1Zatem my, utwierdzeni w wierze, mamy obowiązek wspierać słabych w ich zmaganiach, nie zaś myśleć tylko o sobie. 2Każdy powinien dbać o dobro innych i wzmacniać ich duchowo. 3Przecież i Chrystus nie dbał tylko o siebie. Czytamy bowiem:
„Zniewagi tych,
którzy Ciebie znieważają,
spadły również na Mnie”.
4To, co od dawna zawarte jest w Piśmie, zostało zapisane również ze względu na nas, abyśmy ucząc się cierpliwości i czerpiąc zachętę z Pisma, wzmacniali nadzieję na przyszłość. 5Niech więc Bóg—źródło cierpliwości i zachęty—pomoże wam traktować siebie nawzajem tak, jak to robił Chrystus. 6Wtedy wszyscy jednomyślnie będziemy wielbić Boga—Ojca naszego Pana, Jezusa Chrystusa.
Powód do radości pogan
7Okazujcie sobie akceptację, tak jak Chrystus okazał ją wam, oddając przez to chwałę Bogu. 8On przyszedł do Izraela jako sługa, aby potwierdzić, że Bóg jest wierny i dotrzymuje obietnic danych przodkom. 9Przyszedł również po to, aby poganie wielbili Boga za okazaną im miłość. Pismo mówi bowiem:
„Z tego powodu poganie będą Cię wielbić
i śpiewać pieśni na cześć Twojego imienia”.
10W innym zaś miejscu napisano:
„Radujcie się poganie
razem z Jego narodem”,
11a także:
„Chwalcie Pana, wszystkie narody,
uwielbiajcie Go wszystkie ludy”.
12Prorok Izajasz powiedział:
„Przyjdzie potomek Jessego,
który będzie królem nad poganami.
W Nim poganie pokładać będą nadzieję”.
13Niech więc Bóg, który obdarza ludzi nadzieją, napełnia radością i pokojem wszystkich was, którzy Mu wierzycie. Niech daruje wam również nadzieję płynącą z mocy Ducha Świętego.
Paweł—posłany do pogan
14Przyjaciele, jestem przekonany, że macie w sobie życzliwość dla innych. Macie też niezbędną wiedzę i możecie pomagać sobie nawzajem. 15Nie wahałem się jednak zwrócić waszej uwagi na tych kilka spraw, bo wiem, że wystarczy tylko wam o tym przypomnieć. Dzięki Bożej łasce 16jestem bowiem sługą Jezusa Chrystusa posłanym do pogan, aby głosić im dobrą nowinę i aby Duch Święty przemienił ich w wonną ofiarę dla Boga. 17Jestem dumny z tego, czego dokonał przeze mnie Jezus Chrystus w tej Bożej służbie 18i nie ośmielę się mówić o czymkolwiek innym. Pragnę tylko opowiadać o tym, czego Bóg dokonał przeze mnie, prowadząc pogan do posłuszeństwa Mu. A działał On przez moje słowa i czyny 19oraz przez cudowne znaki dokonywane mocą Ducha Świętego. W ten sposób rozniosłem dobrą nowinę o Chrystusie od Jerozolimy aż po Ilirię. 20A zawsze zależało mi na tym, aby głosić Chrystusa tam, gdzie wieść o Nim jeszcze nie dotarła. Nie chciałem bowiem wchodzić na teren czyjejś służby, 21ale pragnąłem działać według słów Pisma:
„Zobaczą Go i poznają ci,
którzy Go nigdy nie widzieli
ani nigdy o Nim nie słyszeli”.
Plany odwiedzenia Rzymu
22Teraz wiecie już, dlaczego jeszcze nigdy was nie odwiedziłem. 23Ale skończyłem już tutaj moją pracę i nareszcie, po tak wielu latach, gotów jestem do was przyjechać. 24Wybieram się bowiem do Hiszpanii i chciałbym po drodze was zobaczyć. Mam też nadzieję, że gdy się wami nacieszę, wyprawicie mnie w dalszą podróż.
Chrześcijańska pomoc
25Teraz udaję się do Jerozolimy z pomocą materialną dla wierzących. 26Kościoły Macedonii i Grecji postanowiły bowiem wesprzeć tamtejszych wierzących, którzy są w potrzebie. 27Zapragnęły tego, bo mają wobec nich dług wdzięczności: skoro jako poganie mają udział w ich dobrach duchowych, powinni zadbać o ich potrzeby materialne. 28Gdy tylko przekażę ich dar i doprowadzę sprawę do końca, odwiedzę was w drodze do Hiszpanii. 29A jestem przekonany, że przyjadę do was z błogosławieństwem Chrystusa.
30Bardzo was jednak proszę—ze względu na naszego Pana, Jezusa Chrystusa, i na miłość Ducha Świętego—abyście udzielili mi pomocy modląc się za mnie do Boga. 31Proście Go, aby uchronił mnie przed wrogami w Judei i aby wierzący w Jerozolimie życzliwie przyjęli ofiarowaną im pomoc. 32Módlcie się również o to, abym—zgodnie z wolą Pana—przybył do was z radością w sercu i abyśmy mogli nawzajem się pokrzepić. 33Niech Bóg, który obdarza ludzi pokojem, będzie z wami wszystkimi. Amen!
