1Ito ang mga mensahe ni Jeremias na anak ni Hilkia. Si Hilkia ay isa sa mga pari sa Anatot, sa lupain ng lahi ni Benjamin. 2Ibinigay ng Panginoon kay Jeremias ang kanyang mensahe noong ika-13 taon ng paghahari ni Josia sa Juda. Si Josia ay anak ni Ammon. 3Patuloy na nagbigay ng mensahe ang Panginoon kay Jeremias hanggang sa panahon ng paghahari ni Jehoyakim na anak ni Josia at hanggang sa ika-11 taon ng paghahari ni Zedekia na anak rin ni Josia. Nang ikalimang buwan ng taon na iyon, binihag ang mga taga-Jerusalem.
Ang Pagtawag kay Jeremias
4Sinabi sa akin ng Panginoon, 5“Jeremias, bago kita nilalang sa tiyan ng iyong ina, pinili1:5 pinili: o, kilala. na kita. At bago ka isinilang, hinirang na kita para maging propeta sa mga bansa.”
6Sumagot ako, “Panginoong Dios, hindi po ako magaling magsalita, dahil bata pa ako.” 7Pero sinabi ng Panginoon sa akin, “Huwag mong sabihing bata ka pa. Kinakailangang pumunta ka saan man kita suguin, at sabihin ang anumang ipasasabi ko sa iyo. 8Huwag kang matakot sa mga tao sapagkat akoʼy kasama mo at tutulungan kita. Ako, ang Panginoon, ang nagsasabi nito.”
9Pagkatapos, hinipo ng Panginoon ang mga labi ko at sinabi, “Ibinibigay ko sa iyo ngayon ang aking mga salitang sasabihin mo. 10Sa araw na ito binibigyan kita ng kapangyarihang magsalita sa mga bansa at mga kaharian. Sabihin mo na babagsak ang iba sa kanila at mawawasak, at ang iba naman ay muling babangon at magiging matatag.”
11Pagkatapos, tinanong ako ng Panginoon, “Jeremias, ano ang nakikita mo?” Sumagot ako, “Sanga po ng almendro.” 12Sinabi ng Panginoon, “Tama ka, at nangangahulugan iyan na nagbabantay1:12 nagbabantay: Ang Hebreo nito ay katunog ng salitang almendro. ako para tiyaking matutupad ang mga sinabi ko.” 13Muling nagtanong ang Panginoon sa akin, “Ano pa ang nakikita mo?” Sumagot ako, “Isang palayok po na kumukulo ang laman at nakatagilid ito sa gawing hilaga.” 14Sinabi ng Panginoon, “Tama, sapagkat may panganib mula sa hilaga na darating sa lahat ng mamamayan sa lupaing ito. 15Ipapadala ko ang mga sundalo ng mga kaharian mula sa hilaga para salakayin ang Jerusalem. Ilalagay ng kanilang mga hari ang mga trono nila sa mga pintuan ng Jerusalem.1:15 Ilalagay … ng Jerusalem: Ang ibig sabihin, ang mga hari mula sa hilaga ay may kapangyarihan na sa Jerusalem, dahil noon, sa mga pintuan ng bayan namamahala o humahatol ang mga hari. Gigibain nila ang mga pader sa palibot nito at ang iba pang mga bayan ng Juda. 16Parurusahan ko ang mga mamamayan ko dahil sa kasamaan nila. Itinakwil nila ako sa pamamagitan ng paghahandog nila ng insenso sa mga dios-diosan. At sinamba nila ang mga dios-diosan na sila lang din ang gumawa. 17Jeremias, ihanda mo ang sarili mo. Humayo ka at sabihin sa kanila ang lahat ng ipinapasabi ko sa iyo. Huwag kang matakot sa kanila. Sapagkat kung ikaw ay matatakot, lalo kitang tatakutin sa harap nila. 18Makinig ka! Patatatagin kita ngayon tulad ng napapaderang lungsod, o ng bakal na haligi o ng tansong pader. Walang makakatalo sa iyo na hari, mga pinuno, mga pari, o mga mamamayan ng Juda. 19Kakalabanin ka nila, pero hindi ka nila matatalo, dahil sasamahan at tutulungan kita. Ako, ang Panginoon, ang nagsasabi nito.”
1
1ここに書いてあるのは、ユダのベニヤミンの地のアナトテという町にいた祭司、ヒルキヤの子エレミヤに与えられた神のことばです。 2ユダ王国のアモンの子、ヨシヤ王の治世第十三年に最初のことばがありました。 3そののち、ヨシヤの子、エホヤキム王の時代、ヨシヤの子、ゼデキヤ王の治世第十一年の七月にエルサレムが陥落し、住民が捕囚として連れ去られるまで、数回にわたって神のことばがありました。
エレミヤの召命
4主は私に、こう語りました。
5「わたしは、母の胎内に宿る前から
おまえを知っていた。
生まれる前から、
わたしの聖なる者として取っておき、
国々にわたしのことばを伝える者に任命していた。」
6「神よ、とんでもないことです。
私にできるはずがありません。
若すぎて、何を語ればよいのかわかりません。
7「そんなことを言ってはならない。
わたしが送り出す所どこへでも行き、
命じることはすべて語るのだ。
8人を恐れてはいけない。
主であるわたしがついていて、
どんな時にも助けるのだから。」
9こう言ってから、神は私の口に触れました。
「わたしのことばをおまえの口に授けた。
10今日から、世界の国々に警告する仕事が始まる。
おまえの口から語られるわたしのことばどおりに、
ある国を引き倒し、滅ぼし、
ある国は起こし、育て、大国にする。」
11それから、主はこう尋ねられました。「エレミヤよ、何が見えるか。」「アーモンドの枝でできたむちです。」 12「そのとおりだ。それは、わたしが必ず恐ろしい罰を下すしるしだ。
13今度は何が見えるか。」「煮立っているなべが南の方に傾き、煮え湯がユダの上にこぼれていくのが見えます。」
14「そのとおりだ。
北からの恐怖が、全住民に降りかかる。
15わたしは北方の国々の軍隊に、
エルサレムを攻めさせる。
彼らは都の門と城壁沿いに、
またユダのほかの町々に、それぞれの王座を作る。
16こうして、わたしの民に罰を加える。
わたしを捨て、
自分の手で作った神々を拝んだからだ。
17さあ、身じたくを整えて出かけなさい。
わたしが伝えることをすべて語るのだ。
彼らを怖がるな。
恐れるなら、彼らの目の前でおまえを
もの笑いの種にする。
18わたしは今日、
おまえを彼らにはたち打ちできない者とした。
彼らはどうしても、
おまえに危害を加えることができない。
おまえは、難攻不落の町のように
がんじょうそのもので、
鉄の柱、青銅の重い門のように強い。
王たち、将校たち、祭司たちをはじめ、
この国の民は、おまえと戦っても、
とうてい勝ち目がない。
19攻撃をしかけても、途中であきらめる。
わたしがおまえと共にいて、必ず救い出すからだ。」
