Nilusob ng Asiria ang Juda
(2 Hari 18:13-37; Isa. 36:1-22)
1Matapos magampanan nang tapat ni Hezekia ang mga gawaing ito, nilusob ni Haring Senakerib ng Asiria ang Juda. Tinambangan niya at ng kanyang mga sundalo ang mga napapaderang lungsod, dahil iniisip niyang masasakop niya ito. 2Nang makita ni Hezekia na pati ang Jerusalem ay lulusubin ni Senakerib, 3kinausap niya ang kanyang mga opisyal at mga pinuno ng kanyang mga sundalo. Nagkaisa silang patigilin ang pagdaloy ng mga bukal sa labas ng lungsod. 4Kaya nagtipon sila ng maraming tao at tinambakan nila ang mga bukal at lambak na dinadaluyan ng tubig sa lupain. Sapagkat sinabi nila, “Pagdating dito ng mga hari ng Asiria, kakapusin sila ng tubig.”
5Pagkatapos, pinatibay pa ni Hezekia ang kanyang mga depensa sa pamamagitan ng pagpapaayos ng mga pader at pagpapatayo ng mga tore. Pinalibutan pa niya ng isa pang pader ang lungsod, at pinatambakan ng lupa ang mababang bahagi ng Lungsod ni David. Nagpagawa rin siya ng maraming armas at mga pananggalang.
6Nagtalaga siya ng mga pinuno sa mga tao, at ipinatipon niya sila sa plasa, malapit sa pintuan ng lungsod. Pinalakas niya ang kanilang loob, sinabi niya, 7“Magpakatatag kayo at magpakatapang. Huwag kayong matakot o manlupaypay dahil sa hari ng Asiria o sa marami niyang sundalo. Sapagkat higit na makapangyarihan ang sumasaatin kaysa sa kanya. 8Mga tao lang ang kasama niya; pero tayo, kasama natin ang Panginoon na ating Dios. Siya ang tutulong sa atin at makikipaglaban para sa atin.” Kaya tumatag ang mga tao dahil sa sinabi ni Haring Hezekia ng Juda.
9Habang nilulusob ni Haring Senakerib at ng kanyang mga sundalo ang lungsod ng Lakish, isinugo niya ang kanyang mga opisyal sa Jerusalem para sabihin ito kay Haring Hezekia at sa mga mamamayan doon:
10“Ito ang sinabi ni Haring Senakerib ng Asiria: ‘Ano ba ang inaasahan ninyo at nananatili pa rin kayo sa Jerusalem kahit pinalilibutan na namin kayo? 11Sinabi ni Hezekia sa inyo na ililigtas kayo ng Panginoon na inyong Dios sa kamay ng hari ng Asiria, pero inililigaw lang niya kayo para mamatay kayo sa gutom at uhaw. 12Hindi baʼt si Hezekia mismo ang nagpagiba ng mga sambahan ng Panginoon sa matataas na lugar, pati ng mga altar nito? Nag-utos pa siya sa inyong mga taga-Juda at Jerusalem na sa isang altar lang kayo sumamba at magsunog ng mga handog.
13“ ‘Nalalaman nʼyo kung anong ginawa ko at ng aking mga ninuno sa mga mamamayan ng ibang mga bansa. Nailigtas ba sila ng kanilang mga dios mula sa aking mga kamay? 14Wala ni isa man sa mga dios ng mga bansa na nilipol ko nang lubusan o ng aking mga ninuno ang nakapagligtas sa kanyang mga mamamayan mula sa aking mga kamay. Makakapagligtas ba sa inyo ang inyong dios mula sa aking mga kamay? 15Huwag kayong magpaloko kay Hezekia. Huwag kayong makinig sa kanya, dahil walang dios sa kahit saan mang bansa o kaharian ang nakapagligtas sa kanyang mga mamamayan mula sa aking mga kamay o sa kamay ng aking mga ninuno. At lalung-lalo na ang inyong dios!’ ”
16May idinagdag pang masamang mga salita ang mga opisyal ni Senakerib laban sa Panginoong Dios at sa kanyang lingkod na si Hezekia. 17Nagpadala pa si Haring Senakerib ng mga sulat para insultuhin ang Panginoon, ang Dios ng Israel. Ito ang sulat niya: “Ang mga dios ng ibang mga bansa ay hindi nailigtas ang kanilang mga mamamayan mula sa aking kamay. Kaya ang dios ni Hezekia ay hindi rin maililigtas ang kanyang mga mamamayan mula sa aking mga kamay.” 18Sinabi ito nang malakas ng mga opisyal ni Senakerib sa wikang Hebreo para takutin ang mga mamamayan ng Jerusalem na nagtitipon noon sa may pader. At kapag natakot na ang mga tao, madali na nilang masasakop ang lungsod. 19Ang mga opisyal ay nagsabi ng masama laban sa Dios ng Jerusalem gaya ng kanilang sinabi laban sa mga dios ng ibang bansa na gawa lang ng tao.
