Ang Taon ng Pamamahinga ng Lupa
1Noong si Moises ay nasa bundok ng Sinai, inutusan siya ng Panginoon 2na sabihin ito sa mga Israelita:
Kapag naroon na kayo sa lupaing ibibigay ko sa inyo, huwag ninyong tataniman ang inyong mga bukid tuwing ikapitong taon para akoʼy inyong maparangalan. 3-4Sa loob ng anim na taon ay makakapagtanim kayo at makakapag-ani, pero sa ikapitong taon ay dapat ninyong pagpahingahin ang lupa. Huwag ninyong tataniman ang inyong mga bukid at puputulan ng mga sanga ang inyong mga ubas. 5At huwag din ninyong aanihin ang mga butil o pipitasin ang mga bunga ng mga tanim na kusang tumubo. 6Pero maaari kayong kumuha nito para may makain kayo, ang inyong mga alipin mga manggagawa, mga dayuhang naninirahang kasama ninyo, 7mga alaga nʼyong hayop, at mga hayop sa gubat na nasa inyong lupain.
Ang Taon ng Pagpapalaya at Pagsasauli
8-9Tuwing ika-49 na taon,25:8-9 Tuwing ika-49 na taon: sa literal, pitong taon na Pamamahinga. sa ikasampung araw ng ikapitong buwan, ang Araw ng Pagtubos, patunugin ninyo ang mga trumpeta sa buong lupain. 10Ang ika-50 taon ay ituring ninyong natatanging taon dahil iyon ay panahon ng pagpapalaya ng mga alipin para silaʼy makabalik na sa sarili nilang sambahayan. Panahon din ito ng pagsasauli sa may-ari ng mga lupain na ipinagbili niya. 11-12Sa taong ito, na Taon ng Pagpapalaya at Pagsasauli, huwag kayong magtatanim sa inyong mga bukirin at huwag din kayong mag-aani o mamimitas ng mga bunga ng mga tanim na kusang tumubo, pero pwede kayong kumuha para may makain kayo. Itoʼy banal na taon para sa inyo.
13Sa taong ito, lahat ng mga ari-ariang ipinagbili sa inyo ay ibalik ninyo sa may-ari. 14Kaya kung kayoʼy magbebenta o bibili ng lupain sa inyong kapwa Israelita, huwag kayong magdadayaan. 15Ang halaga ng lupa ay ibabatay ayon sa dami ng taon ng pamumunga nito bago dumating ang Taon ng Pagpapalaya at Pagsasauli. 16Kung mahaba pa ang mga taon bago dumating ang Taon ng Pagpapalaya at Pagsasauli, taasan ninyo ang halaga ng lupa, pero kung maigsi na lang, babaan ninyo. Sapagkat ang binibili ninyo ay hindi ang lupang iyon kundi ang dami ng magiging ani nito. 17Huwag kayong magdadayaan, sa halip ay matakot kayo sa akin, dahil ako ang Panginoon na inyong Dios. 18-19Sundin ninyo ang mga tuntunin at utos ko para kayoʼy mamuhay ng mapayapa sa lupaing inyong titirhan at hindi kayo mawawalan ng pagkain dahil sa masaganang ani ng lupain. 20Huwag kayong mababahala sa kung ano ang inyong kakainin sa ikapitong taon na hindi kayo makakapagtanim o makakapag-ani. 21Pagpapalain ko ang inyong mga bukid tuwing ikaanim na taon upang maging masagana ang ani para maging sapat para sa tatlong taon. 22Kaya sa tuwing magtatanim kayo sa ikawalong taon, ang kakainin ninyo ay ang inyong ani pa rin noong ikaanim na taon, at magiging marami pa ang pagkain ninyo hanggang sa dumating ang tag-ani sa ikasiyam na taon.
