Ang Pagtatalaga sa mga Panganay na Lalaki
1Sinabi ng Panginoon kay Moises, 2“Italaga nʼyo sa akin ang lahat ng panganay na lalaki ng mga Israelita at ang panganay ng lahat ng hayop.”
3Pagkatapos, sinabi ni Moises sa mga tao, “Alalahanin ninyo ang araw na ito, ang araw na inilabas kayo sa Egipto mula sa pagkaalipin. Sapagkat inilabas kayo ng Panginoon sa pamamagitan ng kanyang kapangyarihan. Huwag kayong kakain ng tinapay na may pampaalsa. 4Alalahanin ninyo ang araw na ito ng buwan ng Abib13:4 Abib: Ang unang buwan sa kalendaryo ng Hebreo, mula sa kalagitnaan ng Marso hanggang sa kalagitnaan ng Abril. – ang araw na inilabas kayo sa Egipto. 5Dapat nʼyo itong ipagdiwang kapag dinala na kayo ng Panginoon sa lupain ng mga Cananeo, Heteo, Amoreo, Hiveo at mga Jebuseo. Ito ang lupaing ipinangako niya sa inyong mga ninuno na ibibigay sa inyo. Maganda at masaganang lupain13:5 Maganda at masaganang lupain: sa literal, lupain na dumadaloy ang gatas at pulot. na ito. 6Sa panahon ng pagdiriwang ninyo, kakain kayo ng tinapay na walang pampaalsa sa loob ng pitong araw, at sa ikapitong araw ninyo sisimulang idaos ang pista para sa Panginoon. 7Huwag na huwag kayong kakain ng tinapay na may pampaalsa sa loob ng pitong araw, at wala dapat makikitang pampaalsa sa inyo o kahit saan sa lugar ninyo. 8Sa panahon ng pagdiriwang ninyo, ipaliwanag nʼyo sa inyong mga anak na ginagawa ninyo ito para ipagdiwang ang ginawa ng Panginoon nang inilabas niya kayo sa Egipto. 9Ang pistang itoʼy katulad ng isang tatak sa inyong mga kamay o sa inyong mga noo na magpapaalaala sa inyo na dapat ninyong sabihin sa iba ang mga utos ng Panginoon, dahil inilabas niya kayo sa Egipto sa pamamagitan ng kanyang kapangyarihan. 10Kaya ipagdiwang ninyo ang pistang ito sa itinakdang panahon bawat taon.
11“Kapag dinala na kayo ng Panginoon sa lupain ng mga Cananeo na ipinangako niyang ibibigay sa inyong mga ninuno at sa inyo, 12italaga nʼyo sa Panginoon ang inyong mga panganay na lalaki at pati na rin ang panganay ng inyong mga hayop, dahil pag-aari ito ng Panginoon. 13Maaaring tubusin sa Panginoon ang mga panganay ng mga asno sa pamamagitan ng pagpapalit nito ng tupa. Pero kung hindi ninyo ito tutubusin, kailangang patayin ang asno sa pamamagitan ng pagbali sa leeg nito. Maaari rin ninyong tubusin ang inyong mga panganay na lalaki.
14“Sa hinaharap, kapag tinanong kayo ng anak ninyo kung bakit ninyo ito ginagawa, sabihin ninyo sa kanila, ‘Sa pamamagitan ng kapangyarihan ng Panginoon, inilabas niya kami sa Egipto kung saan kami inalipin. 15Nang hindi pa kami pinapayagan ng Faraon na umalis, pinatay ng Panginoon ang lahat ng panganay na lalaki sa Egipto, maging tao o hayop. Ito ang dahilan kung bakit inihahandog namin sa Panginoon ang lahat ng panganay na lalaki ng aming mga hayop at tinutubos namin ang mga panganay naming lalaki.’ 16Ang seremonyang ito ay tulad ng tatak sa inyong mga kamay o sa inyong mga noo na magpapaalala sa inyo nang inilabas kayo ng Panginoon sa Egipto sa pamamagitan ng kanyang kapangyarihan.”
