Ang Pagpupulong sa Jerusalem
1May mga taong galing sa Judea na pumunta sa Antioc at nagturo sa mga kapatid doon na silang mga hindi Judio ay hindi maliligtas kung hindi sila magpapatuli ayon sa kaugaliang itinuro ni Moises. 2Hindi ito sinang-ayunan nina Pablo at Bernabe, at naging mainit ang pagtatalo nila tungkol dito. Kaya nagkaisa ang mga mananampalataya roon na papuntahin sa Jerusalem sina Pablo at Bernabe at ang iba pang mga mananampalataya sa Antioc, para makipagkita sa mga apostol at sa mga namumuno sa iglesya tungkol sa bagay na ito.
3Kaya pinapunta ng iglesya sina Pablo. At nang dumaan sila sa Fenicia at sa Samaria, ibinalita nila sa mga kapatid na may mga hindi Judio na sumampalataya kay Cristo. Nang marinig nila ito, tuwang-tuwa sila. 4Pagdating nina Pablo sa Jerusalem tinanggap sila ng iglesya, ng mga apostol, at ng mga namumuno sa iglesya. Ibinalita nila ang lahat ng ginawa ng Dios sa pamamagitan nila. 5Pero tumayo ang ilang mananampalatayang miyembro ng grupo ng mga Pariseo at nagsabi, “Kailangang tuliin ang mga hindi Judio at utusang sumunod sa Kautusan ni Moises.”
6Kaya nagpulong ang mga apostol at ang mga namumuno sa iglesya para pag-usapan ang bagay na ito. 7Pagkatapos ng mahabang pag-uusap, tumayo si Pedro at nagsalita, “Mga kapatid, alam ninyo na pinili ako ng Dios noong una mula sa inyo para ituro ang Magandang Balita sa mga hindi Judio, nang sa gayoʼy makarinig din sila at sumampalataya. 8Alam ng Dios ang nilalaman ng puso ng bawat tao. At ipinakita niya na tinatanggap din niya ang mga hindi Judio, dahil binigyan din sila ng Banal na Espiritu katulad ng ginawa niya sa atin noon. 9Sa paningin ng Dios, tayong mga Judio at silang mga hindi Judio ay pare-pareho lang. Dahil nilinis din niya ang kanilang puso nang sumampalataya sila. 10Ngayon, bakit nʼyo sinusubukan ang Dios? Bakit nʼyo pinipilit ang mga hindi Judiong tagasunod ni Jesus na sumunod sa mga kautusan na kahit ang ating mga ninuno at tayo mismo ay hindi makasunod? 11Naniniwala tayo na maliligtas tayo sa pamamagitan ng biyaya ng Panginoong Jesu-Cristo, at ganito rin naman sa mga hindi Judio.”
12Nang marinig nila iyon, tumahimik silang lahat. At pinakinggan nila ang salaysay nina Bernabe at Pablo tungkol sa mga himala at kamangha-manghang bagay na ginawa ng Dios sa mga hindi Judio sa pamamagitan nila. 13Pagkatapos nilang magsalita, sinabi ni Santiago, “Mga kapatid, makinig kayo sa akin. 14Ikinuwento sa atin ni Simon Pedro ang unang pagtawag ng Dios sa mga hindi Judio para may mga tao ring mula sa kanila na maging kanya. 15Itoʼy ayon din sa mga isinulat ng mga propeta noon, dahil sinasabi sa Kasulatan,
16‘Pagkatapos nito, babalik ako,
at itatayo kong muli ang kaharian ni David na bumagsak.
Ibabangon ko itong muli mula sa pagkaguho,
17para hanapin ako ng ibang tao – ang lahat ng hindi Judio na aking tinawag na maging akin.
Ako, ang Panginoon, ang nagsasabi nito,
18at matagal ko na itong ipinahayag.’ ”
19Sinabi pa ni Santiago, “Kaya kung sa akin lang, huwag na nating pahirapan ang mga hindi Judio na lumalapit sa Dios. 20Sa halip, sulatan natin sila na huwag kumain ng mga pagkaing inihandog sa mga dios-diosan, dahil itoʼy itinuturing nating marumi. Iwasan nila ang sekswal na imoralidad. At huwag kakain ng dugo o karne ng hayop na namatay nang hindi tumulo ang dugo. 21Ito ang mga utos ni Moises na dapat nilang sundin para hindi mandiri ang mga Judio sa kanila, dahil mula pa noon, ang Kautusan ni Moises ay binabasa na ng mga Judio sa kanilang sambahan tuwing Araw ng Pamamahinga. At itinuturo nila ito sa bawat bayan.”
