กษัตริย์แห่งอาราดพ่ายแพ้
1เมื่อกษัตริย์แห่งอาราดชาวคานาอันผู้อาศัยอยู่ในเนเกบได้ยินข่าวว่าอิสราเอลเคลื่อนเข้ามาตามเส้นทางสู่อาธาริม เขาก็มาโจมตีอิสราเอลและจับบางคนไปเป็นเชลย 2อิสราเอลจึงถวายปฏิญาณต่อองค์พระผู้เป็นเจ้าว่า “หากพระองค์ทรงช่วยให้พวกเรารบชนะคนเหล่านี้ พวกเราจะทำลายล้าง21:2 คำนี้ในภาษาฮีบรูหมายถึงสิ่งของหรือบุคคลที่ถวายแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าแล้วไม่อาจเรียกคืนได้ มักจะต้องทำลายให้หมดสิ้นไป เช่นเดียวกับข้อ 3เมืองต่างๆ ของพวกเขาให้ราบเป็นหน้ากลอง” 3องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงสดับฟังคำทูลขอของอิสราเอล และทรงมอบชาวคานาอันไว้ในมือของพวกเขา พวกเขาทำลายล้างคนเหล่านั้นกับเมืองต่างๆ จนหมดสิ้น ที่แห่งนั้นจึงได้ชื่อว่า โฮรมาห์21:3 แปลว่า พินาศย่อยยับ
งูทองสัมฤทธิ์
4พวกเขาเดินทางจากภูเขาโฮร์ไปตามทางที่จะไปทะเลแดงเพื่ออ้อมดินแดนเอโดม แต่ประชากรยิ่งรู้สึกท้อแท้มากขึ้น 5พากันบ่นว่าพระเจ้าและโมเสสว่า “ทำไมท่านถึงได้พาเราออกจากอียิปต์มาตายในถิ่นกันดารนี้? ไม่มีขนมปัง! ไม่มีน้ำ! เราเกลียดมานาที่แสนจะน่าเบื่อ!”
6แล้วองค์พระผู้เป็นเจ้าจึงส่งงูพิษมาในหมู่พวกเขา ชนอิสราเอลหลายคนถูกงูกัดตาย 7ประชากรจึงมาหาโมเสสและร้องว่า “พวกข้าพเจ้าได้ทำบาปที่บ่นว่าองค์พระผู้เป็นเจ้ากับบ่นว่าท่าน โปรดอธิษฐานทูลองค์พระผู้เป็นเจ้าให้นำงูออกไปเถิด” ดังนั้นโมเสสจึงอธิษฐานเผื่อประชากร
8องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับโมเสสว่า “จงทำงูตัวหนึ่งติดไว้ที่ยอดเสา ผู้ใดถูกงูกัด จงมองดูงูนั้นแล้วจะรอดชีวิต” 9โมเสสจึงทำงูจากทองสัมฤทธิ์ติดไว้ที่ยอดเสา และเมื่อผู้ที่ถูกงูกัดมองดูงูทองสัมฤทธิ์นั้นก็มีชีวิตอยู่
เดินทางไปโมอับ
10ชนอิสราเอลออกเดินทางมาตั้งค่ายอยู่ที่โอโบท 11แล้วเดินทางต่อมายังอิเยอาบาริมในถิ่นกันดารตรงข้ามโมอับด้านตะวันออก 12พวกเขาเดินทางต่อจากที่นั่น และมาตั้งค่ายพักที่หุบเขาเศเรด 13แล้วเคลื่อนมาตั้งค่ายที่ริมแม่น้ำอารโนนในถิ่นกันดาร ซึ่งต่อเข้าไปในเขตแดนของชาวอาโมไรต์ แม่น้ำอารโนนเป็นเส้นพรมแดนระหว่างโมอับกับอาโมไรต์ 14ด้วยเหตุนี้ในหนังสือสงครามขององค์พระผู้เป็นเจ้าจึงระบุว่า
