จงยอมจำนนต่อพระเจ้า
1อะไรคือต้นเหตุของการต่อสู้และการทะเลาะวิวาทในหมู่พวกท่าน? สิ่งเหล่านี้มาจากตัณหาซึ่งขับเคี่ยวกันภายในท่านไม่ใช่หรือ? 2ท่านอยากได้แต่ไม่ได้ ท่านฆ่าและละโมบของผู้อื่น ท่านไม่ได้สิ่งที่ตนต้องการก็วิวาทและต่อสู้กัน ท่านไม่มีเพราะไม่ได้ทูลขอพระเจ้า 3เมื่อท่านทูลขอท่านไม่ได้รับเพราะท่านขอด้วยแรงจูงใจผิดๆ เพื่อจะนำไปปรนเปรอตนเอง
4พวกไม่ซื่อต่อพระเจ้า ท่านไม่รู้หรือว่าการเป็นมิตรกับโลกคือการเกลียดชังพระเจ้า? ผู้ใดเลือกที่จะเป็นมิตรกับโลกก็เป็นศัตรูต่อพระเจ้า 5ท่านคิดหรือว่าพระคัมภีร์กล่าวอย่างไร้เหตุผลที่ว่า จิตวิญญาณซึ่งพระเจ้าทรงให้อยู่ในเรานั้นอยากให้เราเป็นของพระเจ้าเท่านั้น?4:5 หรือพระเจ้าทรงห่วงหาจิตวิญญาณซึ่งทรงให้อยู่ในเราด้วยความหวงแหนหรือพระวิญญาณซึ่งพระเจ้าทรงให้อยู่ในเราทรงห่วงหาเราด้วยความหวงแหน 6แต่พระองค์ประทานพระคุณแก่เรามากยิ่งกว่านั้นอีก ด้วยเหตุนี้พระคัมภีร์จึงกล่าวว่า
“พระเจ้าทรงต่อสู้ผู้ที่หยิ่งจองหอง
แต่ประทานพระคุณแก่คนที่ถ่อมใจ”4:6 สภษ. 3:34
7ดังนั้นแล้วท่านจงยอมจำนนต่อพระเจ้า จงยืนหยัดต่อสู้กับมารและมันจะหนีไปจากท่าน 8จงเข้ามาใกล้พระเจ้า แล้วพระองค์จะเสด็จมาใกล้ท่าน คนบาปทั้งหลายจงล้างมือให้สะอาด คนสองใจจงชำระใจให้บริสุทธิ์ 9จงเศร้าเสียใจ คร่ำครวญและร้องไห้ จงเปลี่ยนจากหัวเราะเป็นร้องไห้ จากชื่นชมยินดีเป็นเศร้าหมอง 10ท่านทั้งหลายจงถ่อมใจลงต่อองค์พระผู้เป็นเจ้าและพระองค์จะทรงยกชูท่านขึ้น 11พี่น้องทั้งหลายอย่าใส่ร้ายกัน ผู้ใดกล่าวร้ายหรือตัดสินพี่น้องก็กล่าวร้ายและตัดสินบทบัญญัติ เมื่อท่านตัดสินบทบัญญัติ ท่านก็ไม่ได้ปฏิบัติตามบทบัญญัตินั้นแต่ตั้งตนเป็นผู้ตัดสิน 12มีผู้ประทานบทบัญญัติและผู้พิพากษาเพียงผู้เดียวคือ พระองค์ผู้ทรงสามารถช่วยให้รอดและทำลายก็ได้ แต่ท่านคือใครเล่าที่จะตัดสินเพื่อนบ้านของท่าน?
