เจ้าเหนือวันสะบาโต
(มก.2:23-28; 3:1-6; ลก.6:1-11)
1ครั้งนั้นพระเยซูเสด็จผ่านทุ่งนาในวันสะบาโต สาวกของพระองค์หิวจึงเด็ดรวงข้าวมากิน 2เมื่อพวกฟาริสีเห็นก็ทูลพระองค์ว่า “ดูเถิด! พวกศิษย์ของท่านทำสิ่งที่ผิดบัญญัติในวันสะบาโต”
3พระองค์ตรัสตอบว่า “พวกท่านไม่ได้อ่านหรือว่าดาวิดทำอะไรเมื่อเขากับพรรคพวกหิวโหย? 4ดาวิดเข้าไปในพระนิเวศของพระเจ้าและเขากับพวกกินขนมปังศักดิ์สิทธิ์ซึ่งขัดต่อบทบัญญัติ เพราะมีแต่ปุโรหิตเท่านั้นที่รับประทานขนมปังศักดิ์สิทธิ์ได้ 5ท่านไม่ได้อ่านในหนังสือบทบัญญัติหรือที่ว่าในวันสะบาโตปุโรหิตในพระวิหารทำงานของตนซึ่งเป็นการละเมิดกฎวันสะบาโต แต่ไม่มีความผิด? 6เราบอกท่านว่า ผู้12:6 หรือสิ่งเช่นเดียวกับข้อ 41 และ 42ซึ่งยิ่งใหญ่กว่าพระวิหารอยู่ที่นี่ 7หากท่านเข้าใจความหมายของข้อความที่ว่า ‘เราประสงค์ความเมตตา ไม่ใช่เครื่องบูชา’12:7 ฮชย. 6:6 ท่านก็คงจะไม่กล่าวโทษผู้ที่ไม่มีความผิด 8เพราะบุตรมนุษย์ทรงเป็นเจ้าเหนือวันสะบาโต”
9จากที่นั่นพระองค์เสด็จเข้าไปในธรรมศาลาของพวกเขา 10และชายมือลีบคนหนึ่งอยู่ที่นั่น พวกเขาหาเหตุที่จะจับผิดพระองค์จึงทูลถามว่า “การรักษาโรคในวันสะบาโตผิดบัญญัติหรือไม่?”
11พระองค์ตรัสแก่พวกเขาว่า “หากใครในพวกท่านมีแกะตัวหนึ่งและแกะนั้นตกบ่อในวันสะบาโต เขาจะไม่ฉุดดึงแกะขึ้นจากบ่อหรือ? 12คนๆ หนึ่งมีค่ายิ่งกว่าแกะตัวหนึ่งสักเพียงใด ฉะนั้นการทำความดีในวันสะบาโตก็ถูกต้องตามบทบัญญัติแล้ว”
13แล้วพระองค์ตรัสกับชายคนนั้นว่า “จงเหยียดมือออกมา” เขาจึงเหยียดมือออกและมือนั้นก็กลับเป็นปกติดีเหมือนมืออีกข้างหนึ่ง 14แต่พวกฟาริสีออกไปวางแผนกันว่าจะฆ่าพระเยซูได้อย่างไร
ผู้รับใช้ที่พระเจ้าทรงเลือก
15พระเยซูทรงทราบเช่นนี้จึงปลีกพระองค์ไปจากที่นั่น คนเป็นอันมากติดตามพระองค์มาและพระองค์ทรงรักษาคนป่วยของพวกเขาให้หายโรคทุกคน 16พระองค์ทรงเตือนพวกเขาไม่ให้แพร่งพรายว่าพระองค์คือใคร 17ทั้งนี้เป็นจริงตามที่ได้กล่าวไว้ผ่านทางผู้เผยพระวจนะอิสยาห์ว่า
18“นี่คือผู้รับใช้ของเราซึ่งเราเลือกสรรไว้
ผู้ที่เรารักและชื่นชม
เราจะส่งวิญญาณของเราลงมาเหนือเขา
และเขาจะประกาศความยุติธรรมแก่บรรดาประชาชาติ
19เขาจะไม่วิวาทหรือส่งเสียงร้อง
จะไม่มีผู้ใดได้ยินเสียงของเขาที่ถนน
20ไม้อ้อช้ำแล้วเขาจะไม่หัก
และไส้ตะเกียงที่ริบหรี่เขาจะไม่ดับ
จนกว่าเขาจะนำความยุติธรรมไปสู่ชัยชนะ
21บรรดาประชาชาติจะหวังใจในนามของเขา”12:21 อสย.42:1-4
พระเยซูกับเบเอลเซบุบ
(มก.3:23-27; ลก.11:17-22)
22แล้วเขาพาชายที่มีผีสิงคนหนึ่งซึ่งทั้งตาบอดและเป็นใบ้มาหาพระองค์ พระเยซูทรงรักษาคนนั้น เขาจึงพูดและมองเห็นได้ 23คนทั้งปวงก็ประหลาดใจและพูดกันว่า “เป็นไปได้ไหมที่คนนี้คือบุตรดาวิด?”
