Lucas 20 – TCB & CARSA

Tagalog Contemporary Bible

Lucas 20:1-47

Ang Tanong tungkol sa Awtoridad ni Jesus

(Mat. 21:23-27; Mar. 11:27-33)

1Isang araw, habang nangangaral ng Magandang Balita si Jesus sa mga tao sa templo, lumapit sa kanya ang mga namamahalang pari, mga tagapagturo ng Kautusan, at mga pinuno ng mga Judio. 2Sinabi nila sa kanya, “Sabihin mo nga sa aminkung ano ang karapatan mo na gumawa ng mga bagay na ito. Sino ang nagbigay sa iyo ng awtoridad na iyan?” 3Sinagot sila ni Jesus, “Tatanungin ko rin kayo. Sabihin ninyo sa akin, 4kanino galing ang awtoridad ni Juan para magbautismo, sa Dios20:4 sa Dios: sa literal, sa langit. o sa tao?” 5Nag-usap-usap sila, “Kung sasabihin nating mula sa Dios, sasabihin niya, ‘Bakit hindi kayo naniwala kay Juan?’ 6Pero kung sasabihin nating mula sa tao, babatuhin tayo ng mga tao, dahil naniniwala silang si Juan ay propeta ng Dios.” 7Kaya sumagot sila, “Hindi namin alam.” 8Sinabi ni Jesus sa kanila, “Kung ganoon, hindi ko rin sasabihin sa inyo kung saan nagmula ang awtoridad ko na gumawa ng mga bagay na ito.”

Ang Talinghaga tungkol sa Masasamang Magsasaka

(Mat. 21:33-46; Mar. 12:1-12)

9Pagkatapos noon, ikinuwento ni Jesus sa mga tao ang talinghagang ito: “May isang tao na nagtanim ng mga ubas sa kanyang bukid. Pagkatapos, pinaupahan niya ang ubasan niya sa mga magsasaka at pumunta siya sa malayong lugar, at nanatili roon nang matagal. 10Nang panahon na ng pamimitas ng ubas, pinapunta niya ang isang alipin sa mga magsasakang umuupa ng kanyang ubasan upang kunin ang parte niya. Pero binugbog ng mga magsasaka ang alipin at pinaalis na walang dala. 11Nagsugo ulit ang may-ari ng isa pang alipin, pero binugbog din nila at hiniya, at pinaalis na wala ring dala. 12Nagsugo ulit siya ng ikatlong alipin, pero sinaktan din nila ito at pinalayas. 13Nag-isip ang may-ari ng ubasan, ‘Ano kaya ang gagawin ko? Alam ko na, papupuntahin ko sa kanila ang minamahal kong anak. Siguro naman ay igagalang nila siya.’ 14Pero nang makita ng mga magsasaka ang anak niya, sinabi nila, ‘Narito na ang tagapagmana. Patayin natin siya para mapasaatin ang lupang mamanahin niya.’ 15Kaya dinala nila ito sa labas ng ubasan at pinatay.

“Ngayon, ano kaya ang gagawin ng may-ari ng ubasan? 16Tiyak na pupuntahan niya ang mga magsasaka at papatayin. Pagkatapos, pauupahan niya sa iba ang kanyang ubasan.” Nang marinig ito ng mga tao sinabi nila, “Huwag sanang ipahintulot ng Dios na mangyari ito!” 17Tiningnan sila ni Jesus at tinanong, “Ano ba ang ibig sabihin ng talatang ito sa Kasulatan:

‘Ang batong tinanggihan ng mga tagapagtayo ng bahay ang siyang naging batong pundasyon.’20:17 Salmo 118:22.

18Ang sinumang mahulog sa batong ito ay magkakabali-bali, ngunit ang mahulugan nito ay madudurog.”

