Binasbasan ng Dios si Jacob sa Betel
1Ngayon, sinabi ng Dios kay Jacob, “Maghanda ka, pumunta ka sa Betel at doon manirahan. Gumawa ka roon ng altar para sa akin, ang Dios na nagpakita sa iyo nang tumakas ka sa kapatid mong si Esau.”
2Kaya sinabi ni Jacob sa sambahayan niya at sa lahat ng kasama niya, “Itapon ninyo ang mga dios-diosan ninyo. Maging malinis kayo at magbihis ng damit bilang simbolo ng bago at malinis na buhay. 3Pagkatapos, pupunta tayo sa Betel, at gagawa ako roon ng altar para sumamba sa Dios na tumulong sa akin noong nasa kahirapan ako, at aking kasama kahit saan ako pumaroon.” 4Kaya ibinigay nila kay Jacob ang mga dios-diosan nila pati na ang mga hikaw nila na ginagamit bilang anting-anting. Ibinaon ni Jacob ang lahat ng ito sa ilalim ng punongkahoy na terebinto malapit sa Shekem. 5Nang umalis na sina Jacob, pinagharian ng takot mula sa Dios ang mga tao sa palibot ng mga bayan, kaya hindi sila lumusob at hindi nila hinabol sila Jacob.
6Nakarating sila Jacob at ang mga kasama niya sa Luz (na tinatawag ding Betel) doon sa Canaan. 7Gumawa siya roon ng altar. Tinawag niya ang lugar na iyon na El Betel35:7 El Betel: Ang ibig sabihin, Dios ng Betel. dahil nagpakita sa kanya roon ang Dios nang tumakas siya sa kanyang kapatid na si Esau.
8Namatay si Debora na tagapag-alaga ni Rebeka. Kaya inilibing siya sa ilalim ng punongkahoy na terebinto na nasa paanan ng Betel. Tinawag iyon na punongkahoy na Allon Bacut.35:8 Allon Bacut: Ang ibig sabihin, terebinto na iniyakan.
9Nang umuwi si Jacob mula sa Padan Aram,35:9 Padan Aram: Isang lugar sa Mesopotamia. muling nagpakita ang Dios sa kanya at binasbasan siya. 10Sinabi ng Dios sa kanya, “Jacob ang pangalan mo, pero mula ngayon hindi ka na tatawaging Jacob kundi Israel na.” Kaya naging Israel ang pangalan ni Jacob.
11Sinabi pa ng Dios sa kanya, “Ako ang Makapangyarihang Dios. Magkakaroon ka ng maraming anak. Magiging ama ka ng isang bansa at ng marami pang bansa, at magiging hari ang iba mong mga lahi. 12Ang lupain na ibinigay ko kay Abraham at kay Isaac ay ibibigay ko rin sa iyo at sa mga lahi mo.” 13-14Pagkatapos, umalis ang Dios sa lugar na iyon kung saan nakipag-usap siya kay Jacob, at nagtayo roon si Jacob ng batong alaala. Binuhusan niya agad ng alak at langis ang bato para maging banal. 15Pinangalanan niya ang lugar na iyon na Betel.35:15 Betel: Ang ibig sabihin, tirahan ng Dios.
Ang Pagkamatay ni Raquel
16Umalis si Jacob at ang sambahayan niya sa Betel. Manganganak na noon si Raquel. Malayo pa sila sa bayan ng Efrata, sumakit na ang tiyan ni Raquel. 17Nang matindi na ang sakit, sinabi ng manghihilot sa kanya, “Huwag kang matakot Raquel, lalaki na naman ang anak mo.” 18Isinilang ang sanggol pero nasa bingit ng kamatayan si Raquel. Bago siya malagutan ng hininga, pinangalanan niya ang sanggol na Ben Oni.35:18 Ben Oni: Ang ibig sabihin, ang anak na isinilang sa hirap. Pero pinangalanan ni Jacob ang sanggol na Benjamin.35:18 Benjamin: Ang ibig sabihin, mapalad na anak.
19Namatay si Raquel at inilibing sa tabi ng daan na papunta sa Efrata (na tinatawag ngayong Betlehem). 20Nilagyan ni Jacob ng bato ang libingan ni Raquel bilang palatandaan, at hanggang ngayon naroon pa rin ang palatandaang ito.
21Nagpatuloy sina Jacob35:21 Jacob: sa tekstong Hebreo, Israel. Ganito rin sa 35:22a. sa kanilang paglalakbay. Pagdating nila sa kabilang panig ng Migdal Eder,35:21 Migdal Eder: Ang ibig sabihin, bantayan ng mga tupa. nagtayo sila roon ng mga tolda nila. 22Habang nakatira roon sila Jacob,35:22 Jacob: Tingnan ang “footnote” sa talatang 21a. sumiping si Reuben kay Bilha na isa sa mga asawa ng kanyang ama. Nang malaman iyon ni Jacob, galit na galit siya.35:22 galit na galit siya: Makikita ito sa tekstong Griego.
Ang mga Anak na Lalaki ni Jacob
(1 Cro. 2:1-2)
May 12 Anak na lalaki si Jacob.
23Ang mga anak niya kay Lea ay sina Reuben na panganay, pagkatapos ay sina Simeon, Levi, Juda, Isacar at Zebulun.
24Ang mga anak niya kay Raquel ay sina Jose at Benjamin.
25Ang mga anak niya kay Bilha na alipin ni Raquel ay sina Dan at Naftali.
