1แต่พระเยซูเสด็จไปยังภูเขามะกอกเทศ 2พอรุ่งสางพระองค์ทรงมาที่ลานพระวิหารอีก คนทั้งปวงพากันมาชุมนุมอยู่รอบพระองค์และพระเยซูประทับนั่งเพื่อสั่งสอนพวกเขา 3เหล่าธรรมาจารย์และพวกฟาริสีนำตัวหญิงคนหนึ่งมา นางถูกจับฐานล่วงประเวณี พวกเขาให้นางยืนอยู่ต่อหน้าคนกลุ่มนั้น 4แล้วทูลพระเยซูว่า “ท่านอาจารย์ หญิงผู้นี้ถูกจับขณะล่วงประเวณี 5ในหนังสือบทบัญญัติโมเสสสั่งให้เราเอาหินขว้างหญิงที่ทำอย่างนี้ ท่านจะว่าอย่างไร?” 6เขาใช้คำถามนี้เป็นกับดักเพื่อหาเหตุกล่าวโทษพระองค์
แต่พระเยซูทรงโน้มพระกายลงและทรงใช้นิ้วพระหัตถ์เขียนที่พื้น 7เมื่อพวกเขายังถามไม่หยุด พระองค์ก็ทรงยืดพระกายขึ้นแล้วตรัสกับพวกเขาว่า “ถ้าผู้ใดในพวกท่านไม่มีบาป ให้ผู้นั้นเอาหินขว้างนางเป็นคนแรก” 8แล้วทรงโน้มพระกายลงเขียนที่พื้นอีก
9ถึงตรงนี้พวกที่ได้ยินก็ทยอยออกไปทีละคน เริ่มจากคนเฒ่าคนแก่จนเหลือแต่พระเยซูกับหญิงคนนั้นซึ่งยังคงยืนอยู่ 10พระเยซูก็ทรงยืดพระกายขึ้นตรัสถามว่า “หญิงเอ๋ย พวกเขาไปไหนกันหมด? ไม่มีใครเอาโทษเจ้าเลยหรือ?”
11นางทูลว่า “ไม่มีเลย พระเจ้าข้า”
พระเยซูประกาศว่า “เราก็ไม่เอาโทษเจ้าเช่นกัน บัดนี้จงไปเถิด และจงทิ้งวิถีชีวิตที่ผิดบาปของเจ้า”
คำพยานของพระเยซูเชื่อถือได้
12เมื่อพระเยซูตรัสกับประชาชนอีก พระองค์ตรัสว่า “เราเป็นความสว่างของโลก ผู้ที่ตามเรามาจะไม่เดินในความมืดเลยแต่จะมีความสว่างแห่งชีวิต”
13พวกฟาริสีจึงท้าทายพระองค์ว่า “นั่นไง ท่านเป็นพยานให้ตัวเอง คำพยานของท่านเชื่อถือไม่ได้”
14พระเยซูตรัสตอบว่า “แม้เราเป็นพยานให้ตัวเอง คำพยานของเราก็เชื่อถือได้ เพราะเรารู้ว่าเรามาจากไหนและจะไปไหน แต่พวกท่านไม่รู้เลยว่าเรามาจากไหนหรือจะไปไหน 15ท่านตัดสินตามมาตรฐานของมนุษย์ ส่วนเราไม่ตัดสินใคร 16แต่ถ้าเราตัดสิน คำตัดสินของเราก็ถูกต้องเพราะเราไม่ได้ทำไปโดยลำพัง พระบิดาผู้ทรงส่งเรามาสถิตกับเรา 17ในหนังสือบทบัญญัติของท่านเองก็เขียนไว้ว่าคำพยานของคนสองคนเชื่อถือได้ 18เราเป็นพยานให้ตัวเอง และพยานอีกผู้หนึ่งของเราคือพระบิดาผู้ทรงส่งเรามา”
19พวกเขาจึงทูลถามพระองค์ว่า “บิดาของท่านอยู่ที่ไหน?”
