Ang Kasamaan ng mga Pinuno ng Israel
1Nakakaawa kayong mga pinuno ng Zion at Samaria na nagpapasarap sa buhay at walang pakialam. Itinuturing ninyo ang inyong mga sarili na mararangal na tao ng nangungunang bansa, at sa inyo lumalapit ang inyong mga mamamayan na nangangailangan. 2Tingnan ninyo kung ano ang nangyari sa lungsod ng Calne, ang malaking lungsod ng Hamat, at ang lungsod ng Gat sa Filistia. Mas makapangyarihan ba kayo kaysa sa mga kahariang iyon? Mas malawak ba ang inyong lupain kaysa sa kanila?
3Kawawa kayong nag-aakala na hindi darating sa inyo ang araw ng pagpaparusa. Dahil sa ginagawa ninyong kasamaan, lalo ninyong pinadadali ang araw na iyon na maghahari ang karahasan.
4Kawawa kayong mga pahiga-higa lang sa inyong mga mamahaling kama6:4 mamahaling kama: sa literal, higaan na may mga bahaging yari sa pangil ng elepante. at nagpapakabusog sa masasarap na pagkaing karne ng batang tupa at ng pinatabang guya.
5Kawawa kayong mga kumakatha ng mga awit habang tumutugtog ng alpa at mahilig tumugtog ng mga tugtugin katulad ni David.
6Kawawa kayong malalakas uminom ng alak at gumagamit ng mamahaling pabango, pero hindi nagdadalamhati sa sasapiting pagbagsak ng inyong bansa.6:6 pagbagsak ng inyong bansa: sa literal, pagbagsak ni Jose, na ang ibig sabihin ay ang mga lahi ni Jose o ang bansang Israel. 7Kaya kayong mga pinuno ang unang bibihagin at matitigil na ang inyong mga pagpipista at pagwawalang-bahala.
Kinamumuhian ng Panginoon ang Pagmamataas ng Israel
8Sumumpa ang Panginoong Dios, ang Dios na Makapangyarihan. Sinabi niya, “Kinamumuhian ko ang pagmamataas ng mga lahi ni Jacob, at kinasusuklaman ang matitibay na bahagi ng kanilang lungsod. Kaya ipapasakop ko sa kaaway ang kanilang lungsod at ang lahat ng naroroon.”
9Kung may sampung tao na matitira sa isang bahay, lahat sila ay mamamatay. 10Ang bangkay ng namatay ay kukunin ng kanyang kamag-anak upang sunugin. Tatanungin niya ang nagtatago6:10 nagtatago: o, natira. sa kaloob-looban ng bahay, “May kasama ka pa riyan?”6:10 May kasama ka pa riyan: o, May bangkay pa ba riyan? Kapag sumagot siya ng wala, sasabihin ng nagtanong, “Tumahimik ka na! Baka mabanggit mo pa ang pangalan ng Panginoon at maparusahan tayo.” 11Ang totoo, kapag ang Panginoon na ang nag-uutos, mawawasak ang lahat ng bahay, malaki man o maliit.
12Makakatakbo ba ang kabayo sa batuhan? Makakapag-araro ba ang baka roon? Siyempre hindi! Pero binaliktad ninyo ang katarungan para mapahamak ang tao, at ang katarungan ay ginawa ninyong masama. 13Tuwang-tuwa kayo nang nasakop ninyo ang mga bayan ng Lo Debar at Karnaim, at sinasabi ninyo, “Natalo natin sila sa pamamagitan ng sarili nating kalakasan.” 14Pero ito ang sagot ng Panginoong Dios na Makapangyarihan, “Kayong mga mamamayan ng Israel ay ipasasalakay ko sa isang bansa. Pahihirapan nila kayo at sasakupin ang inyong lugar mula Lebo Hamat hanggang sa lambak ng Araba.”
Mahuman na ang Pagpahayahay sa mga Pangulo sa Israel
1Alaot kamong mga pangulo sa Zion ug sa Samaria, nga nagapuyo nga hayahay ug walay gikabalak-an. Ginaisip ninyo ang inyong kaugalingon nga mga dungganong tawo sa nagaunang nasod, ug dalangpanan kamo sa inyong mga lumulupyo. 2Tan-awa ang siyudad sa Calneh, ang dakong siyudad sa Hamath, ug ang siyudad sa Gat nga sakop sa Filistia. Mas gamhanan pa ba kamo kaysa nianang mga gingharian? Mas halapad pa ba ang inyong yuta kaysa kanila?
3Alaot kamong nagahunahuna nga layo pa ang adlaw sa kalaglagan. Sa inyong mga daotang binuhatan ginapadali ninyo ang pag-abot sa adlaw sa pagsilot.
4Alaot kamong nagahigda-higda lang sa inyong mahalong mga katre,6:4 mahalong mga katre: sa literal, mga katre nga may mga bahin nga hinimo gikan sa bangkil sa elepante. ug nagapatuyang ug kaon sa karne sa nating karnero ug pinatambok nga nating baka.
5Alaot kamong nagahimo ug mga awit samtang nagatukar sa harpa ug mahilig maghimo ug mga instrumento sa musika sama kang David.
6Alaot kamong kusog moinom ug bino ug naggamit ug mahalong mga pahumot, apan walay kahangawa bahin sa umaabot nga kalaglagan sa inyong nasod.6:6 kalaglagan sa inyong nasod: sa literal, kalaglagan ni Jose, nga ang buot ipasabot ang mga kaliwat ni Jose o ang nasod sa Israel. 7Kamo nga mga pangulo mao ang unang pagabihagon, ug maundang ang inyong mga pista ug pagpahayahay.
Gikapungtan sa Ginoo ang Pagkamapahitas-on sa Israel
8Nanumpa ang Ginoong Dios, ang Dios nga Makagagahom. Miingon siya, “Gikapungtan ko ang pagkamapahitas-on sa mga kaliwat ni Jacob, ug gikasilagan ko ang lig-ong mga bahin sa ilang lungsod. Busa itugyan ko sa kaaway ang ilang lungsod ug ang tanang anaa niini.”
9Kon may napulo ka tawong mahibilin sa usa ka balay, mamatay silang tanan. 10Sa dihang kuhaon sa paryente ang lawas sa usa sa namatay aron sunogon, mangutana siya ni bisan kinsa nga atua sa kinasuloran nga bahin sa balay, “May lain ka pa bang kauban diha?” Motubag ang tawo, “Wala.” Unya moingon ang paryente, “Paghilom na! Kay kinahanglan dili nato malitok ang ngalan sa Ginoo.”
11Kay sa pagkatinuod, kon ang Ginoo na ang magmando, madugmok gayod ang tanang mga balay, gagmay man o dagko.
12Modagan ba ang mga kabayo sa batoon nga bakilid? Madaro ba sa baka ang dagat? Dili! Apan gituis ninyo ang hustisya ug katarong.6:12 Apan gituis ninyo… katarong: sa literal, Gihimo ninyong hilo ang hustisya, ug gihimo ninyong pait nga tanom ang katarong. 13Naglipay kamo sa inyong kadaogan batok sa mga lungsod sa Lo Debar ug Karnaim, ug nagaingon kamo, “Dili ba nga napildi nato sila pinaagi sa atong kaugalingong kusog?” 14Sa pagkatinuod nagaingon ang Ginoong Dios nga Makagagahom, “Ipasulong ko kamong mga Israelinhon sa usa ka nasod. Lisod-lisoron nila kamo sa inyong mga dapit—gikan sa Lebo Hamat paingon sa sapa sa Araba.”
