Wstęp
1Oto objawienie, które Bóg przekazał Jezusowi Chrystusowi, aby powiedział On swoim sługom o tym, co ma się wkrótce wydarzyć. Jezus wysłał więc anioła, aby ten przekazał to objawienie Jego słudze, Janowi. 2On zaś przekazał innym słowo Boże oraz to, czego dowiedział się od Jezusa Chrystusa.
3Szczęśliwy jest ten, kto czyta, i ci, którzy słuchają słów tego proroctwa. Niech zwrócą uwagę na jego treść, bo niedługo wszystko to się wypełni.
Pozdrowienia
4Ja, Jan, piszę do siedmiu kościołów, znajdujących się w prowincji Azja. Niech Bóg, który był, jest i nadchodzi, obdarza was swoją łaską i pokojem! Tą samą łaską i pokojem niech obdarzy was siedem Duchów, obecnych przy Jego tronie, 5oraz Jezus Chrystus, który jest godnym zaufania świadkiem! On jest pierwszym, który zmartwychwstał. On panuje również nad wszystkimi władcami świata. Chrystus kocha nas tak bardzo, że przelał za nas swoją krew i w ten sposób uwolnił nas od grzechów. 6On sprawił również, że staliśmy się członkami królewskiej rodziny i kapłanami samego Boga Ojca. Jemu należy się wieczna chwała oraz władza. Amen!
7On, już niebawem, nadejdzie wśród obłoków
i zobaczą Go wszyscy ludzie,
nawet ci, którzy Go przebili.
Wówczas wszystkie narody świata
będą płakać z Jego powodu.
Wszystko to się naprawdę wydarzy! Amen!
8Bóg, który jest Wszechmocnym Panem, mówi: „Ja jestem Alfa i Omega”. On był, jest i nadchodzi!
Wizja Chystusa
9Ja, Jan, wasz przyjaciel i towarzysz w cierpieniu, a także współobywatel Bożego królestwa, nieugięcie trzymający się Pana, zostałem zesłany na wyspę Patmos za głoszenie ludziom słowa Bożego i opowiadanie im o Jezusie. 10Pewnego razu, w dzień Pański, ogarnął mnie Duch Święty i usłyszałem za sobą potężny głos, brzmiący jak dźwięk trąby:
11—Zapisz w księdze wszystko, co widzisz, a następnie wyślij ją do siedmiu kościołów: do Efezu, Smyrny, Pergamonu, Tiatyry, Sardes, Filadelfii i Laodycei.
12Gdy się odwróciłem, aby zobaczyć, czyj to głos, ujrzałem siedem złotych świeczników, 13a między nimi kogoś, kto wyglądał jak Syn Człowieczy. Był ubrany w długą szatę i przepasany na piersiach złotym pasem. 14Jego głowa i włosy były białe jak śnieżnobiała wełna, a spojrzenie—przenikające jak płomień ognia. 15Jego stopy lśniły jak rozgrzany w piecu mosiądz, a głos brzmiał jak huk fal. 16W prawej ręce trzymał siedem gwiazd, a z Jego ust wychodził ostry, obosieczny miecz. Jego twarz lśniła jak słońce w pełnym blasku.
17Gdy Go ujrzałem, padłem jak martwy u Jego stóp. Ale On dotknął mnie swoją prawą ręką i rzekł:
—Nie bój się! Jestem Pierwszy i Ostatni. 18Umarłem, ale ożyłem i będę żyć wiecznie. Mam klucze do świata zmarłych. 19Zapisz to, co już zobaczyłeś, co jest teraz oraz co się wydarzy potem. 20Siedem gwiazd w mojej prawej dłoni to aniołowie siedmiu kościołów, a siedem złotych świeczników to siedem kościołów.
1Kini nga sulat mahitungod sa mga butang nga gipadayag ni Jesu-Cristo nga mahitabo sa dili madugay. Gisugilon kini sa Dios ngadto kang Cristo aron siya na usab ang mopadayag niini ngadto sa mga nagaalagad sa Dios. Busa gipadayag kini ni Cristo kanako nga iyang alagad pinaagi sa iyang gisugo nga anghel. 2Ako si Juan ug gisugilon ko ang tanan nga akong nakita mahitungod sa plano sa Dios nga gipamatud-an ni Jesu-Cristo. 3Bulahan ang nagabasa ug ang mga nagapaminaw niini nga sulat, kon tumanon nila ang nahisulat dinhi. Kay ang mga panagna dinhi hapit nang mahitabo.
Ang mga Pagpangumusta ngadto sa Pito ka mga Iglesia
4-5Nangumusta ako kaninyo nga anaa sa pito ka mga iglesia sa probinsya sa Asia.
