การแก้แค้นชาวมีเดียน
1องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับโมเสสว่า 2“จงแก้แค้นชาวมีเดียนให้ชนอิสราเอล หลังจากนั้นเจ้าจะตาย”
3ดังนั้นโมเสสจึงกล่าวแก่ประชากรว่า “พวกเจ้าบางคนจะต้องเตรียมอาวุธไปทำสงครามกับชาวมีเดียน เพื่อนำการแก้แค้นขององค์พระผู้เป็นเจ้าไปถึงพวกเขา 4จงเกณฑ์พลอิสราเอลมาเผ่าละหนึ่งพันคน” 5พวกเขาจึงรวมกำลังพลได้ 12,000 คนจากเผ่าต่างๆ ของอิสราเอล และถืออาวุธเข้าสู่สงคราม 6โมเสสส่งคนที่ได้มาเผ่าละหนึ่งพันคนนั้นไปรบโดยมีฟีเนหัสบุตรของปุโรหิตเอเลอาซาร์นำทัพไป พร้อมด้วยเครื่องใช้จากสถานนมัสการและแตรสัญญาณ
7พวกเขาสู้รบกับมีเดียนตามที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงบัญชาโมเสส และฆ่าผู้ชายทุกคน 8รวมทั้งกษัตริย์ทั้งห้าของชาวมีเดียนคือ เอวี เรเคม ศูร์ เฮอร์ และเรบา บาลาอัมบุตรเบโอร์ก็ถูกฆ่าตายด้วยดาบ 9กองทัพอิสราเอลจับกุมผู้หญิงและเด็กชาวมีเดียนมาเป็นเชลย ทั้งกวาดต้อนฝูงสัตว์ทั้งหมดและริบข้าวของมาด้วย 10แล้วเผาเมืองและค่ายพักของชาวมีเดียนจนหมดสิ้น 11พวกเขากวาดต้อนคน ฝูงสัตว์ และริบทรัพย์สินทั้งหมด 12แล้วนำมามอบให้โมเสส ปุโรหิตเอเลอาซาร์ และชุมนุมประชากรอิสราเอลซึ่งตั้งค่ายพักอยู่ในที่ราบโมอับ ริมแม่น้ำจอร์แดน ตรงข้ามเมืองเยรีโค
13โมเสส ปุโรหิตเอเลอาซาร์ และบรรดาผู้นำของชุมชนออกมารอรับพวกเขานอกค่าย 14โมเสสโกรธนายทหารและแม่ทัพนายกองที่กลับจากการรบเหล่านั้น
15โมเสสถามพวกเขาว่า “ทำไมจึงปล่อยให้พวกผู้หญิงรอดชีวิตอยู่ได้? 16คนเหล่านี้แหละที่ทำตามคำแนะนำของบาลาอัม และชักนำชนอิสราเอลให้หันเหจากองค์พระผู้เป็นเจ้าในเหตุการณ์ที่เปโอร์ เป็นต้นเหตุแห่งภัยพิบัติที่ทำลายล้างประชากรขององค์พระผู้เป็นเจ้า 17จงฆ่าเด็กผู้ชายทุกคนและผู้หญิงทุกคนที่เคยหลับนอนกับผู้ชายแล้ว 18แต่จงไว้ชีวิตหญิงสาวที่ยังไม่เคยหลับนอนกับผู้ชายไว้สำหรับพวกเจ้า
19“พวกเจ้าทุกคนที่ฆ่าคนหรือแตะต้องซากศพ จงออกไปอยู่นอกค่ายพักเป็นเวลาเจ็ดวัน แล้วจงชำระตัวเองและเชลยของเจ้าในวันที่สามและวันที่เจ็ด 20จงชำระเครื่องนุ่งห่มและทุกสิ่งที่ทำจากหนังสัตว์ ขนแพะ หรือไม้ให้สะอาดด้วย”
21จากนั้นปุโรหิตเอเลอาซาร์กล่าวกับทหารที่กลับมาจากการรบว่า “นี่คือข้อกำหนดตามบทบัญญัติซึ่งองค์พระผู้เป็นเจ้าประทานแก่โมเสส 22คือทอง เงิน ทองสัมฤทธิ์ เหล็ก ดีบุก ตะกั่ว 23และสิ่งใดๆ ซึ่งทนความร้อนได้ จงเอาไปเผาไฟเพื่อชำระ จากนั้นล้างด้วยน้ำชำระมลทิน แต่สิ่งใดที่ไม่ทนความร้อนจะต้องล้างด้วยน้ำ 24ในวันที่เจ็ดจงซักเสื้อผ้า แล้วท่านจะสะอาด และกลับเข้ามาในค่ายพักได้”
แบ่งของที่ริบมา
25องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับโมเสสว่า 26“เจ้าและปุโรหิตเอเลอาซาร์กับหัวหน้าครอบครัวต่างๆ ของแต่ละเผ่า จงนับจำนวนคนและสัตว์ทั้งหมดที่ยึดมาได้ 27แล้วแบ่งเป็นสองส่วน ส่วนหนึ่งเป็นของคนที่ร่วมรบ อีกส่วนหนึ่งเป็นของประชากรที่เหลือ 28ให้นำหนึ่งในห้าร้อยจากส่วนของผู้ที่ร่วมรบ ไม่ว่าจะเป็นคน วัว ลา แกะหรือแพะมาถวายแด่องค์พระผู้เป็นเจ้า 29ส่วนดังกล่าวที่ถวายแด่องค์พระผู้เป็นเจ้านี้ยกให้ปุโรหิตเอเลอาซาร์ 30ให้เลือกหนึ่งในห้าสิบจากส่วนที่เป็นของประชากรอิสราเอล ไม่ว่าจะเป็นคน วัว ลา แกะ แพะ หรือสัตว์อื่นๆ มอบให้คนเลวีซึ่งรับผิดชอบดูแลพลับพลาขององค์พระผู้เป็นเจ้า” 31ดังนั้นโมเสสและปุโรหิตเอเลอาซาร์จึงปฏิบัติตามที่องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสสั่งโมเสส
32ทรัพย์สินที่ผู้ออกรบยึดมาได้ได้แก่ แกะ 675,000 ตัว 33วัว 72,000 ตัว 34ลา 61,000 ตัว 35และหญิงสาวพรหมจารี 32,000 คน
36ครึ่งหนึ่งที่เป็นส่วนของบรรดาผู้ออกรบคือ
แกะ 337,500 ตัว 37ถวายแด่องค์พระผู้เป็นเจ้า 675 ตัว
38วัว 36,000 ตัว ถวายแด่องค์พระผู้เป็นเจ้า 72 ตัว
39ลา 30,500 ตัว ถวายแด่องค์พระผู้เป็นเจ้า 61 ตัว
40ผู้คน 16,000 คน ถวายแด่องค์พระผู้เป็นเจ้า 32 คน
41โมเสสมอบส่วนที่ถวายแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าทั้งหมดนั้นให้ปุโรหิตเอเลอาซาร์ตามที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงบัญชา
42หลังจากโมเสสแบ่งส่วนที่ยกให้ผู้ร่วมรบไปแล้ว อีกครึ่งหนึ่งที่เป็นส่วนของประชากรอิสราเอล 43ได้แก่ แกะ 337,500 ตัว 44วัว 36,000 ตัว 45ลา 30,500 ตัว 46และผู้คน 16,000 คน 47โมเสสมอบหนึ่งในห้าสิบของส่วนข้างต้นนี้ให้คนเลวีผู้รับผิดชอบดูแลพลับพลาขององค์พระผู้เป็นเจ้าตามที่องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสสั่งไว้
48จากนั้นเหล่าแม่ทัพนายกองซึ่งบัญชาการพลรบต่างๆ มาพบโมเสส 49และเรียนว่า “พวกข้าพเจ้าได้ตรวจนับคนที่ออกรบ ไม่มีล้มหายตายจากไปแม้แต่คนเดียว 50ดังนั้นพวกเราจึงนำเครื่องทองที่เราริบได้ มาถวายเป็นเครื่องบูชาแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าได้แก่ กำไลมือ สร้อยข้อมือ แหวนตรา ตุ้มหู และสร้อยคอ เพื่อขอลบบาปให้แก่ข้าพเจ้าทั้งหลายต่อหน้าองค์พระผู้เป็นเจ้า”
51โมเสสกับปุโรหิตเอเลอาซาร์รับเครื่องทองของถวายทั้งหมดนี้จากพวกเขา 52รวมแล้วได้ทองที่เหล่าแม่ทัพนายกองถวายแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าหนักประมาณ 190 กิโลกรัม31:52 ภาษาฮีบรูว่า 16,750 เชเขล 53ทหารแต่ละคนได้ครองทรัพย์สินต่างๆ เป็นกรรมสิทธิ์ส่วนตัว 54โมเสสและปุโรหิตเอเลอาซาร์รับเครื่องทองเหล่านี้จากเหล่าแม่ทัพนายกอง และนำมาเก็บรักษาไว้ในเต็นท์นัดพบ เป็นอนุสรณ์สำหรับประชากรอิสราเอลต่อหน้าองค์พระผู้เป็นเจ้า
