Jezus uzdrawia niewidomego
1Idąc drogą, Jezus zobaczył człowieka niewidomego od urodzenia.
2—Nauczycielu!—zapytali uczniowie. —Kto dopuścił się grzechu, że urodził się niewidomy: on sam czy jego rodzice?
3—To nie jest kara za grzech, jego lub jego rodziców—odpowiedział Jezus. —Stało się tak, aby mogło się na nim objawić działanie Boga. 4Musimy wykonywać dzieło Tego, który Mnie posłał, póki jeszcze jest dzień. Nadchodzi bowiem noc i wtedy nikt nie będzie mógł działać. 5Dopóki jednak jestem na świecie, rozjaśniam go swoim światłem.
6Następnie plunął na ziemię, zrobił błoto i wysmarował nim oczy niewidomego.
7—Idź i umyj się w sadzawce Siloam (to znaczy: „Posłany”)—rzekł Jezus.
Niewidomy poszedł, zmył błoto i wrócił uzdrowiony. 8Sąsiedzi oraz ci, którzy znali go jako żebraka, zastanawiali się:
—Czy to nie ten, który tu siedział i żebrał?
9—Tak, to on!—mówili jedni.
—Nie, jest tylko do niego podobny—zaprzeczali inni.
—Tak, to ja!—odpowiadał jednak uzdrowiony.
10—Jak to się stało, że widzisz?—pytali go.
11—Niejaki Jezus wysmarował mi oczy błotem i powiedział: „Idź do sadzawki Siloam i umyj się”. Poszedłem, obmyłem oczy i zacząłem widzieć!
12—Gdzie on teraz jest?—dopytywali.
—Nie wiem—odpowiedział.
Dochodzenie faryzeuszy w sprawie uzdrowienia
13Zaprowadzili więc uzdrowionego do faryzeuszy. 14A dzień, w którym Jezus zrobił błoto i przywrócił niewidomemu wzrok, był akurat dniem szabatu. 15Faryzeusze dopytywali, w jaki sposób odzyskał wzrok. Uzdrowiony powtórzył więc:
—Wysmarował mi oczy błotem, umyłem się i widzę.
16—Ten człowiek nie pochodzi od Boga, bo nie przestrzega świętego dnia szabatu—stwierdzili niektórzy faryzeusze.
—Ale w jaki sposób grzeszny człowiek mógłby czynić takie cuda?—argumentowali inni.
I pojawił się między nimi podział. 17Wtedy po raz kolejny zwrócili się do uzdrowionego:
—A ty, co sądzisz o człowieku, który otworzył ci oczy?
—To prorok!—odpowiedział.
18Lecz przywódcy nie wierzyli, że człowiek ten był niewidomy i odzyskał wzrok. Wezwali więc jego rodziców.
19—Czy to wasz syn?—wypytywali ich. —Twierdzicie, że urodził się niewidomy. W jaki więc sposób odzyskał wzrok?
20—Wiemy tylko tyle, że to jest nasz syn—odparli—i że urodził się niewidomy. 21Ale jak odzyskał wzrok i kto mu otworzył oczy—tego nie wiemy. Spytajcie go. Jest dorosły, niech mówi sam za siebie.
22Powiedzieli tak, bo bali się przywódców. Ci bowiem już wcześniej postanowili, że każdy, kto uzna, że Jezus jest Mesjaszem, zostanie usunięty z synagogi. 23Właśnie dlatego rodzice powiedzieli: „Jest dorosły, niech mówi sam za siebie”.
24Po raz drugi wezwali więc uzdrowionego i nakazali mu:
—Przysięgnij na samego Boga i powiedz prawdę. My wiemy, że ten, który cię uzdrowił, jest grzesznikiem.
25—Nie wiem, czy jest grzesznikiem—odpowiedział uzdrowiony. —Wiem tylko tyle: byłem niewidomy, a teraz widzę.
26—Co on zrobił? Jak cię uzdrowił?—pytali.
27—Już wam o tym mówiłem—odpowiedział—ale mnie nie słuchaliście. Dlaczego znowu o to pytacie? Może też chcecie zostać jego uczniami?
28—Sam sobie bądź jego uczniem—odpowiedzieli zdenerwowani. —My jesteśmy uczniami Mojżesza. 29Wiemy, że do Mojżesza przemawiał Bóg. A o tym człowieku nic nie wiemy.
30—To naprawdę dziwne—rzekł uzdrowiony—że nie wiecie, kim jest człowiek, który przywrócił mi wzrok. 31Wiadomo przecież, że Bóg nie wysłuchuje grzeszników—ale wysłuchuje tych, którzy są pobożni i wypełniają Jego wolę. 32Od wieków nie słyszano, żeby ktoś uzdrowił niewidomego od urodzenia. 33Gdyby więc ten człowiek nie był posłany przez Boga, nic by nie mógł zrobić!
34—Ty grzeszniku! Od urodzenia tkwisz w grzechu, a chcesz nas pouczać?!—zawołali faryzeusze i wyrzucili go.
