1Panginoon, alalahanin nʼyo po ang nangyari sa amin. Masdan nʼyo ang dinanas naming kahihiyan. 2Kinuha ng mga dayuhan ang mga lupaʼt bahay namin. 3Naulila kami sa ama, kaya nabiyuda ang aming mga ina. 4Kinakailangang bayaran pa namin ang tubig na aming iniinom at ang kahoy na aming ipinanggagatong. 5Pinagtatrabaho kaming parang mga hayop at hindi man lang pinagpapahinga. 6Nagpasakop kami sa mga taga-Egipto at Asiria para magkaroon ng pagkain. 7Ang mga ninuno naming patay na ang nagkasala pero kami ngayon ang nagdurusa dahil sa kanilang kasalanan. 8Napailalim kami sa mga alipin at walang makapagligtas sa amin mula sa kanilang mga kamay. 9Sa paghahanap namin ng pagkain, nanganib ang aming mga buhay sa mga armadong tao sa disyerto. 10Nilalagnat kami dahil sa matinding gutom, at ang aming katawan ay kasing init ng pugon. 11Pinagsamantalahan ang mga asawa namin sa Jerusalem at ang mga anak naming babae sa mga bayan ng Juda. 12Ibinitin sa pamamagitan ng pagtali sa kamay ang aming mga tagapamahala at hindi iginalang ang aming matatanda. 13Ang aming mga kabataang lalaki ay parang aliping sapilitang pinagtrabaho sa mga gilingan at ang mga batang lalaki ay nagkandasuray-suray sa pagpasan ng mabibigat na kahoy. 14Ang matatanda ay hindi na umuupo sa mga pintuan ng lungsod para magbigay ng payo at ang mga kabataang lalaki ay hindi na tumutugtog ng musika. 15Wala na kaming kagalakan. Sa halip na magsayaw, nagdadalamhati kami. 16Wala na rin kaming karangalan. Nakakaawa kami dahil kami ay nagkasala. 17Dahil dito, nasasaktan ang aming damdamin at nagdidilim ang aming paningin. 18Dahil napakalungkot na ng Jerusalem at mga asong-gubat na lamang ang gumagala rito.
19O Panginoon, maghahari kayo magpakailanman. Ang inyong paghahari ay magpapatuloy sa lahat ng salinlahi. 20Bakit palagi nʼyo kaming kinakalimutan? Bakit kay tagal nʼyo kaming pinabayaan? 21Ibalik nʼyo kami sa inyo, at kami ay babalik. Ibalik nʼyo kami sa dati naming kalagayan. 22Talaga bang sobra na ang galit nʼyo sa amin kaya itinakwil nʼyo na kami?
1Remember, O LORD, what is come upon us: consider, and behold our reproach. 2Our inheritance is turned to strangers, our houses to aliens. 3We are orphans and fatherless, our mothers are as widows. 4We have drunken our water for money; our wood is sold unto us.5.4 is…: Heb. cometh for price 5Our necks are under persecution: we labour, and have no rest.5.5 Our…: Heb. On our necks are we persecuted 6We have given the hand to the Egyptians, and to the Assyrians, to be satisfied with bread. 7Our fathers have sinned, and are not; and we have borne their iniquities. 8Servants have ruled over us: there is none that doth deliver us out of their hand. 9We gat our bread with the peril of our lives because of the sword of the wilderness. 10Our skin was black like an oven because of the terrible famine.5.10 terrible: or, terrors, or, storms 11They ravished the women in Zion, and the maids in the cities of Judah. 12Princes are hanged up by their hand: the faces of elders were not honoured. 13They took the young men to grind, and the children fell under the wood. 14The elders have ceased from the gate, the young men from their musick. 15The joy of our heart is ceased; our dance is turned into mourning. 16The crown is fallen from our head: woe unto us, that we have sinned!5.16 The…: Heb. The crown of our head is fallen
17For this our heart is faint; for these things our eyes are dim. 18Because of the mountain of Zion, which is desolate, the foxes walk upon it. 19Thou, O LORD, remainest for ever; thy throne from generation to generation. 20Wherefore dost thou forget us for ever, and forsake us so long time?5.20 so…: Heb. for length of days? 21Turn thou us unto thee, O LORD, and we shall be turned; renew our days as of old. 22But thou hast utterly rejected us; thou art very wroth against us.5.22 But…: or, For wilt thou utterly reject us?