พระเยซูตรัสว่า “ท่านไม่รู้จักเราหรือพระบิดาของเรา ถ้าท่านรู้จักเรา ท่านย่อมรู้จักพระบิดาของเราด้วย” 20พระเยซูตรัสดังนี้ขณะทรงสอนอยู่ในบริเวณพระวิหารใกล้กับที่วางของถวาย แต่ก็ไม่มีใครจับพระองค์เพราะยังไม่ถึงเวลาของพระองค์
21พระเยซูตรัสกับพวกเขาอีกครั้งหนึ่งว่า “เรากำลังจะไป พวกท่านจะหาเรา และพวกท่านจะตายในบาปของพวกท่าน ที่ซึ่งเราไปนั้นพวกท่านไม่สามารถไปได้”
22คำตรัสนี้ทำให้พวกยิวถามกันว่า “เขาจะฆ่าตัวตายหรือ? เพราะเหตุนั้นใช่ไหมเขาจึงพูดว่า ‘ที่ซึ่งเราไปนั้นพวกท่านไม่สามารถไปได้’?”
23แต่พระองค์ตรัสต่อไปว่า “พวกท่านมาจากเบื้องล่าง เรามาจากเบื้องบน ท่านเป็นของโลกนี้ เราไม่ได้เป็นของโลกนี้ 24เราบอกแล้วว่าท่านจะตายในบาปของท่าน ถ้าท่านไม่เชื่อว่าเราเป็นผู้นั้น8:24 หรือเราเป็นเช่นเดียวกับข้อ 28 ท่านจะตายในบาปของท่านอย่างแน่นอน”
25พวกเขาทูลถามว่า “ท่านเป็นใคร?”
พระเยซูตรัสตอบว่า “ก็อย่างที่เราอ้างมาโดยตลอด 26เรามีหลายอย่างที่จะพูดในการตัดสินท่าน แต่พระองค์ผู้ทรงส่งเรามานั้นเชื่อถือได้ และสิ่งที่เราได้ยินมาจากพระองค์นั้นเราก็แจ้งแก่โลก”
27พวกเขาไม่เข้าใจที่พระองค์กำลังบอกพวกเขา เกี่ยวกับพระบิดาของพระองค์ 28ดังนั้นพระเยซูจึงตรัสว่า “เมื่อท่านยก8:28 ในภาษากรีกคำว่ายกขึ้นตรึงบนไม้กางเขนอาจหมายความว่ายกย่องบุตรมนุษย์ขึ้นตรึงบนไม้กางเขนแล้ว แล้วท่านจะรู้ว่าเราเป็นผู้ที่เราอ้างว่าเราเป็น และเราไม่ได้ทำอะไรโดยลำพังแต่พูดตามที่พระบิดาได้ทรงสอนไว้ 29พระองค์ผู้ทรงส่งเรามาสถิตกับเรา พระองค์ไม่ได้ทรงทิ้งเราไว้ตามลำพังเพราะเราทำสิ่งที่พระองค์พอพระทัยเสมอ” 30เมื่อพระองค์ตรัสดังนี้ หลายคนก็มีความเชื่อในพระองค์
ลูกหลานของอับราฮัม
31พระเยซูตรัสกับชาวยิวที่ได้เชื่อพระองค์ว่า “ถ้าท่านยึดมั่นในคำสอนของเรา ท่านก็เป็นสาวกของเราจริงๆ 32แล้วท่านจะรู้จักความจริงและความจริงจะทำให้ท่านเป็นไท”
33พวกเขาตอบว่า “เราเป็นลูกหลานของอับราฮัม8:33 ภาษากรีกว่าพงศ์พันธุ์เช่นเดียวกับข้อ 37ไม่เคยเป็นทาสใคร ท่านพูดมาได้อย่างไรว่าเราจะเป็นไท?”