24แต่เมื่อพวกฟาริสีได้ยินก็พูดว่า “คนนี้ขับผีออกโดยอาศัยเบเอลเซบุบ12:24 ภาษากรีกว่าเบเซบูลหรือเบเอลเซบูลเช่นเดียวกับข้อ 27เจ้าแห่งผีเท่านั้นเอง”
25พระเยซูทรงทราบความคิดของพวกเขาจึงตรัสกับพวกเขาว่า “ทุกๆ อาณาจักรที่แตกแยกกันเองย่อมถูกทำลาย และทุกๆ บ้านเมืองหรือครัวเรือนที่แตกแยกกันเองย่อมตั้งอยู่ไม่ได้ 26หากซาตานขับไล่ซาตาน มันก็แตกแยกกับตัวเอง แล้วอาณาจักรของมันจะตั้งอยู่ได้อย่างไร? 27และหากเราขับผีออกโดยอาศัยเบเอลเซบุบ คนของพวกท่านเล่าขับผีออกโดยอาศัยใคร? ฉะนั้นพวกเขาจะตัดสินท่าน 28แต่หากเราขับผีออกโดยพระวิญญาณของพระเจ้า อาณาจักรของพระเจ้าก็มาถึงพวกท่านแล้ว
29“หรือคนจะสามารถเข้าไปในบ้านของคนที่แข็งแรงและขนเอาทรัพย์สินของเขาไปได้อย่างไร ถ้าไม่จับคนแข็งแรงนั้นมัดไว้ก่อน? จากนั้นจึงปล้นบ้านของเขาได้
30“ผู้ใดไม่อยู่ฝ่ายเราก็เป็นปฏิปักษ์กับเรา และผู้ใดไม่รวบรวมไว้ให้เราก็ทำให้กระจัดกระจายไป 31ฉะนั้นเราบอกท่านว่าบาปและการหมิ่นประมาททุกอย่างทรงอภัยให้มนุษย์ได้ แต่การหมิ่นประมาทพระวิญญาณทรงอภัยให้ไม่ได้ 32ผู้ใดกล่าวล่วงเกินบุตรมนุษย์จะทรงอภัยให้ แต่ผู้ใดกล่าวล่วงเกินพระวิญญาณบริสุทธิ์จะไม่ทรงอภัยให้ไม่ว่าในยุคนี้หรือในยุคหน้า
33“ถ้าต้นไม้ดีผลก็จะดี ถ้าต้นไม้เลวผลก็จะเลว เพราะจะรู้จักต้นไม้ได้ก็โดยผลของมัน 34เจ้าชาติงูร้าย เจ้าที่เป็นคนชั่วจะพูดสิ่งที่ดีได้อย่างไร? เพราะปากพูดสิ่งที่ล้นออกมาจากใจ 35คนดีนำสิ่งดีๆ ออกมาจากความดีที่สะสมไว้ในตัวเขา ส่วนคนชั่วนำสิ่งชั่วๆ ออกมาจากความชั่วที่สะสมอยู่ในตัวเขา 36แต่เราบอกท่านว่าในวันพิพากษามนุษย์จะต้องให้การเกี่ยวกับถ้อยคำพล่อยๆ ทุกคำที่เขาพูดออกมา 37เพราะท่านจะพ้นผิดหรือถูกลงโทษก็ขึ้นอยู่กับถ้อยคำของท่าน”
หมายสำคัญของโยนาห์
(ลก.11:24-26,29-32)
38แล้วมีบางคนในพวกฟาริสีและธรรมาจารย์มาทูลพระองค์ว่า “ท่านอาจารย์ เราอยากเห็นหมายสำคัญจากท่าน”