Duchowa ślepota
35Jezus dowiedział się, że tak potraktowano uzdrowionego, więc odszukał go i zapytał:
—Czy wierzysz Synowi Człowieczemu?
36—A kto to jest, Panie? Chcę Mu uwierzyć.
37—Masz Go przed oczami—rzekł Jezus. —Właśnie z tobą rozmawia.
38—Tak, Panie! Wierzę—odrzekł i pokłonił się Jezusowi.
39—Przyszedłem na ten świat po to, aby go osądzić—kontynuował Jezus—aby niewidomi przejrzeli, a widzący oślepli.
40Usłyszeli to stojący w pobliżu faryzeusze i zapytali:
—Czy to nas masz na myśli? Czy to my jesteśmy ślepi?
41—Gdybyście byli niewidomi, nie mielibyście grzechu—odpowiedział Jezus. —Ponieważ jednak twierdzicie: „My widzimy”, trwacie w grzechu.
Gin-ayo ni Jesus ang Tawo nga Natawo nga Bulag
1Samtang nagalakat sila ni Jesus, may nakita sila nga tawo nga bulag halin pa sang iya pagkatawo. 2Karon ginpamangkot si Jesus sang iya mga sumulunod, “Manunudlo, kay sin-o bala sala nga natawo siya nga bulag? Iya bala sala ukon sala sang iya mga ginikanan?” 3Nagsabat si Jesus, “Indi tungod sang iya sala ukon sang sala sang iya mga ginikanan, kundi nabulag siya agod makita sang mga tawo ang gahom sang Dios paagi sa pag-ayo sa iya. 4Dapat himuon ta ang ginapahimo sang Dios nga nagpadala sa akon samtang adlaw pa, nga mahimo pa naton. Kay magaabot ang gab-i, ang tion nga indi ta na mahimo ang iya ginapahimo. 5Samtang ari pa ako sa kalibutan ako ang suga nga nagahatag sang kasanag sa mga tawo.” 6Pagkahambal niya sadto nagdupla siya dayon sa duta. Ginmiksla niya ang dupla sa duta kag ginlamhit niya ini sa mga mata sang bulag. 7Nagsiling siya dayon sa bulag, “Kadto ka sa palaligusan sa Siloam kag magpanghilam-os didto.” (Ang buot silingon sang Siloam “Ginpadala.”) Gani nagkadto ang bulag sa Siloam kag nagpanghilam-os. Pagkatapos nagbalik siya dayon nga nakakita na.
8Nagsiling ang iya mga kaingod kag ang mga tawo nga nakakita anay sa iya nga nagapakilimos, “Indi bala nga ang ina nga tawo amo anay ang nagasagi pungko nga nagapakilimos?” 9Nagsiling ang iban, “Amo ina siya!” Pero may iban nga nagsiling, “Indi ina siya! Kundi pareho lang sila sing hitsura.” Gani ang tawo mismo nagsiling, “Ako gid ang tawo nga inyo ginasiling.” 10Gani ginpamangkot nila siya, “Paano bala nga makakita ka na subong?” 11Nagsiling siya, “Ang tawo nga ginatawag nga si Jesus naghimo sang lunang.9:11 lunang: sa iban nga Bisaya, lutak. Pagkatapos ginlamhit niya ini sa akon mga mata kag ginsilingan niya ako dayon nga magkadto sa palaligusan sa Siloam kag magpanghilam-os. Gani nagkadto ako didto kag pagkatapos ko panghilam-os, nakakita na ako.” 12Ginpamangkot nila siya kon diin na ang tawo nga nag-ayo sa iya. Nagsiling siya, “Ambot, wala ako kahibalo.”
Gin-imbistigar sang mga Pariseo ang Tawo nga Gin-ayo
13Gindala nila dayon sa mga Pariseo ang ato nga tawo, nga sadto anay bulag. 14Adlaw sadto nga Inugpahuway sang pagmiksla ni Jesus sang duta kag sang pag-ayo niya sa mata sang tawo nga bulag. 15Gani ginpamangkot man siya sang mga Pariseo kon paano nga makakita na siya. Kag ginsugiran niya sila, “Ginlamhitan ni Jesus sing lunang ang akon mga mata kag pagkatapos nagpanghilam-os ako, kag subong makakita na ako.” 16May mga Pariseo nga nagsiling, “Ang tawo nga naghimo sini indi halin sa Dios, tungod kay wala siya nagatuman sang kasuguan parte sa Adlaw nga Inugpahuway.” Pero nagsiling ang iban, “Kon siya tawo nga makasasala indi siya makahimo sang mga milagro nga pareho sini.” Gani nagbinahin-bahin sila.
