Siedem pucharów Bożego gniewu
1I usłyszałem, jak donośny głos ze świątyni zawołał do siedmiu aniołów: „Idźcie i wylejcie na ziemię siedem pucharów Bożego gniewu!”.
2Wtedy ruszył pierwszy anioł i wylał swój puchar na ziemię. I natychmiast wszystkich ludzi, noszących znak bestii i oddających cześć jej posągowi, dotknęły złośliwe i bolesne wrzody.
3Drugi anioł wylał swój puchar na morze, a jego woda stała się jak krew umarłego. Wszystkie stworzenia, które w niej żyły, wyginęły.
4Trzeci anioł wylał swój puchar na rzeki oraz źródła wód, a ich woda zamieniła się w krew. 5Wtedy usłyszałem, jak anioł, który miał władzę na wodą, obwieścił:
„Święty i sprawiedliwy Boże,
Ty jesteś i zawsze byłeś.
Twój wyrok jest słuszny.
6Tym, którzy przelali krew,
mordując świętych i proroków,
dałeś teraz do picia właśnie krew
—zasłużyli na to”.
7I usłyszałem głos dobiegający od ołtarza:
„Wszechmocny Boże, Panie,
Twój wyrok jest sprawiedliwy i słuszny”.
8Czwarty anioł wylał swój puchar na słońce—i poraziło ono ludzi swoim żarem. 9Upał był tak wielki, że ludzie zaczęli przeklinać Boga, który ma władzę nad klęskami. Nie opamiętali się jednak i nie oddali Mu czci.
10Piąty anioł wylał swój puchar na tron bestii. Wtedy jej królestwo pogrążyło się w ciemności, a ludzie z bólu gryźli własne języki. 11Przeklinali Boga, który jest w niebie, za swój ból i wrzody pokrywające ich ciało, ale nadal nie opamiętali się i nie porzucili zła.
12Szósty anioł wylał puchar na wielką rzekę Eufrat, a jej wody zupełnie wyschły. Koryto rzeki utworzyło zaś drogę dla władców ze Wschodu. 13Wtedy zobaczyłem, że z paszczy bestii, z paszczy smoka i z ust fałszywego proroka wyszły trzy złe duchy, podobne do ropuch. 14Duchy te to demony potrafiące czynić cuda. Nakłoniły one władców całego świata, aby w wielkim dniu Bożego sądu przystąpili do walki z wszechmocnym Bogiem.
15Chrystus ostrzega: „Zjawię się nieoczekiwanie jak złodziej. Szczęśliwy ten, kto będzie wtedy gotowy i będzie miał przygotowane ubranie, aby nie musiał się wstydzić swojej nagości”.
16Duchy zgromadziły władców w miejscu zwanym po hebrajsku Armagedon.
17Wtedy siódmy anioł wylał swój puchar w powietrze, a z tronu świątyni w niebie rozległ się potężny głos: „Wykonało się!”. 18Wówczas uderzyły gromy i pojawiły się błyskawice, po czym nastąpiło potężne trzęsienie ziemi, jakiego nie było od początku świata. 19Ogromne miasto Babilon rozpadło się na trzy części, a wszystkie inne miasta świata również legły w gruzach. W ten sposób Bóg okazał wielkiemu Babilonowi swój gniew. 20Wyspy zniknęły, góry rozpadły się, 21a z nieba zaczął padać na ludzi ogromny grad, o wadze ponad czterdziestu kilogramów. Ludzie przeklinali Boga z powodu klęski gradu, miała ona bowiem straszne skutki.
1我聽見殿中有宏亮的聲音對七位天使說：「去將那盛滿上帝烈怒的七個碗傾倒在地上。」
2第一位天使離去，將碗倒在了地上，那些有怪獸的印記、敬拜獸像的人身上長出奇痛無比的毒瘡。
3第二位天使將碗倒在了海洋裡，海水變得像死人的血，海中的活物都死光了。
4第三位天使將碗倒在了江河與水泉裡，水就變成了血。 5我聽見掌管各水源的天使說：
「昔在今在的聖者啊！
你是公義的，
因為你施行了審判。
6由於他們流了眾聖徒和先知們的血，
現在你使他們喝血，
這正是他們應得的報應。」
7我又聽見從祭壇發出的聲音說：
「是的，全能的主上帝，
你的判決真實公義。」
8第四位天使將碗倒在太陽上，太陽就變得炙熱如火，可以灼傷人。 9人們被炙熱灼傷，就褻瀆掌管這些災禍的上帝的名，他們毫無悔意，不肯歸榮耀給上帝。
10第五位天使將碗倒在那海中怪獸的座位上，牠的國便被黑暗籠罩，牠的國民痛苦難當，咬自己的舌頭。 11他們因為痛苦和毒瘡就褻瀆天上的上帝，不肯為自己的所作所為悔改。
12第六位天使將碗倒在幼發拉底大河上，河水立刻乾了，為東方各國的王預備了道路。 13我又看見三個像青蛙一樣的污鬼分別從巨龍、怪獸和假先知的口裡跳出來。 14其實牠們都是鬼魔的靈，能行奇蹟。牠們到普天下召集各王，預備在全能上帝的大日子來臨時聚集爭戰。
15「看啊！我要像賊一樣出其不意地來到。那警醒等候，看守自己衣裳，不致赤身行走蒙受羞辱的人有福了。」
16鬼魔把眾王召集到一個希伯來話叫哈米吉多頓的地方。
17第七位天使將碗倒在空中時，從殿裡的寶座上傳出響亮的聲音說：「成了！」 18隨後雷電交加，伴隨著巨響，還有空前劇烈的大地震。 19巴比倫大城裂作三段，其他各國的城邑也都倒塌了。上帝並沒有忘記巴比倫大城的罪惡，要把那杯盛滿祂烈怒的酒給她喝。 20海島都沉沒了，山嶺也都不見了， 21又有重達三十四公斤16·21 「三十四公斤」希臘文是「一他連得」。的巨型冰雹從天而降，打在世人身上。世人無法忍受這極大的災禍，就褻瀆上帝。
