I veri servi di Dio
1Poi vidi quattro angeli, in piedi ai quattro angoli del mondo, che trattenevano i quattro venti dalla terra, perché non tirasse vento né sulla terra, né sulle piante, né sul mare. 2E vidi un altro angelo che veniva da Est e portava il grande sigillo del Dio vivente. Egli gridò con voce possente agli altri quattro angeli, che avevano ricevuto il potere di devastare la terra e il mare: 3«Aspettate! Non fate ancora niente! Non danneggiate né la terra, né il mare, né le piante, finché non avremo messo il sigillo di Dio in fronte ai suoi servitori!»
4-8Quanti furono segnati con questo marchio? Udii un numero: centoquarantaquattromila, di tutte le tribù di Israele. Eccone lʼelenco:
della tribù di Giuda: dodicimila;
della tribù di Ruben: dodicimila;
della tribù di Gad: dodicimila;
della tribù di Aser: dodicimila;
della tribù di Neftali: dodicimila;
della tribù di Manasse: dodicimila;
della tribù di Simeone: dodicimila;
della tribù di Levi: dodicimila;
della tribù di Issacar: dodicimila;
della tribù di Zabulon: dodicimila;
della tribù di Giuseppe: dodicimila;
della tribù di Beniamino: dodicimila.
9Dopo di ciò ecco apparire una folla immensa, che nessuno avrebbe mai potuto contare: erano persone di ogni nazione, razza, popolo e lingua, che stavano di fronte al trono e allʼAgnello. Erano vestite di bianco e tenevano in mano dei rami di palma. 10Essi gridavano ad alta voce: «La salvezza appartiene al nostro Dio, che siede sul trono, e allʼAgnello!»
11E tutti gli angeli, che stavano in piedi intorno al trono, gli anziani e le quattro creature viventi, si prostrarono davanti al trono con la faccia a terra e adorarono Dio, dicendo: 12«Amen! Lode, gloria, sapienza, riconoscenza, onore, potenza e forza al nostro Dio per i secoli eterni! Amen».
13Allora uno dei ventiquattro anziani mi chiese: «Sai chi sono quelli là vestiti di bianco? E da dove vengono?»
14«No, Signore», risposi, «tu lo sai meglio di me!» Allora egli mi spiegò:
«Sono quelli che vengono dalla grande tribolazione. Portano vesti candide, perché le hanno lavate nel sangue dellʼAgnello. 15Per questo sono qui davanti al trono di Dio e lo servono giorno e notte nel suo tempio. E Dio che siede sul trono li terrà sempre sotto la sua protezione. 16Non avranno più fame, né sete, e saranno protetti dal sole cocente e dallʼarsura. 17Perché lʼAgnello, che sta davanti al trono, sarà il loro pastore e li condurrà alle sorgenti dellʼacqua che dà la vita. E Dio asciugherà dai loro occhi tutte le lacrime».
Opieczętowani przez Boga
1Po tym wszystkim zobaczyłem czterech aniołów, stojących na czterech krańcach ziemi i powstrzymujących cztery wiatry. Dzięki nim nie drgnęło żadne drzewo ani żadna inna rzecz na ziemi; nie poruszyło się nawet morze. 2Wtedy zobaczyłem innego anioła, przybywającego ze wschodu i niosącego wielką pieczęć żywego Boga. Głośno zawołał on do czterech aniołów, którym pozwolono niszczyć ziemię i morze: 3„Nie niszczcie ziemi i drzew oraz morza, dopóki nie postawimy Bożej pieczęci na czołach tych, którzy Mu służą”.
4I usłyszałem liczbę opieczętowanych—sto czterdzieści cztery tysiące osób ze wszystkich rodów Izraela.
5Opieczętowano więc po dwanaście tysięcy osób z poszczególnych rodów:
Judy, Rubena, Gada,
6Asera, Neftalego, Manassesa,
7Symeona, Lewiego, Issachara,
8Zabulona, Józefa oraz Beniamina.
Tłum w białych szatach
9Następnie zobaczyłem ogromny, niezliczony tłum ludzi pochodzących ze wszystkich narodów, plemion, ludów i języków. Stali oni przed tronem oraz przed Barankiem, ubrani w białe szaty. W rękach trzymali gałęzie palmy 10i głośno wołali:
„Zbawienie pochodzi od naszego Boga,
który zasiada na tronie,
oraz od Baranka!”.
11Wszyscy aniołowie zgromadzili się wokół tronu, starszych oraz czterech istot, a następnie upadli przed tronem na twarz i wielbili Boga, wołając:
12„Amen! Wieczne uwielbienie,
chwała i mądrość,
wdzięczność i cześć,
władza i moc
—wszystko to należy do naszego Boga! Amen!”.
13Wtedy jeden ze starszych zapytał mnie:
—Kim są ci ludzie w białych szatach? Skąd przybyli?
14—Panie, na pewno to wiesz—odparłem.
—Zanim tu przyszli, doświadczyli ogromnych prześladowań—odpowiedział. —Ich szaty są białe, ponieważ zostały oczyszczone dzięki przelanej krwi Baranka. 15Dlatego właśnie stoją przed tronem Boga, dniem i nocą służąc w Jego świątyni. W Jego obecności są bowiem na zawsze bezpieczni. 16Nigdy nie będą już cierpieć z powodu głodu, pragnienia czy upału. 17Baranek, który stoi przed tronem, zawsze będzie się o nich troszczył i zaprowadzi ich do źródła wody życia. Bóg zaś otrze z ich oczu wszelkie łzy.
