1 Samuel 4 – TCB & CARSA

Tagalog Contemporary Bible

1 Samuel 4:1-22

1Kumalat sa buong Israel ang mensahe ni Samuel.

Nakuha ng mga Filisteo ang Kahon ng Kasunduan

Nagkaroon ng digmaan sa pagitan ng mga Israelita at mga Filisteo nang mga panahong iyon. Nagkampo ang mga Israelita sa Ebenezer, at ang mga Filisteo naman ay sa Afek. 2Sinugod ng mga Filisteo ang mga Israelita at tinalo ang mga ito; 4,000 Israelita ang napatay nila. 3Pagkatapos ng digmaan, bumalik ang mga natirang Israelita sa kampo nila. Tinanong sila ng mga tagapamahala ng Israel, “Bakit hinayaan ng Panginoon na matalo tayo ng mga Filisteo? Mabuti pa sigurong kunin natin ang Kahon ng Kasunduan sa Shilo para samahan tayo ng Panginoon at iligtas tayo sa mga kalaban natin.”

4Kaya ipinakuha nila sa Shilo ang Kahon ng Kasunduan ng Panginoong Makapangyarihan. Ang takip ng Kahon ay may estatwa ng dalawang kerubin, at nananahan sa kalagitnaan nito ang Panginoon. Sumama sa pagdala ng Kahon ng Kasunduan ang dalawang anak ni Eli na sina Hofni at Finehas. 5Nang madala na ang Kahon ng Kasunduan doon sa kampo, sumigaw nang malakas ang mga Israelita sa kasiyahan at yumanig ang lupa. 6Nang marinig ng mga Filisteo ang sigawan ng mga Israelita, nagtanong sila, “Bakit kaya sumisigaw ang mga Hebreo sa kanilang kampo?”

Nang malaman nila na ang Kahon ng Panginoon ay nasa kampo ng mga Israelita, 7natakot sila at sinabi, “May dumating na dios sa kampo ng mga Israelita! Nanganganib tayo! Kahit kailan, hindi pa nangyayari ang ganito sa atin. 8Nakakaawa tayo! Sino ang magliligtas sa atin sa mga makapangyarihan nilang dios? Sila rin ang mga dios na pumatay sa mga Egipcio sa disyerto sa pamamagitan ng ibaʼt ibang mga salot. 9Kaya magpakatatag tayo, dahil kung hindi, magiging alipin tayo ng mga Hebreo gaya ng pang-aalipin natin sa kanila. Labanan natin sila.”

10Kaya nakipaglaban ang mga Filisteo at natalo ang mga Israelita. Napakarami ng napatay; 30,000 ang napatay na mga Israelita. Ang mga natira sa kanila ay tumakas pabalik sa kanilang tinitirhan. 11Naagaw ng mga Filisteo ang Kahon ng Kasunduan at napatay ang dalawang anak ni Eli na sina Hofni at Finehas.

Ang Pagkamatay ni Eli

12Nang araw ding iyon, may isang tao mula sa lahi ni Benjamin na tumatakbo galing sa digmaan papunta sa Shilo. Pinunit niya ang kanyang damit at nilagyan ng abo ang kanyang ulo bilang tanda ng pagluluksa. 13-15Pagdating niya sa Shilo, nakaupo si Eli sa upuan na nasa gilid ng daan at nagbabantay dahil nag-aalala siya para sa Kahon ng Dios. Si Eli ay 98 taon na noon at halos hindi na nakakakita. Ibinalita ng tao ang nangyaring digmaan sa bayan. Nang marinig ito ng mga tao, nag-iyakan sila. Narinig ito ni Eli at nagtanong siya, “Bakit umiiyak ang mga tao?” Dali-daling lumapit sa kanya ang tao, 16at sinabi, “Kagagaling ko lang po sa digmaan. Nakatakas po ako.” Nagtanong si Eli, “Ano ang nangyari, anak?” 17Sumagot ang tao, “Nagsitakas po ang mga Israelita sa harap ng mga Filisteo. Napakarami pong namatay sa mga sundalo natin, kasama po ang dalawang anak nʼyo na sina Hofni at Finehas. At naagaw din po ang Kahon ng Dios.”

18Nang mabanggit ng tao ang tungkol sa Kahon ng Dios, natumba si Eli mula sa kinauupuan niya na nasa gilid ng pintuan ng lungsod. Nabali ang kanyang leeg at agad na namatay, dahil mataba siya at matanda na. Pinamunuan niya ang Israel sa loob ng 40 taon.

19Nang panahon ding iyon, kabuwanan ng manugang ni Eli na asawa ni Finehas. Nang mabalitaan niya na naagaw ang Kahon ng Dios at namatay ang kanyang asawa at biyenang lalaki, sumakit ang tiyan niya at napaanak ng wala sa panahon dahil sa matinding sakit. 20Nang nag-aagaw buhay na siya, sinabi sa kanya ng mga manghihilot, “Lakasan mo ang loob mo. Lalaki ang anak mo.” Pero hindi na siya sumagot.