“…วาเฮบในเมืองสุฟาห์21:14 ในภาษาฮีบรูวลีนี้มีความหมายไม่ชัดเจนและลำห้วย
อารโนน 15และลาดเขาของลำห้วย
ซึ่งนำไปสู่ที่ตั้งของเมืองอาร์
เลียบไปตามเขตแดนของโมอับ”
16จากที่นั่นอิสราเอลเดินทางต่อมายังเบเออร์ซึ่งเป็นบ่อน้ำที่องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับโมเสสว่า “จงเรียกชุมนุมประชากร เราจะให้น้ำแก่พวกเขา”
17อิสราเอลจึงขับร้องเพลงนี้ว่า
“บ่อน้ำเอ๋ย จงให้น้ำพุ่งขึ้นมาเถิด
ให้เราขับขานลำนำน้ำ
18บ่อซึ่งบรรดาผู้นำได้ขุดขึ้น
ฝีมือเจาะของเหล่าเจ้านาย
ด้วยคทาและไม้เท้าของท่านเหล่านั้น”
แล้วพวกเขาก็ออกจากถิ่นกันดารเดินทางไปมัทธานาห์ 19ผ่านมัทธานาห์ นาหะลีเอลและบาโมท 20จนมาถึงหุบเขาในโมอับ มียอดเขาปิสกาห์ซึ่งมองลงมาเห็นถิ่นกันดาร
พิชิตกษัตริย์สิโหนและโอก
21อิสราเอลส่งทูตเข้าพบกษัตริย์สิโหนของชาวอาโมไรต์เพื่อแจ้งว่า
22“โปรดอนุญาตให้เราผ่านแดน เราจะไม่ออกนอกทางหลวงจนกว่าจะผ่านดินแดนของท่านไปแล้ว จะไม่รุกล้ำที่นาหรือสวนองุ่นของท่าน จะไม่ดื่มน้ำจากบ่อของท่าน”
23แต่สิโหนไม่ยอมให้อิสราเอลผ่านแดน ทั้งยังยกทัพทั้งหมดมาสู้กับอิสราเอลในถิ่นกันดารโดยรบกันที่ยาฮาส 24อิสราเอลจึงสังหารสิโหนและครอบครองดินแดนของเขา ตั้งแต่แม่น้ำอารโนนจดแม่น้ำยับบอก ไปประชิดพรมแดนของพวกอัมโมน เนื่องจากชายแดนของพวกเขามีแนวป้องกันเข้มแข็ง 25อิสราเอลได้ยึดครองเมืองทั้งหมดของชาวอาโมไรต์ รวมทั้งเฮชโบนและถิ่นที่อาศัยโดยรอบ 26เฮชโบนเป็นนครของสิโหนกษัตริย์ของชาวอาโมไรต์ ซึ่งได้รบกับกษัตริย์ของชนโมอับคนก่อน และยึดครองดินแดนทั้งหมดของเขามาจนจดแม่น้ำอารโนน
27ด้วยเหตุนี้เหล่ากวีจึงขับขานว่า
“เชิญมาเฮชโบน และสร้างมันขึ้นใหม่
มากู้นครของสิโหนเถิด
28“ไฟออกมาจากเฮชโบน
เปลวไฟกล้าจากนครแห่งสิโหน
เผาผลาญเมืองอาร์แห่งโมอับ
พลเมืองของที่สูงแห่งอารโนน
29วิบัติแก่เจ้า โมอับเอ๋ย!
เจ้าถูกทำลายแล้ว ประชากรของพระเคโมชเอ๋ย!
เคโมชปล่อยให้บรรดาบุตรชายของตนต้องลี้ภัย
และบุตรสาวของตนต้องตกเป็นเชลย
เป็นเชลยของสิโหนกษัตริย์แห่งชาวอาโมไรต์
30“แต่เราได้โค่นล้มพวกเขา
เฮชโบนถูกทำลายจนถึงดีโบน
เราล้มล้างพวกเขาไปไกลถึงโนฟาห์
ซึ่งขยายไปจนจดเมเดบา”
31ดังนั้นอิสราเอลจึงตั้งถิ่นฐานในดินแดนของชาวอาโมไรต์