23Huwag ninyong ipagbibili ang inyong lupain na hindi na ninyo matutubos pa, dahil ang lupaing ito ay akin. Pinatitirhan at pinasasakahan ko lang ito sa inyo. 24Kaya payagan ninyong matubos pa ng may-ari ang kanyang lupain na ipinagbili sa inyo. Ganyan ang gawin ninyo sa lahat ng lupaing binili ninyo.
25Kung maghirap ang inyong kapwa Israelita at napilitan siyang ipagbili ang kanyang lupain, ang pinakamalapit niyang kamag-anak ang tutubos ng lupaing kanyang ipinagbili. 26Pero kung wala siyang kamag-anak na tutubos nito para sa kanya, maaari pa rin niya itong tubusin kapag kaya na niya. 27Kapag nangyari ito, babayaran niya ang bumili ng kanyang lupain ng halagang ayon sa maaani sa lupain hanggang sa dumating ang Taon ng Pagpapalaya at Pagsasauli, at saka pa lang niya maaaring bawiin ang kanyang lupain. 28Pero kung kulang ang perang pantubos niya, mananatili ang lupain sa bumili hanggang sa dumating ang Taon ng Pagpapalaya at Pagsasauli. At sa taong iyon, ibabalik na sa kanya ang lupain niya nang walang bayad.
29Kung may taong magbenta ng kanyang bahay na nasa napapaderang lungsod, maaari pa rin niya itong tubusin sa loob ng isang taon pagkatapos niyang ipagbili. 30Pero kung hindi niya ito matubos sa loob ng isang taon, ang bahay na iyon ay lubusan nang magiging pag-aari ng bumili at ng mga angkan nito magpakailanman. Hindi na ito maaaring bawiin ng may-ari sa Taon ng Pagpapalaya at Pagsasauli. 31Ngunit ang mga bahay sa mga baryo na walang pader ay ituturing na katulad ng bukid na maaaring matubos o mabawi sa Taon ng Pagpapalaya at Pagsasauli.
32Maaaring tubusin ng mga Levita kahit kailan ang kanilang mga bahay na nasa kanilang bayan. 33Kung hindi nila iyon matubos, ibabalik iyon sa kanila sa Taon ng Pagpapalaya at Pagsasauli. Sapagkat ang mga bahay sa kanilang bayan ay para sa kanila dahil bahagi nila ito na ibinigay ng kapwa nila Israelita. 34Pati ang mga pastulang nasa palibot ng kanilang bayan ay hindi dapat ipagbili, dahil iyon ay pag-aari nila magpakailanman.
35Kung maghirap ang kapwa ninyo Israelita at hindi na niya kayang buhayin ang kanyang sarili, tulungan nʼyo siya katulad ng inyong pagtulong sa isang dayuhan o bisita para patuloy siyang makapamuhay kasama ninyo. 36-37Pahiramin ninyo siya ng pera na walang tubo, at pagbilhan ninyo siya ng pagkain na walang tubo para patuloy siyang naninirahang kasama ninyo. Gawin ninyo ito para ipakita na may takot kayo sa akin na inyong Dios. 38Ako ang Panginoon na inyong Dios na naglabas sa inyo sa Egipto para maibigay ko sa inyo ang lupain ng Canaan upang akoʼy maging Dios ninyo.
39Kung sa labis na kahirapan ng inyong kapwa Israelita ay napilitang ipagbili ang sarili upang maging alipin, huwag ninyo siyang pagtrabahuhin katulad ng pangkaraniwang alipin. 40Ituring ninyo siyang isang upahang manggagawa o isang panauhing nakatira sa inyo. Magtatrabaho siya sa inyo hanggang sa sumapit ang Taon ng Pagpapalaya at Pagsasauli. 41Sa taong iyon, malaya na siya at ang mga anak niya, at makakabalik na sila sa kanilang mga kamang-anak at mapapasakanilang muli ang mga pag-aari ng kanilang mga ninuno. 42Kayoʼy mga alipin ko, kayoʼy mga Israelitang inilabas ko sa Egipto. Kaya huwag ninyong ipagbibili ang inyong sarili para maging alipin. 43Huwag ninyong pagmamalupitan ang inyong kapwa Israelita na alipin ninyo. Ipakita ninyong kayoʼy may takot sa akin na inyong Dios.
