Ang Pagiging Makasalanan ng mga Tao sa Sodom
1Magdidilim na nang dumating ang dalawang anghel sa Sodom. Nakaupo noon si Lot sa pintuan ng lungsod. Pagkakita ni Lot sa kanila, tumayo siya at sinalubong sila. Pagkatapos, yumukod siya sa harapan nila bilang paggalang at nagsabing, 2“Kung maaari po, dumaan muna kayo sa bahay ko para makapaghugas kayo ng mga paa ninyo at dito na po kayo matulog ngayong gabi. At bukas na lang kayo ng umaga magpatuloy sa paglalakbay ninyo.”
Pero sumagot sila, “Huwag na lang, doon na lang kami matutulog sa plasa ngayong gabi.”
3Pero pinilit sila ni Lot, kaya sumama na lang sila sa bahay niya. Naghanda si Lot ng mga inumin at mga pagkain. Nagpaluto rin siya ng tinapay na walang pampaalsa. At nang handa na, naghapunan sila. 4Nang mahihiga na sila para matulog, dumating ang lahat ng bata at matatandang lalaki ng Sodom, at pinaligiran nila ang bahay ni Lot. 5Tinawag nila si Lot at tinanong, “Nasaan na ang mga panauhin mong lalaki na dumating ngayong gabi? Palabasin mo sila rito dahil gusto namin silang sipingan.”
6Lumabas si Lot ng bahay para harapin sila. Nang lumabas siya, isinara niya agad ang pintuan. 7Sinabi niya sa kanila, “Mga kaibigan, nakikiusap ako sa inyo na huwag ninyong gagawin ang iniisip ninyong masama. 8Kung gusto nʼyo, may dalawa akong anak na dalaga. Ibibigay ko sila sa inyo at bahala na kayo kung ano ang gusto ninyong gawin sa kanila. Pero huwag ninyong galawin ang dalawang taong ito, dahil mga bisita ko sila at dapat ko silang protektahan.” 9Pero sinabi ng mga tao, “Dayuhan ka lang dito kaya sino ka para makialam sa amin. Umalis ka riyan! Baka mas higit pa ang magawa namin sa iyo kaysa sa kanila.” Pagkatapos, itinulak nila si Lot. Lalapit sana sila sa pintuan para gibain ito, 10pero binuksan ito ng dalawang anghel na nasa loob at hinatak nila si Lot papasok, at isinara ang pintuan. 11Pagkatapos, binulag nila ang mga tao na nasa labas para hindi na nila makita ang pintuan.
Pinaalis si Lot sa Sodom
12Sinabi ng dalawang anghel kay Lot, “Kung may mga anak ka pa, o mga manugang na lalaki, o mga kamag-anak sa lungsod na ito, isama mo silang lahat at umalis kayo rito, 13dahil lilipulin namin ang lungsod na ito. Narinig ng Panginoon ang mga daing laban sa mga taong ito na puro kasamaan ang ginagawa. Kaya ipinadala niya kami para lipulin ang lungsod na ito.”
14Kaya pinuntahan ni Lot ang mga magiging manugang19:14 mga magiging manugang: o, mga manugang. niyang lalaki at sinabi, “Magmadali kayong umalis dito dahil lilipulin na ng Panginoon ang lungsod na ito.” Pero hindi sila naniwala dahil akala nilaʼy nagbibiro lang si Lot.
15Nang magbubukang-liwayway na, pinagmadali si Lot ng mga anghel na umalis sa lungsod. Sinabi nila, “Bilisan mo! Dalhin mo ang asawa mo at ang dalawang anak mong babae na nandito, at umalis kayo agad, dahil baka madamay kayo kapag nilipol na ang lungsod na ito dahil sa sobrang sama ng mga tao rito.” 16Hindi pa sana aalis si Lot. Pero dahil naaawa ang Panginoon sa kanila, hinawakan sila ng mga anghel sa kamay at dinala palabas ng lungsod.
