พระเยซูกับการจับปลาอย่างอัศจรรย์
1ต่อมาพระเยซูทรงปรากฏแก่เหล่าสาวกของพระองค์อีกครั้งที่ทะเลทิเบเรียส21:1 คือทะเลกาลิลี เหตุการณ์เป็นไปดังนี้คือ 2ซีโมนเปโตร โธมัส
(ที่เรียกกันว่า ดิไดมัส21:2 แปลว่าแฝด) นาธานาเอลจากหมู่บ้านคานาในแคว้นกาลิลี บุตรชายทั้งสองของเศเบดีและสาวกอีกสองคนอยู่ด้วยกัน 3ซีโมนเปโตรบอกพวกเขาว่า “เราจะออกไปจับปลา” พวกนั้นพูดว่า “เราจะไปด้วย” พวกเขาจึงออกไปและลงเรือแต่ทั้งคืนไม่ได้อะไรเลย
4พอรุ่งเช้าพระเยซูทรงยืนอยู่ที่ฝั่งแต่เหล่าสาวกไม่รู้ว่าเป็นพระเยซู
5พระเยซูทรงตะโกนถามว่า “เพื่อนเอ๋ย ไม่มีปลาเลยหรือ?”
พวกเขาทูลว่า “ไม่มี”
6พระองค์ตรัสว่า “ทอดอวนลงที่ด้านขวาของเรือเถิด พวกท่านจะได้ปลาบ้าง” เมื่อพวกเขาทอดอวนลงก็ได้ปลามากมายจนลากอวนไม่ขึ้น
7แล้วสาวกคนที่พระเยซูทรงรักจึงพูดกับเปโตร ว่า “เป็นองค์พระผู้เป็นเจ้า!” ทันทีที่ซีโมนเปโตรได้ยินว่าเขาพูดว่า “เป็นองค์พระผู้เป็นเจ้า” เปโตรก็คว้าเสื้อตัวนอกมาสวม (เพราะตอนแรกถอดไว้) แล้วกระโดดลงน้ำ 8สาวกคนอื่นๆ นั่งเรือตามมาพร้อมทั้งลากอวนที่มีปลาติดเต็มมาด้วยเพราะพวกเขาอยู่ไม่ไกลจากฝั่งคือประมาณ 200 ศอก21:8 คือประมาณ 90 เมตรเท่านั้น 9พอพวกเขาขึ้นฝั่งก็เห็นถ่านติดไฟมีปลาปิ้งอยู่ข้างบนและมีขนมปัง
10พระเยซูตรัสกับพวกเขาว่า “เอาปลาที่ท่านเพิ่งจับได้มาบ้าง”
11ซีโมนเปโตรปีนขึ้นเรือแล้วลากอวนมาที่ฝั่ง มีปลาใหญ่เต็มอวนนับได้ 153 ตัว แม้มีปลามากมายขนาดนั้นอวนก็ไม่ขาด 12พระเยซูตรัสกับพวกเขาว่า “มากินอาหารเช้ากันเถิด” ไม่มีสาวกคนไหนกล้าทูลถามว่า “ท่านเป็นใคร?” พวกเขารู้อยู่แล้วว่าเป็นองค์พระผู้เป็นเจ้า 13พระเยซูเสด็จมาหยิบขนมปังและยื่นให้พวกเขา พระองค์ทรงหยิบปลาและทำอย่างเดียวกัน 14นี่เป็นครั้งที่สามที่พระเยซูทรงปรากฏแก่เหล่าสาวกของพระองค์หลังจากพระเจ้าทรงให้พระองค์คืนพระชนม์แล้ว
พระเยซูทรงให้เปโตรกลับมารับใช้ดังเดิม
15เมื่อรับประทานอาหารเสร็จแล้ว พระเยซูตรัสกับซีโมนเปโตรว่า “ซีโมนบุตรยอห์นเอ๋ย ท่านรักเรายิ่งกว่าสิ่งเหล่านี้จริงๆ หรือ?”