20Nanalangin sina Haring Hezekia at si Propeta Isaias na anak ni Amoz sa Dios sa langit. 21At nagpadala ang Panginoon ng anghel na lumipol sa matatapang na sundalo, mga kumander, at sa mga opisyal sa kampo ng hari ng Asiria. Kaya umuwi si Haring Senakerib na labis na napahiya. At nang pumasok siya sa templo ng kanyang dios, pinatay siya ng iba niyang mga anak sa pamamagitan ng espada.
22Kaya iniligtas ng Panginoon si Hezekia at ang mga mamamayan ng Jerusalem sa kamay ni Haring Senakerib ng Asiria at sa kamay ng iba pang mga kalaban. Binigyan niya sila ng kapayapaan sa kanilang paligid. 23Maraming tao ang nagdala ng mga handog sa Jerusalem para sa Panginoon. Nagdala rin sila ng mga mamahaling regalo kay Haring Hezekia. Mula noon, pinarangalan si Hezekia ng lahat ng bansa.
Ang Pagkakasakit ni Hezekia
(2 Hari 20:1-11; Isa. 38:1-18)
24Nang panahong iyon, nagkasakit si Hezekia at halos mamatay na. Nanalangin siya sa Panginoon, at binigyan siya ng Panginoon ng isang tanda na gagaling siya. 25Pero nagyabang si Hezekia at binalewala niya ang kabutihang ipinakita ng Panginoon sa kanya. Kaya nagalit ang Panginoon sa kanya at sa mga mamamayan ng Juda at Jerusalem. 26Pagkatapos, nagsisi si Hezekia sa kanyang pagmamalaki, at ganoon din ang mga mamamayan ng Jerusalem. Kaya hindi ipinadama ng Panginoon ang kanyang galit sa kanila habang nabubuhay pa si Hezekia.
27Si Hezekia ay mayaman at tanyag. Nagpagawa siya ng mga bodega para sa kanyang mga pilak, ginto, mamahaling bato, pampalasa, pananggalang at iba pang mamahaling bagay. 28Nagpagawa rin siya ng mga bodega para sa kanyang mga trigo, bagong katas ng ubas at langis. Bukod pa rito, nagpagawa rin siya ng mga kulungan para sa kanyang mga hayop, 29dahil napakarami niyang hayop. Nagpatayo rin siya ng mga bayan, dahil binigyan siya ng Panginoon ng maraming kayamanan.
30Si Hezekia ang nag-utos na lagyan ng harang ang dinadaanan ng tubig na mula sa bukal ng Gihon at padaluyin ito papunta sa kanluran ng Lungsod ni David. Nagtagumpay si Hezekia sa lahat ng kanyang ginawa. 31Pero sinubok siya ng Dios nang dumating ang mga opisyal mula sa Babilonia na nag-usisa tungkol sa kamangha-manghang nangyari sa Juda. Ginawa ito ng Dios para malaman kung ano talaga ang nasa puso ni Hezekia.
Ang Katapusan ng Paghahari ni Hezekia
(2 Hari 20:20-21)
32Ang iba pang salaysay tungkol sa paghahari ni Hezekia at ang pag-ibig32:32 pag-ibig: o, katapatan. niya sa Panginoon ay nakasulat sa Pangitain ni Propeta Isaias na Anak ni Amoz, na bahagi ng Aklat ng Kasaysayan ng mga hari ng Juda at Israel. 33Nang mamatay si Hezekia, inilibing siya sa ibabaw na bahagi ng libingan ng mga angkan ni David. Pinarangalan siya ng lahat ng mamamayan ng Juda at Jerusalem nang mamatay siya. At ang anak niyang si Manase ang pumalit sa kanya bilang hari.