17Nang nasa labas na sila ng lungsod, sinabi ng Panginoon, “Tumakbo kayo! Huwag kayong lilingon, o hihinto sa kahit saan dito sa kapatagan! Tumakbo kayo papunta sa bundok para hindi kayo mamatay!” 18Pero sumagot si Lot, “Panginoon ko, huwag nʼyo na po akong patakbuhin papunta sa bundok. 19Kinahabagan nʼyo po ako at ipinakita ang kabutihan nʼyo sa akin sa pagliligtas ninyo sa buhay ko. Pero napakalayo po ng bundok; baka maabutan ako ng sakuna at mamatay ako bago makarating doon. 20Nakita nʼyo po ba ang maliit na bayang iyon sa unahan? Tiyak na mararating ko po iyon dahil malapit lang. Maaari po bang doon na lang ako pumunta sa maliit na bayang iyon para maligtas ako?” 21Sumagot ang Panginoon, “Oo, payag ako sa kahilingan mo; hindi ko lilipulin ang bayan na iyon. 22Sige, tumakbo na kayo roon, dahil wala pa akong gagawin hanggaʼt hindi pa kayo nakakarating doon.”
Ang bayang iyon ay tinatawag na Zoar19:22 Zoar: Ang ibig sabihin, maliit. dahil maliit ang bayang iyon.
Ang Paglipol sa Sodom at Gomora
23Nakasikat na ang araw nang dumating sina Lot sa Zoar. 24Biglang pinaulanan ng Panginoon ng naglalagablab na asupre ang Sodom at Gomora. 25Nilipol ng Panginoon ang dalawang lungsod at ang buong kapatagan. Namatay ang lahat ng nakatira roon pati ang lahat ng tanim. 26Lumingon ang asawa ni Lot, kaya ginawa siyang haliging asin. 27Kinaumagahan, dali-daling pumunta si Abraham sa lugar kung saan siya nakipag-usap sa Panginoon. 28Minasdan niya ang Sodom at Gomora, at ang buong kapatagan. Nakita niya ang usok na pumapaitaas mula sa lupa na parang usok na nagmula sa isang malaking hurno.
29Inalala ng Dios si Abraham, nang lipulin ng Dios ang mga lungsod sa kapatagan kung saan nakatira si Lot, iniligtas niya muna si Lot para hindi ito mapahamak.
Ang Pinanggalingan ng mga Moabita at Ammonita
30Dahil natakot si Lot na tumira sa Zoar, lumipat siya at ang dalawa niyang anak na dalaga sa bundok, at tumira sila sa kweba. 31Isang araw, sinabi ng panganay na anak sa kanyang kapatid, “Matanda na ang ating ama at wala nang ibang lalaki rito na maaari nating mapangasawa para magkaanak tayo katulad ng pamamaraan ng tao kahit saan sa mundo. 32Mabuti pang painumin natin ang ating ama ng alak hanggang sa malasing siya, pagkatapos, sumiping tayo sa kanya para magkaanak tayo sa pamamagitan niya.”
33Kaya nang gabing iyon, nilasing nila ang kanilang ama. Pagkatapos, sumiping ang panganay na anak sa kanyang ama. Pero dahil sa sobrang kalasingan ni Lot, hindi niya namalayan kung ano ang nangyayari.
34Kinabukasan, sinabi ng panganay sa nakababata niyang kapatid, “Sumiping na ako kagabi sa ating ama. At ngayong gabi muli natin siyang painumin ng alak hanggang sa malasing siya, at ikaw naman ang sumiping sa kanya para tayong dalawa ay magkaanak sa pamamagitan niya.” 35Kaya nang gabing iyon, muli nilang nilasing ang kanilang ama at ang nakababatang kapatid naman ang sumiping sa kanya. At sa sobrang kalasingan, hindi rin niya namalayan kung ano ang nangyayari.
36Sa ganoong paraan, nabuntis ang dalawang anak ni Lot sa pamamagitan niya. 37Dumating ang panahon, nanganak ang panganay ng isang lalaki at pinangalanan niyang Moab.19:37 Moab: Maaaring ang ibig sabihin, mula sa aking ama. Siya ang pinagmulan ng lahi ng Moabita. 38Nanganak din ang nakababatang kapatid ng isang lalaki at pinangalanan niyang Ben Ami.19:38 Ben Ami: Ang ibig sabihin, anak ng malapit kong kamag-anak. Siya ang pinagmulan ng lahi ng Ammonita.