เขาทูลว่า “ใช่พระเจ้าข้า พระองค์ทรงทราบว่าข้าพระองค์รักพระองค์”
พระเยซูตรัสว่า “จงเลี้ยงลูกแกะของเรา”
16พระเยซูตรัสอีกครั้งหนึ่งว่า “ซีโมนบุตรยอห์นเอ๋ย ท่านรักเราจริงๆ หรือ?”
เขาทูลว่า “ใช่พระเจ้าข้า พระองค์ทรงทราบว่าข้าพระองค์รักพระองค์”
พระเยซูตรัสว่า “จงดูแลลูกแกะของเรา”
17พระองค์ตรัสกับเขาเป็นครั้งที่สามว่า “ซีโมนบุตรยอห์นเอ๋ย ท่านรักเราหรือ?”
เปโตรรู้สึกเสียใจ เพราะพระเยซูทรงถามเขาเป็นครั้งที่สามว่า “ท่านรักเราหรือ?” เขาทูลว่า “พระองค์เจ้าข้า พระองค์ทรงทราบทุกอย่าง พระองค์ทรงทราบว่าข้าพระองค์รักพระองค์”
พระเยซูตรัสว่า “จงเลี้ยงแกะของเรา 18เราบอกความจริงแก่ท่านว่า เมื่อท่านยังหนุ่มท่านแต่งตัวของท่านเองและไปไหนๆ ตามที่ท่านต้องการ แต่เมื่อท่านแก่แล้วท่านจะเหยียดมือออกมีคนอื่นมาแต่งตัวให้และนำท่านไปยังที่ซึ่งท่านไม่ต้องการไป” 19พระเยซูตรัสเช่นนี้เพื่อบ่งบอกว่าเปโตรจะถวายพระเกียรติสิริแด่พระเจ้าด้วยการตายอย่างไร แล้วพระองค์ตรัสกับเขาว่า “จงตามเรามาเถิด!”
20เปโตรหันมาเห็นสาวกที่พระเยซูทรงรักกำลังตามมา (นี่เป็นสาวกคนเดียวกับที่เอนกายพิงพระเยซูในระหว่างอาหารค่ำมื้อนั้นและทูลถามว่า “พระองค์เจ้าข้า ใครคือผู้ที่จะทรยศพระองค์?”) 21เมื่อเปโตรเห็นเขาก็ทูลถามว่า “พระองค์เจ้าข้า แล้วคนนี้เล่า?”
22พระเยซูตรัสตอบว่า “ถ้าเราต้องการให้เขามีชีวิตอยู่จนเรากลับมา จะเกี่ยวอะไรกับท่าน? ท่านต้องตามเรามา” 23เพราะเหตุนี้จึงมีคำร่ำลือไปในหมู่พวกพี่น้องว่าสาวกคนนั้นจะไม่ตาย ที่จริงพระเยซูไม่ได้ตรัสว่าเขาจะไม่ตาย พระองค์เพียงแต่ตรัสว่า “ถ้าเราต้องการให้เขามีชีวิตอยู่จนเรากลับมา จะเกี่ยวอะไรกับท่าน?”
24สาวกคนนี้แหละที่เป็นพยานถึงเหตุการณ์เหล่านี้และบันทึกไว้ เราทราบว่าคำพยานของเขานั้นจริง
25พระเยซูได้ทรงกระทำสิ่งอื่นๆ อีกมากมายหลายอย่าง ถ้าจะเขียนไว้ทั้งหมดข้าพเจ้าคิดว่าแม้โลกทั้งโลกก็ไม่มีที่พอสำหรับหนังสือที่จะเขียนขึ้นนั้น
Чудесный улов рыбы
1Позже Исо опять явился Своим ученикам. Это было у Тивериадского озера. Произошло всё так: 2Шимон Петрус, Фома, называемый Близнец, Нафанаил из Каны Галилейской, сыновья Завдая и два других ученика собрались вместе.
3– Я пойду ловить рыбу, – сказал Шимон Петрус.
– Мы тоже пойдём с тобой, – решили остальные.