39พระองค์ตรัสว่า “คนในยุคที่ชั่วร้ายและทรยศต่อพระเจ้า ขอแต่หมายสำคัญ! แต่เขาจะไม่ได้รับหมายสำคัญอื่นยกเว้นหมายสำคัญของผู้เผยพระวจนะโยนาห์ 40เพราะโยนาห์อยู่ในท้องปลาใหญ่สามวันสามคืนฉันใด บุตรมนุษย์ก็จะอยู่ในใจกลางแผ่นดินโลกสามวันสามคืนฉันนั้น 41ในวันพิพากษาชาวนีนะเวห์จะยืนขึ้นพร้อมกับคนในยุคนี้และกล่าวโทษพวกเขาเพราะชาวนีนะเวห์ได้กลับใจใหม่โดยคำเทศนาของโยนาห์และบัดนี้ผู้12:41 หรือสิ่งเช่นเดียวกับข้อ 42ที่ยิ่งใหญ่กว่าโยนาห์ก็อยู่ที่นี่ 42ในวันพิพากษาราชินีแห่งแดนใต้จะลุกขึ้นพร้อมกับคนในยุคนี้และกล่าวโทษพวกเขา เพราะพระนางมาจากสุดโลกเพื่อรับฟังสติปัญญาของโซโลมอน และบัดนี้ผู้ที่ยิ่งใหญ่กว่าโซโลมอนก็อยู่ที่นี่
43“เมื่อวิญญาณชั่ว12:43 ภาษากรีกว่าโสโครกออกจากผู้ใดแล้ว มันก็ไปทั่วถิ่นแล้ง แสวงหาที่พักและไม่พบ 44มันจึงว่า ‘ข้าจะกลับไปยังบ้านที่ข้าจากมา’ พอมาถึงก็พบว่าบ้านนั้นว่างอยู่ เก็บกวาดสะอาด และจัดเป็นระเบียบเรียบร้อย 45จึงไปพาผีอื่นๆ อีกเจ็ดตนซึ่งชั่วร้ายยิ่งกว่ามันเข้ามาอาศัยที่นั่นด้วย และในที่สุดสภาพของคนนั้นก็เลวร้ายยิ่งกว่าตอนแรกเสียอีก คนในยุคที่ชั่วร้ายนี้ก็จะเป็นเช่นนั้น”
มารดาและน้องชายของพระเยซู
(มก.3:31-35; ลก.8:19-21)
46ขณะพระเยซูกำลังตรัสอยู่กับฝูงชน มารดาและบรรดาน้องชายของพระองค์มายืนอยู่ด้านนอกต้องการจะพูดกับพระองค์ 47มีผู้ทูลพระเยซูว่า “มารดาและน้องชายของท่านมายืนอยู่ด้านนอกต้องการจะพูดกับท่าน”12:47 สำเนาต้นฉบับบางสำเนาไม่มีข้อ 47
48พระเยซูจึงตรัสตอบเขาว่า “ใครคือมารดาและใครคือพี่น้องของเรา?” 49พระองค์ทรงชี้ไปที่เหล่าสาวกของพระองค์และตรัสว่า “นี่คือมารดาและพี่น้องของเรา 50เพราะผู้ใดทำตามพระประสงค์ของพระบิดาของเราในสวรรค์ ผู้นั้นคือมารดาและพี่น้องชายหญิงของเรา”
Христос и суббота
(Мк. 2:23-28; Лк. 6:1-5)
1В то время, в субботу, Иисус проходил через засеянные поля. Его ученики были голодны и начали срывать колосья и есть зерна. 2Но когда это увидели фарисеи, они сказали Ему:
– Смотри! Твои ученики делают то, что не разрешается делать в субботу12:2 Иудеи должны были оставлять некоторую часть урожая для бедных и поселенцев. Кроме того, Законом разрешалось руками срывать колосья на чужом поле, это не считалось воровством (см. Лев. 23:22; Втор. 23:25). Фарисеи обвиняли учеников Иисуса не в том, что они срывали колосья и растирали их руками, но в том, что они делали это в субботу, в религиозный день покоя..