34พระเยซูตรัสตอบว่า “เราบอกความจริงแก่ท่านว่าทุกคนที่ทำบาปก็เป็นทาสของบาป 35ทาสไม่ได้อยู่ในครอบครัวตลอดไปแต่บุตรต่างหากที่เป็นของครอบครัวตลอดไป 36ฉะนั้นหากพระบุตรช่วยให้ท่านเป็นไท ท่านก็จะเป็นไทอย่างแท้จริง 37เรารู้ว่าท่านเป็นลูกหลานของอับราฮัม กระนั้นท่านก็พร้อมที่จะฆ่าเราเพราะท่านไม่เชื่อคำพูดของเราเลย 38เรากำลังบอกท่านถึงสิ่งที่เราได้เห็นเมื่ออยู่กับพระบิดา และท่านก็ทำสิ่งที่ท่านได้ยินจากบิดาของท่าน8:38 หรืออยู่กับพระบิดา ฉะนั้นจงทำสิ่งที่ท่านเคยได้ยินจากพระบิดา”
39พวกเขาทูลตอบว่า “อับราฮัมคือบิดาของเรา”
พระเยซูตรัสว่า “ถ้าท่านเป็นลูกหลานของอับราฮัม ท่านคงจะ8:39 สำเนาต้นฉบับเก่าแก่บางสำเนาว่าถ้าท่านเป็นลูกหลานของอับราฮัมก็จงทำสิ่งที่อับราฮัมได้ทำ 40แต่นี่ท่านตั้งใจแน่วแน่จะฆ่าเราผู้บอกความจริงซึ่งเราได้ยินจากพระเจ้าแก่ท่าน อับราฮัมไม่ทำเช่นนี้ 41ท่านกำลังทำสิ่งที่บิดาของท่านเองทำ”
พวกเขาคัดค้านว่า “เราไม่ใช่ลูกนอกสมรส เรามีพระบิดาองค์เดียวคือพระเจ้าเท่านั้น”
ลูกของมาร
42พระเยซูตรัสกับพวกเขาว่า “หากพระเจ้าเป็นพระบิดาของท่าน ท่านก็คงจะรักเราเพราะเรามาจากพระเจ้าและบัดนี้เราอยู่ที่นี่แล้ว เราไม่ได้มาเองแต่พระองค์ทรงส่งเรามา 43ทำไมท่านจึงไม่เข้าใจคำพูดของเรา? ก็เพราะท่านไม่สามารถรับฟังสิ่งที่เราพูด 44ท่านเป็นของมารผู้เป็นบิดาของท่านและท่านต้องการทำตามความประสงค์ของบิดาของท่าน มารเป็นผู้ฆ่าคนมาตั้งแต่แรก มันไม่ได้ยึดมั่นในความจริงเพราะไม่มีความจริงอยู่ในมาร เมื่อพูดโกหกมันก็พูดตามสันดานของมันเพราะมารเป็นผู้มุสาและเป็นบิดาแห่งคำมุสา 45แต่เพราะเราพูดความจริง ท่านจึงไม่เชื่อเรา! 46มีใครในพวกท่านที่พิสูจน์ได้ว่าเราทำผิดบาป? ถ้าเราพูดความจริงทำไมท่านจึงไม่เชื่อเรา? 47ผู้ที่เป็นคนของพระเจ้าย่อมรับฟังสิ่งที่พระเจ้าตรัส เหตุที่พวกท่านไม่ยอมรับฟังก็เพราะพวกท่านไม่ได้เป็นของพระเจ้า”
พระเยซูตรัสเกี่ยวกับพระองค์เอง
48พวกยิวทูลตอบพระองค์ว่า “เราพูดถูกไม่ใช่หรือว่าท่านเป็นชาวสะมาเรียและมีผีสิง?”
49พระเยซูตรัสว่า “เราไม่ได้ถูกผีสิง แต่เราถวายพระเกียรติแด่พระบิดาของเราและท่านหลู่เกียรติเรา 50เราไม่ได้แสวงหาเกียรติให้ตัวเองแต่มีผู้หนึ่งหาให้เราและพระองค์ทรงเป็นผู้ตัดสิน 51เราบอกความจริงแก่ท่านว่า ถ้าผู้ใดประพฤติตามคำของเรา ผู้นั้นก็จะไม่พบกับความตายเลย”
52เมื่อพวกยิวได้ยินเช่นนี้ก็ร้องว่า “เดี๋ยวนี้เรารู้แล้วว่าท่านถูกผีสิง! อับราฮัมตายไปแล้ว เหล่าผู้เผยพระวจนะก็ตายไปแล้วเช่นกัน กระนั้นท่านยังมาพูดว่าถ้าผู้ใดประพฤติตามคำของท่านผู้นั้นจะไม่ลิ้มรสความตายเลย 53ท่านยิ่งใหญ่กว่าอับราฮัมบิดาของเราหรือ? อับราฮัมตายไปแล้ว เหล่าผู้เผยพระวจนะก็เช่นกัน แล้วท่านคิดว่าตัวเองเป็นใคร?”
