สดุดี 106 – TNCV & CARST

Thai New Contemporary Bible

สดุดี 106:1-48

สดุดี 106

(1พศด.16:34-36)

1จงสรรเสริญองค์พระผู้เป็นเจ้า106:1 ภาษาฮีบรูว่าฮาเลลูยาเช่นเดียวกับข้อ 48

จงขอบพระคุณองค์พระผู้เป็นเจ้าเพราะพระองค์ทรงแสนดี

ความรักมั่นคงของพระองค์ดำรงนิรันดร์

2ผู้ใดจะสามารถประกาศพระราชกิจอันยิ่งใหญ่ขององค์พระผู้เป็นเจ้า

หรือเทิดทูนสรรเสริญพระองค์อย่างครบถ้วนได้?

3ความสุขมีแก่บรรดาผู้ที่รักษาความยุติธรรม

ผู้ที่ทำสิ่งที่ถูกต้องเสมอ

4ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าขอทรงระลึกถึงข้าพระองค์เมื่อพระองค์ทรงสำแดง ความโปรดปรานแก่ประชากรของพระองค์

ขอเสด็จมาช่วยข้าพระองค์เมื่อพระองค์ทรงช่วยพวกเขาให้รอด

5เพื่อข้าพระองค์จะร่วมชื่นบานกับความเจริญรุ่งเรืองของผู้ที่ทรงเลือกสรรไว้

เพื่อข้าพระองค์จะร่วมยินดีกับชนชาติของพระองค์

และร่วมสรรเสริญกับชนชาติซึ่งเป็นกรรมสิทธิ์ของพระองค์

6ข้าพระองค์ทั้งหลายได้ทำบาปเช่นเดียวกับบรรพบุรุษ

ข้าพระองค์ทั้งหลายได้ทำสิ่งที่ผิดและชั่วช้าเลวทราม

7เมื่อบรรพบุรุษของข้าพระองค์ทั้งหลายอยู่ในอียิปต์

พวกเขาไม่ได้ระลึกถึงการอัศจรรย์ต่างๆ ของพระองค์

พวกเขาไม่ได้จดจำพระกรุณานานัปการของพระองค์

และพวกเขากบฏต่อพระองค์ที่ทะเลแดง106:7 คือ ทะเลต้นกก เช่นเดียวกับข้อ 9 และ 22

8ถึงกระนั้นพระองค์ก็ทรงช่วยกู้พวกเขา เพราะเห็นแก่พระนามของพระองค์

เพื่อให้ฤทธานุภาพยิ่งใหญ่ของพระองค์เป็นที่ประจักษ์

9พระองค์ทรงกำราบทะเลแดง มันก็เหือดแห้ง

ทรงนำพวกเขาเหล่านั้นผ่านที่ลึกราวกับผ่านทะเลทราย

10พระองค์ทรงช่วยพวกเขาจากเงื้อมมือของปฏิปักษ์

ทรงกอบกู้พวกเขาจากอุ้งมือของเหล่าศัตรู

11น้ำไหลท่วมมิดเหล่าศัตรู

ไม่เหลือรอดสักคนเดียว

12แล้วพวกเขาจึงเชื่อในพระสัญญาของพระองค์

และร้องเพลงสรรเสริญพระองค์

13แต่ไม่ช้าพวกเขาก็ลืมสิ่งที่พระองค์ได้ทรงกระทำ

และไม่รอคอยคำแนะนำจากพระองค์