การอวดถึงพรุ่งนี้
13ฟังเถิดท่านที่พูดว่า “ไม่วันนี้ก็พรุ่งนี้เราจะไปเมืองนั้นเมืองนี้ จะอยู่ที่นั่นหนึ่งปี ทำมาค้าขายได้กำไร” 14ท่านไม่รู้เลยว่าพรุ่งนี้จะเกิดอะไรขึ้น ชีวิตของท่านเป็นเช่นไร? ท่านเป็นเหมือนหมอกซึ่งปรากฏอยู่เพียงชั่วครู่แล้วก็เลือนหาย 15แทนที่จะกล่าวเช่นนั้นท่านควรพูดว่า “ถ้าเป็นพระประสงค์ขององค์พระผู้เป็นเจ้าเราจะมีชีวิตอยู่ทำสิ่งนั้นสิ่งนี้” 16แต่เท่าที่เป็นอยู่ท่านทั้งหลายคุยโวโอ้อวด การโอ้อวดเช่นนี้ล้วนเป็นความชั่ว 17ดังนั้นแล้วผู้ใดรู้ว่าอะไรเป็นสิ่งดีที่ควรทำแต่ไม่ทำก็บาป
Покорность Всевышнему
1Откуда среди вас враждебность и распри? Не от ваших ли страстей, которые борются внутри вас самих? 2Вы чего-то хотите, но не имеете и поэтому убиваете. Вы чему-то завидуете, но не можете этого достичь и поэтому вступаете в борьбу и враждуете. Но вы не имеете потому, что не просите у Всевышнего, 3но если даже просите, то не получаете, потому что просите из неправедных побуждений, желая употребить просимое на свои наслаждения.
4О неверные Всевышнему! Разве вы не знаете, что дружба с миром – это вражда против Всевышнего? Тот, кто хочет быть другом этому миру, становится врагом Всевышнему. 5Или вы думаете, Писание напрасно говорит, что Всевышний до ревности любит наш дух, который Он и поселил в нас?4:5 Или: «что Святой Дух, Которого Всевышний поселил в нас, любит до ревности»; или, возможно, даже: «что наш дух, который Всевышний поселил в нас, исполнен ревности и страстей». 6Но Он тем большую даёт нам всем благодать. Поэтому Писание и говорит:
«Всевышний – противник гордых,
но смиренным Он даёт благодать»4:6 Мудр. 3:34..
7Поэтому покоритесь Всевышнему, противостаньте дьяволу, и он убежит от вас. 8Приблизьтесь к Всевышнему, и Он приблизится к вам.
Грешники, омойте ваши руки4:8 Здесь приводится аналогия с древним ритуалом, когда священнослужитель совершал обряд омовения рук и ног, прежде чем войти в храм (см. Исх. 30:17-21)., и вы, двуличные, очистите ваши сердца. 9Сокрушайтесь, плачьте и рыдайте. Пусть в плач обратится ваш смех, а радость – в печаль. 10Смиритесь перед Вечным, и тогда Он возвысит вас.
11Братья, не говорите друг о друге плохо. Кто говорит плохо о брате или судит его, тот говорит плохо о Законе Всевышнего и судит этот Закон4:11 Распространение клеветы о своих братьях является неуважением к Закону Всевышнего, который велит любить друг друга (см. 2:8).. А когда человек судит Закон, то он уже не исполнитель Закона, а судья. 12Есть только один Законодатель и Судья, и только Он может спасти или погубить. А ты кто такой, чтобы судить ближнего?
На всё воля Всевышнего
13Послушайте теперь те, кто говорит: «Сегодня или завтра мы поедем в такой-то город, поживём там год, будем торговать и получать прибыль». 14Вы даже не знаете, что произойдёт завтра. Что такое ваша жизнь? Ведь вы как пар, который на некоторое время появляется, а потом исчезает. 15Скажите лучше: «Если на то будет воля Вечного4:15 Если на то будет воля Вечного – это выражение широко распространено среди восточных народов, например: إن شاء الله («Иншалла», араб.), Qudai qalasa (каз.), Кудай кааласа (кырг.), Xudo xohlasa (узб.), Allah istәsә (азерб.), Hudaý halasa (турк.), Худо хоӽад (тадж.) и др., то мы ещё поживём и сделаем то или другое». 16Вы же теперь хвастаетесь в своей самонадеянности, а всякое такое хвастовство есть зло. 17Итак, всякий, кто знает, что не должен так поступать, но поступает, тот грешит.
