Wielka radość w niebie
1Po tym wszystkim usłyszałem z nieba donośny głos wielkiego tłumu:
„Alleluja! Zbawienie, chwała i moc
należą do naszego Boga!
2Wielka prostytutka napełniała świat rozwiązłością
i mordowała tych, którzy służyli Bogu.
Teraz jednak On ukarał ją za jej czyny,
a Jego wyrok jest sprawiedliwy i słuszny”.
3Głos zabrzmiał ponownie:
„Alleluja! Dym z palącego ją ognia
będzie się unosił na zawsze”.
4Wtedy dwudziestu czterech starszych, razem z czterema istotami, upadło na twarz i pokłoniło się Bogu, który siedzi na tronie. Czyniąc to, powiedzieli:
„Amen! Alleluja!”.
5Wówczas od tronu dobiegł głos, mówiący:
„Chwalcie naszego Boga,
wszyscy wy,
którzy Mu służycie
i macie dla Niego respekt,
niezależnie od tego,
kim jesteście!”.
6I znów usłyszałem głos wielkiego tłumu, przypominający szum morza lub huk piorunów:
„Alleluja! Wszechmocny Bóg,
nasz Pan, objął władzę!
7Cieszmy się więc i radujmy,
oddając Mu cześć!
Nadszedł bowiem czas wesela Baranka,
a Jego narzeczona jest już gotowa.
8Ubrano ją w suknię z czystego, lśniącego lnu,
którym są prawe czyny świętych”.
9Wtedy anioł powiedział do mnie:
—Zapisz: „Szczęśliwi są ci, których zaproszono na weselną ucztę Baranka”. To prawdziwe słowa samego Boga—wyjaśnił.
10Wtedy padłem mu do nóg, chcąc oddać mu cześć, ale on rzekł:
—Nie czyń tego! Ja także jestem tylko sługą Boga, podobnie jak ty i inni wierzący, którzy—natchnieni przez Ducha—opowiadają ludziom o Jezusie. Cześć należy się tylko Bogu!
Jeździec na białym koniu
11Potem zobaczyłem otwarte niebo, a w nim—białego konia. Dosiadał go Ten, który jest wierny oraz prawdziwy: sprawiedliwy Sędzia i Wojownik. 12Jego spojrzenie było przenikające jak płomień ognia, a na głowie miał wiele koron. Na czole zaś miał wypisane imię, którego nie znał nikt oprócz Niego. 13Miał na sobie płaszcz noszący ślady krwi. Imię Tego Jeźdźca brzmi Słowo Boże. 14Za Nim, na białych koniach, podążały niebiańskie oddziały, ubrane w biały, czysty len. 15Jeździec ten zaatakuje narody ostrym mieczem, wychodzącym z Jego ust, i będzie potężnym władcą. Wsypie wszystkie narody, jak grona, do tłoczni gniewu wszechmocnego Boga. 16Na płaszczu i na biodrze Jeźdźca wypisany był tytuł:
KRÓL KRÓLÓW I PAN PANÓW.
17Zobaczyłem też anioła, stojącego w blasku słońca, zwołującego ptaki krążące po niebie: „Przybądźcie na wielką ucztę Boga! 18Jedzcie ciała władców, dowódców i najbardziej wpływowych ludzi tego świata, ciała koni i jeźdźców, ludzi wolnych i niewolników, wielkich i małych!”.
19Potem zobaczyłem bestię oraz władców świata, wraz z ich armiami, zgromadzonych do walki z Jeźdźcem i Jego wojskiem. 20Bestia została jednak schwytana, a wraz z nią—fałszywy prorok, który w jej obecności dokonywał cudów, oszukując w ten sposób ludzi, którzy przyjęli znak bestii i oddawali cześć jej posągowi. Oboje żywcem zostali wrzuceni do ognistego jeziora płonącej siarki. 21Pozostałych zaś zabito mieczem wychodzącym z ust Jeźdźca. Wtedy wszystkie ptaki najadły się ich ciałami.
1Pagkatapos sadto, nabatian ko ang daw sa madamo gid nga mga tawo sa langit nga nagahambal sing mabaskog. Nagasiling sila, “Dayawon ta ang Ginoo! Dayawon ta ang aton Dios nga makagagahom sa tanan, kay siya ang nagluwas sa aton! 2Husto kag matarong ang iya paghukom! Ginsentensyahan niya ang bantog nga babayi nga nagabaligya sang iya lawas, kay gindagtaan niya ang mga tawo sa kalibutan sa iya imoralidad. Ginsilutan siya sang Dios tungod kay ginpamatay niya ang mga alagad sang Dios.” 3Nagsiling sila liwat, “Dayawon ta ang Ginoo! Ang aso sang ato nga siyudad magatub-ok sa wala sing katapusan!” 4Kag ang 24 ka manugdumala kag ang apat ka buhi nga mga tinuga nagluhod kag nagsimba sa Dios nga nagapungko sa trono. Siling nila, “Amen! Dayawon ta ang Ginoo!”