Răzbunarea Domnului asupra midianiților
1Domnul i‑a vorbit lui Moise, zicând: 2„Răzbună‑i pe fiii lui Israel împotriva midianiților. După aceea vei fi adăugat la poporul tău.“
3Moise a vorbit poporului, zicând: „Înarmați câțiva bărbați dintre voi care să meargă la luptă împotriva lui Midian și să aducă răzbunarea Domnului asupra lui. 4Trimiteți la război câte o mie de bărbați din fiecare seminție a lui Israel.“ 5Astfel, din miile lui Israel, au fost înarmați douăsprezece mii de bărbați, câte o mie din fiecare seminție. 6Moise i‑a trimis la luptă pe acești o mie de bărbați din fiecare seminție, împreună cu preotul Fineas, fiul lui Elazar, care a luat cu el lucrurile sfinte și trâmbițele răsunătoare.
7Aceștia s‑au luptat împotriva Midianului, așa cum Domnul îi poruncise lui Moise, și au ucis toți bărbații. 8Alături de cei uciși se aflau și cei cinci regi ai Midianului: Evi, Rechem, Țur, Hur și Reba. Au ucis cu sabia și pe Balaam, fiul lui Beor. 9Fiii lui Israel au capturat femeile midianite și copiii lor, vitele lor, turmele lor și toate celelalte bunuri. 10Au dat foc tuturor cetăților în care au locuit midianiții, precum și tuturor fortărețelor lor. 11Au luat toată prada și tot ce au jefuit, atât oameni, cât și animale, 12și le‑au adus – prizonierii, ceea ce au jefuit și prada – lui Moise, preotului Elazar și comunității fiilor lui Israel, la tabăra din câmpiile Moabului, lângă Iordan, în fața Ierihonului.
13Moise, preotul Elazar și toți conducătorii comunității au ieșit să‑i întâlnească în afara taberei. 14Moise s‑a mâniat pe conducătorii oștirii – pe conducătorii peste mii și conducătorii peste sute – care se întorceau din război. 15El le‑a zis: „Cum? Ați lăsat în viață toate femeile? 16Iată, ele sunt acelea care au urmat sfatul lui Balaam și au fost un prilej de păcătuire a fiilor lui Israel împotriva Domnului, în cele întâmplate la Peor, astfel încât comunitatea Domnului a fost lovită de o urgie. 17Acum, ucideți toți băieții, precum și toate femeile care au cunoscut un bărbat, culcându‑se cu el, 18iar pe fetele care nu s‑au culcat niciodată cu un bărbat, păstrați‑le în viață pentru voi.
