Ezra 9 – TCB & CARS

Tagalog Contemporary Bible

Ezra 9:1-15

Nagsipag-asawa ng mga Dayuhan ang mga Israelita

1Sinabi pa ni Ezra: Pagkatapos ng pangyayaring iyon, pumunta sa akin ang mga pinuno ng mga Judio at nagsabi, “Marami sa mamamayan ng Israel, pati na ang mga pari at mga Levita, ang namumuhay katulad ng mga tao sa paligid nila. Ginagawa nila ang mga kasuklam-suklam na gawain ng mga Cananeo, Heteo, Perezeo, Jebuseo, Ammonita, Moabita, Egipcio, at Amoreo. 2Nagsipag-asawa pa sila at ang mga anak nila ng mga babaeng mula sa mga mamamayang nabanggit. Kaya ang mga mamamayang pinili ng Dios ay nahaluan ng ibang mga lahi. At ang mga pinuno at mga opisyal pa natin ang siyang nangunguna sa paggawa nito.”

3Nang marinig ko ito, pinunit ko ang damit ko, sinabunutan ko ang buhok ko, hinila ko ang balbas ko, at naupo akong tulala. 4Nagtipon sa akin ang mga tao na takot sa mensahe ng Dios ng Israel dahil sa pagtataksil ng mga kapwa nila Israelitang bumalik galing sa pagkabihag. Naupo akong tulala, hanggang sa dumating ang oras ng panggabing paghahandog. 5Pagdating ng oras na iyon, tumigil ako sa pagdadalamhati. Lumuhod akong gutay-gutay ang damit, at nanalangin na nakataas ang mga kamay sa Panginoon na aking Dios. 6Sinabi ko, “Dios ko, hiyang-hiya po ako. Hindi ako makatingala sa inyo sa sobrang hiya, dahil sobra na ang mga kasalanan namin; parang umaapaw na po ito sa ulo namin at umabot na sa langit. 7Simula pa po sa kapanahunan ng mga ninuno namin hanggang ngayon, sobra na ang kasalanan namin; at dahil dito, kami at ang aming mga hari at mga pari ay palaging sinasakop ng mga hari ng ibang mga bansa. Pinatay nila ang iba sa amin, at ang iba naman ay binihag, ninakawan at pinahiya, katulad ng nangyayari sa amin ngayon.

8“At ngayon, sa maikling panahon, kinahabagan nʼyo po kami, Panginoon na aming Dios. Niloob nʼyong may matira sa amin, at pinatira nʼyo kami nang may katiyakan sa lugar na ito na inyong pinili. Binigyan nʼyo po kami ng pag-asa at pinagaan nʼyo ang aming kalagayan sa pagkaalipin. 9Kahit mga alipin kami, hindi nʼyo kami pinabayaan sa pagkaalipin, sa halip ipinapakita nʼyo sa amin ang inyong pag-ibig sa pamamagitan ng mabuting pagtrato ng mga hari ng Persia sa amin. Ginawa nʼyo ito para mabigyan kami ng bagong buhay, at para maipatayo namin muli ang templo nʼyong nagiba, at mabigyan nʼyo po kami ng kalinga dito sa Juda at Jerusalem.

10“Pero ngayong nagkasala kami, O aming Dios, ano pa ang masasabi namin? Sapagkat binalewala namin ang mga utos nʼyo 11na ibinigay nʼyo sa amin sa pamamagitan ng mga propetang lingkod ninyo. Sinabi nila sa amin na ang lupaing pupuntahan namin para angkinin ay maruming lupain dahil sa kasamaan ng mga naninirahan dito. Dinumihan nila ang lahat ng bahagi ng lupaing ito sa pamamagitan ng mga kasuklam-suklam nilang gawain. 12Sinabi rin sa amin ng mga propeta na huwag kaming magsisipag-asawa sa kanila, at huwag kaming tutulong na umunlad sila, para maging matibay at maunlad kami,9:12 maunlad kami: o, makakain kami ng pinakamabubuting ani ng lupain. at para manatili ang pag-unlad na ito sa mga lahi namin magpakailanman. 13Pinarusahan nʼyo kami, O aming Dios, dahil sa mga kasalanan namin. Pero ang parusa nʼyo sa amin ay kulang pa po sa nararapat naming tanggapin, at niloob nʼyo pa na may matirang buhay sa amin. 14Pero sa kabila nito, sinuway ulit namin ang mga utos nʼyo, at nagsipag-asawa kami ng mga taong gumagawa ng mga kasuklam-suklam na gawain. Talagang magagalit kayo sa amin at lilipulin kami hanggang sa wala nang matira sa amin. 15O Panginoon, Dios ng Israel, makatarungan po kayo, sapagkat niloob nʼyo na may matira pang buhay sa amin hanggang ngayon. Inaamin po namin ang aming mga kasalanan, at hindi kami makakatayo sa presensya nʼyo dahil sa mga kasalanang ito.”