14ในทะเลทรายพวกเขายอมแพ้แก่ความอยาก

ในถิ่นกันดารพวกเขาลองดีกับพระเจ้า

15พระองค์จึงประทานตามที่พวกเขาเรียกร้อง

แต่ทรงส่งโรคระบาดมาเหนือพวกเขา

16ในค่ายพักนั้น พวกเขาเริ่มอิจฉาโมเสส

และเริ่มริษยาอาโรนผู้ซึ่งได้รับการชำระและแยกไว้แด่องค์พระผู้เป็นเจ้า

17ธรณีจึงแยกออกและกลืนดาธาน

มันฝังอาบีรัมกับพวก

18ไฟปะทุขึ้นในหมู่สมัครพรรคพวกของเขา

เปลวไฟเผาผลาญเหล่าคนชั่ว

19ที่ภูเขาโฮเรบ พวกเขาได้สร้างเทวรูปลูกวัว

และกราบไหว้รูปเคารพซึ่งหล่อขึ้นจากโลหะ

20พวกเขาแลกองค์ผู้ทรงเกียรติสิริของพวกเขา

กับรูปปั้นของวัวที่กินหญ้า

21พวกเขาลืมพระเจ้าผู้ทรงช่วยให้เขารอด

ผู้ได้ทรงกระทำพระราชกิจอันยิ่งใหญ่ในอียิปต์

22ทรงกระทำการอัศจรรย์ในดินแดนของฮาม

และสิ่งที่น่าเกรงขามที่ทะเลแดง

23ดังนั้นพระองค์จึงตรัสว่าจะทรงทำลายพวกเขา

ยังดีที่โมเสสผู้ทรงเลือกสรรไว้ได้เข้าเฝ้า ทูลทัดทาน

เพื่อหันเหพระพิโรธไม่ให้ทำลายพวกเขา

24ต่อมาพวกเขาก็ดูหมิ่นดินแดนอันน่ารื่นรมย์นั้น

พวกเขาไม่เชื่อพระสัญญาของพระองค์

25พวกเขากลับพร่ำบ่นอยู่ในเต็นท์ที่พัก

และไม่เชื่อฟังองค์พระผู้เป็นเจ้า

26พระองค์จึงทรงชูพระหัตถ์ปฏิญาณกับพวกเขาว่า

พระองค์จะทรงให้พวกเขาล้มตายในถิ่นกันดาร

27จะทรงกระทำให้ลูกหลานของพวกเขาไปตกอยู่ในหมู่ชนชาติทั้งหลาย

กระจัดกระจายไปยังดินแดนต่างๆ

28พวกเขาเข้าเทียมแอกกับพระบาอัลที่เปโอร์

และรับประทานเครื่องเซ่นสังเวยแก่เหล่าเทพเจ้าอันไร้ชีวิต

29พวกเขายั่วยุพระพิโรธของพระองค์ด้วยการทำชั่วต่างๆ นานา

และเกิดโรคระบาดในหมู่พวกเขา

30แต่ฟีเนหัสได้ลุกขึ้นจัดการ

โรคระบาดจึงหยุด

31นับเป็นความชอบธรรมของเขา

สืบไปทุกชั่วอายุ

32ที่แหล่งน้ำเมรีบาห์ก็เช่นกัน พวกเขาทำให้พระองค์ทรงพระพิโรธ

และทำให้โมเสสเดือดร้อนไปด้วย

33เพราะพวกเขากบฏต่อพระวิญญาณของพระเจ้า

โมเสสจึงหลุดปากกล่าววาจาเผ็ดร้อน106:33 หรือกบฏต่อพระวิญญาณของพระองค์ / และวาจาเผ็ดร้อนออกมาจากปากของเขา

