คาอินกับอาแบล
1อาดัม4:1 หรือชายผู้นั้นได้ร่วมหลับนอนกับเอวา นางก็ตั้งครรภ์และคลอดบุตรชายชื่อคาอิน4:1 คำว่าคาอินมีเสียงคล้ายคำภาษาฮีบรูที่มีความหมายว่าได้มาหรือได้รับ นางกล่าวว่า “ฉันได้ลูกชายคนนี้มาโดยความช่วยเหลือขององค์พระผู้เป็นเจ้า” 2ภายหลังนางให้กำเนิดน้องชายของเขาคือ อาแบล
อาแบลเลี้ยงสัตว์ ส่วนคาอินทำไร่ไถนา 3เมื่อถึงฤดูเก็บเกี่ยว คาอินนำพืชผลจากไร่นามาถวายองค์พระผู้เป็นเจ้า 4ส่วนอาแบลนำไขมันของลูกสัตว์หัวปีที่ดีที่สุดในฝูงสัตว์ของเขามาถวายแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงโปรดปรานอาแบลและเครื่องถวายของเขา 5แต่ไม่ได้ทรงโปรดปรานคาอินและเครื่องถวายของเขา คาอินจึงโกรธนักและชักสีหน้า
6แล้วองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับคาอินว่า “เจ้าโกรธทำไม? เจ้าชักสีหน้าทำไม? 7หากเจ้าทำสิ่งที่ถูกที่ควร เจ้าก็จะเป็นที่ยอมรับไม่ใช่หรือ? แต่หากเจ้าไม่ทำสิ่งที่ถูกต้อง บาปก็หมอบอยู่ที่ประตูคอยเล่นงานเจ้า แต่เจ้าจะต้องชนะบาปให้ได้”
8ฝ่ายคาอินชวนอาแบลน้องชายของเขาว่า “เราไปที่ทุ่งนากันเถอะ”4:8 ฉบับ MT. ไม่มีประโยคที่ว่า“เราไปที่ทุ่งนากันเถอะ” ขณะอยู่ด้วยกันที่นั่น คาอินก็ทำร้ายและฆ่าอาแบลน้องชายของเขา
9องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสถามคาอินว่า “อาแบลน้องชายของเจ้าอยู่ที่ไหน?”
เขาตอบว่า “ข้าพระองค์ไม่ทราบ ข้าพระองค์เป็นผู้ดูแลน้องชายหรือ?”
10องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า “เจ้าทำอะไรลงไป! ฟังให้ดี โลหิตของน้องชายเจ้าร้องขึ้นจากแผ่นดินมาถึงเรา 11บัดนี้เจ้าถูกสาปแช่งและขับออกจากแผ่นดินซึ่งรองรับโลหิตของน้องชายของเจ้าเพราะน้ำมือของเจ้า 12เมื่อเจ้าไถพรวนดิน มันจะไม่ให้ผลผลิตแก่เจ้าอีกต่อไป เจ้าจะเป็นคนร่อนเร่พเนจรไปในโลก”
13คาอินทูลองค์พระผู้เป็นเจ้าว่า “โทษทัณฑ์นี้ใหญ่หลวงเกินกว่าข้าพระองค์จะรับได้ 14ในวันนี้พระองค์ทรงขับไล่ข้าพระองค์ไปจากแผ่นดินนี้ และทรงปิดกั้นข้าพระองค์จากพระพักตร์ของพระองค์ ข้าพระองค์จะเป็นคนร่อนเร่พเนจรไปในโลก ใครพบเห็นก็จะฆ่าข้าพระองค์”
15แต่องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับเขาว่า “ไม่ใช่เช่นนั้น ถ้าผู้ใดฆ่าคาอิน จะถูกเอาคืนเจ็ดเท่า” แล้วองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงทำเครื่องหมายไว้ที่ตัวคาอินเพื่อไม่ให้ผู้ที่พบเข้าฆ่าเขา 16ดังนั้นคาอินจึงออกไปจากเบื้องหน้าองค์พระผู้เป็นเจ้าและตั้งถิ่นฐานอยู่ในดินแดนโนด4:16 แปลว่าร่อนเร่พเนจร(ดูข้อ 12 และ 14)ทางทิศตะวันออกของเอเดน
17คาอินร่วมหลับนอนกับภรรยา นางก็ตั้งครรภ์และให้กำเนิดเอโนค ขณะนั้นคาอินกำลังสร้างเมือง เขาจึงตั้งชื่อเมืองนั้นว่าเอโนคตามชื่อบุตรชายของตน 18เอโนคมีบุตรชายชื่ออิราด และอิราดเป็นบิดาของเมหุยาเอล เมหุยาเอลเป็นบิดาของเมธูชาเอล และเมธูชาเอลเป็นบิดาของลาเมค
19ลาเมคมีภรรยาสองคน คนหนึ่งชื่ออาดาห์ อีกคนหนึ่งชื่อศิลลาห์ 20อาดาห์มีบุตรชายชื่อยาบาล ซึ่งเป็นบิดาของคนเลี้ยงสัตว์และอาศัยในเต็นท์ 21ยาบาลมีน้องชายชื่อยูบาล ซึ่งเป็นบิดาของคนเล่นพิณและขลุ่ย 22ส่วนศิลลาห์ก็มีบุตรชายคนหนึ่งด้วย ชื่อทูบัลคาอิน เขาทำเครื่องมือเครื่องใช้จาก4:22 หรือเขาสอนทุกคนที่ทำเครื่องทองสัมฤทธิ์และเหล็ก ทูบัลคาอินมีน้องสาวชื่อนาอามาห์
23ลาเมคพูดกับภรรยาทั้งสองของเขาว่า
“อาดาห์และศิลลาห์ จงฟังเรา
ภรรยาของลาเมคเอ๋ย จงฟังคำของเรา
เราได้ฆ่าชายคนหนึ่งที่ทำร้ายเรา
ฆ่าเด็กหนุ่มคนหนึ่งที่ทำให้เราบาดเจ็บ
24หากใครทำร้ายคาอินจะถูกเอาคืนเจ็ดเท่า
ส่วนคนที่ทำร้ายลาเมคจะถูกเอาคืนเจ็ดสิบเจ็ดเท่า”
25อาดัมร่วมหลับนอนกับภรรยาของเขาอีก และนางให้กำเนิดบุตรชายอีกคนหนึ่ง จึงตั้งชื่อเขาว่าเสท4:25 คงจะมีความหมายว่าให้ นางกล่าวว่า “พระเจ้าประทานลูกชายอีกคนหนึ่งแทนอาแบลเพราะคาอินได้ฆ่าเขา” 26เสทก็มีบุตรชายคนหนึ่งชื่อว่าเอโนช
ในเวลานั้นมนุษย์เริ่มนมัสการโดยออก4:26 หรือประกาศพระนามพระยาห์เวห์
Caim e Abel