希西迦加強防禦
1在希西迦忠心地辦好這些事以後，亞述王西拿基立起兵入侵猶大，圍攻各堅城，企圖攻佔這些城。 2希西迦見西拿基立定意要攻打耶路撒冷， 3就與眾官員和將領商議，決定截斷城外的水源，眾人也都贊成。 4於是，他們召集大批民眾，截斷所有的水源和過境的溪流，不讓亞述王得到充足的水。 5希西迦發憤圖強，修築所有被毀壞的城牆，在上面建造城樓，在城外加建一道牆，並在大衛城的米羅加強防禦，製造許多兵器和盾牌。 6他委任將領管理民眾，將他們全部召集在城門的廣場上，訓勉他們說： 7「你們要剛強勇敢，不要在亞述王和他的大軍面前恐懼驚慌，因為與我們同在的比與他同在的更有能力。 8那與他同在的只是血肉之軀，與我們同在的卻是我們的上帝耶和華，祂必幫助我們，為我們作戰。」眾人因猶大王希西迦的這番話而得到鼓舞。
亞述恐嚇耶路撒冷
9之後，亞述王西拿基立率領全軍圍攻拉吉，同時派遣使者到耶路撒冷城，對猶大王希西迦和城中所有的猶大人說： 10「亞述王西拿基立這樣說，『你們仍然留在被困的耶路撒冷，究竟倚仗什麼呢？ 11希西迦說你們的上帝耶和華會從亞述王手中拯救你們，難道你們不知道這是哄騙你們的話，是要叫你們留在這裡饑渴至死嗎？ 12這希西迦不是曾經廢掉耶和華的邱壇和祭壇，吩咐猶大人和耶路撒冷人只在一個祭壇前敬拜，在祭壇上燒香嗎？ 13難道你們不知道我和我的祖先怎樣對付列國嗎？列國的神明哪個能從我手中救自己的國家呢？ 14我祖先所滅的列國中，有哪國的神明能從我手中救自己的國民呢？難道你們的上帝能從我手中救你們嗎？ 15所以，不要讓希西迦欺騙、迷惑你們，也不要相信他！任何民族或國家的神明都不能從我和我祖先手中救他的人民，何況你們的上帝呢？』」
16亞述王的使者還用別的話譭謗耶和華上帝和祂的僕人希西迦。 17西拿基立還寫信侮辱以色列的上帝耶和華說：「既然列邦的神明都不能從我手中救自己的人民，希西迦的上帝也不例外。」 18亞述王的使者用希伯來語大聲向城牆上的耶路撒冷人喊話，威嚇他們，使他們懼怕，以便攻取城。 19他把耶路撒冷的上帝與世間人手所造的神像相提並論。
耶和華拯救耶路撒冷
20於是，希西迦王和亞摩斯的兒子以賽亞先知向天上的上帝呼求禱告。 21耶和華就差遣一個天使進入亞述王營中，毀滅了所有的勇士、官長和將領。西拿基立只好滿臉羞愧地返回自己的國家。趁他去他神明的廟裡時，他的幾個親生兒子用刀殺了他。 22這樣，耶和華從亞述王西拿基立及一切仇敵手中拯救了希西迦和耶路撒冷的居民，使他們四境平安。 23許多人帶著祭物到耶路撒冷獻給耶和華，也帶許多名貴的禮物送給猶大王希西迦。此後，希西迦受到各國的敬重。
希西迦的疾病和驕傲
24那時，希西迦病危，他向耶和華祈求。耶和華應允了他，賜給他一個徵兆。 25希西迦卻沒有為他所蒙的恩典而感謝上帝，因為他心中驕傲。因此，上帝的烈怒臨到他、猶大和耶路撒冷。 26後來希西迦和耶路撒冷的居民發覺自己心裡驕傲，就謙卑下來。因此，在希西迦有生之年，耶和華的烈怒沒有臨到他們。
希西迦的財富和尊榮
27希西迦極有財富和尊榮。他建造庫房來存放他的金、銀、寶石、香料、盾牌和各種珍寶， 28又建造倉庫來貯藏穀物、新酒和新油，並為各類牲畜蓋棚立圏。 29他為自己建造城邑，並且擁有大批的牛羊，因為上帝賜他極多的財富。 30他截斷基訓的上泉，將水引到大衛城的西邊。希西迦凡事亨通。 31然而，當巴比倫的使者來見他，詢問他有關這地方發生的奇蹟時，上帝就讓希西迦自行處理，為要試驗他，好知道他內心如何。
希西迦逝世
32希西迦其他的事蹟和他對耶和華的忠誠都記在亞摩斯的兒子以賽亞先知的《啟示書》上，以及《猶大和以色列的列王史》上。 33希西迦與祖先同眠後，葬在大衛子孫墓地的高處。所有猶大人和耶路撒冷的居民都向他致哀。他兒子瑪拿西繼位。