44Kung gusto ninyong kayoʼy may alipin, bumili kayo sa mga bansa sa palibot ninyo. 45Maaari rin kayong bumili ng mga dayuhang naninirahang kasama ninyo, o ng kanilang mga anak na ipinanganak sa inyong lugar. At ang mga aliping nabili ninyo sa kanila ay magiging pag-aari na ninyo. 46At maaari nʼyo silang ipamana sa inyong mga anak upang maglingkod sa kanila habang silaʼy nabubuhay. Pero huwag ninyong pagmalupitan ang inyong kapwa Israelita na alipin ninyo.
47Kung sa labis na kahirapan ay ipinagbili ng isang Israelita ang kanyang sarili bilang alipin sa isang dayuhang naninirahang kasama ninyo, o sa kamag-anak ng dayuhang iyon, 48ang Israelitang iyon ay maaari pang tubusin. Maaari siyang tubusin ng kanyang kapatid, 49tiyuhin, pinsan, o sinumang malapit niyang kamag-anak. Maaari ring siya mismo ang tumubos ng kanyang sarili kung kaya na niya. 50-52Kukuwentahin niya at ng bumili sa kanya kung ilang taon siyang naglingkod at kung magkano ang katumbas na halaga nito kung babayaran siya katulad ng isang upahang manggagawa. At ang halaga nito ay ibabawas niya sa halagang ibinayad sa kanya noong siya ay binili bilang isang alipin. (Ang halagang iyon ay batay sa dami ng taon mula nang siyaʼy binili hanggang sa Taon ng Pagpapalaya at Pagsasauli.) At kung magkano ang natira, iyon ang babayaran niya para matubos ang kanyang sarili. 53Kinakailangang ituring siya ng dayuhang bumili sa kanya na parang isang upahang manggagawa at huwag siyang pagmamalupitan. 54Kung hindi siya makakalaya at ang mga anak niya sa ganoong paraan, maaari pa rin silang lumaya sa Taon ng Pagpapalaya at Pagsasauli. 55Kaya hindi kayo magiging alipin ng inyong mga kababayan magpakailanman, dahil alipin ko kayo, ako ang naglabas sa inyo mula sa Egipto. Ako ang Panginoon na inyong Dios.
安息年的條例
1耶和華在西奈山上對摩西說： 2「你把以下條例告訴以色列人。