1Então Adão juntou-se à sua mulher; ela concebeu e teve um filho, a que chamou Caim (alcançar), porque disse: “Com a ajuda do Senhor alcancei um homem!” 2Depois teve outro filho, Abel.
Abel tornou-se pastor de gado, enquanto Caim trabalhava na terra. 3Quando chegou o tempo da colheita, Caim trouxe ao Senhor uma oferta feita de produtos da terra. 4Abel fez o mesmo, mas com os primogénitos e melhores do seu gado. E o Senhor agradou-se de Abel e da sua oferta; 5mas não de Caim nem da sua oferta. Este, em consequência, ficou muito dececionado e irritado. O seu aspeto alterou-se, por causa do ódio que sentia. 6“Porque é que estás furioso?”, perguntou-lhe o Senhor. “Porque estás assim alterado? 7Se fizeres o bem, serás bem aceite e serás feliz. Se agires mal e não obedeceres, toma atenção, porque o pecado está à espera para poder atacar-te, e o seu desejo é destruir-te. No entanto, está na tua mão poder dominá-lo.”
8Um dia, Caim veio ter com o irmão e sugeriu-lhe que fossem andar pelos campos. Quando iam juntos, Caim atacou-o e matou-o.
9O Senhor perguntou-lhe: “Onde é que está o teu irmão?”
“Não sei”, respondeu Caim. “Será que sou o guarda dele?”
10O Senhor insistiu: “Que foi que lhe fizeste? Porque o sangue do teu irmão clama por mim desde a terra em que foi derramado! 11Por isso, agora viverás como um banido nessa terra manchada com o sangue dele. 12Quando a cultivares, não dará mais o fruto resultante do teu esforço. Daqui em diante andarás sempre errante e fugido.”
13Caim replicou: “É um castigo demasiado pesado para suportar. 14Se me expulsas desta terra que tenho cultivado, fazes de mim um fugitivo e um vagabundo. E qualquer que me encontrar há de querer matar-me!”
15“Não”, respondeu-lhe o Senhor. “Não te matarão. Porque quem o fizesse haveria de ser castigado sete vezes mais do que tu.” E pôs em Caim um sinal identificador, para o impedir de ser morto por quem o encontrasse. 16Assim, Caim se afastou da presença do Senhor, indo estabelecer-se na terra de Node, a oriente do Éden.
17Entretanto, a mulher de Caim concebeu e teve uma criança chamada Enoque. Caim construiu então uma cidade e deu-lhe o nome do seu filho.
18Enoque veio a ser pai de Irade, o qual teve por filho Meujael; este gerou Metusael, que foi pai de Lameque.
19Lameque casou com duas mulheres: Ada e Zila. 20Ada teve um filho por nome Jabal que foi pai de todos os criadores de gado e de todos os nómadas que vivem em tendas. 21O seu irmão chamava-se Jubal, o primeiro músico; o inventor da harpa e da flauta. 22Zila, a outra mulher de Lameque, foi mãe de Tubal-Caim, o primeiro a trabalhar com metal fundido, fazendo obras em bronze e em ferro. Este tinha ainda uma irmã: Naamá.
23Um dia, Lameque disse às suas mulheres:
“Ada e Sila, ouçam-me com atenção!
Ó mulheres de Lameque,
prestem atenção ao que vou dizer!
Eu estou pronto a matar um homem,
um jovem, por me atacar ou ferir.
24Na verdade, quem matar Caim
será castigado sete vezes mais do que ele foi
e quem me matar a mim, para se vingar,
será setenta e sete vezes mais castigado.”
25Adão teve de novo relações com sua mulher e ela teve outro filho a quem chamou Sete. E ela disse: “Deus me deu outro filho em lugar de Abel que Caim havia assassinado.” 26Sete teve um filho a quem chamou Enos.
E foi a partir de então, durante a vida deste, que se começou a invocar o nome do Senhor.