1Мы, сильные в вере, должны быть снисходительны к ошибкам слабых и не искать своей личной выгоды. 2Каждый из нас должен угождать своему ближнему, заботясь о том, что служит к его благу и духовному росту. 3Масих тоже не Самому Себе угождал, но, как написано: «Оскорбления тех, кто злословит Тебя, пали на Меня»15:3 Заб. 68:10.. 4Ведь всё Писание было дано с целью научить нас, чтобы благодаря терпению и ободрению, получаемому из Писания, мы имели надежду.
5Пусть же Всевышний, Который даёт терпение и ободрение, даст вам жить в согласии друг с другом, как и подобает последователям Исы Масиха, 6чтобы вы единодушно и едиными устами прославляли Бога и Отца нашего Повелителя Исы Масиха.
Иса пришёл и для иудеев, и для других народов
7Ради прославления Всевышнего принимайте друг друга, как и Масих принял вас. 8Я говорю вам, что Масих стал слугой обрезанных, чтобы явить верность Всевышнего, подтвердив те обещания, которые Всевышний дал праотцам, 9а также для того, чтобы и другие народы могли прославить Всевышнего за Его милость, как написано:
«За это я буду славить Тебя среди других народов,
имени Твоему воспою я хвалу»15:9 Заб. 17:50; 2 Цар. 22:50..
10И ещё написано:
«Радуйтесь, язычники, вместе с Его народом!»15:10 Втор. 32:43.
11И ещё:
«Славьте Вечного, все язычники!
Хвалите Его, все народы!»15:11 Заб. 116:1.
12Исаия также говорит:
«Придёт Корень15:12 Или: «Росток». Есея
и поднимется, чтобы править народами,
и язычники будут надеяться на Него»15:12 Ис. 11:10..
13Пусть же Всевышний, источник всякой надежды, через вашу веру наполнит вас радостью и миром, чтобы вам в силе Святого Духа изобиловать надеждой.
Паул – служитель Исы Масиха для язычников
14Братья мои, я убеждён в том, что вы полны добра, исполнены знаний и можете учить друг друга. 15Тем не менее в этом послании я смело напоминаю вам о некоторых вещах, потому что Всевышний по Своей благодати поручил мне 16быть служителем Исы Масиха для язычников. И я тружусь как священнослужитель, возвещая Радостную Весть Всевышнего, чтобы принести Ему обращённых из язычников, словно освящённую Святым Духом жертву, которая приятна Всевышнему.
17Итак, я могу хвалиться своим служением Всевышнему через Ису Масиха. 18Я смею говорить только о том, что Масих совершил через меня, чтобы привести язычников к повиновению Всевышнему. Он совершил это словом и делом, 19силой знамений и чудес, силой Духа Всевышнего, так что я исполнил это служение: возвещать Радостную Весть о Масихе от Иерусалима и вплоть до Иллирика15:19 Иллирик – область, располагавшаяся на восточном побережье Адриатического моря.. 20Моим стремлением всегда было возвещать Радостную Весть там, где ещё не знают о Масихе, чтобы мне не строить на чужом фундаменте, 21но исполнить написанное:
«Те, кому не было сказано о Нём, увидят,
и те, кто не слышал, поймут»15:21 Ис. 52:15..
22И это моё служение было причиной того, что я, хотя и собирался много раз, не смог прийти к вам.
Планы Паула посетить Рим
23Теперь же я закончил свой труд в этих краях, и так как я уже много лет хотел прийти к вам, 24то намерен сделать это, когда отправлюсь в Испанию. Я надеюсь, что навещу вас по дороге туда и что вы поможете мне продолжить мой путь, как только я хоть немного наслажусь вашим обществом. 25Сейчас же я отправляюсь в Иерусалим для служения живущим там братьям, 26потому что общины Македонии и Ахаии15:26 Македония и Ахаия – Греция в целом. решили провести сбор пожертвований для бедных из числа верующих, живущих в Иерусалиме. 27Они сами решили это сделать, ведь они и правда в долгу перед ними. Как иудеи, верующие в Ису, поделились с ними своими духовными благословениями, так и они, в свою очередь, должны поделиться с иудеями своими материальными благами. 28После того как я выполню это поручение и передам им собранное, я намерен отправиться в Испанию и по пути навестить вас. 29Я уверен, что, когда приду к вам, Масих благословит вас в полной мере.
30Умоляю вас, братья, ради Повелителя нашего Исы Масиха и ради любви Духа, присоединиться к моей усердной молитве к Всевышнему обо мне. 31Молитесь о том, чтобы в Иудее неверующие не причинили мне вреда и чтобы братья в Иерусалиме приняли моё служение. 32Тогда я смогу прийти к вам с радостью, и мы сможем вместе отдохнуть, если на то будет воля Всевышнего15:32 Если на то будет воля Всевышнего – см. сноску на 1:10.. 33Пусть Всевышний, дающий нам мир, будет со всеми вами, аминь.
