Pinagaling ang Sakit sa Balat ni Naaman
1Iginagalang ng hari ng Aram si Naaman na pinuno ng kanyang hukbo, dahil pinagtagumpay ng Panginoon ang Aram sa pamamagitan niya. Matapang siyang sundalo, pero may malubhang sakit sa balat.5:1 malubhang sakit sa balat: Sa ibang salin ng Biblia, ketong. Ang Hebreong salita nito ay ginamit sa ibaʼt ibang klase ng sakit sa balat na itinuturing na marumi ayon sa Lev. 13.
2Noong lumusob ang mga sundalo ng Aram sa Israel, may nabihag silang dalagita na naging alipin ng asawa ni Naaman. 3Isang araw, sinabi ng dalagita sa kanyang amo, “Kung makikipagkita lang ang amo ko na si Naaman sa propeta na nasa Samaria, pagagalingin siya nito sa sakit niya sa balat.”
4Pumunta si Naaman sa hari at sinabi niya ang sinabi ng dalagita na mula sa Israel. 5Sinabi ng hari ng Aram, “Lumakad ka, dalhin mo ang sulat ko sa hari ng Israel.” Kaya umalis si Naaman na may dalang regalo na 350 kilong pilak, 70 kilong ginto at sampung pirasong damit. 6Ito ang mensahe ng sulat na dinala niya sa hari: Ipinadala ko sa iyo si Naaman na aking lingkod para pagalingin mo ang sakit niya sa balat.
7Nang mabasa ng hari ng Israel ang sulat, pinunit niya ang damit niya at sinabi, “Bakit ipinadala niya sa akin ang taong ito na may malubhang sakit sa balat para pagalingin? Dios ba ako? May kapangyarihan ba ako para pumatay at bumuhay? Gumagawa lang siya ng paraan para makipag-away!” 8Nang malaman ni Eliseo na lingkod ng Dios ang nangyari, nagpadala siya ng ganitong mensahe sa hari: “Bakit mo pinunit ang damit mo? Papuntahin mo sa akin ang taong iyan para malaman niya na may propeta sa Israel.”
9Kaya umalis si Naaman sakay ng mga kabayo at karwahe niya at huminto sa pintuan ng bahay ni Eliseo. 10Nagsugo si Eliseo ng mensahero para sabihin kay Naaman na pumunta siya sa Ilog ng Jordan, lumubog doon ng pitong beses at gagaling siya. 11Pero nagalit si Naaman at umalis nang padabog. Sinabi niya, “Akala ko, talagang lalabas siya at haharap sa akin. Iniisip ko na tatawagin niya ang Panginoon niyang Dios, at ikukumpas ang kanyang kamay sa ibabaw ng aking balat at pagagalingin ako. 12Ang mga ilog ng Abana at Farpar sa Damascus ay mas mabuti kaysa sa ibang mga ilog dito sa Israel. Bakit hindi na lang ako roon lumubog para gumaling?” Kaya umalis siyang galit na galit.
13Pero lumapit ang mga utusan niya at sinabi, “Amo, kung may ipinapagawa po sa inyo na malaking bagay ang propeta, hindi ba gagawin ninyo ito? Pero bakit hindi ninyo magawa ang sinabi niya na maghugas at gagaling kayo.” 14Kaya pumunta si Naaman sa Ilog ng Jordan at lumubog ng pitong beses, ayon sa sinabi ng lingkod ng Dios. Gumaling nga ang kanyang sakit at kuminis ang kanyang balat gaya ng balat ng sanggol. 15Pagkatapos, bumalik si Naaman at ang mga kasama niya sa lingkod ng Dios. Tumayo siya sa harap ni Eliseo at sinabi, “Ngayon, napatunayan ko na wala nang ibang Dios sa buong mundo maliban sa Dios ng Israel. Kaya pakiusap, tanggapin mo ang regalo ko sa iyo, Ginoo.”
16Sumagot si Eliseo, “Sumusumpa ako sa buhay na Panginoon na aking pinaglilingkuran, na hindi ako tatanggap ng anumang regalo.” Pinilit siya ni Naaman na tanggapin ang regalo, pero tumanggi siya. 17Sinabi ni Naaman, “Kung hindi mo tatanggapin ang regalo ko, bigyan mo na lang po ako ng lupa na kayang dalhin ng aking dalawang mola5:17 mola: sa Ingles, “mule.” Hayop na parang kabayo. at dadalhin ko sa amin.5:17 Pinaniniwalaan noon na ang isang dios ay dapat sambahin sa sarili niyang lupain. Mula ngayon, hindi na ako mag-aalay ng mga handog na sinusunog at iba pang mga handog sa ibang dios maliban sa Panginoon. 18Pero patawarin sana ako ng Panginoon kapag sumama ako sa hari na pumunta sa templo ng dios na si Remon para sumamba. Dapat lang na gawin ko ito bilang opisyal ng hari. Patawarin sana ako ng Panginoon kung luluhod din ako roon.” 19Sinabi ni Eliseo, “Umalis ka nang payapa.”
Pero hindi pa nakakalayo si Naaman, 20sinabi ni Gehazi sa sarili niya, “Hindi dapat hinayaan ng aking amo na paalisin ang Arameong si Naaman nang hindi tinatanggap ang regalong dala niya. Sumusumpa ako sa buhay na Panginoon na hahabulin ko siya at kukuha ako ng kahit ano sa kanya.”