Ang Sulat para sa mga Hindi Judio
22Nagkasundo ang mga apostol, ang mga namumuno sa iglesya at ang lahat ng mga mananampalataya na pipili sila ng mga lalaki mula sa kanilang grupo na ipapadala sa Antioc, kasama nina Pablo at Bernabe. Ang napili nilaʼy si Judas na tinatawag na Barsabas at si Silas. Ang mga taong ito ay iginagalang ng mga mananampalataya, 23at sila ang magdadala ng sulat na ito:
“Mula sa mga apostol at mga namumuno sa iglesya.
“Mahal naming mga kapatid na hindi Judio riyan sa Antioc, Syria at Cilicia:
24“Nabalitaan namin na may mga taong mula rito sa amin na pumunta riyan at nilito ang inyong kaisipan dahil sa kanilang itinuro. Hindi namin sila inutusan na pumunta riyan at magturo ng ganoon. 25Kaya nang marinig namin ito, napagkaisahan naming pumili ng mga tao na ipapadala namin sa inyo para sabihin ang mga bagay na aming napagkasunduan. Kasama nila sina Bernabe at Pablo na minamahal nating mga kapatid. 26Sina Bernabe at Pablo ay naglaan ng kanilang buhay sa paglilingkod sa ating Panginoong Jesu-Cristo. 27Sasabihin din nina Judas at Silas na aming ipinadala sa inyo ang tungkol sa mga nilalaman ng sulat na ito. 28Nagkasundo kami ayon sa patnubay ng Banal na Espiritu na huwag nang dagdagan pa ang mga dapat ninyong sundin maliban sa mga ito: 29Huwag kayong kakain ng mga pagkaing inihandog sa mga dios-diosan; huwag kayong kakain ng dugo o karne ng hayop na namatay nang hindi tumulo ang dugo. At iwasan ninyo ang sekswal na imoralidad. Mabuting iwasan ninyo ang mga bagay na ito. Hanggang dito na lang.”
30At umalis nga ang mga taong ipinadala nila. Pagdating nila sa Antioc, tinipon nila ang lahat ng mga mananampalataya at ibinigay nila agad ang sulat. 31Tuwang-tuwa sila nang mabasa ang nilalaman ng sulat na nakapagpasigla sa kanila. 32Sina Judas at Silas ay mga propeta rin, at marami ang kanilang itinuro sa mga kapatid para palakasin ang kanilang pananampalataya. 33Pagkatapos ng ilang araw na pananatili roon, bumalik sila sa Jerusalem, sa mga nagpadala sa kanila. Pero bago sila umalis, ipinanalangin muna sila ng mga kapatid na maging maayos ang kanilang paglalakbay. [34Pero nagpasya si Silas na magpaiwan doon.] 35Nanatili sina Pablo at Bernabe ng ilang araw sa Antioc. Marami silang kasamang nagtuturo at nangangaral ng salita ng Panginoon.
Naghiwalay sina Pablo at Bernabe
36Makalipas ang ilang araw, sinabi ni Pablo kay Bernabe, “Bumalik tayo sa lahat ng bayan na pinangaralan natin ng salita ng Panginoon, at dalawin natin ang ating mga kapatid para malaman natin ang kalagayan nila.” 37Sumang-ayon si Bernabe pero gusto niyang isama si Juan na tinatawag ding Marcos. 38Pero ayaw pumayag ni Pablo, dahil noong una nakasama nila si Marcos pero iniwan sila nito noong nasa Pamfilia sila. 39Matindi ang kanilang pagtatalo, kaya naghiwalay sila. Isinama ni Bernabe si Marcos at pumunta sila sa Cyprus. 40Isinama naman ni Pablo si Silas. Bago sila umalis, ipinanalangin sila ng mga kapatid na tulungan sila ng Panginoon sa kanilang paglalakbay. 41Pumunta sina Pablo sa Syria at sa Cilicia at pinatatag nila ang mga iglesya roon.