上帝毀滅所多瑪和蛾摩拉
1那兩個天使在黃昏的時候來到所多瑪，羅得正坐在城門口，看見他們，便起來迎接，俯伏在地上說： 2「我主啊，請到僕人家洗洗腳，住一夜，明天早上再繼續趕路吧！」他們說：「不，我們要在街上過夜。」 3羅得執意邀請他們，他們便答應到他家裡作客。羅得設宴款待他們，烤無酵餅給他們吃。 4他們正準備就寢的時候，所多瑪城的男人從老到少全都出來，團團圍住羅得的房子， 5對羅得大喊大叫：「今天晚上到你家中作客的人在哪裡？把他們交出來，我們要跟他們性交！」 6羅得走出來，關上門，到眾人面前， 7對他們說：「各位弟兄，請不要做這種邪惡的事！ 8我有兩個女兒，還是處女，我願意把她們交出來任憑你們處置，只是請你們不要侮辱這兩個人，他們是我家裡的客人。」 9他們對羅得說：「走開！」又說：「這個寄居的人竟當起審判官來啦！現在我們要用更狠的手段對付你。」眾人便推擠羅得，想要破門而入。 10那兩位天使伸手把羅得拉進屋裡，關上了門， 11並讓門外的人，不論老少都眼目昏花，摸來摸去也找不著羅得家的門。
12天使對羅得說：「你還有什麼親人住在這裡？你要帶兒女、女婿和城裡其他親人離開這裡， 13因為我們就要毀滅這城了。耶和華已經聽見控訴這罪惡之城的聲音，祂差遣我們來毀滅這城。」 14羅得聽了就去通知他女兒的未婚夫說：「快走吧！耶和華要毀滅這城了！」可是他們卻以為他是在開玩笑。
15天剛亮的時候，天使便催促羅得說：「起來，帶著你的妻子和兩個女兒離開，免得所多瑪城因罪惡受懲罰的時候，你也一起被毀滅。」 16羅得卻猶疑不決，天使便拉著羅得及其妻子和兩個女兒的手出去，將他們安置在城外，因為耶和華憐憫他們。 17到了城外，其中一位天使說：「趕快逃！不要回頭看，也不要留在平原，要往山上逃，免得你們被毀滅。」 18羅得說：「我主啊，請不要這樣。 19僕人蒙你厚愛、施恩相救，但我無法逃到山上，要是這災難追上我，我就沒命了！ 20請看，那座城離這裡不遠，容易跑到，又是座小城，請讓我逃到那座小城活命吧！」 21天使回答說：「好吧，我答應你，不毀滅那座小城。 22你趕快逃吧，因為你還沒有到那裡之前，我不能動手。」從此那城便叫瑣珥19·22 「瑣珥」意思是「小」。。
23羅得到達瑣珥的時候，太陽已經出來了。 24耶和華從天上把燃燒的硫磺降在所多瑪和蛾摩拉兩地， 25毀滅了這兩座城和其中的居民，包括整個平原和地上的植物。 26羅得的妻子跟在後面，她回頭一望，就變成了一根鹽柱。
27亞伯拉罕清早起來，走到他從前站在耶和華面前的地方， 28向所多瑪、蛾摩拉和整個平原眺望，只見那裡濃煙滾滾，好像火窯的煙一樣。
29這樣，為了亞伯拉罕的緣故，上帝毀滅平原各城的時候，讓羅得逃離所住的城市，不致喪命。
羅得與他的女兒
30羅得不敢住在瑣珥，便帶著兩個女兒來到山上，住進一個洞裡。 31他的大女兒對妹妹說：「我們的父親年紀大了，這裡又沒有男子可以照著世上的習俗娶我們。 32不如我們灌醉父親，然後跟他睡覺，藉著他替我們一家傳宗接代吧。」 33於是，那晚她們灌醉了父親，大女兒進去和父親睡。她什麼時候躺下，什麼時候起來，羅得完全不知道。 34第二天，大女兒對妹妹說：「昨天晚上我已經和父親睡了，今天晚上我們再灌醉他，你可以進去和他睡。這樣，我們就可以藉著父親傳宗接代。」 35當天晚上，她們又灌醉了羅得，小女兒進去與他睡。她什麼時候躺下，什麼時候起來，羅得完全不知道。 36這樣，羅得的兩個女兒都從父親懷了孕。 37大女兒生了一個兒子，給他取名叫摩押19·37 「摩押」意思是「出自父親」。，他是今天摩押人的祖先。 38小女兒也生了一個兒子，給他取名叫便·亞米19·38 「便·亞米」意思是「親人的兒子」。，他是今天亞捫人的祖先。
