد خداوند را به سبب رحمتش و كارهای بزرگی كه در حق ايشان انجام داده است، سپاس گويند. 32بايد عظمت خداوند را در بين جماعت اسرائيل اعلام كنند و نزد بزرگان قوم، او را ستايش نمايند.
33خداوند رودخانهها را به خشكی مبدل ساخت و چشمههای آب را خشک كرد. 34زمين حاصلخيز را به شورهزار تبديل نمود، زيرا ساكنان آن شرور بودند. 35اما بار ديگر زمينهای شورهزار و خشک را حاصلخيز و پر از چشمههای آب نمود. 36-37گرسنگان را در آن اسكان داد تا شهرها بسازند، كشت و زرع كنند و تاكستانها ايجاد نمايند. 38خداوند آنها را بركت داده، فرزندان بسياری به ايشان بخشيد، و نگذاشت رمهها و گلههايشان كم شوند.
39هنگامی كه قوم خداوند در زير ظلم و ستم رو به نابودی میرفتند، 40خداوند كسانی را كه بر قومش ظلم میكردند خوار و ذليل ساخت و آنها را در ميان ويرانهها، آواره و سرگردان كرد. 41او قوم فقير و درماندهٔ خود را از زير بار سختيها رهانيد و فرزندان و گلههای ايشان را افزونی بخشيد. 42نيكان اين را ديده، شاد خواهند شد اما بدكاران خاموش خواهند شد.
43خردمندان دربارهٔ اينها فكر كنند و رحمت و محبت خداوند را به ياد داشته باشند.