3Иисус ответил им:
– Разве вы не читали, что сделал Давид, когда он и его спутники проголодались? 4Он вошел в дом Божий и ел священный хлеб12:4 Священный хлеб – это были 12 хлебов, которые выставлялись каждую субботу в шатре, а позже и в храме Бога, а старые хлебы доставались священникам (см. Исх. 25:30; Лев. 24:5-9)., который нельзя было есть ни ему, ни его людям, но только священникам12:3-4 См. Лев. 24:8-9; 1 Цар. 21:1-6.. 5Или вы не читали в Законе, что в субботу священники трудятся в храме, нарушая святость этого дня, и при этом на них нет вины? 6Говорю вам, что здесь присутствует Тот, Кто больше храма. 7Если бы вы знали, что значит: «Милости хочу, а не жертвы»12:7 См. Ос. 6:6., то не обвиняли бы невиновных. 8Ведь Сын Человеческий – Господин над субботой!
Иисус исцеляет в субботу человека с высохшей рукой
(Мк. 3:1-6; Лк. 6:6-11)
9Уйдя оттуда, Иисус зашел в синагогу. 10Там был человек с иссохшей рукой. Фарисеи искали повод обвинить Иисуса и поэтому спросили Его:
– Позволяет ли Закон исцелять в субботу?
11Иисус сказал им:
– Если у кого-то из вас есть одна-единственная овца, и в субботу она упадет в яму, то разве он не вытащит ее оттуда? 12А ведь насколько человек дороже овцы! Стало быть, в субботу позволяется делать добро.
13После этого Он сказал больному:
– Протяни руку.
Тот протянул, и его рука стала совершенно здоровой, как и другая. 14Фарисеи же, выйдя, стали совещаться о том, как им убить Иисуса.
Избранный Слуга
(Мк. 3:7-12; Лк. 6:17-19)
Узнав об этом, Иисус ушел из тех мест. 15За Ним последовало много людей, и Он исцелил их всех. 16Но Иисус запретил им разглашать о том, кто Он12:16 Иисус, вероятно, не хотел, чтобы люди видели в Нем только чудотворца-целителя. Другая возможная причина – растущая популярность, которая мешала Его служению (см. Мк. 1:43-45).. 17Так исполнялись слова, сказанные через пророка Исаию:
18«Вот Мой избранный Слуга!
Возлюбленный Мой,
и в Ком радость души Моей!
Я дам Ему Духа Моего,
и Он возвестит народам правосудие,
19Он не будет ни спорить, ни кричать;
никто не услышит Его голоса на улицах.
20Тростника надломленного Он не переломит
и тлеющего фитиля не погасит,
пока не даст восторжествовать правосудию.
21На имя Его будут надеяться народы.»12:18-21 См. Ис. 42:1-4.
Иисус изгоняет демонов силой Бога
(Мк. 3:22-29; Лк. 11:14-23; Лк. 12:10)
22Привели к Иисусу человека, одержимого демонами, который был к тому же слепым и немым. Иисус исцелил его, и он заговорил и стал видеть. 23Все люди удивлялись и спрашивали друг друга:
– Может, это и есть Сын Давидов?
24Когда же фарисеи услышали это, они сказали:
– Он изгоняет демонов не иначе как силой Веельзевула, повелителя демонов.