Ang Tanong tungkol sa Pagbabayad ng Buwis

(Mat. 22:15-22; Mar. 12:13-17)

19Alam ng mga tagapagturo ng Kautusan at ng mga namamahalang pari na sila ang pinatatamaan ni Jesus sa talinghaga na iyon. Kaya gusto nilang dakpin siya noon din, pero natatakot sila sa mga tao. 20Kaya naghintay na lang sila ng ibang pagkakataon. Nagsugo sila ng mga espiya na magpapanggap na mabuti ang layunin nila sa pagpunta kay Jesus, upang hulihin siya sa mga pananalita niya at maisakdal sa gobernador. 21Sinabi ng mga espiya kay Jesus, “Guro, alam naming totoo ang mga sinasabi at itinuturo ninyo. At wala kayong pinapaboran, kundi kung ano ang katotohanan tungkol sa kalooban ng Dios ang itinuturo ninyo. 22Ngayon para sa inyo, tama po ba na tayong mga Judio ay magbayad ng buwis sa Emperador ng Roma20:22 Emperador ng Roma: sa literal, Cesar. o hindi?” 23Pero alam ni Jesus ang katusuhan nila, kaya sinabi niya, 24“Patingin nga ng pera.20:24 pera: sa literal, denarius, na pera ng mga Romano. Kaninong mukha at pangalan ang nakaukit dito?” Sumagot sila, “Sa Emperador.” 25Sinabi ni Jesus, “Kung ganoon, ibigay ninyo sa Emperador ang para sa Emperador, at sa Dios ang para sa Dios.” 26Nabigo sila sa pakay nilang mahuli si Jesus sa kanyang pananalita sa harapan ng mga tao. At dahil namangha sila sa sagot niya, tumahimik na lang sila.

Ang Tanong tungkol sa Muling Pagkabuhay

(Mat. 22:23-33; Mar. 12:18-27)

27May ilang Saduceo na lumapit kay Jesus at nagtanong. (Ang mga Saduceo ay hindi naniniwala sa muling pagkabuhay.) 28Sinabi nila, “Guro, ayon po sa batas na isinulat ni Moises, kapag ang isang lalaki ay namatay na walang anak sa kanyang asawa, dapat ay pakasalan ng kapatid niyang lalaki ang naiwan niyang asawa, para magkaanak sila para sa kanya.20:28 Deu. 25:5. 29Ngayon, may pitong magkakapatid na lalaki. Nag-asawa ang panganay, at namatay na walang anak. 30-31Kaya ang biyuda ay napangasawa ng ikalawang kapatid. Pero namatay din siya na wala silang anak. Ganoon din ang nangyari sa ikatlo hanggang sa ikapitong kapatid. Namatay silang lahat na walang anak sa babae. 32At kinalaunan, namatay din ang babae. 33Ngayon, sa araw ng muling pagkabuhay ng mga patay, sino po sa pito ang magiging asawa ng babaeng iyon dahil napangasawa niya silang lahat?” 34Sumagot si Jesus, “Ang mga tao sa panahong ito ay nag-aasawa. 35Ngunit ang mga taong mamarapatin ng Dios na mabuhay muli sa panahong darating ay hindi na mag-aasawa. 36Hindi na rin sila mamamatay dahil matutulad na sila sa mga anghel. Silaʼy mga anak ng Dios dahil muli silang binuhay. 37Maging si Moises ay nagpapatunay na muling bubuhayin ang mga patay. Sapagkat nang naroon siya sa nagliliyab na mababang punongkahoy, tinawag niya ang Panginoon na ‘Dios nina Abraham, Isaac at Jacob.’20:37 Exo. 3:6. 38Hindi siya Dios ng mga patay kundi ng mga buhay, para sa kanya ang lahat ay buhay.” 39Sinabi ng ilang tagapagturo ng Kautusan, “Guro, mahusay ang sagot ninyo.” 40At wala nang nangahas na magtanong sa kanya.

