Maging Handa sa Pagbalik ng Panginoon
1Mga kapatid, hindi ko na kailangang isulat pa sa inyo kung kailan mangyayari ang mga bagay na ito, 2dahil alam na ninyo na ang pagbabalik ng Panginoon ay katulad ng pagdating ng isang magnanakaw sa gabi. 3Mangyayari ito habang inaakala ng mga tao na mapayapa at ligtas ang kalagayan nila. Biglang darating ang kapahamakan nila katulad ng pagsumpong ng sakit na nararamdaman ng babaeng manganganak na. At hindi sila makakaligtas. 4Ngunit kayo, mga kapatid ay hindi namumuhay sa kadiliman. Kaya hindi kayo mabibigla sa araw ng pagbabalik ng Panginoon katulad ng pagkabigla ng isang tao sa pagdating ng magnanakaw. 5Dahil namumuhay na kayong lahat sa liwanag at hindi sa kadiliman. 6Kaya nga, huwag tayong maging pabaya katulad ng iba na natutulog, kundi maging handa at mapagpigil sa sarili. 7Sapagkat ang taong namumuhay sa kadiliman ay katulad ng taong pabaya na natutulog o katulad ng lasing na walang pagpipigil sa sarili.5:7 sa literal, Sapagkat ang taong natutulog ay sa gabi natutulog; at ang taong naglalasing ay sa gabi naglalasing. 8Pero dahil namumuhay na tayo sa liwanag, dapat ay may pagpipigil tayo sa sarili. Gawin natin bilang panangga sa dibdib ang pananampalataya at pag-ibig, at bilang helmet naman ang pag-asa natin sa pagliligtas sa atin ng Dios. 9Sapagkat hindi tayo itinalaga ng Dios para sa kaparusahan, kundi para sa pagtatamo ng kaligtasan sa pamamagitan ng ating Panginoong Jesu-Cristo. 10Namatay siya para sa atin, para kahit buhay pa tayo o patay na sa pagbalik niya ay mabuhay tayo sa piling niya. 11Dahil dito, patuloy ninyong pasiglahin at patatagin ang isaʼt isa, katulad nga ng ginagawa ninyo.
Mga Pangwakas na Bilin at Pagbati
12Hinihiling namin sa inyo, mga kapatid, na pahalagahan ninyo ang mga naglilingkod sa inyo na pinili ng Panginoon para mamuno at mangaral sa inyo. 13Ibigay nʼyo sa kanila ang lubos na paggalang at pag-ibig dahil sa gawain nila. Mamuhay kayo nang may mabuting pakikitungo sa isaʼt isa.
14Nakikiusap kami sa inyo, mga kapatid, na pagsabihan nʼyo ang mga tamad. Palakasin ang mga mahihina sa pananampalataya nila. Maging mapagpasensya kayo sa lahat. 15Huwag na huwag ninyong gagantihan ng masama ang gumagawa sa inyo ng masama, sa halip, sikapin ninyong makagawa ng mabuti sa isaʼt isa at sa lahat. 16Lagi kayong magalak, 17laging manalangin, 18at magpasalamat kayo kahit ano ang mangyari, dahil ito ang kalooban ng Dios para sa inyo na mga nakay Cristo Jesus.
19Huwag ninyong hadlangan ang ginagawa ng Banal na Espiritu, 20at huwag ninyong hamakin ang mga pahayag ng Dios. 21Sa halip, suriin ninyong mabuti ang lahat para malaman kung galing ito sa Dios o hindi. Panghawakan nʼyo ang mabuti, 22at iwasan ang lahat ng uri ng kasamaan.
23Pakabanalin nawa kayong lubos ng Dios na siyang nagbibigay ng kapayapaan. At nawaʼy panatilihin niyang walang kapintasan ang buo ninyong pagkatao – ang espiritu, kaluluwa at katawan – hanggang sa pagbabalik ng ating Panginoong Jesu-Cristo. 24Tapat ang Dios na tumawag sa inyo, at gagawin niya itong mga sinasabi namin.
25Ipanalangin nʼyo rin kami, mga kapatid.
26Magiliw ninyong batiin ang lahat ng mga kapatid diyan.5:26 sa literal, Batiin nʼyo ng banal na halik ang lahat ng mga kapatid.
27Iniuutos ko sa inyo, sa pangalan ng Panginoon, na basahin ninyo ang liham na ito sa lahat ng mga kapatid.
28Pagpalain nawa kayo ng Panginoong Jesu-Cristo.
1Quanto à época e ao momento em que isto acontecerá, irmãos, não preciso de vos escrever a esse respeito. 2Porque sabem bem que esse grande dia virá inesperadamente, como um ladrão na noite. 3Na verdade, quando as pessoas disserem “Agora há paz e segurança!”, então virá, de súbito, a catástrofe. Será como quando uma grávida começa sentindo as dores do parto. Não poderão escapar, de forma alguma.
4Mas vocês, irmãos, já não vivem mais nas trevas, para que venham a ser surpreendidos por esse momento como por um ladrão. 5Pois são todos filhos da luz, filhos do dia. Não pertencemos ao domínio da noite e das trevas. 6Estejamos então vigilantes e não adormecidos como o resto das gentes. Estejamos alerta e sejamos sóbrios. 7Em geral, é de noite que as pessoas dormem e também que se embebedam. 8Mas nós vivemos na luz do dia e é por isso que devemos ser moderados, revestindo-nos da couraça da fé e do amor, tendo como capacete a esperança da salvação. 9Porque Deus não nos destina à condenação, mas à posse da salvação, através de nosso Senhor Jesus Cristo; 10o qual morreu por nós para que, quer estejamos vivos, quer estejamos já mortos, quando ele vier, possamos viver juntamente com ele. 11Por isso, animem-se uns aos outros, contribuindo mutuamente para o fortalecimento da fé, como têm vindo a fazer.
Exortações e votos finais
12Pedimos, irmãos, que respeitem aqueles que trabalham no vosso meio, ao serviço do Senhor, que vos dirigem e aconselham. 13Mostrem-lhes toda a vossa estima e afeição, porque é justo, em razão das funções que desempenham na obra de Deus. Vivam em paz uns com os outros.
14Admoestem os que são preguiçosos; animem os que se desencorajam facilmente; fortaleçam os que estão fracos; sejam pacientes com todos. 15Que ninguém retribua o mal com o mal. Que o bem seja a regra da vossa vida, não só entre crentes, mas para com todos.
16Conservem em todo momento a vossa alegria.
17Orem sem cessar.
18Em todas as coisas expressem o vosso reconhecimento a Deus. Esta é a vontade de Deus para os que vivem em Cristo Jesus.
19Não deixem apagar-se a ação do Espírito de Deus.
20Não desprezem as profecias, 21mas examinem tudo o que é dito. Guardem o que for bom. 22Evitem qualquer espécie de mal.
23E que o Deus de paz, ele próprio, vos torne puros de uma forma integral. E que todo o vosso ser (espírito, alma e corpo), se mantenha plenamente sem culpa, até ao dia em que o nosso Senhor Jesus Cristo voltar. 24Deus, que vos chamou, é fiel, e tudo fará por vocês.
25Orem por nós, irmãos. 26Deem a todos os crentes um beijo fraterno. 27Em nome do Senhor peço-vos que, sem falta, façam ler esta carta a todos os irmãos, os filhos de Deus.
28O meu desejo é que a graça de nosso Senhor Jesus Cristo seja convosco.
