Jana 20 – SZ-PL & HLGN

Słowo Życia

Jana 20:1-31

Pusty grób

1W niedzielę, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, przyszła do grobu Maria z Magdali. Zobaczyła, że głaz zamykający wejście jest odsunięty. 2Pobiegła więc do Szymona Piotra i do ucznia, który był najbliższym przyjacielem Jezusa, ze słowami:

—Ktoś zabrał z grobu Pana i nie wiem, gdzie Go położono!

3Piotr wraz z tym uczniem szybko wybrali się do grobu. 4Biegli razem, ale tamten wyprzedził Piotra i pierwszy dobiegł na miejsce. 5Zajrzał i zobaczył leżące płótna, ale nie wszedł do środka. 6Po chwili nadbiegł Szymon Piotr. Wszedł do grobowca i zaczął oglądać płótna 7oraz chustę okrywającą głowę Jezusa, która leżała zwinięta nie z płótnami, ale osobno. 8Potem również uczeń, który pierwszy dobiegł na miejsce, wszedł do środka. Zobaczył pusty grób i uwierzył. 9Do tej pory nie rozumieli bowiem słów Pisma, mówiących, że Jezus ma zmartwychwstać. 10Po tym wszystkim uczniowie wrócili do domu.

Jezus ukazuje się Marii z Magdali

11Maria z Magdali stała natomiast przed wejściem do grobu i płakała. Po chwili, gdy zajrzała do środka, 12zobaczyła dwóch aniołów w białych szatach. Jeden siedział w miejscu, w którym leżała głowa Jezusa, drugi—w miejscu, w którym były Jego stopy.

13—Dlaczego płaczesz?—zapytali ją aniołowie.

—Ktoś zabrał mojego Pana i nie wiem, gdzie Go położył—odpowiedziała.

14Następnie odwróciła się i zobaczyła stojącego Jezusa, ale Go nie poznała.

15—Dlaczego płaczesz? Kogo szukasz?—zapytał Jezus.

—Panie, jeśli to ty Go wyniosłeś, powiedz, gdzie Go położyłeś, a ja Go stamtąd wezmę—powiedziała Maria, myśląc, że to ogrodnik.

16—Mario!—rzekł Jezus.

—Rabbuni! (to znaczy: „Nauczycielu!”)—powiedziała Maria.

17—Nie zatrzymuj Mnie—rzekł Jezus. —Jeszcze nie wstąpiłem do Ojca. Idź natomiast do moich braci i powiedz im: Idę do mojego Ojca i do waszego Ojca, do mojego Boga i do waszego Boga.

18Wtedy Maria udała się do uczniów i oznajmiła:

—Widziałam Pana!—i powtórzyła im, co jej powiedział.

Jezus ukazuje się uczniom

19Jeszcze tego samego dnia, wieczorem, uczniowie zebrali się w jednym miejscu. Bali się przywódców, więc spotkali się za zamkniętymi drzwiami. Nagle do pomieszczenia, w którym byli, wszedł Jezus—stanął pośrodku nich i powiedział:

—Pokój wam!

20I pokazał im przebite ręce oraz bok. Na widok żywego Pana ogarnęła ich radość. 21On zaś powtórzył:

—Pokój wam! Jak Ojciec posłał Mnie, tak i Ja posyłam was.

22Po tych słowach tchnął na nich i rzekł:

—Weźcie Ducha Świętego! 23Ci, których uwolnicie od grzechów, będą od nich wolni, ci zaś, których nie uwolnicie, pozostaną w grzechach.

Jezus ukazuje się Tomaszowi

24Nie było wtedy wśród nich jednego ucznia—Tomasza, zwanego Bliźniakiem. 25Pozostali powiedzieli mu więc:

—Słuchaj! Widzieliśmy Pana!

—Co takiego?!—zawołał Tomasz. —Jeżeli nie zobaczę na Jego rękach śladów po gwoździach i nie włożę w nie palca, nie uwierzę! Jeśli nie włożę ręki w Jego przebity bok—nie uwierzę!

