Baranek i sto cztedzieści cztery tysiące
1Potem zobaczyłem Baranka, stojącego na górze Syjon, a wraz z nim—sto czterdzieści cztery tysiące tych, którzy mają wypisane na czołach Jego imię oraz imię Ojca. 2Usłyszałem też z nieba odgłos podobny do huku wielkiego wodospadu lub potężnego grzmotu. Brzmiał on jak dźwięk muzyki granej przez wielu harfiarzy.
3I usłyszałem nową pieśń, śpiewaną przed tronem Boga, przed czterema istotami i przed starszymi. Nikt oprócz stu czterdziestu czterech tysięcy, uratowanych przez Boga z ziemi, nie mógł nauczyć się tej pieśni. 4Ludzie ci, za życia na ziemi, trzymali się z dala od rozwiązłości seksualnej i są bez skazy—zawsze okazują posłuszeństwo Barankowi. Zostali uratowani z ziemi i są szczególnie cenni dla Boga i Baranka. 5Z ich ust nigdy nie wyszło żadne kłamstwo—są nienaganni!
Trzech aniołów
6Następnie zobaczyłem anioła: leciał środkiem nieba i miał ogłosić mieszkańcom ziemi wieczną dobrą nowinę—miał dotrzeć z nią do każdego narodu, plemienia, języka i ludu. 7Potężnym głosem wołał on: „Nadszedł czas Bożego sądu! Okażcie więc respekt Bogu i oddajcie cześć Temu, który stworzył niebo, lądy, morza i wszystkie źródła wód!”.
8Zaraz po nim pojawił się inny anioł, wołający: „Upadł wielki Babilon, który upajał wszystkie narody świata swoją rozwiązłością!”.
9Za nim pojawił się trzeci anioł. Potężnym głosem wołał on: „Ci, którzy pokłonią się bestii i jej posągowi oraz przyjmą jej znak na rękę lub czoło, 10doświadczą Bożego gniewu i nie będzie dla nich litości! Na oczach świętych aniołów oraz Baranka będą cierpieć w ogniu i siarce. 11Dym z palącego ich ognia będzie się unosił na wieki, będą oni bowiem cierpieć dzień i noc, bez chwili wytchnienia. Taka kara spotka ludzi, którzy oddali cześć bestii i jej posągowi oraz przyjęli znak jej imienia!”.
12Niech te słowa zachęcają świętych do wytrwałości, posłuszeństwa Bożym przykazaniom i zaufania Jezusowi.
13Potem usłyszałem głos z nieba:
—Zapisz te słowa: „Szczęśliwi ci, którzy umierają, wierząc Panu. Duch Święty potwierdza, że odpoczną oni po swojej ciężkiej pracy i otrzymają nagrodę za to, czego dokonali, żyjąc na ziemi”.
Czas żniwa
14Następnie zobaczyłem biały obłok, na którym siedział ktoś, kto wyglądał jak Syn Człowieczy. Na głowie miał złoty wieniec, a w dłoni trzymał ostry sierp.
15Wtedy ze świątyni wyszedł anioł i głośno zawołał do Tego, który siedział na obłoku: „Ziemia dojrzała już do żniwa, zacznij więc zbiory!”. 16Wówczas Ten, który siedział na obłoku, zebrał z niej plon.
17Wtedy wyszedł ze świątyni inny anioł—on również trzymał w ręku ostry sierp. 18Od strony ołtarza nadszedł wtedy następny anioł, mający władzę nad ogniem. Głośno zawołał on do anioła trzymającego sierp: „Zbierz z ziemi grona winorośli, bo już dojrzały i są gotowe na sąd!”. 19Wówczas anioł, który miał w dłoni sierp, zebrał z ziemi grona i wsypał je do wielkiej tłoczni Bożego gniewu. 20Tłocznia ta znajdowała się poza miastem. Gdy wyciśnięto grona, wypłynęła z niej rzeka krwi—miała ona trzysta kilometrów długości i była tak głęboką, że sięgała wędzideł koni.
Ang Kanta sang mga Tinubos
1Pagkatapos sadto, nakita ko ang Karnero nga nagatindog didto sa Bukid sang Zion. Kaupod niya didto ang 144,000 ka tawo. Sa ila agtang nakasulat ang ngalan sang Karnero kag sang iya Amay. 2Dayon may tingog ako nga nabatian halin sa langit nga daw sa daganas sang busay ukon daw sa matunog nga daguob; kag daw sa tukar sang mga manug-arpa nga nagakuting-kuting sa ila mga arpa. 3Ang 144,000 ka tawo nagakanta nga nagaatubang sa trono, sa apat ka buhi nga mga tinuga, kag sa mga manugdumala. Kag ginakanta nila ang bag-o nga kanta nga wala sing iban nga nakahibalo kundi sila lang nga 144,000 nga mga tinubos halin sa kalibutan. 4Sila amo ang mga tawo nga wala gid nagpakighilawas sa mga babayi kag wala gid nagpangasawa. Nagasunod sila sa Karnero bisan diin siya magkadto. Gintubos sila halin sa mga tawo agod mangin una nga inughalad sa Dios kag sa Karnero. 5Wala sing may makasiling nga nagbutig sila, kag wala gid sing may ikasaway sa ila.