Hinaut nga ang Dios, ang Espiritu, ug si Jesu-Cristo maghatag kaninyo ug grasya ug pakigdait. Kon mahitungod sa Dios, mao siya karon, mao usab kaniadto, ug mao usab sa umaabot. Kon mahitungod sa pito ka Espiritu,1:4-5 pito ka Espiritu: Ang buot ipasabot niini mao ang kinatibuk-an sa Espiritu. Kay ang numero nga “pito” nagpasabot nga kompleto o tibuok. Sa uban nga mga hubad, pito ka espiritu. anaa siya atubangan sa trono sa Dios. Ug kon mahitungod kang Jesu-Cristo, siya ang kasaligan nga tigpamatuod. Siya gayod ang una nga nabanhaw.1:4-5 Siya gayod ang una nga nabanhaw nga dili na mamatay pag-usab. Ug siya usab ang nagagahom sa tanan nga mga pangulo dinhi sa kalibotan. Gihigugma niya kita, ug pinaagi sa iyang dugo1:4-5 iyang dugo: buot ipasabot, iyang kamatayon isip halad. giluwas niya kita gikan sa atong mga sala. 6Gihimo niya kita nga mga hari1:6 mga hari: o, usa ka gingharian. ug mga pari alang sa pag-alagad sa Dios nga iyang Amahan. Iya ang kadungganan ug ang gahom nga walay kataposan. Amen.
7Pangandam kamo! Moanhi si Jesu-Cristo uban sa mga panganod. Ang tanang mga tawo makakita kaniya ingon man ang mga tawo nga mipatay1:7 mipatay: o, midughang. kaniya. Ug ang mga tawo sa tanang lungsod sa kalibotan manghilak tungod sa ilang kahadlok nga silotan na niya sila. Tinuod gayod kini!
8Ang Ginoong Dios ang makagagahom sa tanan. Kon unsa siya karon, mao usab siya kaniadto, ug mao usab sa umaabot. Busa nagaingon siya, “Ako ang sinugdanan ug ang kataposan sa tanan.”1:8 ang sinugdanan ug ang kataposan sa tanan: sa literal, alpha ug omega, nga mao ang una ug kataposan nga mga litra sa alpabetong Griego.
Nagpakita si Cristo kang Juan
9Ako si Juan nga inyong igsoon nga kauban usab ninyo sa kalisdanan, sa paghari, ug sa pag-antos tungod kay kita anaa kang Jesus. Gidala ako ngadto sa isla sa Patmos tungod sa akong pagwali sa pulong sa Dios nga gitudlo ni Jesus. 10Sa adlaw nga Dominggo,1:10 adlaw nga Dominggo: sa literal, adlaw sa Ginoo. gigamhan ako sa Espiritu Santo, ug nadunggan ko ang makusog nga tingog nga daw trumpeta dapit sa akong likod 11nga nagaingon, “Isulat mo ang imong makita, ug ipadala dayon niining pito ka mga iglesia: Efeso, Smirna, Pergamo, Tiatira, Sardis, Filadelfia, ug Laodicea.”
12Pagkadungog ko niadto, milingi dayon ako aron tan-awon kon kinsa ang nakigsulti kanako. Ug nakita ko ang pito ka suga nga bulawan. 13Taliwala sa mga suga may nagatindog nga morag tawo. Taas ang iyang bisti kutob sa iyang tiil, ug sa iyang dughan may bakos nga bulawan. 14Ang iyang buhok puti kaayo, ug ang iyang mga mata daw sa nagadilaab nga kalayo. 15Ang iyang mga tiil nagasidlak nga sama sa bronsi nga gitunaw sa kalayo ug gipasinaw. Ang iyang tingog nagadahunog sama sa busay. 16May gikuptan siyang pito ka bitoon sa iyang tuong kamot, ug sa iyang baba may nagagawas nga mahait nga espada nga duha ang sulab. Ang iyang nawong labihan kasulaw sama sa adlaw sa udtong tutok.
17Pagkakita ko kaniya, natumba ako nga mora nag patay diha sa iyang tiilan. Gipatong dayon niya kanako ang iyang tuong kamot ug miingon, “Ayaw kahadlok! Ako ang sinugdanan ug ang kataposan sa tanan. 18May kinabuhi ako nga walay kataposan. Namatay ako, apan tan-awa, buhi ako, ug dili na gayod mamatay. Ilalom sa akong gahom ang kamatayon ug ang dapit sa mga patay.1:18 dapit sa mga patay: sa Griego, Hades. 19Busa isulat ang mga butang nga akong gipakita kanimo, ang mga nagakahitabo karon ug ang mahitabo sa kaulahian. 20Mao kini ang kahulogan sa pito ka bitoon nga imong nakita sa akong tuong kamot ug ang pito ka suga nga bulawan: ang pito ka bitoon mao ang pito ka anghel nga nagabantay sa pito ka iglesia, ug ang pito ka suga nga bulawan mao ang pito ka iglesia.”
