Ang Pagkakasala ng Tao
1Sa lahat ng hayop na nilikha ng Panginoong Dios, ang ahas ang pinakatuso. Minsan, tinanong ng ahas ang babae, “Totoo bang pinagbabawalan kayo ng Dios na kumain ng bunga ng alin mang puno sa halamanan?”
2Sumagot ang babae, “Makakain namin ang kahit anong bunga ng puno rito sa halamanan, 3maliban lang sa bunga ng puno na nasa gitna ng halamanan. Sapagkat sinabi ng Dios na hindi kami dapat kumain o humipo man lang ng bunga ng punong iyon. Kapag ginawa namin iyon, mamamatay kami.”
4Pero sinabi ng ahas, “Hindi totoong mamamatay kayo! 5Sinabi iyan ng Dios dahil alam niya na kapag kumain kayo ng bungang iyon, mabubuksan ang mga isip ninyo, at magiging katulad niya kayo na nakakaalam kung ano ang mabuti at masama.”
6Nang pinagmasdan ng babae ang puno, napakaganda nitong tingnan at ang bunga ay parang masarap kainin, at dahil sa pagnanais niyang maging marunong, pumitas siya ng bunga at kumain nito. Binigyan din niya ang kanyang asawa na kasama niya, at kinain din ito. 7Pagkatapos nilang kumain, nalaman nila kung ano ang mabuti at ang masama, at napansin nila na hubad pala sila. Kaya pinagtagni-tagni nila ang mga dahon ng puno ng igos para ipantakip sa kanilang katawan.
8Pagdating ng hapon, narinig nila na lumalakad ang Panginoong Dios sa halamanan. Kaya nagtago sila sa mga puno doon. 9Pero tinawag ng Panginoong Dios ang lalaki, “Nasaan ka?” 10Sumagot ang lalaki, “Narinig ko po kayo sa halamanan, kaya nagtago ako. Natatakot po ako dahil hubad ako.” 11Nagtanong ang Panginoong Dios, “Sino ang nagsabi sa iyo na hubad ka? Kumain ka ba ng bunga ng punongkahoy na sinabi ko sa iyo na huwag ninyong kakainin?” 12Sumagot ang lalaki, “Ang babae po kasi na ibinigay nʼyo sa akin ay binigyan ako ng bunga ng punongkahoy na iyon at kinain ko.”
13Tinanong ng Panginoong Dios ang babae, “Bakit mo ginawa iyon?” Sumagot ang babae, “Nilinlang po kasi ako ng ahas, kaya kumain po ako.”
Pinarusahan sila ng Dios
14Kaya sinabi ng Panginoong Dios sa ahas, “Dahil sa ginawa mong ito, parurusahan kita. Sa lahat ng hayop, ikaw lang ang makakaranas ng sumpang ito: Sa buong buhay moʼy gagapang ka sa pamamagitan ng iyong tiyan at ang bibig mo ay palaging makakakain ng alikabok. 15Ikaw at ang babae ay mag-aaway. Ang lahi mo at ang lahi niya3:15 lahi: o, mga lahi. ay mag-aaway din. Dudurugin niya ang ulo mo at tutuklawin mo ang sakong niya.”
16Sinabi rin niya sa babae, “Dahil sa ginawa mo, dadagdagan ko ang paghihirap mo sa pagbubuntis at mararamdaman mo ang sobrang sakit sa iyong panganganak. Pero sa kabila niyan, hahangarin mo pa rin ang iyong asawa at maghahari siya sa iyo.”3:16 hahangarin … sa iyo: o, susubukan mong maghari sa iyong asawa, pero maghahari siya sa iyo.
17Sinabi rin niya sa lalaki, “Dahil naniwala ka sa asawa mo at kumain ng bunga ng punongkahoy na ipinagbawal ko sa inyo, susumpain ko ang lupa! Kaya sa buong buhay mo ay magpapakahirap ka nang husto para makakain. 18Tutubo sa lupa ang mga damo at halamang may tinik. Ang kakainin moʼy manggagaling sa mga pananim sa bukid. 19Kinakailangang magpakahirap ka nang husto para makakain, hanggang sa bumalik ka sa lupa na iyong pinagmulan. Dahil sa lupa ka nagmula, sa lupa ka rin babalik.”
