Cristo ha offerto un sacrificio
1Il nocciolo di quanto stiamo dicendo è questo: Cristo è il nostro sommo sacerdote che sta in cielo, seduto al posto dʼonore alla destra di Dio stesso. 2Egli è ministro del tempio in cielo, del vero tabernacolo costruito non dallʼuomo, ma dal Signore.
3Siccome ogni sommo sacerdote viene eletto per offrire doni e sacrifici, è necessario che anche Cristo abbia qualcosa da offrire. 4Comunque, se fosse qui sulla terra, Gesù non sarebbe neppure sacerdote, perché qui i sacerdoti presentano i sacrifici, seguendo ancora lʼantico sistema ebraico. 5Tuttavia il loro servizio non è che una copia umana o unʼombra delle realtà del cielo. Infatti, quando Mosè stava per costruire il tabernacolo, Dio gli disse: «Bada di fare ogni cosa secondo il modello che ti è stato mostrato sul monte Sinai».
6Ma ora Cristo ha ottenuto un incarico ben più importante del loro: egli è il mediatore della nuova alleanza fra Dio e lʼuomo, un patto fondato su promesse migliori.
7Il vecchio patto non è più valido perché, se fosse stato perfetto, non ci sarebbe stato bisogno di farne un secondo. 8Infatti Dio stesso trovò difettoso il primo patto, quando, rimproverando il suo popolo, disse: «Verrà il giorno in cui farò un nuovo patto con il popolo dʼIsraele e con la tribù di Giuda. 9Questo nuovo patto non sarà come quello che feci con i loro antenati, il giorno in cui li presi per mano e li condussi fuori dallʼEgitto. Essi non restarono fedeli a quel mio patto, perciò a mia volta non mi sono più curato di loro. 10Ma, dopo quel periodo, questo è il nuovo patto che farò col popolo dʼIsraele, dice il Signore: Io metterò le mie leggi nella loro mente, affinché sappiano ciò che voglio da loro, senza neppure che io glielo dica. Non solo, le scriverò nel loro cuore, così saranno loro a volerle osservare. Io sarò il loro Dio ed essi saranno il mio popolo. 11E non ci sarà più bisogno che nessuno dica al suo amico, o al vicino, o al fratello: “Anche tu devi conoscere il Signore!” perché tutti mi conosceranno, dal più piccolo al più grande. 12Io perdonerò i loro errori e non mi ricorderò più dei loro peccati».
LʼAntico Patto
13Definendo questo «un patto nuovo», Dio ha dichiarato superato il precedente; e ciò che è diventato vecchio e superato è destinato a sparire.
Si Jesus mao ang Atong Pangulong Pari
1Mao kini ang buot namong ipasabot sa among ginasulti: kita karon may pangulo na nga pari nga atua didto nagalingkod sa tuo sa trono sa Makagagahom nga Dios sa langit. 2-3Nagaalagad siya isip pangulong pari didto sa Labing Balaan gayod nga Lugar. Dili tawo ang nagbuhat niana nga lugar kondili ang Ginoo gayod. Ang kada pangulong pari ginapili nga maghalad ngadto sa Dios ug mga halad nga mga mananap ug uban pa nga mga halad. Busa ang atong pangulong pari kinahanglan nga aduna usab siyay ihalad. 4Kon dinhi pa siya sa yuta, dili gayod siya mahimong pari tungod kay sukad pa kaniadto may mga pari na dinhi nga nagahalad pinasikad sa Kasugoan. 5Ang ilang gibuhat nga mga paghalad hulagway lamang sa mga butang nga nagakahitabo didto sa langit. Nasayran nato kini tungod kay niadtong ipatindog na ni Moises ang Tolda nga Simbahan miingon ang Dios kaniya, “Siguroha nga ipahimo mo kining tanan sumala gayod sa plano nga gipakita ko kanimo dinhi sa bukid.”8:5 Tan-awa usab ang Exo. 25:40. 6Apan ang buluhaton ni Jesus isip pangulong pari labi pang maayo kaysa buluhaton niadtong mga pari. Ug ang bag-o nga kasabotan karon nga iyang gipatigayon labi pang maayo kon itandi sa una nga kasabotan. Tungod kay ang bag-o nga kasabotan pinasikad sa labing maayo nga mga saad sa Dios.
7Kon walay kulang ang una nga kasabotan dili na unta kini kinahanglan nga ilisan pa. 8Apan nakita sa Dios ang kakulangon sa mga tawo nga nagsunod niadtong nauna nga kasabotan. Busa miingon siya:
“Moabot ang adlaw nga maghimo ako ug bag-o nga kasabotan sa mga taga-Israel ug sa mga taga-Juda,
9ug kini dili na sama niadtong kasabotan nga akong gihatag sa ilang mga katigulangan kaniadto sa dihang giagak ko sila pagawas sa Ehipto.
Wala nila tumana ang unang kasabotan nga gihatag ko kanila.
Mao nga gipasagdan ko na lang sila.”
10Miingon usab ang Ginoo:
“Ang bag-o nga kasabotan nga akong ihatag sa mga taga-Israel sa umaabot nga mga adlaw mao kini: Isilsil ko ang akong mga sugo sa ilang alimpatakan, ug itisok ko kini sa ilang kasingkasing.
Mahimo ako nga ilang Dios, ug mahimo sila nga akong katawhan.
11Wala nay mosulti sa iyang katagilungsod o sa iyang igsoon, ‘Ilha ang Ginoo.’
Tungod kay silang tanan makaila kanako, gikan sa labing ubos hangtod sa labing dungganon.
12Kay pasayloon ko sila sa ilang mga daotan nga binuhatan, ug dili ko na hinumdoman pa ang ilang mga sala.”8:12 Tan-awa usab ang Jer. 31:31-34.
13Ug tungod kay nagaingon ang Dios nga may bag-o na nga kasabotan, klaro nga ang una nga kasabotan karaan na, ug ang karaan dili na magamit ug mahanaw lang.
