1Ito ang mensahe ng Panginoon para sa mga taga-Israel sa pamamagitan ni Malakias.
Mahal ng Dios ang mga Israelita
2Sinabi ng Panginoon, “Mahal ko kayo. Pero nagtatanong pa kayo, ‘Paano mo kami minahal?’ Alalahanin ninyo na kahit magkapatid sina Esau at Jacob, minahal1:2 minahal: o, pinili. ko si Jacob 3pero si Esau, hindi. Winasak ko ang kanyang mga kabundukan, kaya naging tirahan na lamang ng mga asong-gubat.
4“Maaaring sabihin ng mga Edomita na mga lahi ni Esau, ‘Kahit na winasak ang aming bayan, itoʼy muli naming itatayo.’ Ako, ang Panginoong Makapangyarihan ay nagsasabi: Kahit na itayo nilang muli ang kanilang bayan, gigibain ko pa rin ito. Tatawagin silang ‘masamang bansa’ at ‘mga mamamayang laging kinapopootan ng Panginoon.’ 5Makikita ninyo ang kanilang pagkawasak at sasabihin ninyo, ‘Makapangyarihan ang Panginoon kahit sa labas ng Israel.’ ”
Sinaway ng Panginoon ang mga Pari
6Sinabi ng Panginoong Makapangyarihan sa mga pari, “Iginagalang ng anak ang kanyang ama at iginagalang ng alipin ang kanyang amo. Pero bakit ako na inyong ama at amo ay hindi ninyo iginagalang? Nilalapastangan ninyo ako. Pero nagtatanong pa kayo, ‘Paano ka namin nilalapastangan?’ 7Nilalapastangan ninyo ako sa pamamagitan ng paghahandog ng maruruming1:7 marurumi: Ang ibig sabihin hindi dapat ihandog sa Dios. handog sa aking altar. Pero nagtatanong pa kayo, ‘Paano naging marumi ang aming handog?’1:7 Paano … handog?: Ito ang nasa Septuagint. Sa Hebreo, Paano ka namin nadungisan? Naging marumi ang inyong handog dahil sinasabi ninyo na walang kabuluhan ang aking altar. 8Kaya hinahandugan ninyo ako ng mga hayop na bulag, pilay o may sakit. Hindi tama iyan. Ganyan kaya ang ihandog ninyo sa inyong gobernador at tingnan nʼyo kung matutuwa at malulugod siya sa inyo.”
9Sinabi ni Malakias, “Kayong mga pari, hilingin ninyo sa Dios na kaawaan niya tayo. Pero sa ganyang klaseng mga inihahandog ninyo sa kanya, tiyak na hindi niya kayo kalulugdan. Iyan ang sinasabi ng Makapangyarihang Panginoon.”
10Sinabi ng Makapangyarihang Panginoon, “May isa sana sa mga pari nʼyo na magsara ng mga pintuan ng aking templo, upang hindi na kayo magsisindi ng walang kabuluhang apoy sa aking altar. Hindi ko tatanggapin ang inyong mga handog dahil hindi ako nalulugod sa inyo. 11Ang totoo, pinupuri ang aking pangalan ng mga bansa, mula silangan hanggang kanluran.1:11 mula silangan hanggang kanluran: sa literal, mula sa pagsikat ng araw hanggang sa paglubog nito. Kahit saan nagsusunog ang mga tao ng insenso at naghahandog1:11 pinupuri … nagsusunog … naghahandog: o, pupurihin … magsusunog … maghahandog. ng malinis1:11 malinis: Ang ibig sabihin, maaaring ihandog sa Dios. na handog sa akin na Panginoong Makapangyarihan. 12Pero kayo, nilalapastangan ninyo ako, dahil sinasabi ninyong marumi ang aking altar at walang kabuluhan ang mga inihahandog doon. 13Sinasabi pa ninyo na nagsasawa na kayo sa paghahandog at binabalewala ninyo ang aking altar.1:13 ang aking altar: o, ako. Kaya hinahandugan ninyo ako ng mga hayop na may sugat,1:13 may sugat: o, ninakaw. pilay o may sakit. Akala ba ninyoʼy tatanggapin ko iyan? 14Susumpain ko ang mga mandaraya sa inyo, na nangakong maghahandog ng pinakamabuting hayop pero ang inihahandog ay ang may kapintasan. Susumpain ko siya dahil ako ang makapangyarihang hari na kinatatakutan ng mga bansa. Ako, ang Panginoong Makapangyarihan, ang nagsasabi nito.”
1A prophecy: the word of the Lord to Israel through Malachi.1:1 Malachi means my messenger.
Israel doubts God’s love
2‘I have loved you,’ says the Lord.
‘But you ask, “How have you loved us?”
‘Was not Esau Jacob’s brother?’ declares the Lord. ‘Yet I have loved Jacob, 3but Esau I have hated, and I have turned his hill country into a wasteland and left his inheritance to the desert jackals.’
4Edom may say, ‘Though we have been crushed, we will rebuild the ruins.’
But this is what the Lord Almighty says: ‘They may build, but I will demolish. They will be called the Wicked Land, a people always under the wrath of the Lord. 5You will see it with your own eyes and say, “Great is the Lord – even beyond the borders of Israel!”
Breaking covenant through blemished sacrifices
6‘A son honours his father, and a slave his master. If I am a father, where is the honour due to me? If I am a master, where is the respect due to me?’ says the Lord Almighty.
‘It is you priests who show contempt for my name.
‘But you ask, “How have we shown contempt for your name?”
7‘By offering defiled food on my altar.
‘But you ask, “How have we defiled you?”
‘By saying that the Lord’s table is contemptible. 8When you offer blind animals for sacrifice, is that not wrong? When you sacrifice lame or diseased animals, is that not wrong? Try offering them to your governor! Would he be pleased with you? Would he accept you?’ says the Lord Almighty.
9‘Now plead with God to be gracious to us. With such offerings from your hands, will he accept you?’ – says the Lord Almighty.
10‘Oh, that one of you would shut the temple doors, so that you would not light useless fires on my altar! I am not pleased with you,’ says the Lord Almighty, ‘and I will accept no offering from your hands. 11My name will be great among the nations, from where the sun rises to where it sets. In every place incense and pure offerings will be brought to me, because my name will be great among the nations,’ says the Lord Almighty.
12‘But you profane it by saying, “The Lord’s table is defiled,” and, “Its food is contemptible.” 13And you say, “What a burden!” and you sniff at it contemptuously,’ says the Lord Almighty.
‘When you bring injured, lame or diseased animals and offer them as sacrifices, should I accept them from your hands?’ says the Lord. 14‘Cursed is the cheat who has an acceptable male in his flock and vows to give it, but then sacrifices a blemished animal to the Lord. For I am a great king,’ says the Lord Almighty, ‘and my name is to be feared among the nations.
