Pozdrowienie
1Ja, Paweł, piszę do ciebie jako sługa Boga i apostoł Jezusa Chrystusa. Zostałem bowiem powołany do tego, aby głosić wiarę ludziom wybranym przez Boga i pomóc im poznać prawdę. Dlatego nauczam ich, jak mają żyć, aby podobać się Bogu. 2Wiara ta daje ludziom niepodważalną nadzieję na życie wieczne, które Bóg obiecał już przed wiekami—a On nigdy nie kłamie. 3Teraz zaś, w ustalonym przez siebie czasie, Bóg—nasz Zbawiciel—objawił światu dobrą nowinę i zlecił mi głoszenie jej.
4Tytusie, dzięki naszej wspólnej wierze, jesteś mi jak rodzony syn. Niech Bóg Ojciec i Chrystus Jezus, nasz Zbawiciel, obdarzają cię swoją łaską i pokojem!
Zadanie Tytusa na Krecie
5Zostawiłem cię na Krecie, abyś dokończył to, co jeszcze zostało do zrobienia, i byś we wszystkich miastach wyznaczył spośród wierzących starszych, którzy będą kierować miejscowymi kościołami. Jak już ci wcześniej powiedziałem, 6muszą to być ludzie nienaganni: wierni swoim żonom i mający wierzące dzieci, którym nie można zarzucić niemoralności i nieposłuszeństwa. 7Przywódca, który w imieniu Boga zarządza Jego kościołem, musi być bowiem bez zarzutu. Nie może to być człowiek zarozumiały, impulsywny, pijak, awanturnik ani ktoś, kto jest zachłanny. 8Przeciwnie, powinien być gościnny, kochający dobro, rozsądny, prawy, pobożny i opanowany. 9Powinien wiernie trzymać się prawdy i umieć—poprzez zdrową naukę—zachęcać innych wierzących, a także wykazywać błędy tym, którzy się jej sprzeciwiają.
10Wielu jest bowiem takich, którzy nie okazują posłuszeństwa, a poprzez bezsensowne dyskusje zwodzą innych ludzi, szczególnie tych, którzy wywodzą się z judaizmu. 11Takich trzeba zdecydowanie uciszać, bo swoim złym nauczaniem przynoszą szkodę całym rodzinom. Tym, co ich naprawdę interesuje, są pieniądze. 12Nawet ich własny prorok powiedział o nich: „Kreteńczycy to kłamcy, złe bestie i lenie”. 13I miał rację! Dlatego zwracaj Kreteńczykom uwagę na ich grzechy i prowadź ich do zdrowej wiary, 14aby nie słuchali żydowskich opowiadań i przykazań wymyślonych przez ludzi, którzy odrzucają prawdę.
15Dla tych, którzy mają czyste serce, wszystko jest czyste i dobre. Dla tych zaś, którzy mają w sercach zło i nie wierzą w prawdę, nie ma nic czystego. Ich sumienie i umysł są bowiem pogrążone w grzechu. 16Twierdzą, że znają Boga, ale ich życie zdecydowanie temu zaprzecza. Ludzie ci budzą odrazę, nie są bowiem zdolni do okazania posłuszeństwa Bogu i czynienia jakiegokolwiek dobra.
1-4Ako si Pablo nga alagad sa Dios ug apostol ni Jesu-Cristo. Nangumusta ako kanimo Tito nga giisip kong akong anak tungod kay ikaw nagatuo man kang Cristo sama kanako. Hinaut nga madawat mo ang grasya ug kalinaw gikan sa Dios nga Amahan ug kang Cristo Jesus nga atong Manluluwas. Gipili ako sa Dios ug gipadala niya1:1-4 Gipili ako sa Dios ug gipadala niya: Mao ang buot ipasabot sa “apostol.” aron lig-onon ang pagtuo sa iyang mga pinili ug tudloan sila sa pagsabot sa kamatuoran mahitungod sa pagtuman kaniya. Mao kini ang nagahatag kanato ug paglaom nga kita may kinabuhi nga walay kataposan. Sa wala pa ang kalibotan, nagsaad na ang Dios nga hatagan niya kita ug kinabuhi nga walay kataposan, ug ang Dios dili gayod mamakak. Karon mao na ang panahon nga iyang gitakda aron isaysay ang mahitungod niini nga kinabuhi. Ug ako ang gitugyanan sa Dios nga atong Manluluwas sa pagsugilon niini ngadto sa mga tawo.
Ang Buluhaton ni Tito sa Crete
5Gibilin ko ikaw sa Crete aron padayonon mo ang atong buluhaton nga wala pa mahuman ug aron makapili ka ug mga tigdumala alang sa mga tumutuo sa matag lungsod. 6Ayaw kalimti ang akong gipanugon kanimo nga ang angay mong pilion mao ang mga tawo nga dili salawayon, usa lang ang ilang asawa, ug kinahanglan nga ang ilang mga kabataan mga tumutuo usab ug dili kapasanginlan nga nagapatuyang lang sa ilang kinabuhi. 7Ang tigdumala sa mga tumutuo mao ang gitugyanan sa buluhaton sa Dios, busa kinahanglan gayod nga dili salawayon, dili garboso, dili daling masuko, dili palahubog, dili palaaway, ug dili hakog ug kuwarta. 8Kinahanglan maabiabihon siya sa mga bisita, gustong mobuhat ug maayo, makatimbang-timbang kon unsa ang maayo o dili, matarong, diosnon, ug makapugong sa iyang kaugalingon. 9Kinahanglan nga kuptan niya pag-ayo ang matuod nga pagtulon-an aron makadasig siya sa uban pinaagi niini ug makabadlong siya sa mga nagasupak niini.
10Kay daghan ang dili motuo sa matuod nga mga pagtulon-an, labi na gayod kadtong mga tawo nga gikan sa relihiyon sa mga Judio. Gilimbongan nila ang uban pinaagi sa mga pagtulon-an nga walay kapuslanan. 11Kinahanglan gayod nga santaon sila sa ilang gibuhat, kay gisamok nila ang mga panimalay pinaagi sa ilang mga pagtulon-an nga dili angayng itudlo, ug ang ilang katuyoan makauulaw tungod kay nanapi lamang sila. 12Usa sa ilang mga propeta nga taga-Crete mismo ang nagaingon, “Ang mga taga-Crete mga bakakon ug mga daotan sama sa mabangis nga mga mananap, mga tapolan ug gusto lang mokaon.” 13Tinuod gayod ang iyang gi-ingon, busa angay nga badlongon mo sila sa walay lipodlipod aron malig-on ang ilang pagtuo, 14ug aron dili na sila motagad sa mga tinumotumo nga pagtulon-an sa mga Judio ug sa mga sugo nga binuhat lang sa mga tawo nga nagsalikway sa kamatuoran. 15Alang sa mga tawong limpyo ug hunahuna, ang tanang butang limpyo, apan alang sa mga tawong hugaw ug hunahuna ug walay pagtuo sa Dios, ang tanan hugaw, tungod kay hugaw man ang ilang konsensya ug hunahuna. 16Nagaingon sila nga nakaila sila sa Dios, apan dili kini makita diha sa ilang binuhatan. Talamayon sila! Masupilon! Dili sila makahimo ug bisan unsa nga maayo.