Священное Писание

Узайр 9:1-15

Осуждение смешанных браков

1После того как всё это было сделано, вожди пришли ко мне и сказали:

– Народ Исраила, священнослужители и левиты не отделились от иноплеменных народов: хананеев, хеттов, перизеев, иевусеев, аммонитян, моавитян, египтян и аморреев с их отвратительными обычаями. 2Они брали их дочерей в жёны для себя и своих сыновей, и святой народ смешался с иноплеменными народами. А вожди и начальники первыми подавали пример этого злодеяния.

3Услышав это, я разорвал на себе одежду и накидку, стал рвать свои волосы и бороду и сел, поражённый ужасом. 4И все, кто благоговел пред словами Бога Исраила, собрались вокруг меня из-за этого злодеяния переселенцев. А я сидел там, поражённый ужасом, до вечерней жертвы9:4 То есть примерно до трёх часов пополудни (см. Исх. 29:38-41; Чис. 28:3-8)..

Молитва Узайра

5Во время вечерней жертвы я поднялся с места своего самоуничижения в разорванной одежде и накидке, и пал на колени, простирая руки к Вечному, моему Богу, 6и стал молиться:

– Бог мой, мне так стыдно, так совестно, что я даже не могу поднять к Тебе лица, ведь наши грехи выше наших голов, а вина наша достигла небес. 7Со времён наших предков и до этого дня наша вина велика. Из-за наших грехов нас, и наших царей, и наших священнослужителей постигли меч и плен, грабёж и унижения от рук иноземных царей, как это есть и по сегодняшний день.

8Но сегодня – на миг – Вечный, наш Бог, смилостивился над нами. Он оставил в живых некоторых из нас и дал нам утвердиться в Своём святилище. Он просветил наши глаза и облегчил наше рабство. 9Мы рабы, но наш Бог не оставил нас и в нашем рабстве. Он проявил к нам милость перед царями Персии: Он даровал нам новую жизнь, чтобы мы отстроили дом нашего Бога и восстановили его из руин, и дал нам защитную стену в Иудее и в Иерусалиме.

10Но ныне! Бог наш, что нам сказать после этого? Ведь мы пренебрегли повелениями, 11которые Ты дал через Своих рабов пророков, когда сказал: «Земля, в которую вы входите, чтобы завладеть ею, это земля, осквернённая мерзостями её народов. Своими отвратительными обычаями они наполнили её нечистотой от края до края. 12Поэтому не отдавайте своих дочерей замуж за их сыновей и не берите их дочерей своим сыновьям. Никогда не ищите с ними мирного договора, чтобы вам быть сильными, и есть блага земли, и оставить её вашим детям как вечное наследие».

13После всего, что случилось с нами за наши злые дела и великую вину, Ты, Бог наш, наказал нас мягче, чем заслуживали наши грехи, и оставил в живых некоторых из нас. 14Неужели мы опять нарушим Твои повеления и будем вступать в родство с народами, которые преданы этим отвратительным обычаям? Разве Ты не прогневаешься на нас так, чтобы истребить нас, не оставив ни одного уцелевшего? 15Вечный, Бог Исраила, Ты праведен! Сегодня остались мы – уцелевшие. Вот мы пред Тобой в нашей вине, хотя из-за неё ни один из нас не может устоять в Твоём присутствии.