耶路撒冷会议
1有几个从犹太下来的人教导弟兄们说：“你们若不照着摩西的规条接受割礼，就不能得救。” 2保罗和巴拿巴为这件事与他们激烈地辩论，最后大家决定派保罗、巴拿巴和几个当地的信徒上耶路撒冷去跟使徒和长老讨论这件事。
3于是教会为他们送行。他们经过腓尼基和撒玛利亚，沿途报告外族人悔改信主的消息，弟兄姊妹都大受鼓舞。 4他们到了耶路撒冷，受到教会、使徒和长老的接待，并详述了上帝借他们所做的一切事。 5有几个信了主的法利赛人站起来说：“外族的信徒必须接受割礼，而且还要遵守摩西的律法。”
6使徒和长老们聚集商议这个问题。 7经过许多辩论之后，彼得站起来对大家说：“弟兄们，你们都知道，上帝早已在你们当中拣选我去向外族人传道，让他们也可以听到福音并信主。 8洞悉人心的上帝把圣灵赐给他们，正如赐给我们一样，以表明祂也接纳外族人。 9上帝对他们和我们一视同仁，祂因他们的信心而洁净了他们的心灵。 10现在你们为什么要试探上帝，把我们祖先和我们不能负的重担强加在这些门徒身上？ 11我们相信，他们和我们一样都是靠主耶稣的恩典得救。”
12众人都沉默不语，继续听巴拿巴和保罗叙述上帝借着他们在外族人中所行的神迹奇事。 13他们报告完了，雅各站起来说：“弟兄们，请听我说。 14刚才西门讲述了上帝当初如何眷顾外族人，从他们当中拣选人归在祂的名下。 15这完全与众先知的话相符，正如圣经上说，
16“‘此后，我要回来重建已倾覆的大卫王朝，
将它从废墟中重建、恢复，
17好叫其余的百姓，
就是凡归在我名下的外族人都寻求主。’
这是上帝说的， 18祂从亘古就显明了这事。
19“所以，我认为不应该为难那些信上帝的外族人。 20我们只须写信吩咐他们远避被偶像玷污之物，不可淫乱，不可吃血和勒死的牲畜。 21因为自古以来，在各城都有人宣讲摩西的律法，每逢安息日，都有人在会堂里诵读。”
给外族信徒的信
22最后，使徒、长老和全教会都决定从他们当中选派代表，随保罗和巴拿巴去安提阿。他们选了别号巴撒巴的犹大和西拉，这两位都是教会的领袖。 23他们带去的书信这样说：“安提阿、叙利亚和基利迦的外族弟兄姊妹，你们的弟兄——众使徒和长老向你们问安！
24“听说有几个人从我们这里去了你们那里，教导你们必须接受割礼并遵守摩西的律法15:24 有古卷无“教导你们必须接受割礼并遵守摩西的律法。”。他们的言论使你们大感困惑。其实我们从来没有授权他们这样做。 25所以我们一致决定选派代表，随我们敬爱的巴拿巴和保罗去你们那里。 26他们二人为我们主耶稣基督的缘故已将生死置之度外。 27我们选派犹大和西拉两位代表跟他们一起去，向你们报告我们的决定。 28因为圣灵和我们都认为不应把重担加在你们身上。但请务必注意以下几件事， 29要远避祭拜偶像的事，不可吃血，不可吃勒死的牲畜，不可淫乱。你们一一遵守这些事就好了。祝平安！”
30他们奉命下到安提阿，召集众人，交付书信。 31众人读过这封信之后，都因信中劝勉的话而欢喜。 32犹大和西拉也是先知，他们讲了许多勉励、坚立弟兄姊妹的话。 33住了些日子后，安提阿的弟兄姊妹以平安的祝福为他们送行，让他们回耶路撒冷复命。 34但西拉决定留在那里。15:34 有古卷无“但西拉决定留在那里”。 35保罗和巴拿巴则继续留在安提阿，与许多人一起教导、传扬上帝的道。
保罗与巴拿巴分手
36过了一些日子，保罗对巴拿巴说：“我们回到曾传过福音的各城镇去探望弟兄姊妹吧，好知道他们的情况。” 37巴拿巴想要带约翰·马可同去， 38但保罗坚持不带他同行，因为他在旁非利亚离开了他们，没有和他们一起做工。
39二人激烈地争执起来，僵持不下，只好分道扬镳。巴拿巴和约翰·马可一同乘船去塞浦路斯。 40保罗则选了西拉同行，弟兄姊妹把他们交托在主的恩典中。 41保罗走遍了叙利亚和基利迦，巩固当地的各教会。