25Зная, о чем они думают, Иисус сказал им:
– Любое царство, разделившееся на враждующие части, приходит в запустение, и никакой город или дом, разделенный враждой, не устоит. 26И если сатана изгоняет сатану, значит, он враждует против самого себя. Как тогда устоит его царство? 27Если Я изгоняю демонов силой Веельзевула, то чьей силой изгоняют их ваши последователи?12:27 Букв.: «сыновья». Так что они будут вам судьями. 28Но если Я изгоняю демонов Духом Божьим, то это значит, что Царство Божье пришло к вам.
29Как может кто-нибудь войти в дом сильного человека и разграбить его добро, если сначала не свяжет его? Только тогда можно будет ограбить его дом.
30Кто не со Мной, тот против Меня, и кто не собирает со Мной, тот растрачивает. 31Любой грех и любое кощунство будут прощены людям, но кощунство над Духом прощено не будет. 32Кто скажет что-либо против Сына Человеческого, тот будет прощен, но кто говорит против Святого Духа, тот не будет прощен ни в этом веке, ни в будущем.
33Или признайте дерево хорошим и плод его хорошим, или признайте дерево плохим и плод его плохим, ведь дерево узнается по его плодам. 34Вы, змеиное отродье, как вы можете говорить доброе, если вы злы? Ведь что у человека на сердце, то и на языке. 35Из хранилища добра добрый человек выносит доброе, а злой человек выносит злое из хранилища зла. 36Но говорю вам, что в День Суда люди дадут отчет за каждое пустое слово, которое они сказали. 37Ваши собственные слова послужат вам оправданием или осуждением!
Знамение пророка Ионы
(Лк. 11:29-32; Мат. 16:4)
38Затем фарисеи и учители Закона стали просить Иисуса:
– Учитель, мы хотим, чтобы Ты показал нам какое-нибудь знамение.
39Иисус ответил:
– Злое и развратное поколение ищет знамения, но ему не будет дано никакого знамения, кроме знамения пророка Ионы. 40И как Иона был три дня и три ночи в желудке огромной рыбы12:40 См. Иона 2:1., так и Сын Человеческий будет в сердце земли три дня и три ночи. 41Жители Ниневии встанут в День Суда с людьми этого поколения и обвинят их, потому что они покаялись от проповеди Ионы12:41 См. Иона 3:6-9.. Сейчас же с вами Тот, Кто больше Ионы. 42Царица Юга12:42 Царица Юга – т. е. царица Шевы (Шева – современная юго-западная Аравия). Ее встреча с царем Соломоном описана в 3 Цар. 10:1-13. встанет в День Суда с людьми этого поколения и осудит их, потому что она пришла с другого конца света послушать мудрость Соломона. Сейчас же с вами Тот, Кто больше Соломона.
Возвращение нечистого духа
(Лк. 11:24-26)
43Когда нечистый дух выходит из человека, то он скитается по безводным местам, ища место для отдыха, но не находит его. 44Тогда он говорит: «Возвращусь-ка я в дом, из которого вышел». Когда он возвращается, то находит дом незанятым, чисто выметенным и убранным. 45Тогда он идет, берет с собой семь других духов, еще более злых, чем он сам, и они приходят и поселяются там. И это для человека еще хуже того, что было вначале. Так будет и с этим злым поколением.
Иисус говорит о Своей истинной семье
(Мк. 3:31-35; Лк. 8:19-21)
46Иисус еще говорил с народом, когда к дому подошли Его мать и братья. Они стояли снаружи, желая поговорить с Ним. 47Кто-то Ему сказал:
– Твоя мать и братья стоят снаружи, они хотят поговорить с Тобой.
48Но Иисус ответил тому человеку:
– Кто Мне мать и кто Мне братья?
49И, показав рукой на Своих учеников, сказал:
– Вот Моя мать и Мои братья. 50Потому что кто исполняет волю Моего Небесного Отца, тот Мне и брат, и сестра, и мать.
