Salmo 55 Salmo 5 Ang unang mga salita sa Hebreo: Awit na isinulat ni David. Para sa direktor ng mga mang-aawit: Tugtugin ang plauta.
Panalangin para Ingatan ng Panginoon
1O Panginoon, pakinggan nʼyo po ang aking mga hinaing at iyak.
2Pakinggan nʼyo ang paghingi ko ng tulong, O Dios ko at aking Hari,
dahil sa inyo lamang ako lumalapit.
3Sa umaga, O Panginoon naririnig nʼyo ang aking panalangin, habang sinasabi ko sa inyo ang aking mga kahilingan at hinihintay ko ang inyong kasagutan.
4Kayo ay Dios na hindi natutuwa sa kasamaan,
at hindi nʼyo tinatanggap ang taong namumuhay sa kasalanan.
5Ang mga mapagmataas ay hindi makalalapit sa inyong harapan,
at ang mga gumagawa ng kasamaan ay inyong kinasusuklaman.
6Lilipulin nʼyo ang mga sinungaling.
Kinasusuklaman nʼyo ang mga mamamatay-tao at mga mandaraya.
7Ngunit dahil sa dakila nʼyong pag-ibig sa akin,
makakapasok ako sa banal nʼyong templo.
At doon akoʼy sasamba nang may paggalang sa inyo.
8O Panginoon, dahil napakarami ng aking mga kaaway,
gabayan nʼyo ako tungo sa inyong matuwid na daan.
Gawin nʼyong madali para sa akin ang pagsunod ko sa inyong kagustuhan.
9Hindi maaasahan ang sinasabi ng aking mga kaaway,
laging hangad nilaʼy kapahamakan ng iba.
Ang kanilang pananalita ay mapanganib katulad ng bukas na libingan,
at ang kanilang sinasabi ay puro panloloko.
10O Dios, parusahan nʼyo po ang aking mga kaaway.
Mapahamak sana sila sa sarili nilang masamang plano.
Itakwil nʼyo sila dahil sa kanilang mga kasalanan,
dahil silaʼy sumuway sa inyo.
11Ngunit magalak nawa ang lahat ng nanganganlong sa inyo;
magsiawit nawa sila sa kagalakan.
Ingatan nʼyo silang mga nagmamahal sa inyo, upang sa inyo magmula ang kanilang kagalakan.
12Pinagpapala nʼyo Panginoon ang mga matuwid.
Ang pag-ibig nʼyo ay parang kalasag na nag-iingat sa kanila.
Salmo 55:0 Salmo 5 Ang ulohan sa Hebreo: Ang awit alang sa maestro sa mga mag-aawit. Gamita ang plawta. Awit kini ni David.
Pag-ampo alang sa Pagpanalipod sa Ginoo
1-2Ginoo nga akong Dios ug hari, pamatia ang akong pag-ampo ug pag-agulo.
Pamatia ang akong pagpangayo kanimo ug tabang,
kay diha kanimo ako nagaampo.
3Inigkabuntag andamon ko ang akong kaugalingon sa pag-ampo kanimo.
Dad-on ko kanimo ang akong mga hangyo ug maghulat ako sa imong tubag.
4Ikaw ang Dios nga dili mahimuot sa kadaotan;
ang daotan dili makapuyo uban kanimo.
5Dili makabarog sa imong atubangan ang mga mapahitas-on;
imong gikapungtan ang tanang nagahimo ug daotan.
6Imong laglagon ang mga bakakon
ug imong gikasilagan ang mga mamumuno ug ang mga maluibon.
7Apan ako, makasulod sa imong balaan nga templo
tungod sa imong dakong gugma kanako.
Ug didto simbahon ko ikaw nga may pagtahod.
8Ginoo, giyahi ako diha sa imong pagkamatarong kay daghan ang akong mga kaaway,
ug himoang sayon ang akong pagsunod sa imong kabubut-on.
9Dili kasaligan ang mga pulong sa akong mga kaaway,
kay ang ilang tinguha mao lamang ang paglaglag sa uban.
Ang ilang tutunlan sama sa naabli nga lubnganan,
kay pulos pagpanglimbong ang nagagawas sa ilang mga baba.
10O Dios, siloti ang akong mga kaaway.
Hinaut pa nga maunay sila sa ilang daotang mga tinguha.
Isalikway sila tungod sa ilang daghang mga sala, kay misupak sila kanimo.
11Apan hinaut nga magmalipayon ang tanang nagadangop kanimo.
Hinaut pa nga mag-awit sila sa kalipay.
Panalipdi ang mga nagahigugma kanimo aron magmalipayon sila.
12Kay ginapanalanginan mo, Ginoo, ang mga matarong.
Ang imong gugma sama sa taming nga nagapanalipod kanila.