26Minęło osiem dni i uczniowie znowu zebrali się w jednym miejscu. Tym razem Tomasz był z nimi. Podobnie jak poprzednio, Jezus wszedł pomimo zamkniętych drzwi, stanął pośrodku i powiedział:

—Pokój wam!

27Następnie rzekł do Tomasza:

—Włóż palec w moje ręce. Włóż rękę w mój bok. I nie bądź już niedowiarkiem, ale uwierz!

28—Jesteś moim Panem i Bogiem!—zawołał Tomasz.

29—Uwierzyłeś, bo Mnie zobaczyłeś?—odparł Jezus. —Szczęśliwi są jednak ci, którzy uwierzyli, chociaż Mnie nie widzieli!

30Jezus uczynił na oczach uczniów o wiele więcej cudów niż to opisano w tej księdze. 31Te jednak, które się w niej znalazły, zostały zapisane po to, abyście uwierzyli, że Jezus jest Mesjaszem, Synem Boga, i abyście wierząc Mu otrzymali życie wieczne.

Ang Pulong Sang Dios

Juan 20:1-31

Ang Pagkabanhaw ni Jesus

1Aga pa gid sang adlaw nga Domingo, nagkadto si Maria nga taga-Magdala didto sa lulubngan. Pag-abot niya didto, nakita niya nga ang takop nga bato wala na didto sa puwertahan sang lulubngan. 2Gani nagdalagan siya pakadto kay Simon Pedro kag sa sumulunod nga palangga ni Jesus. Pag-abot niya sa ila, nagsiling siya, “Ginkuha nila ang Ginoo sa lulubngan, kag wala kami kahibalo kon diin nila siya ginbutang!” 3Gani nagkadto si Pedro kag ato nga sumulunod didto sa lulubngan. 4Nagdalagan sila nga duha, pero mas madasig ang isa sang sa kay Pedro. Gani una siya nga nakaabot sa lulubngan. 5Pag-abot niya didto nagduko siya kag naglingling kag nakita niya ang mga tela nga linen nga ginputos kay Jesus, pero wala siya nagsulod. 6Dugay-dugay nag-abot man si Simon Pedro, pero nagderetso siya sulod sa lulubngan. Nakita niya ang mga tela 7kag ang panyo nga ginputos sa ulo ni Jesus. Nakabaruron20:7 Nakabaruron: ukon, Napiud. ang panyo sa isa ka lugar nga separar sa mga tela. 8-9Nagsulod man dayon ang sumulunod nga una nag-abot, kag nakita man niya ang mga butang sa sulod. Bisan wala pa sila makaintiendi sang ginasiling sang Kasulatan nga kinahanglan mabanhaw si Jesus, nagpati siya sa sadto nga oras nga nabanhaw si Jesus. 10Kag nagpauli dayon ang duha ka sumulunod.

Nagpakita si Jesus kay Maria nga taga-Magdala

(Mat. 28:9-10; Mar. 16:9-11)

11Karon, si Maria nagatindog pa didto sa guwa sang lulubngan nga nagahibi. Samtang nagahibi siya, nagduko siya kag naglingling sa sulod sang lulubngan. 12Nakita niya nga may duha ka anghel didto sa sulod nga nagabayo sing puti. Didto sila nagapungko sa ginbutangan sang bangkay ni Jesus. Ang isa sa may ulohan dampi kag ang isa sa may tiilan dampi. 13Ginpamangkot sang mga anghel si Maria, “Ngaa nagahibi ka?” Nagsabat si Maria, “Tungod kay may nagkuha sang bangkay sang akon Ginoo kag wala ako kahibalo kon diin nila ginbutang!” 14Pagkahambal niya sadto nagbalikid siya dayon kag nakita niya si Jesus nga nagatindog, pero wala niya nakilala nga si Jesus gali ato. 15Nagpamangkot si Jesus sa iya, “Ngaa nagahibi ka? Sin-o bala ang imo ginapangita?” Ang hunahuna ni Maria nga si Jesus amo ang manug-atipan sang mga tanom didto. Gani nagsiling siya sa iya, “Kon ikaw ang nagkuha sa iya, abi sugiri ako kon diin mo siya ginbutang, kay kuhaon ko siya.” 16Nagsiling si Jesus sa iya, “Maria!” Nag-atubang si Maria kay Jesus, kag naghambal sa Hebreo nga lingguahe, “Raboni!” (Kon sa aton pa, “Manunudlo.”) 17Nagsiling si Jesus sa iya, “Indi ka mag-uyat sa akon, kay wala pa ako makakayab sa Amay. Ang imo himuon, kadtuan mo ang akon mga utod kag sugiran mo sila nga makayab na ako sa akon Amay kag inyo man Amay, sa akon Dios kag inyo man Dios.” 18Gani ginkadtuan ni Maria nga taga-Magdala ang mga sumulunod ni Jesus kag ginsugiran niya dayon sila nga nakita niya ang Ginoo. Kag ginsugid man niya sa ila ang ginbilin ni Jesus.

