Ang Kahalagahan ng Karunungan
1Anak, tanggapin at ingatan mo sa iyong puso ang mga itinuturo at iniuutos ko sa iyo. 2Pakinggan mo kung ano ang makapagbibigay sa iyo ng karunungan at kaalaman. 3Pagsikapan mong magkaroon ng pang-unawa, 4na parang naghahanap ka ng pilak o anumang nakatagong kayamanan. 5Kung gagawin mo ito, malalaman mo kung ano ang pagkatakot sa Panginoon at mauunawaan mo ang tungkol sa kanya. 6Sapagkat ang Panginoon ang nagbibigay ng karunungan, kaalaman, at ng pang-unawa. 7-8Iniingatan niya ang namumuhay nang matuwid, matapat, at walang kapintasan. Binibigyan din niya sila ng katagumpayan.2:7-8 katagumpayan: o, tamang kaalaman.
9Kung makikinig ka sa akin, malalaman mo ang dapat mong gawin, ang tama, matuwid at nararapat. 10Sapagkat lalong lalawak ang iyong karunungan at magbibigay ito sa iyo ng kaligayahan. 11Kapag nakakaunawa ka at marunong magpasya nang tama, iingatan ka nito. 12Ilalayo ka ng karunungan sa masamang pag-uugali at sa mga taong nagsasalita ng masama. 13Pinili ng mga taong ito na iwanan ang magandang pag-uugali at sumunod sa pamamaraan ng mga nasa kadiliman. 14Natutuwa sila sa paggawa ng masama at nasisiyahan sa mga kalikuan nito. 15Masama ang pag-uugali nila at hindi matuwid ang kanilang pamumuhay.
16Ilalayo ka ng karunungan sa masamang babaeng gustong umakit sa iyo sa pamamagitan ng kanyang matatamis na salita. 17Iniwan ng ganyang babae ang napangasawa niya noong kanyang kabataan. Kinalimutan niya ang pangako niya sa Dios nang silaʼy ikasal. 18Kapag pumunta ka sa bahay niya, para ka na ring pumunta sa kamatayan. Sapagkat ito ang daan tungo sa daigdig ng mga patay. 19Kung sino man ang pupunta sa kanya ay hindi na makakauwi; makakalimutan na niya ang daan patungo sa lugar ng mga buhay. 20Kaya tularan mo ang pamumuhay ng mabubuting tao at mamuhay ka ng matuwid. 21Sapagkat ang taong namumuhay nang matuwid at walang kapintasan ay mabubuhay nang matagal dito sa daigdig. 22Ngunit ang masasama at mga mandaraya ay palalayasin. Bubunutin sila na parang mga damo.
ከጥበብ የሚገኝ በረከት
1ልጄ ሆይ፤ ቃሌን ብትቀበል፣
ትእዛዜንም በልብህ ብታኖር፣
2ጆሮህን ወደ ጥበብ ብታቀና፣
ልብህንም ወደ ማስተዋል ብትመልስ፣
3እንዲሁም የመለየት ጥበብን ብትማጠን፣
ድምፅህን ከፍ አድርገህ ማስተዋልን ብትጣራ፣
4እርሷንም እንደ ብር ብትፈልጋት፣
እንደ ተሸሸገ ሀብት አጥብቀህ ብትሻት፣
5በዚያን ጊዜ ፈሪሀ እግዚአብሔርን ትረዳለህ፤
አምላክንም ማወቅ ታገኛለህ።
6እግዚአብሔር ጥበብን ይሰጣልና፤
ከአንደበቱም ዕውቀትና ማስተዋል ይወጣል።
7እርሱ ለቅኖች ድልን ያከማቻል፤
ያለ ነቀፋ ለሚሄዱትም ጋሻ ይሆናቸዋል፤
8የፍትሕን መንገድ ይጠብቃል፤
የታማኞቹንም አካሄድ ያጸናል።
9በዚያን ጊዜ ጽድቅን፣ ፍትሕን፣ ሚዛናዊነትን፣
መልካሙንም መንገድ ሁሉ ትገነዘባለህ፤
10ጥበብ ልብህ ውስጥ ትገባለችና፤
ዕውቀትም ነፍስህን ደስ ታሰኛለች፤
11የመለየት ችሎታ ይጋርድሃል፤
ማስተዋልም ይጠብቅሃል።
12ጥበብ ንግግራቸው ጠማማ ከሆነ ሰዎች፣
ከክፉዎችም መንገድ ታድንሃለች፤
13እነዚህም በጨለማ መንገድ ለመሄድ፣
ቀናውን ጐዳና የሚተዉ ናቸው፤
14ክፉ በመሥራት ደስ የሚላቸው፣
በክፋት ጐዳና ሐሤት የሚያደርጉ፣
15መንገዳቸው ጠማማ፣
በአካሄዳቸው ጠመዝማዞች ናቸው።
16ከአመንዝራ ሴትም ትጠብቅሃለች፤
በአንደበቷም ከምታታልል ዘልዛላ ታድንሃለች፤
17ይህችም የልጅነት ባሏን የተወች፣
በአምላኳ ፊት የገባችውን ኪዳን2፥17 ወይም የአምላኳን ኪዳን ያቃለለች ናት።
18ቤቷ ወደ ሞት ያደርሳል፤
መንገዷም ወደ መናፍስተ ሙታን ያመራል።
19ወደ እርሷ የሚገባ ማንም አይመለስም፤
የሕይወትንም መንገድ አያገኝም።
20አንተም በደጋግ ሰዎች ጐዳና ትሄዳለህ፤
የጻድቃንንም መንገድ ይዘህ ትጓዛለህ።
21ቅኖች በምድሪቱ ይቀመጣሉና፤
ነቀፋ የሌለባቸውም በእርሷ ላይ ጸንተው ይኖራሉ።
22ክፉዎች ግን ከምድሪቱ ይወገዳሉ፤
ታማኝነት የጐደላቸውም ከእርሷ ይነቀላሉ።