26Ang mga anak niya kay Zilpa na alipin ni Lea ay sina Gad at Asher.
Silang lahat ang anak na lalaki ni Jacob na isinilang sa Padan Aram.
Ang Pagkamatay ni Isaac
27Pumunta si Jacob sa ama niyang si Isaac sa Mamre, malapit sa Kiriat Arba (na tinatawag ding Hebron). Ito ang lugar na tinitirhan ni Isaac na siya ring tinitirhan noon ni Abraham. 28Nabuhay si Isaac ng 180 taon. 29Namatay siya sa katandaan na kontento sa kanyang buhay, at kasama na ng kanyang mga kamag-anak na sumakabilang buhay na. Inilibing siya ng mga anak niyang sina Esau at Jacob.
Jacob s’installe à Béthel
1Dieu dit à Jacob : Pars, rends-toi à Béthel et fixe-toi là-bas. Tu y construiras un autel au Dieu qui t’est apparu quand tu fuyais ton frère Esaü.
2Alors Jacob dit aux gens de sa famille et à tous ceux qui étaient avec lui : Faites disparaître les dieux étrangers qui se trouvent au milieu de vous. Purifiez-vous et changez de vêtements ! 3Nous allons partir et nous rendre à Béthel, où je construirai un autel dédié au Dieu qui m’a exaucé lorsque j’étais dans la détresse et qui a été avec moi tout au long de ma route.
4Ils remirent à Jacob tous les dieux étrangers qu’ils avaient entre les mains et les boucles qu’ils portaient aux oreilles35.4 Amulettes devant assurer une protection magique. ; et Jacob les enterra sous le chêne qui est près de Sichem. 5Puis ils levèrent le camp. Dieu frappa de panique les villes environnantes, de sorte que personne ne poursuivit les fils de Jacob.
6Jacob arriva avec tous ceux qui l’accompagnaient à Louz – c’est-à-dire Béthel – au pays de Canaan. 7Il bâtit là un autel et appela ce lieu El-Béthel (Dieu de Béthel), car c’est à cet endroit que Dieu lui était apparu lorsqu’il fuyait loin de son frère. 8C’est là que mourut Débora, la nourrice de Rébecca ; elle fut enterrée près de Béthel, au pied du chêne que l’on appela depuis lors « le chêne des pleurs ».
9Dieu apparut encore à Jacob à son retour de Paddân-Aram et le bénit. 10Il lui dit : Ton nom est Jacob, mais tu ne seras plus appelé ainsi, ton nom sera Israël.
C’est ainsi que Dieu l’appela Israël. 11Et Dieu lui dit :
Je suis le Dieu tout-puissant.
Sois fécond et aie de nombreux descendants ;
un peuple, et même ╵tout un ensemble de peuples seront issus de toi.
Tu auras pour descendants des rois.
12Le pays que j’ai donné ╵à Abraham et à Isaac, ╵je te le donnerai
ainsi qu’à ta descendance après toi35.12 Voir Gn 17.4-8 ; 26.3..
13Puis Dieu se retira d’auprès de lui, du lieu où il lui avait parlé. 14Jacob érigea une stèle en pierre à l’endroit même où Dieu lui avait parlé, il y versa une libation et répandit de l’huile sur elle. 15Jacob donna au lieu où Dieu lui avait parlé le nom de Béthel.
La naissance de Benjamin et la mort de Rachel
16Jacob et sa famille quittèrent Béthel. Lorsqu’ils étaient encore à une certaine distance d’Ephrata35.16 Ancien nom de Bethléhem en Juda (Rt 1.2 ; Mi 5.1)., Rachel donna naissance à un enfant. Elle eut un accouchement difficile. 17Pendant les douleurs du travail, la sage-femme lui dit : Courage ! C’est encore un garçon.
18Mais elle se mourait. Dans son dernier souffle, elle le nomma Ben-Oni (Fils de ma douleur), mais son père l’appela Benjamin (Fils de bon augure). 19Rachel mourut, on l’enterra sur la route d’Ephrata, c’est-à-dire Bethléhem. 20Jacob érigea une stèle sur sa tombe ; c’est la stèle funéraire de Rachel qui subsiste encore aujourd’hui.
21Puis Israël leva le camp, il planta sa tente au-delà de Migdal-Eder. 22Pendant qu’il séjournait dans cette contrée, Ruben alla coucher avec Bilha, l’épouse de second rang de son père. Celui-ci l’apprit35.22 La version grecque ajoute : et en fut très affecté..
La liste des fils de Jacob
Jacob avait douze fils. 23Fils de Léa : Ruben, le premier-né de Jacob, Siméon, Lévi, Juda, Issacar et Zabulon. 24Fils de Rachel : Joseph et Benjamin. 25Fils de Bilha, servante de Rachel : Dan et Nephtali. 26Fils de Zilpa, servante de Léa : Gad et Aser. Tels sont les fils de Jacob, qui lui naquirent à Paddân-Aram.
La mort d’Isaac
27Jacob revint auprès de son père Isaac à Mamré, à Qiryath-Arba qui s’appelle aujourd’hui Hébron, où Abraham et Isaac avaient vécu35.27 Voir Gn 13.18.. 28Isaac atteignit l’âge de cent quatre-vingts ans, 29puis il rendit son dernier soupir et mourut. Il rejoignit ses ancêtres, âgé et comblé de jours. Ses fils Esaü et Jacob l’ensevelirent.