54พระเยซูตรัสตอบว่า “หากเรายกย่องตัวเองเกียรติของเราก็ไม่มีความหมาย พระบิดาของเราซึ่งท่านบอกว่าเป็นพระเจ้าของท่านคือผู้ที่ยกย่องเรา 55ถึงแม้ว่าท่านไม่รู้จักพระองค์แต่เรารู้จักพระองค์ หากเราพูดว่าเราไม่รู้จักเราก็เป็นคนโกหกเหมือนท่าน แต่นี่เรารู้จักพระองค์และทำตามพระดำรัสของพระองค์ 56อับราฮัมบิดาของท่านปีติยินดีที่จะได้เห็นวันของเรา เขาก็ได้เห็นแล้วและมีความยินดี”
57พวกยิวทูลพระองค์ว่า “ท่านอายุยังไม่ถึงห้าสิบปีและท่านได้เห็นอับราฮัมแล้วเชียวหรือ!”
58พระเยซูตรัสว่า “เราบอกความจริงแก่ท่านว่า ก่อนอับราฮัมเกิด เราก็เป็นอยู่แล้ว!” 59เมื่อได้ยินเช่นนี้พวกเขาจึงหยิบก้อนหินขึ้นจะขว้างพระองค์แต่พระเยซูทรงเลี่ยงหลบและเสด็จออกไปจากบริเวณพระวิหาร
淫婦獲赦
1眾人都回家去了，耶穌卻上了橄欖山。 2第二天清晨，祂又回到聖殿。百姓聚集在祂那裡，祂就坐下來教導他們。 3這時候，律法教師和法利賽人帶來一個通姦時被捉的女人，讓她站在眾人面前， 4然後問耶穌：「老師，這個女人是在通姦時被捉到的。 5按摩西的律法，我們要用石頭把她打死，你說該怎麼處置她呢？」
6他們這樣問是要使耶穌落在他們的圈套裡，可以有藉口控告祂。耶穌卻只是彎著腰用指頭在地上寫字。 7他們不斷地追問耶穌，於是祂直起腰來，對他們說：「你們中間誰沒有罪，誰就先拿石頭打她吧。」 8說完，又彎下腰在地上寫字。
9他們聽了這句話，就從老到少一個一個地走了，只剩下耶穌和那個女人在那裡。 10耶穌直起腰來，說：「婦人，他們到哪裡去了？沒有人定你的罪嗎？」
11她說：「主啊，沒有。」
耶穌說：「我也不定你的罪。回去吧，從今以後不要再犯罪了。」
世界的光
12耶穌又對眾人說：「我是世界的光，凡跟從我的，必不會走在黑暗裡，必要得到生命的光。」
13法利賽人對祂說：「你自己為自己做見證，你的見證不真實。」
14耶穌說：「即便我自己為自己做見證，我的見證仍是真實的，因為我知道自己從哪裡來、要到哪裡去，你們卻不知道我從哪裡來、要到哪裡去。 15你們只憑外表判斷別人，我卻不判斷人。 16就算我判斷人，我的判斷也是正確的，因為我不是獨自一人，還有差我來的父與我同在。 17你們的律法不是說兩個人做見證就有效嗎？ 18我是自己為自己做見證，差我來的父也為我做見證。」
19他們問：「你的父在哪裡？」
耶穌回答說：「你們不認識我，也不認識我的父。如果你們認識我，也會認識我的父。」 20耶穌在聖殿的庫房這樣教導人，但沒有人抓祂，因為祂的時候還沒有到。
警告不信的人
21耶穌又對他們說：「我要走了，你們會尋找我，你們將死在自己的罪中。我去的地方，你們不能去。」
22猶太人說：「祂說祂去的地方我們不能去，難道祂想自殺嗎？」