34ทั้งพวกเขาไม่ได้ทำลายชนชาติต่างๆ

ตามที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงบัญชา

35แต่พวกเขาผสมปนเปอยู่กับคนต่างชาติ

และรับเอาขนบธรรมเนียมของเขาเหล่านั้น

36พวกเขานมัสการรูปเคารพของคนเหล่านั้น

ซึ่งกลายเป็นกับดักของพวกเขา

37พวกเขาเซ่นสังเวยลูกชายลูกสาวของตน

แก่ภูติผีปีศาจ

38พวกเขาทำให้โลหิตบริสุทธิ์หลั่งริน

คือโลหิตของลูกชายลูกสาวของตน

ซึ่งพวกเขาเซ่นสังเวยแก่บรรดารูปเคารพของคานาอัน

ทำให้แผ่นดินเป็นมลทินด้วยเลือด

39พวกเขาทำตัวให้แปดเปื้อนมลทินด้วยสิ่งที่พวกเขาทำ

ด้วยพฤติกรรมเยี่ยงโสเภณี

40องค์พระผู้เป็นเจ้าจึงทรงพระพิโรธเหล่าประชากรของพระองค์

และทรงชิงชังผู้ที่เป็นกรรมสิทธิ์ของพระองค์

41ทรงปล่อยให้พวกเขาตกอยู่ในกำมือของชนชาติต่างๆ

ศัตรูของเขาปกครองพวกเขา

42ข้าศึกกดขี่ข่มเหงพวกเขา

พวกเขาตกอยู่ใต้อำนาจของคนเหล่านั้น

43พระองค์ทรงกอบกู้พวกเขาหลายครั้งหลายครา

แต่พวกเขาก็ยังคงตั้งหน้ากบฏต่อพระองค์อย่างไม่หยุดหย่อน

และต้องเสื่อมไปเพราะบาปของตน

44แต่ถึงกระนั้น พระองค์ก็ยังทรงเหลียวแลความทุกข์ลำเค็ญของพวกเขา

เมื่อทรงได้ยินเสียงร่ำร้องของพวกเขา

45เพราะเห็นแก่พวกเขา พระองค์ทรงระลึกถึงพันธสัญญาของพระองค์

และพระทัยอ่อนลงเพราะความรักยิ่งใหญ่ของพระองค์

46พระองค์ทรงทำให้ทุกคนที่จับพวกเขาไปเป็นเชลย

เกิดความสงสารพวกเขา

47ข้าแต่พระยาห์เวห์พระเจ้าของข้าพระองค์

ทั้งหลาย ขอทรงช่วยข้าพระองค์ทั้งหลายให้รอด

ขอทรงรวบรวมข้าพระองค์ทั้งหลายจากชนชาติต่างๆ

เพื่อข้าพระองค์ทั้งหลายจะขอบพระคุณพระนามอันบริสุทธิ์ของพระองค์

และยกย่องสรรเสริญพระองค์

48ขอสรรเสริญพระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอล

จากนิรันดร์กาลจวบจนนิรันดร์กาล

ให้ปวงประชากรจงกล่าวว่า “อาเมน!”

จงสรรเสริญองค์พระผู้เป็นเจ้า

Священное Писание (Восточный перевод), версия для Таджикистана

Забур 106:1-43

Пятая книга

Песнь 106

1Славьте Вечного, потому что Он благ

и милость Его – навеки!

2Пусть скажут так избавленные Им,

те, кого Он избавил от руки врага

3и собрал из разных земель –

с востока, с запада, с севера и с юга106:3 Букв.: «с моря»..

4Одни из них блуждали в пустыне по безлюдным дорогам

и не нашли города, в котором могли бы поселиться.

5Они голодали и жаждали,

и томилась их душа.

6Но воззвали они к Вечному в своём несчастье,

и Он освободил их от бедствий.

7Повёл их прямым путём в город,

где они могли поселиться.

8Да славят Вечного за Его милость

и за Его чудеса, сотворённые для людей,

9ведь Он утолил душу жаждущую

и душу голодную насытил благами.

10Другие сидели в кромешной тьме,

несчастные узники в железных оковах,

11потому что восстали против слов Всевышнего

и пренебрегли советом Высочайшего.

12Поэтому Он смирил их сердце тяжёлым трудом;

они падали, и некому было помочь.

13Тогда воззвали они к Вечному в своём несчастье,

и Он спас их от бедствий.

14Вывел их из кромешной тьмы,

сломав их оковы.

15Да славят Вечного за Его милость

и за Его чудеса, сотворённые для людей,

16ведь Он сокрушил бронзовые ворота

и сломал железные засовы.

17А безрассудные страдали за свои грехи

и за своё беззаконие.

18От всякой пищи отвращалась душа их,

и они приближались к воротам смерти.

19Тогда воззвали они к Вечному в своём несчастье,

и Он спас их от бедствий.

20Послал Своё слово и излечил их,

избавил их от гибели.

21Да славят Вечного за Его милость

и за Его чудеса, сотворённые для людей;

22да приносят Ему жертвы благодарения

и говорят о делах Его с радостью.

23Некоторые ходили на судах в море,

трудились в больших водах.

24Видели и они дела Вечного,

Его чудеса в пучине.

25Он говорил, и восстал штормовой ветер,

поднимая высокие волны.

26Корабли восходили до небес и низвергались в бездну;

душа моряков таяла в бедствии.

27Они кружились и шатались, как пьяные,

и вся мудрость их исчезла.

28Но воззвали они к Вечному в своём несчастье,

и Он вывел их из бедствий.

29Он превратил бурю в штиль,

и умолкали морские волны.

30Обрадовались люди, что волны утихли,

и привёл Он их к желаемой гавани.

31Да славят Вечного за Его милость

и за Его чудеса, сотворённые для людей;

32да превозносят Его в народном собрании

и хвалят Его в кругу старейшин.

33Он превращает реки в пустыню,

источники вод – в сушу,

34а плодородную землю – в солончак

за нечестие живущих на ней.

35Он превращает пустыню в озеро

и иссохшую землю – в источники вод.

36Он поселяет в ней голодных,

и они строят там город,

в котором могут поселиться;

37засевают поля и насаждают виноградники,

которые приносят обильные плоды.

38Он благословляет их, и они весьма размножаются;

не позволяет Он их стадам уменьшаться.

39Но когда народ убывает,

когда он унижен из-за угнетения, бедствия и скорби,

40тогда Всевышний изливает презрение на вождей

и заставляет их блуждать в пустыне, где нет путей.

41Бедного же Он возвышает из нищеты

и умножает его род, как стадо овец.

42Праведники видят это и радуются,

а нечестивые закрывают свои уста.

43Кто мудр – да уразумеет всё это

и поймёт милость Вечного.