「你們到了我將要賜給你們的土地後，要讓土地每七年在耶和華面前休耕一年。 3六年之內，你們可以耕種田地，修整葡萄園，收穫出產。 4但第七年是安息年，土地要休息，以尊崇耶和華。你們不可耕種，不可修整葡萄園。 5不可收割自生自長的莊稼，也不可摘未經修剪而結的葡萄。這一年土地要休耕。 6但安息年間土地裡自生自長的，你們和你們的僕婢、雇工與住在你們中間的外族人都可以吃， 7你們的牲畜和境內的野獸也可以吃。
禧年的條例
8「你們要計算七個安息年，即七個七年，共四十九年。 9第五十年的七月十日贖罪日那天，你們要在境內各地吹號。 10你們要以這年為聖年，向境內所有居民宣告自由。這年將成為你們的禧年。各人要得回賣掉的祖業，賣身為奴的可以自由回家。 11第五十年是你們的禧年。這一年你們不可耕種，不可收割自生自長的莊稼，也不可摘未經修剪而結的葡萄。 12這是禧年，是你們的聖年，你們可以吃土地裡自生自長的。 13在禧年，各人要得回賣掉的地業。 14因此，你們和同胞買賣田地時，不可彼此虧負。 15買賣雙方要按照距下個禧年的年數多少定價。 16距下個禧年的年數多，價錢就高；年數少，價錢就低。因為賣的是田地收成的次數。 17要敬畏你們的上帝，不可彼此虧負。我是你們的上帝耶和華。 18你們要遵行我的律例，持守我的典章，就可以在那片土地上安居。 19土地會出產豐富，使你們豐衣足食、安然居住。 20你們可能會問，『第七年不種不收，我們吃什麼？』 21我要在第六年賜福給你們，使田地的出產夠你們吃三年。 22第八年開始耕種時，你們仍會吃陳糧，一直吃到第九年的收割季節。
贖回土地的條例
23「你們不可永遠賣掉土地，因為土地是我的，你們只不過是寄居在那片土地上的過客。 24你們購買每一塊土地時，都必須讓原主保留贖回的權利。 25如果有人因貧窮而賣掉土地，他的近親要把賣掉的土地贖回來。 26如果無人為他贖回，而他自己漸漸富裕起來，有能力贖回， 27他要計算賣掉土地的年數，退還距下個禧年所剩年數的地價，便可以贖回自己的土地。 28如果他沒有能力贖回，所賣的土地在禧年之前要屬於買主。到了禧年，買主必須把土地歸還原主。
贖回房屋的條例
29「如果有人賣掉自己城裡的房子，要保留一年贖回權。賣掉房子的一年之內，他可以贖回。 30如果一年之內他沒有贖回，房子便永遠歸買主所有，就是到了禧年也不用歸還。 31如果房子在四圍無牆的鄉村，要視房子為鄉下的土地，原主可以贖回；到了禧年，買主必須將房子歸還。 32在利未人的城邑裡，利未人有權隨時贖回所賣的房子。 33如果他們沒有贖回，到了禧年要把房子歸還他們；因為在利未人的城裡，利未人的房屋是他們在以色列人中所擁有的產業。 34但不可出賣利未人城郊的草場。那是他們永遠擁有的產業。
照顧同胞的條例
35「如果你們的同胞生活日益貧窮，難以維生，你們要像照顧外族人和寄居者一樣照顧他的生活，讓他住在你們當中。 36你們不可從中謀利，要敬畏上帝，讓他住在你們當中。 37你們借錢給他，不可收取利息；借糧給他，不可謀利。 38我是你們的上帝耶和華。我曾經帶領你們離開埃及，為要把迦南賜給你們，並做你們的上帝。
買賣奴隸的條例
39「如果你們的同胞窮得把自己賣給你們，不可把他當作奴隸， 40要待他像雇工和寄居者一樣。他要為你工作到禧年。 41到了禧年，他和孩子們便可以離開你們，回到自己的宗族和祖業。 42因為以色列人是我的僕人，是我從埃及帶出來的，所以他們不可賣身為奴。 43你們也不可苛待他們，要敬畏你們的上帝。 44你們可以從鄰國購買奴隸， 45也可以買居住或出生在你們境內的外族人。這些人可以作你們的產業。 46你們可以將他們作為產業傳給你們的子孫，使他們終身做奴隸。但你們不可苛待自己的同胞。
47「如果你們中間的外族人漸漸富裕，你們同胞中卻有人日益貧窮，把自己賣給外族人或他們的族人， 48他可以保留贖身的權利。他的兄弟、 49叔伯、堂兄弟或其他近親都可以贖回他。如果他富裕起來，也可以贖回自己。 50他要和買主計算從自己賣身為奴到下個禧年之間的年數，然後按雇工的工價，照年數計算贖價。 51如果離禧年還有很多年，他就要按比例償還大部分賣身款為自己贖身。 52如果離禧年只有不多的幾年，他就要按年數償還賣身款為自己贖身。 53買主要待他如按年雇傭的工人。你們要確保買主不會苛待他。 54如果禧年來臨前他沒有被贖回，到了禧年他和孩子們都要獲得自由。 55因為以色列人是我的僕人，是我從埃及領出來的僕人。我是你們的上帝耶和華。