Ang Pagtawid ng mga Israelita sa Dagat na Pula
17Nang pinaalis na ng Faraon ang mga Israelita, hindi sila pinadaan ng Dios sa daang papunta sa lupain ng mga Filisteo kahit na iyon ang pinakamalapit na daan. Sapagkat sinabi ng Dios, “Kung may labanang haharapin ang mga Israelita, baka magbago ang isip nila at bumalik sila sa Egipto.” 18Kaya pinaliko sila ng Dios sa disyerto papunta sa Dagat na Pula.13:18 Dagat na Pula: o, Dagat ng mga Tambo. Armado ang mga Israelita para sa labanan nang lisanin nila ang Egipto.
19Dinala ni Moises ang mga buto ni Jose, ayon sa ipinanumpa noon ni Jose na gagawin ng mga Israelita. Sinabi noon ni Jose, “Siguradong palalayain kayo ng Dios. Kapag nangyari na iyon, dalhin ninyo ang mga buto ko sa pag-alis ninyo sa lugar na ito.”
20Pag-alis nila sa Sucot, nagkampo sila sa Etam, sa dulo ng disyerto. 21Kapag araw, ginagabayan sila ng Panginoon sa pamamagitan ng makapal na ulap, at kapag gabi ay ginagabayan sila sa pamamagitan ng naglalagablab na haliging apoy na nagbibigay sa kanila ng liwanag, para makapaglakbay sila araw man o gabi. 22Nangunguna sa kanila ang makapal na ulap kapag araw at ang naglalagablab na haliging apoy kapag gabi.
奉献头胎
1耶和华对摩西说： 2“以色列人中的长子和头生的牲畜都属于我，因此要把他们分别出来，使他们圣洁，归给我。”
3摩西对百姓说：“你们要记住离开埃及的这一天，因为耶和华用大能的手把你们从受奴役的地方解救出来。不可吃带酵的食物。 4你们是在亚笔月13:4 亚笔月是犹太历的第一个月，约在阳历三月中旬到四月中旬，相当于中国的春分时节。的这一天从埃及出来的， 5将来耶和华带领你们进入迦南以后，你们每逢此月都要为祂守节期。那里现在住着迦南人、赫人、亚摩利人、希未人和耶布斯人。耶和华已经向你们祖先起誓，应许赐给你们那奶蜜之乡。 6在节期的七天之内，你们只可以吃无酵饼，到了第七天，你们要为耶和华守节期。 7七天之内要吃无酵饼，你们境内不得有酵或是带酵的东西。 8那时，要告诉你们的子孙，‘这节期是纪念我们离开埃及时耶和华为我们所做的一切。’ 9这节期就好像在你们手上或额上作的记号，叫你们记得耶和华的律法，祂曾经用大能的手把你们带出埃及。 10因此，每一年你们都要按时守这节期。
11“将来耶和华成就祂起誓给你们祖先的应许，领你们进入迦南人的土地，把那里赐给你们以后， 12你们要把所有长子和头生的公畜归给祂。 13所有头生的公驴必须用羊羔赎回，不然就要打断它的脖子。要赎回你们所有的长子。 14将来你们的子孙问起这件事的意义，你们就回答，‘耶和华曾经用大能的手把我们从受奴役之地——埃及领出来。 15当时法老硬着心不肯放我们走，所以耶和华就把埃及人的长子和头生的牲畜全都杀了。因此，我们把所有头生的公畜当作祭牲献给耶和华，只把长子赎回来。’ 16这事就像在你们手上作记号，额上作标记，以牢记耶和华曾用大能的手领我们离开埃及。”
云柱和火柱
17法老让以色列人离开埃及后，上帝没有带领他们穿越非利士地区，虽然那是条捷径。因为上帝说：“如果他们遇上战争，就会改变主意，返回埃及。” 18所以，上帝领他们绕道而行，走旷野的路，前往红海13:18 “红海”或译“芦苇湖”，确切地点约在今红海北端苏伊士运河附近。。以色列人离开埃及时都带着兵器。 19摩西把约瑟的骸骨一起带走，因为约瑟曾叫以色列人郑重发誓，对他们说：“上帝必眷顾你们，把你们带出埃及，那时你们要把我的骸骨也一起带走。” 20以色列人从疏割启程，来到旷野边缘的以倘安营。 21耶和华走在他们前面，白天用云柱为他们指示道路，晚上用火柱照亮他们，这样他们可以日夜赶路。 22白天的云柱和晚上的火柱从不离开他们。