32หลังจากโมเสสได้ส่งคนไปสำรวจเมืองยาเซอร์ ชนอิสราเอลก็ยึดถิ่นฐานโดยรอบได้ และขับไล่ชาวอาโมไรต์ซึ่งอาศัยอยู่ที่นั่นออกไป 33แล้วพวกเขาวกไปตามเส้นทางสู่บาชาน และกษัตริย์โอกแห่งบาชานยกทัพมาเผชิญหน้ากันที่เอเดรอี
34องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับโมเสสว่า “อย่ากลัวเขาเลย เพราะเราได้มอบเขาและกองทัพทั้งหมดตลอดจนดินแดนของเขาให้เจ้าแล้ว จงพิชิตเขาเหมือนที่ได้พิชิตสิโหนกษัตริย์ชาวอาโมไรต์ผู้ครองเฮชโบน”
35อิสราเอลก็สังหารโอก บุตรหลาน และกองทัพทั้งหมดของเขา ไม่มีผู้รอดชีวิตแม้สักคนเดียว แล้วอิสราเอลก็เข้าครอบครองดินแดนนั้น
击败迦南人
1住在南地的迦南人亚拉得王听说以色列人取道亚他林而来，就攻打他们，俘虏了一些人。 2以色列人向耶和华许愿说：“要是你将这些人交在我们手中，我们必彻底摧毁21:2 “摧毁”希伯来文有“销毁，以示奉献给耶和华”之意。他们的城邑。” 3耶和华答应了他们的祈求，把迦南人交在他们手中，使他们彻底毁灭了迦南人及其城邑。从此，那地方叫何珥玛21:3 “何珥玛”意思是“毁灭”。。
铜蛇
4以色列人为了绕过以东，便从何珥山出发，沿通往红海的路行进。途中，民众心里烦躁， 5埋怨上帝和摩西说：“你们为什么把我们从埃及带出来，叫我们死在旷野呢？这里无粮无水，我们厌恶这难吃的东西！”
6于是，耶和华派毒蛇进入以色列人中，咬死了许多人。 7他们来找摩西，说：“我们埋怨耶和华和你，犯了罪，求你向耶和华祷告，好叫这些蛇离开我们。”摩西就为他们祷告。 8耶和华对摩西说：“你去造一条蛇挂在杆子上，凡被咬的一望这蛇，就可活命。” 9摩西就造了一条铜蛇，挂在杆子上。被蛇咬的人一望铜蛇，就保住了性命。
前往摩押
10以色列人继续前行，在阿伯安营； 11又从阿伯动身，走到摩押东边的旷野，在以耶·亚巴琳安营； 12又从那里前行，走到撒烈谷安营； 13又从那里出发，走到亚嫩河北岸的旷野安营。那里毗邻亚摩利人的边境，亚嫩河是摩押和亚摩利之间的疆界。 14因此，耶和华的战记上说：“苏法的哇哈伯，亚嫩河谷， 15以及河谷的斜坡——靠近摩押边界并延伸到亚珥城。”
16以色列人又往前走，来到比珥21:16 “比珥”意思是“井”。。耶和华曾在那里对摩西说：“把民众招聚起来，我要给他们水喝。” 17当时，以色列人唱了这首歌：
“井啊，涌出水来！
你们要歌颂这口井，
18它是首领挖的，
是民中的贵族掘的，
用令牌和权杖挖掘的。”
他们从旷野前往玛他拿， 19从玛他拿前往拿哈列，从拿哈列前往巴末， 20从巴末前往摩押的谷地，从那里的毗斯迦山顶可以俯视旷野。
击败亚摩利王和巴珊王
21以色列人派使者去见亚摩利王西宏，说： 22“请允许我们从贵国经过，我们只走大路，不会踏入田地和葡萄园，也不会喝井里的水，直到走出贵国的土地。” 23但西宏拒绝了他们的请求，并招聚军队到旷野攻击他们。两军在雅杂交锋。 24以色列人杀了西宏，占领了他的土地——从亚嫩河到雅博河，远至防守严密的亚扪人边界。 25以色列人攻占了亚摩利人的所有城邑，包括希实本及其周围的村庄，住在其中。 26希实本是亚摩利王西宏的都城。西宏曾与摩押的先王交战，占领了他所有的领土，远至亚嫩河。 27因此有人作诗说：
“来希实本吧！
重建西宏的城。
28希实本烈焰熊熊，
西宏的城火光冲天，
烧毁摩押的亚珥，
吞噬亚嫩河的高岗。
29摩押啊，你大祸临头了！
拜基抹神明的人啊，
你们要灭亡了！
基抹任由自己的儿子逃亡、
女儿被亚摩利王西宏掳走。
30但我们击溃了亚摩利人，
从希实本一直到底本都被摧毁，
从挪法到米底巴都沦为废墟。”
31于是，以色列人住在亚摩利境内。 32摩西派人去雅谢打探，然后出兵攻占了雅谢及其周围的村庄，赶走那里的亚摩利人。 33以色列人回师前往巴珊，巴珊王噩率全军出动，在以得来迎战以色列人。 34耶和华对摩西说：“不要怕他，因为我已把他及其众民和土地交在你手中。你要像从前对付希实本的亚摩利王西宏一样对付他。” 35于是，以色列人杀了噩及其儿子和人民，一个不留，并夺取了他的国土。
