Ang Baha
1Sinabi ng Panginoon kay Noe, “Pumasok ka sa barko kasama ng buong pamilya mo. Sapagkat sa lahat ng tao sa panahong ito, ikaw lang ang nakita kong matuwid. 2Magdala ka ng pitong pares sa bawat uri ng malinis7:2 malinis: Ang ibig sabihin, maaaring ihandog o kainin. na hayop, pero isang pares lang sa bawat uri ng maruming hayop. 3At magdala ka rin ng pitong pares sa bawat uri ng ibon. Gawin mo ito para mabuhay sila sa mundo. 4Sapagkat pagkatapos ng pitong araw mula ngayon, magpapaulan ako sa buong mundo sa loob ng 40 araw at 40 gabi, para mamatay ang lahat ng nilikha ko.”
5Sinunod ni Noe ang lahat ng iniutos ng Panginoon sa kanya.
6Nasa 600 taong gulang na si Noe nang dumating ang baha sa mundo. 7Pumasok siya sa barko kasama ang asawa niya, mga anak na lalaki, at mga manugang para hindi sila mamatay sa baha. 8-9Ayon sa iniutos ng Dios kay Noe, pinapasok niya sa barko ang bawat pares ng lahat ng uri ng hayop na malinis at marumi na lumapit sa kanya. 10At pagkalipas ng pitong araw, bumaha sa mundo.
11Nang ika-17 araw ng ikalawang buwan, umulan ng napakalakas at umapaw ang lahat ng bukal. Si Noe ay 600 taong gulang na noon. 12Umulan sa mundo sa loob ng 40 araw at 40 gabi.
13Noong mismong araw na nagsimulang umulan, pumasok sa barko si Noe, ang asawa niya at ang tatlo nilang anak na sina Shem, Ham at Jafet kasama ang mga asawa nila. 14Kasama rin nila ang lahat ng uri ng hayop: mga lumalakad, gumagapang at lumilipad. 15-16Ayon sa iniutos ng Dios kay Noe, pinapasok niya sa barko ang bawat pares ng lahat ng uri ng hayop na lumalapit sa kanya. Pagkatapos, isinara ng Panginoon ang barko.
17-18Walang tigil ang ulan sa mundo sa loob ng 40 araw. Tumaas ang tubig hanggang sa lumutang ang barko. 19Tumaas pa nang lubusan ang tubig hanggang matakpan ang lahat ng matataas na bundok. 20At hanggang umabot sa mga pitong metro ang taas ng tubig mula sa tuktok ng pinakamataas na bundok. 21Kaya namatay ang lahat ng may buhay – ang mga hayop na lumilipad, lumalakad, gumagapang at ang lahat ng tao. 22Namatay ang lahat ng nabubuhay sa lupa. 23Nalipol ang lahat ng tao at ang lahat ng hayop sa mundo. Si Noe lang at ang mga kasama niya sa loob ng barko ang hindi namatay.
24Bumaha sa mundo sa loob ng 150 araw.
Ondskabens konsekvens
1Da Noa var færdig med at bygge arken, sagde Herren til ham: „Du og din familie skal gå om bord i arken, for du er den eneste, jeg kan acceptere blandt menneskene på jorden. 2-3Af alle slags fugle og de dyr, der bruges til ofringer og til mad, skal du tage syv par, en han og en hun, for at de siden hen kan formere sig på jorden. Af de øvrige dyr skal du kun tage ét par, en han og en hun. 4Om syv dage vil jeg sende regn, og det vil blive ved at regne uden ophør i 40 dage.7,4 På hebraisk 40 dage og 40 nætter, hvilket svarer til 40 dage og 39 nætter eller 39 døgn på dansk. Jeg vil udrydde alle levende væsener fra jordens overflade.”
5Noa gjorde, som Herren havde befalet ham: 6-11Han bad sin kone, sine sønner og deres koner om at gøre sig klar til at gå ind i arken, så de kunne blive reddet fra oversvømmelsen. Alle dyrearter kom parvis ind i arken, som Herren havde befalet. Syv dage efter at Gud havde talt, begyndte regnen. Jordens kilder og himlens sluser blev åbnet på den 17. dag i den anden måned i det år, hvor Noa blev 600, 12og det regnede uafbrudt i de næste 40 dage. 13På den dag, da regnen begyndte, gik Noa ind i arken sammen med sin kone og sine sønner, Sem, Kam og Jafet, og deres koner. 14Alle de forskellige dyr var allerede kommet ind i arken, både de tamme og vilde dyr og fuglene, 15ja, alt, hvad der kunne trække vejret, 16sådan som Gud havde befalet. Og Herren lukkede døren efter dem.
17I 40 dage blev vandet ved med at stige, og arken flød på vandet. 18Vandet steg og steg, 19indtil de højeste bjerge stod under vand. 20Vandet nåede mere end 7 meter over bjergtoppene. 21-22Alt levende på landjorden omkom—både dyr og mennesker. 23Kun Noa overlevede—og sammen med ham alle dem, som var i arken.
24I 150 dage var jorden i vandmassernes vold.