Ang Punsyon sa Kasal sang Karnero
5Dayon may tingog ako nga nabatian halin sa trono nga nagasiling, “Dayawa ninyo ang aton Dios, tanan kamo nga nagaalagad kag nagatahod sa iya, bantog man ukon indi!” 6Pagkatapos sadto, nabatian ko ang daw sa madamo gid nga mga tawo nga nagahambal, nga daw pareho sa daganas sang busay, kag daw pareho man sa mabaskog nga mga daguob. Nagasiling sila, “Dayawon ta ang Ginoo! Kay ang Ginoo nga aton Dios nga makagagahom sa tanan nagahari na. 7Maghinugyaw kita kag magkinalipay, kag dayawon ta siya. Kay nag-abot na ang tion sang kasal sang Karnero. Ang iya nobya preparado na. 8Ginpabayuan siya sing matinlo nga linen nga nagabadlak.” (Ang bayo nga linen nagakahulugan sang matarong nga mga binuhatan sang mga katawhan sang Dios.)
9Nagsiling dayon ang anghel sa akon, “Isulat ini: Bulahan ang mga tawo nga gin-agda sa punsyon sang kasal sang Karnero.” Nagsiling pa gid siya, “Matuod ini nga mga pulong sang Dios.” 10Nagluhod ako dayon sa atubangan sang anghel sa pagsimba sa iya. Pero nagsiling siya sa akon, “Indi ina paghimua sa akon. Ang Dios lang gid ang imo simbahon. Suluguon man lang ako sang Dios nga pareho sa imo kag sa imo mga utod nga nagasugid sang kamatuoran parte kay Jesus.” (Kay ang kamatuoran parte kay Jesus amo man ang ginhambal kag ginsulat sang mga propeta.)
Ang Nagasakay sa Puti nga Kabayo
11Nakita ko dayon nga nag-abri ang langit, kag didto may kabayo nga puti. Ang nagasakay sa kabayo ginatawag Masaligan kag Matuod. Matarong ang iya paghukom kag pagpakig-away. 12Ang iya mga mata daw sa kalayo nga nagadabadaba, kag may madamo nga mga korona sa iya ulo. May ngalan nga nakasulat sa iya, ugaling wala gid sing may nakahibalo kon ano ang kahulugan sini kundi siya gid lang. 13Nagasuksok siya sang bayo nga gintusmog sa dugo. Ginatawag siya nga “Pulong sang Dios.” 14May nagasunod sa iya nga mga soldado nga halin sa langit, nga nagasakay man sa puti nga mga kabayo, kag ang ila bayo linen nga matinlo kag maputi. 15Nagaguwa sa iya baba ang matalom nga espada nga amo ang iya gamiton sa pagpaampo sa mga nasyon. Dumalahan niya sila, kag wala gid sing may makakontra sa iya pagdumala. Ipakita gid niya ang puwerte nga kaakig sang makagagahom nga Dios sa ila. 16May nakasulat sa iya bayo kag sa iya paa nga, “Hari nga labaw sa tanan nga hari kag Ginoo nga labaw sa tanan nga ginoo!”
17Pagkatapos sadto, nakita ko ang isa ka anghel nga nagatindog sa adlaw. Nagsinggit siya sa tanan nga pispis nga nagalupad sa kahanginan, “Dali kamo kag magtipon para sa dako nga punsyon sang Dios! 18Dali kamo kag kauna ninyo ang unod sang mga hari, mga heneral, mga soldado, mga manugkabayo, pati ang unod sang ila mga kabayo. Kauna ninyo ang unod sang tanan nga tawo, ulipon ukon indi ulipon, bantog ukon indi!”
19Pagkatapos nakita ko ang sapat kag ang mga hari sa kalibutan kag ang ila mga soldado nga nagtilipon sa pagpakig-away sa nagasakay sa puti nga kabayo kag sa iya mga soldado nga halin sa langit. 20Nadakpan ang sapat. Nadakpan man ang indi matuod nga propeta, nga amo ang naghimo sang mga milagro sa iya pag-alagad sa sapat. Paagi sa mga milagro, ginpatalang niya ang mga tawo nga may marka sang sapat kag nagasimba sa rebulto sini. Sila nga duha ginhaboy nga buhi sa dagat19:20 dagat: Ang Griego nga pulong sini ginatawag sa English nga “lake” ukon sa iban nga Bisaya, “linaw”. nga kalayo nga nagadabadaba sing asupre. 21Ang ila mga soldado ginpamatay sang espada nga nagaguwa sa baba sang nagasakay sa puti nga kabayo. Kag nagpagusto kaon ang mga pispis sang ila unod.