19Apoi toți aceia dintre voi care ați ucis pe cineva sau ați atins vreun cadavru trebuie să rămâneți afară din tabără șapte zile. A treia și a șaptea zi trebuie să vă curățiți, atât voi, cât și prizonierii voștri. 20De asemenea, să curățiți orice haină și orice lucru făcut din piele, din păr de capră sau din lemn.“
21Apoi preotul Elazar le‑a zis războinicilor care fuseseră la luptă: „Aceasta este o hotărâre a Legii pe care Domnul i‑a poruncit‑o lui Moise: 22Numai aurul, argintul, bronzul, fierul, cositorul, plumbul, 23orice lucru care rezistă la foc, să‑l treceți prin foc, și atunci va fi curat. Dar să fie curățit și cu apa de curățire. Iar tot ce nu rezistă la foc să‑l treceți prin apă. 24A șaptea zi să vă spălați hainele și veți fi curați. Apoi veți putea să vă întoarceți în tabără.“
Împărțirea prăzii
25Domnul i‑a vorbit lui Moise, zicând: 26„Tu, preotul Elazar și căpeteniile familiilor comunității să numărați prada capturată, pe fiecare om sau animal. 27Împărțiți prada între cei care au ieșit la război și restul comunității. 28Să aduci prin ridicare un tribut Domnului de la războinicii care au ieșit la război: câte unul din cinci sute, atât din oameni, cât și din vite, din măgari sau din oi. 29Să le luați din jumătatea cuvenită lor și apoi să le dai preotului Elazar, ca o contribuție pentru Domnul. 30Din jumătatea cuvenită fiilor lui Israel, să iei câte unul din cincizeci, atât din oameni, cât și din vite, din măgari, din oi sau orice alte animale, și apoi să le dai leviților care au îndatorirea să aibă grijă de Tabernaculul Domnului.“ 31Moise și preotul Elazar au făcut așa cum Domnul îi poruncise lui Moise.
32Prada rămasă din jaful făcut de războinici era de șase sute șaptezeci și cinci de mii de oi, 33șaptezeci și două de mii de vite, 34șaizeci și unu de mii de măgari 35și treizeci și două de mii de femei care nu s‑au culcat niciodată cu un bărbat.
36Jumătatea care alcătuia partea celor ce ieșiseră la război era următoarea:
trei sute treizeci și șapte de mii cinci sute de oi, 37din care șase sute șaptezeci și cinci de oi erau tribut Domnului;
38treizeci și șase de mii de boi, din care șaptezeci și doi erau tribut Domnului;
39treizeci de mii cinci sute de măgari, din care șaizeci și unu erau tribut Domnului;
40șaisprezece mii de oameni, din care treizeci și doi erau tribut Domnului.
41Moise a dat acest tribut preotului Elazar, ca o contribuție pentru Domnul, așa cum Domnul îi poruncise lui Moise.
42Jumătatea care alcătuia partea fiilor lui Israel, pe care Moise a separat‑o de cea a ostașilor 43– jumătatea comunității – era de trei sute treizeci și șapte de mii cinci sute de oi, 44treizeci și șase de mii de vite, 45treizeci de mii cinci sute de măgari 46și șaisprezece mii de oameni. 47Din jumătatea fiilor lui Israel, Moise a ales câte unul din fiecare cincizeci de oameni și animale, după cum i‑a poruncit Domnul și i‑a dat leviților care aveau îndatorirea să aibă grijă de Tabernaculul Domnului.
48Atunci conducătorii oștirii – cei peste mii și cei peste sute – s‑au dus la Moise 49și i‑au zis: „Slujitorii tăi au numărat războinicii de sub comanda noastră și nu lipsește niciunul. 50Noi aducem ca ofrandă Domnului tot ce am găsit ca obiect de aur – lănțișoare, brățări, inele, cercei și coliere – ca să facem ispășire pentru sufletele noastre înaintea Domnului.“
51Moise și preotul Elazar au acceptat de la ei toate aceste obiecte lucrate în aur. 52Tot aurul pe care conducătorii peste mii și conducătorii peste sute l‑au adus Domnului drept contribuție prin ridicare cântărea șaisprezece mii șapte sute cincizeci de șecheli52 Aproximativ 200 kg.. 53Fiecare războinic și‑a păstrat prada pentru sine. 54Moise și preotul Elazar au acceptat aurul adus de conducătorii peste mii și conducătorii peste sute și l‑au adus în Cortul Întâlnirii ca o aducere-aminte pentru fiii lui Israel înaintea Domnului.