21-22Bago siya namatay, Icabod4:21-22 Icabod: Ang ibig sabihin, wala na ang kapangyarihan o presensya (ng Dios). ang ipinangalan niya sa bata, dahil sinabi niya, “Wala na ang makapangyarihang presensya ng Dios sa Israel.” Sinabi niya ito dahil naagaw ang Kahon ng Dios at napatay ang asawa niya at biyenan niyang lalaki.

Священное Писание (Восточный перевод), версия с «Аллахом»

1 Царств 4:1-22

1И когда Шемуил говорил, весь Исраил слушал.

Филистимляне захватывают сундук соглашения

Исраильтяне выступили, чтобы сразиться с филистимлянами. Они расположились станом при Эвен-Езере, а филистимляне – при Афеке. 2Филистимляне выставили свои силы навстречу Исраилу, и в битве исраильтяне были разбиты филистимлянами, потеряв на поле сражения около четырёх тысяч человек. 3Когда воины вернулись в стан, старейшины Исраила спросили:

– Почему Вечный отдал нас сегодня на поражение филистимлянам? Давайте принесём из Шило сундук соглашения с Вечным, чтобы он4:3 Или: «чтобы Он». был с нами и спас нас от руки врагов.

4Народ послал в Шило несколько человек, и они принесли сундук соглашения с Вечным, Повелителем Сил, Который восседает на херувимах4:4 Херувим – один из высших ангельских чинов. См. также пояснительный словарь.. А двое сыновей Илия, Хофни и Пинхас, пришли вместе с людьми, нёсшими сундук соглашения с Аллахом. 5Когда сундук соглашения с Вечным был доставлен в лагерь, все исраильтяне подняли такой громкий крик, что земля откликнулась эхом. 6Услышав шум восклицаний, филистимляне спросили:

– Что значит этот крик в еврейском лагере?

Узнав, что в лагерь доставлен сундук Вечного, 7филистимляне испугались.

– Боги пришли4:7 Или: «Аллах пришёл». в их лагерь, – говорили они. – Мы попали в беду! Ничего подобного до сих пор не случалось. 8Горе нам! Кто избавит нас от руки этих могучих богов? Это же те боги, которые поразили4:8 Или: «…от руки Этого могучего Бога? Это же Тот Бог, Который поразил…» египтян в пустыне всяческими наказаниями. 9Крепитесь, филистимляне! Мужайтесь, чтобы не быть рабами у евреев, как они были у вас. Будьте мужественными и сражайтесь!

10Филистимляне сразились, и исраильтяне были разбиты, потерпев большое поражение. Все разбежались по своим шатрам. Исраил потерял в сражении тридцать тысяч пеших воинов. 11Сундук Аллаха был захвачен, а двое сыновей Илия, Хофни и Пинхас, погибли.

Смерть в доме Илия

12В тот же самый день один вениамитянин бежал с места сражения и пришёл в Шило. Его одежды были разорваны, а голова покрыта пылью4:12 Такой внешний вид был знаком глубокой скорби.. 13Когда он пришёл, Илий сидел у обочины и смотрел на дорогу, потому что его сердце волновалось за сундук Аллаха. Когда человек вошёл в город и рассказал, что случилось, весь город поднял вопль. 14Услышав это, Илий спросил:

– Что это за шум?

Вениамитянин поспешил прийти к Илию, 15которому было девяносто восемь лет и чьи глаза померкли настолько, что он не мог видеть.

16Вениамитянин сказал Илию:

– Я только что с места сражения, я бежал оттуда сегодня.

Илий спросил:

– Что случилось, сын мой?

17Вестник ответил:

– Исраил бежал перед филистимлянами, войско понесло тяжёлые потери. Двое твоих сыновей, Хофни и Пинхас, мертвы, а сундук Аллаха захвачен.

18Когда он упомянул о сундуке Аллаха, Илий упал навзничь со своего сиденья у ворот. Он сломал себе шею и умер, потому что был стар и грузен. Он был судьёй4:18 В период после завоевания Ханаана и до восшествия на престол царей Аллах ставил вождей, называемых судьями, которые защищали и управляли исраильским народом. Об этом можно прочитать в книге Судей. в Исраиле сорок лет.

19Его невестка, жена Пинхаса, была тогда беременна и скоро должна была родить. Когда она услышала о том, что сундук Аллаха захвачен, а её свёкор и муж умерли, она согнулась от боли, потому что у неё начались схватки, и родила. 20Когда она умирала, женщины, которые ухаживали за ней, говорили:

– Не бойся, ты родила сына.

Но она не отвечала и ни на кого не обращала внимания. 21Она назвала мальчика Ихавод («бесславный»), говоря: «Слава покинула Исраил», потому что сундук Аллаха был захвачен, а её свёкор и муж погибли. 22Она сказала:

– Слава покинула Исраил, потому что сундук Аллаха захвачен.