Zacarias 11 – TCB & CARSA

Tagalog Contemporary Bible

Zacarias 11:1-17

Parurusahan ng Dios ang Lebanon at Bashan

1Kayong mga taga-Lebanon, buksan ninyo ang mga pintuan ng inyong lungsod at nang makapasok ang apoy na susunog sa inyong mga puno ng sedro. 2Kung paanong nasira ang inyong mga magaganda at mayayabong na mga puno ng sedro, ganoon din masisira ang mga puno ng sipres11:2 sipres: o, pine tree. at mga puno ng ensina ng Bashan.11:2 Ang mga punong binanggit dito ay sumisimbolo sa mga makapangyarihang bansa o sa mga hari nito. 3Umiiyak ang mga pastol dahil nasira ang kanilang berdeng pastulan. Pati ang mga leon11:3 mga pastol … leon: Ang ibig sabihin, mga pinuno ng Israel. ay umaatungal dahil nasira ang kagubatan ng Jordan na kanilang tinitirhan.

Ang Dalawang Pastol

4Ito ang sinabi ng Panginoon kong Dios: “Alagaan mo ang mga tupang11:4 mga tupang: Ang ibig sabihin, mga taga-Israel. kakatayin. 5Ang mga bumibili at kumakatay sa kanila ay hindi pinarurusahan. Ang mga nagtitinda ng mga tupang ito ay nagsasabi, ‘Purihin ang Panginoon! Mayaman na ako!’ Pati ang kanilang mga pastol ay hindi naaawa sa kanila.

6Alagaan mo ang aking mga mamamayan, dahil ako, ang Panginoon, ay nagsasabing hindi ko na kahahabagan ang mga tao sa mundo.11:6 mundo: o, lupain ng Israel. Ako mismo ang uudyok sa bawat tao na magpasakop sa kanyang kapwa at sa kanyang hari. At silang mga namamahala ay magdadala ng kapahamakan sa buong mundo, at hindi ko ililigtas ang mga tao mula sa kanilang mga kamay.”

7Kaya inalagaan ko ang mga tupang kakatayin ng mga nagbebenta ng mga tupa.11:7 mga tupa: Ito ang nasa Septuagint. Sa Hebreo, lalung-lalo na ang mga walang silbing tupa. Kumuha ako ng dalawang tungkod; ang isa ay tinawag kong Kabutihan11:7 Kabutihan: o, Maganda. at ang isa naman ay tinawag kong Pagkakaisa.

8Pinaalis ko ang tatlong pastol sa loob lamang ng isang buwan. Naubos na ang pasensya ko sa kanila,11:8 sa kanila: o, sa mga tupa. at sila rin ay galit sa akin. 9Pagkatapos, sinabi ko sa mga tupa, “Hindi na ako ang inyong pastol. Hayaang mamatay ang mga naghihingalo at mapahamak ang mga mapapahamak. At ang mga matitira ay hayaang kainin ang laman ng isaʼt isa.”

10Pagkatapos, kinuha ko ang tungkod na tinatawag na Kabutihan at binali ko upang ipahiwatig na ipinawalang-bisa ng Panginoon ang kanyang kasunduan sa mga tao. 11Kaya ng araw ding iyon, ipinawalang-bisa ang kasunduan. At nalaman ng mga nagbebenta ng mga tupa11:11 mga nagbebenta ng mga tupa: Ito ang nasa Septuagint. Sa Hebreo, mga walang silbi. na nanonood sa akin na may mensahe ang Panginoon sa mga ginagawa kong ito. 12Sinabi ko sa kanila, “Kung sa palagay ninyo ay dapat akong bigyan ng sahod, ibigay ninyo ang sahod ko. Ngunit kung hindi, sa inyo na lang.” Kaya binayaran nila ako ng 30 pirasong pilak bilang sahod ko. 13Sinabi ng Panginoon sa akin, “Ilagay mo ang pilak na iyan sa kabang-yaman11:13 kabang-yaman: Ito ang nasa Syriac. Sa Hebreo, mamamalayok. Ganito rin sa talatang 13b. ng templo.” Kaya kinuha ko ang 30 pirasong pilak, na inaakala nilang sapat na bilang aking sahod, at inilagay ko iyon sa kabang-yaman ng templo ng Panginoon. 14Pagkatapos, binali ko ang pangalawang tungkod na tinatawag na Pagkakaisa upang ipahiwatig na naputol na ang magandang pagsasamahan ng Juda at ng Israel.