20Pinangalanan ni Adan3:20 Adan: Ang ibig sabihin, lalaki; o, mga tao. ang asawa niya na “Eva”3:20 Eva: Maaaring ang ibig sabihin, nabubuhay. dahil siya ang magiging ina ng lahat ng tao. 21Pagkatapos, gumawa ang Panginoong Dios ng damit mula sa balat ng hayop para kay Adan at sa asawa nito.
Pinaalis ng Dios sina Adan at Eva sa Halamanan ng Eden
22Sinabi ng Panginoong Dios, “Ang tao ay naging katulad na natin na nakakaalam kung ano ang mabuti at masama. Kinakailangang hindi siya pahintulutang kumain ng bunga ng punongkahoy na nagbibigay ng buhay, dahil kung kakain siya, mananatili siyang buhay magpakailanman.” 23Kaya pinaalis siya ng Panginoong Dios sa halamanan ng Eden para sakahin ang lupa na pinagmulan niya.
24Nang mapaalis na ng Panginoong Dios ang tao, naglagay siya ng mga kerubin3:24 kerubin: Isang uri ng anghel. sa bandang silangan ng halamanan ng Eden. At naglagay din siya ng espada na naglalagablab at umiikot para walang makalapit sa puno na nagbibigay ng buhay.
始祖犯罪
1在耶和华上帝所造的田野的各种动物中，蛇最狡猾。蛇对女人说：“上帝真的说过不许你们吃园中所有树上的果子吗？” 2女人回答说：“我们可以吃园中树上的果子， 3只是不可以吃园子中间那棵树的果子。上帝曾经吩咐说，‘你们不可吃那果子，也不可摸，否则你们就会死。’” 4蛇对女人说：“你们一定不会死！ 5上帝那样说是因为祂知道你们吃了那树的果子以后，眼睛就会明亮，像上帝一样懂得分辨善恶。” 6女人见那棵树上的果子可口，赏心悦目，可以使人有智慧，就摘下来吃了。她也把果子给跟她在一起的丈夫，他也吃了。 7二人的眼睛果然明亮起来，这才发觉自己原来赤身露体，便把无花果树的叶子编起来遮体。
8傍晚天凉时，夫妇二人听见耶和华上帝在园中行走的声音，就藏在园子的树丛中，想躲开耶和华上帝。 9耶和华上帝呼唤那人说：“你在哪里？” 10那人说：“我听见你在园中行走的声音，就害怕得躲了起来，因为我赤身露体！” 11耶和华上帝问：“谁说你赤身露体？难道你吃了我吩咐你不可吃的果子吗？” 12那人说：“你赐给我作伴的女人摘了那树上的果子给我，我就吃了。” 13耶和华上帝对女人说：“你这做的是什么事？”女人说：“是蛇诱骗我，我才吃的。”
上帝的审判
14耶和华上帝对蛇说：
“你既然做了这事，
你要比一切的牲畜和野兽受更重的咒诅，
你要用肚子爬行，
一生都要吃尘土。
15我要使你和女人结仇，
你的后代和女人的后代也要彼此为仇，
女人的后代必伤你的头，
你必伤他的脚跟。”
16耶和华上帝对女人说：
“我必大大加重你怀孕的痛苦，
你分娩时必受痛苦。
你必恋慕3:16 “恋慕”或译“想控制”。自己的丈夫，
你的丈夫必管辖你。”
17耶和华上帝又对亚当说：
“因为你听从妻子的话，
吃了我吩咐你不可吃的果子，
地必因你而受咒诅。
你必终生艰辛劳苦，
才能吃到地里出产的食物。
18地必给你长出荆棘和蒺藜，
你要吃田间长出来的菜蔬。
19你必汗流满面，才有饭吃，
一直到你归回尘土。
因为你是尘土造的，
也必归回尘土。”
20亚当给他的妻子取名叫夏娃，因为她是众生之母。 21耶和华上帝做了皮衣给他们夫妇穿。 22耶和华上帝说：“看啊，那人已经与我们相似，能分辨善恶。现在，恐怕他会伸手去摘生命树的果子吃，那样他就会永远活着。” 23因此，耶和华上帝就把亚当赶出伊甸园，让他去开垦土地——他的本源。 24上帝赶走了亚当以后，就派遣基路伯天使驻守在伊甸园东边，又用一把旋转的火剑守护在通往生命树的路上。