Ang Tanong tungkol sa Cristo

(Mat. 22:41-46; Mar. 12:35-37)

41Ngayon, si Jesus naman ang nagtanong sa kanila, “Bakit sinasabi ng mga tao na ang Cristo raw ay lahi lang ni David? 42Samantalang si David na rin ang nagsabi sa Aklat ng mga Salmo,

‘Sinabi ng Panginoon sa aking Panginoon,

Maupo ka sa aking kanan

43hanggang sa mapasuko ko sa iyo ang iyong mga kaaway.’20:43 Salmo 110:1.

44Ngayon, kung tinawag siya ni David na Panginoon, paano masasabing lahi lang siya ni David?”

Babala Laban sa mga Tagapagturo ng Kautusan

(Mat. 23:1-36; Mar. 12:38-40)

45Habang nakikinig kay Jesus ang mga tao, sinabi niya sa mga tagasunod niya, 46“Mag-ingat kayo sa mga tagapagturo ng Kautusan. Mahilig silang lumibot na nakasuot ng espesyal na damit.20:46 espesyal na damit: sa literal, mahabang damit. At gustong-gusto nilang batiin silaʼt igalang sa matataong lugar. Mahilig silang maupo sa mga upuang pandangal sa mga sambahan at mga handaan. 47Dinadaya nila ang mga biyuda para makuha ang mga ari-arian ng mga ito, at pinagtatakpan nila ang mga ginagawa nila sa pamamagitan ng mahabang pagdarasal. Ang mga taong itoʼy tatanggap ng mas mabigat na parusa.”

Священное Писание (Восточный перевод), версия с «Аллахом»

Лука 20:1-47

Вопрос о власти Исы аль-Масиха

(Мат. 21:23-27; Мк. 11:27-33)

1В один из дней, когда Иса учил в храме, проповедуя Радостную Весть, к Нему пришли главные священнослужители и учители Таурата со старейшинами.

2– По какому праву Ты всё это делаешь, и кто дал Тебе такое право? – спросили они. 3В ответ Иса сказал:

– Я тоже задам вам вопрос. Скажите, 4обряд погружения в воду20:4 Или: «обряд омовения»., который совершал Яхия, был от Аллаха20:4 Букв.: «с Небес». Во избежание напрасного употребления имени Всевышнего (см. Исх. 20:7) иудеи часто заменяли его словом «Небеса» (см., напр., 15:18). или от людей?

5Они стали совещаться между собой:

– Если мы скажем: «От Аллаха», то Он спросит: «Почему же вы ему не поверили?» 6Если скажем: «От людей», то весь народ побьёт нас камнями, ведь они убеждены, что Яхия был пророком.

7– Мы не знаем от кого, – ответили они.

8– Тогда и Я вам не скажу, по какому праву Я всё это делаю, – сказал им Иса.

Притча о злых виноградарях

(Мат. 21:33-46; Мк. 12:1-12)

9Он начал рассказывать народу притчу:

– Один человек посадил виноградник20:9 Ср. Ис. 5:1-7.. Он отдал его внаём виноградарям, а сам уехал в далёкую страну на долгое время. 10Когда пришло время, он послал раба к виноградарям, чтобы они дали причитающуюся ему часть урожая. Виноградари же избили раба и отослали его с пустыми руками. 11Он послал другого раба, но они и этого избили, поиздевались над ним и отослали с пустыми руками. 12Он послал третьего раба. Они и этого изранили и выбросили из виноградника.

13Тогда хозяин виноградника подумал: «Что же мне делать? Пошлю своего любимого сына, может, хоть его они устыдятся». 14Когда же виноградари увидели сына, они решили: «Это наследник. Давайте убьём его, чтобы наследство стало нашим». 15Они выбросили его из виноградника и убили. Что теперь сделает с ними хозяин виноградника? 16Конечно же, он придёт и убьёт тех виноградарей, а виноградник отдаст другим.

Слышавшие это воскликнули:

– Пусть этого не случится!

17Но Иса, взглянув на них, сказал:

– Что означают слова Писания:

«Камень, Который отвергли строители,

стал краеугольным»?20:17 Заб. 117:22.

