Ang Pangitain ni Amos tungkol sa Basket ng mga Prutas
1Ito ang ipinakita sa akin ng Panginoong Dios: Nakita ko ang isang basket na may mga hinog na prutas. 2Tinanong niya ako, “Amos, ano ang nakikita mo?” Sumagot ako, “Isang basket po ng mga hinog na prutas.” Sinabi sa akin ng Panginoon, “Dumating na ang katapusan8:2 katapusan: sa Hebreo, ang salitang “mga hinog na prutas” at ang salitang “katapusan” ay pareho kapag binigkas. ng mga mamamayan kong Israelita. Hindi ko na sila kaaawaan. 3Sa araw na iyon, ang masasayang awitan sa templo8:3 templo: o, palasyo. ay magiging iyakan dahil kakalat ang patay kahit saan. At wala nang maririnig na ingay.8:3 At wala nang … ingay: sa literal, Tahimik. Ako, ang Panginoong Dios, ang nagsasabi nito.”
Ang Kasalanan ng mga Mayayamang Israelita
4Makinig kayo, kayong mga nanggigipit sa mga mahihirap at nagtatangkang lipulin sila. 5Inip na inip kayong matapos ang Pista ng Pagsisimula ng Buwan8:5 Pista ng Pagsisimula ng Buwan: Tingnan sa Talaan ng mga Salita sa likod. o Araw ng Pamamahinga para makapagbenta na kayo ng mga inaning butil at makapandaya sa mga mamimili sa pamamagitan ng inyong madayang timbangan at pantakal ng trigo. 6Nagmamadali kayong makapagbenta ng mga butil na hinaluan ng ipa, para makabili kayo ng taong dukha na ipinagbibiling alipin dahil hindi siya makabayad ng kanyang utang, kahit ang utang niya ay kasinghalaga lamang ng isang pares ng sandalyas. 7Kaya sumumpa ang Panginoon, ang Dios na ipinagmamalaki ng mga lahi ni Jacob, “Hindi ko makakalimutan ang lahat ng kasamaan na ginawa ninyo. 8Dahil dito, palilindulin ko ang inyong lupain at mag-iiyakan kayo. Yayanigin ko nang husto ang inyong lupain na tulad ng Ilog na tumataas kapag may baha at bumababa tulad ng Ilog ng Nilo sa Egipto. 9Sa araw na iyon, palulubugin ko ang araw sa katanghaliang tapat, kaya didilim ang buong lupain kahit araw pa. Ako, ang Panginoong Dios, ang nagsasabi nito. 10Gagawin kong iyakan ang kasayahan sa inyong pista, at ang inyong pag-aawitan ay magiging panaghoy. Pagdadamitin ko kayo ng sako at uutusang magpakalbo para ipakita ang inyong pagdadalamhati, katulad ng mga magulang na umiiyak sa pagkamatay ng kanilang kaisa-isang anak. Pero magiging mas masakit pa ang huling parusa.”
11Sinabi pa ng Panginoong Dios, “Darating ang araw na padadalhan ko ng taggutom ang inyong lupain. Pero hindi ito pagkagutom sa pagkain o pagkauhaw sa tubig, kundi pagkagutom at pagkauhaw sa aking mga salita. 12Pagod na pagod na kayo sa paghahanap ng mga taong makakapagpahayag sa inyo ng aking salita, pero hindi ninyo matagpuan kahit saan kayo pumunta. 13Sa araw na iyon na parurusahan ko kayo, kahit na ang inyong magagandang dalaga at ang inyong malalakas na mga binata ay mawawalan ng malay dahil sa matinding uhaw. 14Kayong mga nanunumpa sa ngalan ng mga dios-diosan ng Samaria, Dan at Beersheba, lilipulin kayo at hindi na makakabangon.”
Amos Has a Vision of a Basket of Ripe Fruit
1The Lord and King gave me a vision. He showed me a basket of ripe fruit. 2“What do you see, Amos?” he asked.
“A basket of ripe fruit,” I replied.
Then the Lord said to me, “The time is ripe for my people Israel. I will no longer spare them.
3“The time is coming when the songs in the temple will turn to weeping,” announces the Lord and King. “Many, many bodies will be thrown everywhere! So be quiet!”
4Listen to me, you who walk all over needy people.
You crush those who are poor in the land.
5You say,
“When will the New Moon feast be over?
Then we can sell our grain.
When will the Sabbath day come to an end?
Then people can buy our wheat.”
But you measure out less than the right amount.
You raise your prices.
You cheat others by using dishonest scales.
6You buy poor people to make slaves out of them.
You buy those who are in need for a mere pair of sandals.
You even sell the worthless parts of your wheat.
7People of Jacob, you are proud that the Lord is your God. But he has made a promise in his own name. He says, “I will never forget anything Israel has done.
8“The land will tremble because of what will happen.
Everyone who lives in it will mourn.
So the whole land will rise like the Nile River.
It will be stirred up.
Then it will settle back down again
like that river in Egypt.”
9The Lord and King announces,
“At that time I will make the sun go down at noon.
The earth will become dark in the middle of the day.
10I will turn your holy feasts into times for mourning.
I will turn all your songs into weeping.
You will have to wear the clothing of sadness.
You will shave your heads.
I will make you mourn as if your only son had died.
The end of that time will be like a bitter day.”
11The Lord and King announces,
“The days are coming
when I will send hunger through the land.
But people will not be hungry for food.
They will not be thirsty for water.
Instead, they will be hungry
to hear a message from me.
12People will wander from the Dead Sea to the Mediterranean.
They will travel from north to east.
They will look for a message from me.
But they will not find it.
13“At that time
“the lovely young women and strong young men
will faint because they are so thirsty.
14Some people make promises in the name of Samaria’s god.
That god has led them astray.
Others say, ‘People of Dan, you can be sure
that your god is alive.’
Still others say, ‘You can be sure
that Beersheba’s god is alive.’
But all these people will fall dead.
They will never get up again.”