15Sinabing muli ng Panginoon sa akin, “Magkunwari kang isang walang kwentang pastol ng mga tupa. 16Sapagkat may ilalagay akong pinuno sa Israel na ang katulad ay isang walang kwentang pastol. Hindi niya tutulungan ang mga tupang halos mamamatay na,11:16 halos mamamatay na: o, mawawala na. o hahanapin ang mga nawawala,11:16 nawawala: Ito ang nasa Septuagint at Latin Vulgate. Sa Hebreo, batang tupa. o gagamutin ang mga sugatan, o pakakainin ang mga payat. Ngunit kakainin niya ang karne ng matatabang tupa at aalisin ang mga kuko nito. 17Nakakaawa ang kahihinatnan ng walang kwentang pastol. Pinababayaan niya ang mga tupa! Sa pamamagitan ng espada ay puputulin ang kanyang kamay at tutusukin ang kanang mata niya, at hindi na mapapakinabangan ang kamay niya at hindi na rin makakakita ang kanang mata niya.”

Священное Писание (Восточный перевод), версия с «Аллахом»

Закария 11:1-17

1Распахни свои двери, Ливан,

пусть огонь пожрёт твои кедры!

2Плачь, кипарис, потому что рухнул кедр;

погибли величественные деревья.

Плачьте, дубы Башана:

вырублен непроходимый лес.

3Слышен плач пастухов:

их богатые выгоны разорены.

Слышен рёв молодых львов:

вырублены их чащи у реки Иордан.

Хороший и плохой пастухи

4Так говорит Вечный, мой Бог:

– Паси овец, обречённых на убой. 5Покупатели безнаказанно убивают их; те, кто продал их, говорят: «Слава Вечному, я разбогател!» – и пастухи о них не жалеют. 6Ведь Я больше не стану жалеть обитателей страны, – возвещает Вечный. – Я отдам всякого в руки ближнего его и в руки его царя; они будут опустошать страну, а Я не стану спасать никого от их рук.

7Я пас беднейших овец отары, обречённых на убой. Я взял два посоха и назвал один «Милостью», а другой «Единством», и пас отару. 8За месяц я прогнал троих пастухов. Отара возненавидела меня, а я устал от них 9и сказал: «Я не буду больше вашим пастухом. Пусть умирающий умрёт, а гибнущий погибнет. Пусть оставшиеся поедают друг друга».

10Я взял свой посох, называвшийся «Милостью», и сломал его, расторгнув соглашение, которое я заключил со всеми народами. 11Оно было расторгнуто в тот день, и беднейшие из отары, которые наблюдали за мной, узнали, что таково было слово Вечного.

12Я сказал им:

– Если хотите, дайте мне мою плату, а нет, так и не платите.

Тогда они отвесили мне тридцать серебряных монет.

13И Вечный сказал мне:

– Брось их горшечнику – высоко же они Меня оценили!

Я взял тридцать серебряных монет и бросил их в доме Вечного для горшечника11:12-13 Ср. Мат. 27:3-10.. 14Затем я сломал второй посох, называвшийся «Единством», разорвав узы братства между Иудеей и Исраилом11:4-14 В этом символическом отрывке пророк Закария служит прообразом Самого Исы аль-Масиха, Пастуха, отверженного Своим народом (см. Ин. 1:11; 10:11-15)..

15Вечный сказал мне:

– Возьми снова орудия плохого пастуха. 16Я дам этой стране пастуха, который не будет беспокоиться о пропавших, искать потерявшихся, лечить увечных и кормить здоровых, а будет есть мясо отборных овец, отрывая даже копыта.

17Горе скверному пастуху,

оставляющему отару!

Пусть меч поразит его руку и правый глаз!

Пусть рука его совсем иссохнет,

и правый глаз совершенно ослепнет!