Ang Tatlo ka Anghel
6Kag nakita ko dayon ang isa pa gid ka anghel nga nagalupad sa kahanginan. Dala niya ang wala nagabaylo nga Maayong Balita. Ginbantala niya ini sa mga tawo sa kalibutan, sa tanan nga nasyon, tribo, lingguahe, kag lahi. 7Nagsiling siya sa mabaskog nga tingog, “Kahadluki ninyo ang Dios kag dayawa siya, tungod kay nag-abot na ang oras nga hukman niya ang tanan nga tawo. Simbaha ninyo ang Dios nga naghimo sang langit, sang duta, sang dagat, kag sang mga tuburan.”
8Ang ikaduha nga anghel nagsunod sa nahauna nga anghel. Siling niya, “Naguba! Naguba na ang bantog nga siyudad sang Babilonia.14:8 Babilonia: Posible nga ang Babilonia sa sini nga libro nagasimbolo sang Roma. Kay ang iya mga pumuluyo amo ang nagganyat sa mga tawo sa bug-os nga kalibutan nga magsunod sa ila imoralidad, nga ginakaugtan gid sang Dios.”
9Ang ikatatlo nga anghel nagsunod sa duha ka nahauna nga anghel. Nagasiling siya sa mabaskog nga tingog, “Ang tanan nga nagasimba sa sapat kag sa iya rebulto kag nagabaton sang marka sang sapat sa ila agtang ukon sa ila kamot 10makatilaw gid sang kaakig sang Dios. Kag silutan gid sila sa nagadabadaba nga asupre samtang nagatan-aw ang mga anghel sang Dios kag ang Karnero. 11Ang aso sang kalayo nga magasilot sa ila magapaibabaw sa wala sing katapusan. Adlaw-gab-i wala gid sing pahuway ang pag-antos sadtong mga nagasimba sa sapat kag sa iya rebulto, sila nga nagpamarka sang ngalan sang sapat.”
12Gani kamo nga mga katawhan sang Dios, nga nagatuman sang iya mga sugo kag nagatuo kay Jesus, kinahanglan magmainantuson kamo.
13Pagkatapos sadto, may nabatian ako nga tingog halin sa langit nga nagasiling, “Isulat ini: Sugod subong bulahan ang mga nagkalamatay nga ara sa Ginoo!” Kag nagsabat ang Espiritu Santo, “Matuod ina, makapahuway na sila sa ila mga pagpangabudlay, kay mabaton na nila ang ila balos para sa ila maayo nga mga binuhatan.”
Ang Pag-ani sa Kalibutan
14Dayon may nakita ako nga puti nga panganod, kag may nagapungko didto nga daw sa tawo.14:14 daw sa tawo: ukon, daw sa Anak sang Tawo. May korona siya nga bulawan sa iya ulo kag may ginauyatan siya nga matalom nga garab. 15Dayon may isa pa gid ka anghel nga nagguwa halin sa templo kag nagsinggit sa nagapungko sa panganod, “Gamita na ang imo garab kay tig-alani na, luto na ang alanihon sa kalibutan.” 16Gani gin-garab sang nagapungko sa panganod ang alanihon sa kalibutan.
17Karon may nakita ako liwat nga anghel nga nagguwa sa templo didto sa langit, kag may garab man siya nga matalom.
18Kag didto sa halaran may nagguwa man nga anghel. Siya ang anghel nga nagaasikaso sang kalayo didto sa halaran. Nagsinggit siya sa anghel nga may garab nga matalom, “Gamita na ang imo garab kag panggutraba ang mga ubas sa kalibutan kay luto na.” 19Gani ginpanggutrab niya kag gintumpok dayon didto sa dako nga pulugaan. Ang halimbawa sini nga pulugaan amo ang silot14:19 silot: sa literal, kaakig. sang Dios. 20Ginpuga ang mga ubas sa guwa sang siyudad, kag ang nagguwa halin sa pulugaan dugo nga nagbaha sing mga 300 ka kilometro ang kalawigon, kag mga isa ka dupa ang kadalumon.