21Kaya nagmamadaling hinabol ni Gehazi si Naaman. Nang makita ni Naaman si Gehazi na tumatakbo papunta sa kanya, bumaba siya sa karwahe at sinalubong ito. Nagtanong si Naaman, “May masama bang nangyari?” 22Sumagot si Gehazi, “Wala naman po. Isinugo po ako ng aking amo para sabihin sa inyo na may dumating na dalawang binatang propeta mula sa kaburulan ng Efraim. Pakibigyan ninyo sila ng 35 kilong pilak at dalawang pirasong damit.” 23Sinabi ni Naaman, “Oo, narito ang 70 kilong pilak.” At pinilit niya si Gehazi na tanggapin iyon. Ipinasok ni Naaman ang pilak sa dalawang sisidlan kasama ang dalawang pirasong damit, ibinigay ito sa dalawa niyang lingkod at dinala kay Gehazi. 24Pagdating ng mga lingkod sa bundok, kinuha ni Gehazi ang dalawang sisidlan at pinabalik sila. Pagkatapos, dinala niya iyon sa bahay niya at itinago. 25Nang pumunta siya kay Eliseo, tinanong siya nito, “Saan ka nanggaling, Gehazi?” Sumagot si Gehazi, “Wala po akong pinuntahan.” 26Pero sinabi ni Eliseo, “Hindi mo ba alam na ang espiritu ko ay naroon, nang bumaba si Naaman sa karwahe niya para salubungin ka? Hindi ito ang oras para tumanggap ng pera, damit, taniman ng olibo, ubasan, mga baka, tupa, at mga utusan. 27Dahil sa ginawa mong ito, malilipat sa iyo ang malubhang sakit sa balat ni Naaman at sa mga lahi mo magpakailanman.” Nang umalis na si Gehazi, nagkaroon nga siya ng mapanganib na sakit sa balat at naging kasingputi ng niyebe ang balat niya.
以利沙医治乃缦
1乃缦是亚兰王的元帅，甚得亚兰王器重，因为耶和华借他使亚兰人打了许多胜仗。他是英勇的战士，只是患了麻风病。 2亚兰人袭击以色列时，曾掳回一个以色列少女，这少女做了乃缦妻子的婢女。 3有一天，她对主母说：“要是我主人去见撒玛利亚的那位先知就好了！他一定能治好我主人的麻风病。” 4乃缦把这以色列少女的话告诉亚兰王。 5亚兰王说：“你去吧。我会写信给以色列王的。”于是，乃缦带了三百四十公斤银子、七十公斤金子和十套衣服，启程前往以色列。 6他带给以色列王的信上写着：“谨以此信介绍我的臣仆乃缦到你那里，你要医好他的麻风病。” 7以色列王读完信后，就撕裂衣服说：“难道我是上帝吗？我能操纵人的生死吗？这人竟叫我医好一个人的麻风病！他只是想找借口攻打我。”
8上帝的仆人以利沙听说以色列王撕裂了衣服，便派人去对王说：“你为什么撕裂衣服呢？让那人到我这里来，我要让他知道以色列有先知。” 9乃缦带领车辆和马匹到了以利沙的家，站在门口。 10以利沙派使者出去对乃缦说：“你到约旦河里洗七次，你的皮肤就会复原，并得到洁净。” 11乃缦却怒冲冲地走了。他说：“我以为他一定会出来见我，为我站着求告他的上帝耶和华，用手在我的患处晃一晃，医好我的麻风病。 12大马士革的亚波纳河和法尔法河不比以色列所有的河都好吗？难道我在那里洗就不能得到洁净吗？”于是，他怒冲冲地转身走了。 13他的仆人上前对他说：“我父啊，先知若吩咐你做一件大事，难道你会不去做吗？何况他只是说你去洗洗就可以洁净！” 14乃缦就去约旦河，照上帝仆人的话在河里洗了七次，便洁净了，皮肤变得像小孩子的一样。
15乃缦率领全体随从回到上帝的仆人那里，站在他面前说：“如今我才知道，除了以色列，普天下没有上帝。请你收下仆人的礼物。” 16以利沙说：“我凭我事奉的永活上帝起誓，我决不接受。”乃缦再三请求，他仍不肯接受。 17乃缦说：“如果你不肯接受礼物，请你容许仆人用两头骡子驮些泥土回去。从此以后，我不再献燔祭或平安祭给其他神明，只献给耶和华。 18但有一件事，愿耶和华饶恕仆人。我主人进入临门庙祭拜时，他会扶着我的手，这样我也得随着他弯腰。若我在临门庙里弯腰，愿耶和华饶恕我。” 19以利沙对他说：“你安心地走吧。”
20乃缦刚走不远，上帝仆人以利沙的仆人基哈西心想：“我主人没有收亚兰人乃缦带来的礼物就让他走了。我凭永活的耶和华起誓，我一定要追上去，向他要点东西。” 21他便去追赶乃缦。乃缦见后面有人赶来，就下车迎接他，问他：“一切都好吗？” 22基哈西答道：“一切都好。我主人派我来告诉你，刚才有两位年轻的先知从以法莲山区来见他，请你赐给他们三十四公斤银子和两套衣服。” 23乃缦说：“请你拿走六十八公斤银子吧！”并再三请他接受，然后把六十八公斤银子装进两个袋子，连同两套衣服，交给他的两个仆人抬走，基哈西跟在他们后面。 24到了山冈，基哈西接过银子和衣服，放进屋里，便让他们回去了。 25基哈西进去侍立在以利沙面前，以利沙问他：“基哈西，你刚才去哪里了？”基哈西答道：“仆人哪里也没有去。” 26以利沙对他说：“那人下车回头迎接你的时候，我的心不也在那里吗？现在岂是接受人家银子、衣服、橄榄园、葡萄园、牛羊和仆婢的时候？ 27因此，你和你的后代会永远沾染乃缦的麻风病。”基哈西离开以利沙时，患了麻风病，皮肤像雪一样白。