17Nagpamangkot pa gid liwat ang mga Pariseo sa tawo nga sadto anay bulag, “Siling mo gin-ayo ka niya, ti karon, ano ang masiling mo parte sa iya?” Nagsiling siya, “Kon sa akon lang, isa siya ka propeta.” 18Pero indi magpati ang mga lider sang mga Judio nga bulag siya anay kag subong makakita na, gani ginpatawag nila ang iya mga ginikanan. 19Pagkatapos ginpamangkot nila sila, “Inyo bala anak ini? Matuod gid man bala nga natawo siya nga bulag? Ngaa makakita na siya subong?” 20Nagsabat ang iya mga ginikanan, “Kilala namon nga siya amon anak kag matuod nga natawo siya nga bulag. 21Pero kon paano nga makakita na siya kag kon sin-o ang nag-ayo sang iya mga mata, ina ang wala namon mahibalui. Pamangkuta ninyo siya kay may buot naman na siya kag sarang makasabat para sa iya kaugalingon.” 22Amo sadto ang sabat sang iya mga ginikanan tungod kay nahadlok sila sa mga lider sang mga Judio. Kay ang ini nga mga lider nagsugtanay na nga daan nga ang bisan sin-o nga magkilala kay Jesus nga siya amo ang Cristo indi na nila pagpasudlon sa ila simbahan. 23Amo gani nga ang iya mga ginikanan nagsiling, “Pamangkuta ninyo siya kay may buot naman na siya.”
24Gani gintawag nila liwat ang tawo nga sadto anay bulag kag ginsilingan, “Abi magsugid ka sang matuod parte sadto nga tawo, kay ang Dios nagapamati. Kon sa amon lang, nahibaluan namon nga siya makasasala.” 25Nagsabat ang tawo, “Wala ako kahibalo kon makasasala siya ukon indi. Basta nahibaluan ko nga sang una bulag ako pero subong makakita na.” 26Nagpamangkot naman sila liwat, “Ano bala ang iya ginhimo sa imo? Paano niya gin-ayo ang imo mga mata?” 27Nagsabat siya, “Indi bala nga ginsugiran ko na kamo? Pero indi kamo magpati. Ti ngaa nagapamangkot pa kamo liwat? Ano, gusto man bala ninyo nga mangin iya mga sumulunod?” 28Gani naakig sila kag ginbuyayaw nila siya kag ginsilingan, “Ikaw iya nga sumulunod, pero kami mga sumulunod ni Moises. 29Nahibaluan namon nga nagpakighambal ang Dios kay Moises sang una, pero kon parte sa tawo nga ina, wala gani kami kahibalo kon diin siya naghalin!” 30Nagsabat dayon ang tawo, “Katingalahan! Siya ang nag-ayo sa akon, pagkatapos nagasiling kamo nga wala kamo kahibalo kon sa diin siya naghalin. 31Nahibaluan ta nga wala nagasabat ang Dios sa mga makasasala. Pero ginasabat niya ang mga tawo nga nagatahod sa iya kag nagatuman sang iya kabubut-on. 32Halin sang pagsugod sang kalibutan wala pa gid kita makabati nga may tawo nga nag-ayo sang mata sang isa ka tawo nga bulag halin sang iya pagkatawo. 33Kon indi siya naghalin sa Dios, indi siya kuntani makahimo sing pareho sini.” 34Nagsabat ang mga lider sang mga Judio, “Natawo ka kag nagdako sa sala, kag karon tudluan mo pa kami?” Kag ginsilingan nila siya nga indi na siya pagtugutan nga magsulod sa ila mga simbahan.
Ang Espirituhanon nga Pagkabulag
35Karon, nabalitaan ni Jesus nga indi na nila pagpasudlon sa ila mga simbahan ang tawo nga sadto anay bulag. Gani ginpangita niya ang tawo. Pagkakita niya sa iya ginpamangkot niya siya, “Nagatuo ka bala sa Anak sang Tawo?” 36Nagsabat siya, “Sir, sugiri man ako kon sin-o siya agod makatuo ako sa iya!” 37Nagsiling si Jesus, “Nakita mo na siya, kay siya mismo ang nagapakighambal sa imo subong.” 38Nagsiling dayon ang tawo, “Ginoo, nagatuo ako sa imo!” Kag nagluhod siya dayon kag nagsimba kay Jesus.
39Nagsiling si Jesus, “Nagkadto ako diri sa kalibutan agod hukman ang mga tawo. Ang mga tawo nga nagakilala nga sila bulag sa kamatuoran ayuhon ko agod makakita sila. Kag ang mga tawo nga nagasiling nga sila kuno indi bulag, magaguwa nga sila amo ang bulag.” 40Karon, may mga Pariseo didto nga malapit sa iya nga nakabati sang iya ginhambal. Kag nagpamangkot sila, “Ang buot mo silingon pati kami mga bulag man?” 41Ginsabat sila ni Jesus, “Kon ginabaton ninyo nga bulag kamo sa kamatuoran, wala kamo kuntani sing sala. Pero tungod kay nagasiling kamo nga indi kamo bulag, ini nagakahulugan lang nga may sala pa gihapon kamo.”