Nagpakita si Jesus sa Iya mga Sumulunod

19Sang sirom na sadto nga adlaw nga Domingo, nagtilipon sa isa ka balay ang mga sumulunod. Kag tungod sa kahadlok sa mga lider sang mga Judio ginpangtrangkahan nila ang mga puwertahan sang balay nga ila ginatipunan. Nag-abot dayon si Jesus kag nagtindog didto sa tunga nila kag nagsiling, “Kabay pa nga ang kalinong ara sa inyo.” 20Pagkatapos niya hambal sini, ginpakita niya sa ila ang mga pilas sa iya mga kamot kag sa iya kilid. Kag nalipay gid ang mga sumulunod sang makita nila ang Ginoo. 21Kag nagsiling liwat si Jesus sa ila, “Kabay pa nga ang kalinong ara sa inyo. Kon paano nga ang Amay nagpadala sa akon, ako magapadala man sa inyo.” 22Kag ginhuypan niya dayon sila kag nagsiling, “Batuna ninyo ang Espiritu Santo. 23Kon patawaron ninyo ang mga sala ni bisan sin-o, ina ginpatawad na sang Dios. Pero kon indi ninyo pagpatawaron, ina wala ginpatawad sang Dios.”

Nagduda si Tomas

24Si Tomas nga ginatawag nga si Kapid, nga isa man sa dose ka apostoles, wala didto sang pag-abot ni Jesus. 25Gani ginsugiran siya sang iya kaupod nga mga sumulunod nga nakita nila ang Ginoo. Pero nagsiling si Tomas sa ila, “Kon indi ko makita ang agi sang mga lansang sa iya mga kamot, kag kon indi ko matandog ang iya mga pilas, pati na ang pilas sa iya kilid, indi gid ako magpati.”

26Pagkaligad sang isa ka semana, nagtilipon liwat ang mga sumulunod ni Jesus sa balay nga ila ginatipunan, kag kaupod na nila si Tomas. Gintrangkahan nila ang mga puwertahan sang balay, pero nagsulod liwat si Jesus kag nagtindog didto sa ila tunga. Nagsiling siya sa ila, “Kabay pa nga ang kalinong ara sa inyo.” 27Dayon nagsiling siya kay Tomas, “Tomas, dali, tan-awa ang akon mga kamot. Tanduga ang mga pilas, pati na ang pilas sa akon kilid. Indi ka na magpangduhaduha, kundi magtuo ka na.” 28Nagsiling si Tomas kay Jesus, “Ginoo ko kag Dios ko!” 29Nagsiling dayon si Jesus sa iya, “Ti nagatuo ka na subong kay nakita mo na ako? Pero bulahan ang mga tawo nga nagatuo sa akon bisan wala nila ako makita.”

Ang Katuyuan sang sini nga Libro

30Madamo pa gid nga mga milagro ang ginpanghimo ni Jesus nga nakita mismo sang iya mga sumulunod nga wala masulat sa sini nga libro. 31Pero ang mga nasulat diri ginsulat agod magtuo kamo nga si Jesus amo ang Cristo, ang Anak sang Dios. Kag kon magtuo kamo sa iya20:31 sa iya: sa literal, sa iya ngalan. may kabuhi kamo nga wala sing katapusan.