23耶穌對他們說：「你們是從下面來的，我是從上面來的。你們屬於這世界，我不屬於這世界。 24所以我說你們將死在自己的罪中，你們如果不相信我就是8·24 耶稣用「我就是」這個詞提醒聽衆祂就是出埃及記3·14節提到的那位自有永有的上帝，8·28同。那一位，一定會死在自己的罪中。」
25他們問：「你到底是誰？」
耶穌回答說：「我不是早就告訴你們了嗎？ 26關於你們，我有許多要說、要審判的，但差我來的那位是真實的，我把從祂那裡聽到的告訴世人。」 27他們不明白耶穌是指著父說的。
28於是耶穌說：「你們舉起人子以後，必知道我就是那一位，並且知道我沒有一件事是憑自己做的，我所說的都是父教導我的。 29差我來的那位跟我在一起，祂沒有撇下我，讓我孤單一人，因為我做的都是祂所喜悅的。」 30許多人因為這番話而信了耶穌。
真正的自由
31耶穌對信祂的猶太人說：「你們若持守我的道，就真是我的門徒了。 32你們必認識真理，真理必叫你們得到自由。」
33他們說：「我們是亞伯拉罕的子孫，從來沒有做過奴隸，你為什麼說我們可以得到自由呢？」
34耶穌說：「我實實在在地告訴你們，所有犯罪的人都是罪的奴隸。 35奴隸不能永遠留在主人的家裡，只有兒子才可以。 36所以，如果上帝的兒子釋放了你們，你們就真正自由了！
耶穌和亞伯拉罕
37「我知道你們是亞伯拉罕的子孫，但你們卻想殺我，因為你們心裡容不下我的道。 38我所說的，是我從父那裡看到的，你們卻照著你們父8·38 猶太文化中，「父」可指生身的父，亦可泛指祖先。的話去做。」
39他們說：「我們的父就是亞伯拉罕！」
耶穌說：「你們如果真是亞伯拉罕的子孫，一定會做他所做的事。 40我把從上帝那裡聽到的真理告訴你們，你們反要殺我，亞伯拉罕絕不做這樣的事。 41你們是在作你們父所做的事。」
他們說：「我們不是從淫亂生的！我們只有一位父，就是上帝。」
42耶穌說：「如果上帝是你們的父，你們一定會愛我，因為我來自上帝。如今我在這裡，我不是憑自己來的，而是上帝差我來的， 43你們為什麼不明白我的話呢？因為你們聽不進去我的道。 44你們是出於你們的父魔鬼，你們樂意順著牠的私慾行。魔鬼從起初就是個殺人兇手，從不站在真理這一邊，因為牠心裡根本沒有真理。撒謊是牠的本性，因為牠是撒謊者，又是撒謊者的始祖。 45所以，我講真理的時候，你們不信我。 46你們誰能指證我有罪呢？我既然把真理告訴了你們，你們為什麼還不信我呢？ 47出於上帝的人聽上帝的話，你們不聽上帝的話，因為你們不是出於上帝。」
48猶太人對祂說：「我們說你是撒瑪利亞人8·48 撒瑪利亞人血統不純，常被猶太人藐視，並當作罵人的話。，被鬼附身了，難道不對嗎？」
49耶穌說：「我沒有被鬼附身。我尊敬我的父，你們卻侮辱我。 50我不為自己尋求榮耀，但有一位會為我尋求，祂也會斷定誰是誰非。 51我實實在在地告訴你們，人如果遵行我的道，必永遠不死。」
52那些猶太人說：「現在我們的確知道你是被鬼附身了！亞伯拉罕和眾先知都死了，你還說人如果遵行你的道，必永遠不死。 53難道你比我們的祖先亞伯拉罕還大嗎？他死了，先知們也死了，你以為你是誰？」
54耶穌說：「如果我為自己爭取榮耀，那榮耀算不了什麼。但使我得榮耀的是我的父，你們也稱祂為你們的上帝。 55你們不認識祂，我卻認識祂。如果我說我不認識祂，那我就像你們一樣是說謊的。然而，我認識祂，並且遵行祂的道。 56你們的祖先亞伯拉罕曾經歡歡喜喜地盼望看到我來的日子。他看見了，就歡喜快樂。」
57猶太人說：「你還不到五十歲，怎麼會見過亞伯拉罕呢？」
58耶穌說：「我實實在在地告訴你們，亞伯拉罕還沒有出生，我就已經存在了8·58 「我就已經存在了」希臘文是「我是」，參見8·24注。。」 59於是，他們就拿起石頭要打祂，耶穌卻避開他們，離開了聖殿。