18Каждый, кто упадёт на Тот Камень, разобьётся вдребезги, а на кого Он упадёт, того раздавит.

19Учители Таурата и главные священнослужители, поняв, что эту притчу Иса рассказал о них, хотели немедленно арестовать Его, но побоялись народа.

Вопрос об уплате налогов

(Мат. 22:15-22; Мк. 12:13-17)

20Они стали внимательно следить за Исой и подослали к Нему людей, которые, притворясь искренними, попытались бы подловить Его на слове, чтобы можно было отдать Его во власть римского наместника. 21Те спросили Ису:

– Учитель, мы знаем, что Ты правильно говоришь и учишь. Ты беспристрастен и истинно учишь пути Аллаха. 22Следует ли нам платить дань римскому императору или нет?

23Иса видел их лукавство и сказал:

24– Покажите Мне серебряную монету20:24 Букв.: «динарий».. Кто на ней изображён и чьё на ней имя?

– Императора, – ответили они.

25– Вот и отдавайте императору то, что принадлежит императору, а Аллаху – то, что принадлежит Аллаху, – сказал Он им. 26Они не могли подловить Его перед народом ни на каком Его слове, и, удивлённые Его ответом, замолчали.

Вопрос о воскресении мёртвых

(Мат. 22:23-33; Мк. 12:18-27)

27К Исе подошли несколько саддукеев20:27 Саддукеи – аристократическая религиозная партия иудеев, члены которой отвергали идею воскресения мёртвых, не верили в ангелов и в духов. Саддукеи имели огромное влияние в Высшем Совете иудеев., которые утверждают, что нет воскресения мёртвых. Они спросили Его:

28– Учитель, Муса написал, что если у кого-либо умрёт брат, у которого была жена, но не было детей, то он должен жениться на вдове и восстановить род своему брату20:28 См. Втор. 25:5-6.. 29Так вот, было семеро братьев. Первый брат женился и умер бездетным. 30Затем второй 31и третий женились на ней, и так все семеро. И все они умерли, не оставив после себя детей. 32Потом умерла и женщина. 33Итак, после воскресения, чьей женой она будет, ведь все семеро были женаты на ней?

34Иса ответил им:

– Люди этого века женятся и выходят замуж. 35Те же, кто удостоится жить в будущем веке и будет воскрешён из мёртвых, не будут ни жениться, ни выходить замуж, 36и умереть уже не смогут, но будут подобны ангелам. Они сыны Всевышнего, потому что участвуют в воскресении. 37А то, что мёртвые воскресают, показал Муса в истории с терновым кустом, когда он назвал Вечного «Богом Ибрахима, Богом Исхака и Богом Якуба»20:37 Исх. 3:6.. 38Он Бог не мёртвых, а живых, потому что для Него все живы!

39Некоторые из учителей Таурата сказали:

– Хорошо Ты ответил, Учитель!

40И больше уже никто не решался задавать Ему вопросы.

Аль-Масих – Повелитель Давуда

(Мат. 22:41-46; Мк. 12:35-37)

Затем Иса спросил их:

41– Почему говорят, что аль-Масих – лишь сын Давуда? 42Ведь сам Давуд сказал в книге Забур:

«Вечный сказал моему Повелителю:

сядь по правую руку от Меня,

43пока Я не повергну всех врагов Твоих

к ногам Твоим»20:42-43 Заб. 109:1..

44Итак, Давуд называет аль-Масиха Повелителем. Как же в таком случае Он может быть всего лишь его сыном?

Предостережение от лицемерия

(Мат. 23:1-7; Мк. 12:38-39)

45Весь народ слушал Ису, а Он сказал Своим ученикам:

46– Остерегайтесь учителей Таурата. Они любят наряжаться в длинные одежды и любят, когда их приветствуют в людных местах. Они сидят на самых почётных местах в молитвенных домах и на званых обедах. 47Они разоряют дома вдов и напоказ долго молятся. Таких ждёт очень суровое наказание.