Они отплыли на лодке, но в ту ночь ничего не поймали.
4Рано утром Исо стоял на берегу, но ученики не узнали Его.
5Он позвал их:
– Друзья, ну как, есть у вас рыба?
– Нет, – ответили они.
6Он сказал:
– Забросьте сеть с правого борта и поймаете.
Они забросили и поймали столько рыбы, что не могли вытащить сеть. 7Ученик, которого любил Исо, сказал тогда Петрусу:
– Это Повелитель!
Как только Петрус услышал, что это Повелитель, он обвязался верхней одеждой, так как был раздет, и прыгнул в воду. 8Другие ученики поплыли за ним на лодке, подтягивая сеть, полную рыбы. Они были на расстоянии около девяноста метров21:8 Букв.: «около двухсот локтей». от берега. 9Когда они вышли на берег, то увидели горящие угли, на которых пеклась рыба, и рядом лежали лепёшки. 10Исо сказал им:
– Принесите несколько рыб из тех, что вы сейчас поймали.
11Шимон Петрус зашёл в лодку и вытащил сеть на берег. В ней было сто пятьдесят три большие рыбы, однако сеть не порвалась! 12Исо сказал им:
– Идите сюда и позавтракайте.
Никто из учеников не осмеливался спросить Его: «Кто Ты?» Они знали, что это Повелитель. 13Исо подошёл, взял лепёшки и дал им, а также и рыбу. 14Это уже в третий раз Исо пришёл к Своим ученикам после того, как Он воскрес из мёртвых.
Разговор Исо Масеха с Петрусом
15Когда они закончили есть, Исо сказал Шимону Петрусу:
– Шимон, сын Ионы21:15 Или: «Иохана». Иохан – второе имя Ионы. Также в ст. 16 и 17., ты действительно любишь Меня больше, чем они?
– Да, Повелитель, – ответил тот, – Ты знаешь, что я люблю Тебя.
Исо сказал:
– Тогда паси Моих ягнят21:15-17 Ягнята, овцы – так здесь аллегорически названы последователи Исо..
16И во второй раз Исо спросил его:
– Шимон, сын Ионы, любишь ли ты Меня?
Петрус ответил:
– Да, Повелитель, Ты знаешь, что я люблю Тебя.
Исо сказал:
– Заботься о Моих овцах.
17Потом Исо в третий раз спросил Петруса:
– Шимон, сын Ионы, ты любишь Меня?
Петрус опечалился, что Исо спросил его в третий раз: «Любишь ли ты Меня?» – и ответил:
– Повелитель, Ты знаешь всё, Ты знаешь, что я люблю Тебя.
Исо сказал ему:
– Паси Моих овец. 18Говорю тебе истину: когда ты был молод, ты сам подпоясывался и шёл, куда хотел; но когда ты состаришься, то протянешь руки, и другой подпояшет тебя и поведёт туда, куда ты не захочешь.
19Исо сказал это, имея в виду, какой смертью Петрус прославит Всевышнего. Потом Он сказал ему:
– Следуй за Мной!
20Петрус обернулся и увидел ученика, которого Исо любил, тот тоже шёл за ними. Это был тот самый ученик, который на ужине откинулся назад к Исо и спросил: «Повелитель, кто предаст Тебя?» 21Когда Петрус его увидел, он спросил Исо:
– Повелитель, а с ним как будет?
22Исо ответил:
– Если даже Я захочу, чтобы он был жив, пока Я не приду21:22 Имеется в виду второе пришествие Исо Масеха., то что тебе до этого? Ты следуй за Мной.
23После этих слов среди братьев распространился слух, что этот ученик не умрёт, но Исо не сказал, что он не умрёт; Он сказал лишь: «Если даже Я захочу, чтобы он был жив, пока Я не приду, то что тебе до этого?»
24Он и есть тот ученик, который свидетельствует об этом и который это записал. И мы знаем, что это свидетельство истинно.
25Исо сделал ещё и многое другое, и если бы всё это описать, то, я думаю, и всему миру не вместить написанных книг.
